Een autist die denkt, denkt , denkt....
Ik heb een zusje van 16. Ze is autistisch en heeft ook een verstandelijke beperking. De laatste tijd heeft ze erg last van "denken'. Ze blijft maar denken, denken, denken en kan dat zelf niet stopzetten. Natuurlijk krijgen wij ook de nodige vragen van haar bij die denkonderwerpen. Een 'normaal'mens kan zijn denken stopzetten, maar een autist kan dat natuurlijk heel moeilijk.
Ik woon niet meer thuis, maar praat wel veel met haar, om haar te helpen de gedachtes op een rijtje te krijgen.
Helaas weet ik nu niet hoe ik haar kan helpen. Ik kan niet zomaar zeggen: zet je gedachtes stop en ga aan iets anders denken. Dat kan ze gewoon niet.
Het duurt s'avnds uuuuren voor ze in slaap valt, omdat ze maar blijft denken aan die onderwerpen waar ze zo mee bezig is. (bv. hoe was het jaren terug? Waarom zijn er nu euro's? En ze heeft ook hele fantasién over een nep-juf)Zelf geeft ze aan dat ze het soms ook irritant vindt.Ze zit er helemaal in vast. Dan ligt ze in haar 'denk-bed'zoals ze het zelf noemt.
Hoe kan ik haar helpen? Is er iemand die dit herkent? Het is voor haar lastig, maar ook voor degenen om haar heen. Ik zou haar zo graag helpen, maar hoe?
Kunnen jullie mij een stukje op weg helpen?
Denken
Mijn zoontje van 8 (ADHD, hooggevoelig en hoogbegaafd) heeft tot een half jaar geleden ernstige inslaapproblemen gehad vanwege dat denken. Hij werd er bijna gek van tot op het depressieve en extreem angstige af (en ik had geen vrije avonden) Omdat het ook rare gedachten waren en vooral omdat hij het niet kon stoppen. Hij is in therapie bij een speltherapeut/kinderpsychotherapeut en die leert hem hoe om te gaan met zijn gedachtes en fantasieen. Dat hij de baas is over wat er in zijn hoofd gebeurt en niet andersom. Hoe hij zijn gedachtes om kan buigen in positieve gedachtes en hoe ze stop te zetten. Dat wordt aanschouwelijk gemaakt met tekeningen en geoefend met speloefeningen. Het heeft even geduurd voor die knop om ging maar sinds een half jaar slaapt hij voor het eerst van zijn leven snel en probleemloos in! Daarnaast krijgt hij ook melatonine en die combinatie werkt dus. Ik zou op zoek gaan naar een goede therapeut gespecialiseerd in dit soort problemen. Die knop kan om maar daar heeft je zusje hulp bij nodig. Zoek eens op RET (rationeel-emotieve therapie) en aanverwante therapieen zoals cognitieve gedragstherapie. Succes!
Misschien
helpt het als je met haar iets aan het bed verandert; ander kleurtje, nieuw bed of wat dan ook of simpelweg een nieuwe dekbedhoes. Vervolgens ga je dit echt voorbereiden : dat het bed een gedaanteverwisseling ondergaat en dat het daarna een echt slaap-bed is. Het denk bed doen we weg!!Het is belangrijk dat je haar hierin zoveel mogelijk betrekt en vanzelfsprekend uitgaat van hte feit dat dit de manier is en dat dit ook gaat werken!
Biedt ook eerst structuur in het denken. Spreek bijv. af dat ze een bepaalde tijd mag denken aan de onderwerpen die haar zo bezig houden maar niet in bed!Hiervoor moet je een andere, vaste plek bedenken, liefst buiten de slaapkamer.
Je kunt haar een kleurenklok of wekkertje geven om de tijdsafspraak in de gaten te houden.
Daarna gaat ze van die plek af en moet ze aan andere dingen denken, ter ondersteuning kun je dan misschien kaartjes maken met leuke onderwerpen erop waar ze wel aan kan denken. Als ze dan eenmaal in bed ligt en niet kan slapen, mag ze een kaartje pakken en aan dat onderwerp denken...
Als het niet goed gaat en ze ligt in bed te denken kun jemet haar afspreken dat ze even uit bed gaat, naar de denkplek en daar een vastgestelde tijd toch nog even gaat denken over die andere onderwerpen. Vervolgens naar het bed om te slapen!
Ladekastje
Ik heb ooit een keer gehoord dat iemand probeerde het denken te stoppen door het op te schrijven en in een lade te stoppen. Misschien het proberen waard?
