Dramatherapie voor aspergerzoon
Ik wil even een positieve ervaring kwijt, die misschien anderen kan helpen.
Onze zoon is 11, heeft Asperger en hij is hoogbegaafd. Wij zijn in mei begonnen met dramatherapie. Het was mijn idee in overleg met de psychiater.
Na een intakegesprek met de therapeute heb ik haar een aantal sociale situaties gemaild waarin mijn zoon de mist inging. Ik heb van te voren de nodige kritische vragen gekregen of het wel ging werken: dramatherapie met een autistisch kind. Per slot van rekening moet je bij drama je wel kunnen inleven.
De dramatherapeute had in haar werk wel eens te maken gehad in groepsverband met autistische kinderen, maar niet eerder een individueel kind begeleid.
En nu, na 7 sessies, zie ik dat het ontzettend goed werkt. Mijn zoon vertoont soms ontzettend empathisch gedrag waarbij ik helemaal verbouwereerd ben. Na het compliment dat ik hem dan geef, vraag ik hoe het komt dat hem dit zo goed lukte. Ik krijg dan vaak de reactie:
"Nou, ik heb bij J. geoefend. Zij deed mij na en toen voelde ik hoe vervelend het was als ik me zo gedroeg, dus ik heb toen geoefend hoe het anders moest. Dus voortaan denk ik eerst na over hoe het bij mij zou voelen en dan pas doe ik iets".
Hij gedraagt zich dus sociaal, puur op cognitie.
Ik zie echt een enorm verschil. Hij is er zelf ook heel blij mee, want het zorgt ervoor dat hij zich in die verschillende sociale situaties beter kan handhaven en stukken minder aanvaringen heeft.
We gaan voorlopig door, maar misschien dat iemand in een soortgelijke situatie (Astrid? Fladderbeestje?) hier ook iets aan heeft
Hoe
Hoe kwam je eigenlijk aan deze therapeute, Nickelodeon? En werkt zoiets ook bij ADHD?
Orthopedagoog
Ik heb bij de psychiater verteld waar ik aan dacht en die heeft toen een orthopedagoog even bij het gesprek geroepen om mee te brainstormen.
De orthopedagoog wist weer een psychologisch centrum waar een dramatherapeur aan verbonden was. Na het intakegesprek had ik er een goed gevoel over.
En dat blijkt dus terecht.
Ik heb geen idee of het ook werkt voor ADHD.
Interessant
Ik vind het wel interessant, ik houd het in mijn achterhoofd voor als zoon (7) wat ouder is. Ik denk dat het nu nog geen optimaal effect zal geven!
Wat leuk!! hier ook drama
maar dan op school als keuzevak - hoogbegaafde 14 jarige asperger zoon wilde dat graag doen - ik dacht: goed plan! leer maar eens hoe je je in een andere rol gedraagt - en na een paar maanden gaat het als een trein! wat een goed idee om moeilijke situaties na te spelen... ik ben wel blij dat hij zo slim is, dat maakt het zoveel gemakkelijker om hem aan te leren hoe zich te gedragen ...
Lijkt me wel wat
Klinkt geweldig! Wil ik ook wel voor zoon. De mijne (11 jaar met ook Asperger en hoogbegaafd) gaat nog regelmatig (lees bijna elke dag) volkomen uit z'n dak. Slaan is gelukkig wat minder, maar hij reageert nog steeds zo hysterisch en loopt nog steeds daardoor weg. "Gelukkig" wordt hij tegenwoordig ook zeer boos als zijn hulpverlener er is (afgestudeerde pedagoge of psychologe). Zij praat er dan met hem over. Hij ziet dan wel, een beetje, in dat hij raar gedrag vertoont.
In welke regio zit deze drama therapeut?
Almere
Wij wonen in Almere.
Dat ik jouw naam noemde is geen toeval: ik herken veel in jouw verhalen. Mijn zoon heeft afgelopen dinsdag (nog geen week op het VO) al een jongen geslagen. Die jongen lokte het wel uit (zeer bewust pestgedrag) en de mentor heeft ingegrepen. Maar wat is het moeilijk om hem daarmee te helpen.
Ik heb gisteren uitgebreid met hem gesproken over de mogelijkheid tot dissen. Mijn zoon is verbaal erg sterk en weet regelmatig met een gevatte opmerking iemand te pareren. Ik heb hem nu uitgelegd dat hij vooral zijn best moet doen om óf met spot te reageren ('dankjewel, wat ben ik blij dat jij me erop wijst') of met zelfspot ('ja, ik ben me er eentje, he') of (indien voorradig) een gruwelijk scherpe opmerking terug te maken. En als dat allemaal niet lukt: dan vooral naar de leraar te gaan. Er is direct een 'veilige plaats' voor hem afgesproken op school dus hij heeft een uitweg.
Momenteel zit hij daar alle pauzes omdat hij de kantine te druk en te eng vindt. Zoals hij het zelf zei: "ik weet nog niet wie ik wel en wie ik niet kan vertrouwen, dus ik blijf liever uit de buurt".
Herkenbaar!
en wat help je hem goed!!!
sterkte met deze moeilijke eerste weken - inderdaad, ze kennen hem nog niet en hij kent hen nog niet...
wordt er op school iets aan gedaan - aan de klasgenoten uitgelegd bijvoorbeeld? dat heeft hier zo veel geholpen - maar ja, situatie is wel anders dan op de gemiddelde school - hier toen slechts 15 kinderen in de klas, hele school (kleuters tot eindexamen groep) nog geen 200 kinderen...
