Even spuien, ga er verder niets mee doen

Natuurlijk

schrijven ze dit op. Of moeten ze het maar gewoon onthouden.
Het zijn korte aantekeningen die je even vlak voor het consult doorneemt. Dan is het wel handig dat het plan van aanpak bovenaan staat, en dat een tandarts geen onderscheidt maakt in het hele autistische spectrum lijkt me ook logisch.
Door die korte boodschap kon je dochter wel de juiste handelwijze krijgen. Had het er niet gestaan had ze altijd bekend geweest als lastig kind, want dat ziet hij/zij voor zich.

En het is al lang bekend dat ouders in de behandelkamer vaak een negatieve invloed heeft op de behandelbaarheid van een patient. Ook bij mijn meervoudig gehandicapte zus worden mijn ouders niet toegelaten in de behandelkamer van de tandarts omdat ze dan veel beter te behandelen is. Ook mijn zus heeft een zware diagnose in het autistisch spectrum.

Ik denk dat je het zwaarder opneemt als nodig is.

Eens met amk

Dihanne, wat is nu precies jouw probleem? Ik snap het niet zo hoor. Ik ben het dan ook helemaal eens met Amk. Natuurlijk wil je als moeder liever niet horen dat jouw aanwezigheid een negatieve invloed kan hebben op het gedrag van je kind in de behandelkamer. Maar zo kan het wel degelijk werken. Dat weten tandartsen, vaak uit jarenlange ervaring. Ter vergelijk: leidsters op een KDV kennen het fenomeen ook. Peuters huilen zolang moeder er nog is, en stoppen meestal als moeder weg is. En hoe langer moeder blijft hangen en plakken, hoe langer het drama duurt.
En wat is precies je probleem met de vermelding in het dossier dat je kind autistisch is? Je hebt het hen toch zelf verteld?
Op mij kom je over als iemand met héél lange tenen. Ik vrees dat een andere tandarts dat probleem niet gaat oplossen.

Nou, ik wist dat echt niet...

Hoi AMK,

Ik had werkelijk geen idee dat een tandarts dat soort dingen op zou schrijven, echt niet. Dat was mij ook nooit verteld.

Het was een grote praktijk met allerlei tandartsen, mondhygiënisten en assistenten en ik zou absoluut niet willen dat informatie over mijn dochter voor iedereen daar toegankelijk is. Dus voor mij is dit een hele goede les. Voortaan de kaken op elkaar (behalve als ik zelf op de stoel lig, dan).

Vooral omdat dochter helemaal over haar angst heen is, en moeiteloos in de stoel gaat zitten (ze heeft gelukkig een sterk gebit, nog nooit een gaatje, als kleuter hebben we haar kiezen laten sealen, dat vond ze moeilijk).

En die aantekening over moeder niet in de behandelkamer (overigens was dat bij een tandarts die nu niet meer in die praktijk is): ik vind niet dat beroepskrachten en ouders zo met elkaar om horen te gaan (en ik ben zowel beroepskracht als ouder).

Als beroepskracht hoor je naast een ouder te gaan staan, en niet tegenover. Die aantekening was uit 2005, maar ik kon me dat consult wel herinneren, het sealen.

Ik vond zelf dat die tandarts het nogal onhandig aanpakte, maar ik probeerde van harte die tandarts te steunen.

Zij had dus een heel andere mening, dat mag.

Maar als zij de indruk had dat het zonder mij beter zou gaan, dan had ze dat tegen mij moeten zeggen. Nu heeft ze het opgeschreven, en nooit tegen mij gezegd, dat is toch niet effectief? Daar schiet niemand iets mee op.

En buiten dat het niet effectief is, vind ik het ook ongepast om iets op te schrijven over iemand, zonder het met die persoon te bespreken.

groetjes,
Dihanne

Vragen om toestemming, is toch normaal?

Ha die Gonzo en anderen,

( aan Gonzo: ja, lente, en voorpret voor Valencia voor jou (en hopelijk inmiddels ook een klein beetje voor je dochter !?))

Nee, ik had echt niet gedacht dat een tandarts dat op zou schrijven zonder dat te melden. Een simpel vraagje: vind u het goed als ik dat noteer, dat is handig voor mij en mijn collega's?

Dan weet je het tenminste

Toen ik nog met gezinnen werkte, in het papierentijdperk, zette ik nooit dit soort dingen op papier zonder dat ouders dat wisten

En nu staat alles in een computersysteem, en blijft er 'eeuwig' staan, en is voor jou als cliënt totaal ondoorzichtig.

In de jaren dat ik daar kwam, kwam dus steeds in grote, rode letters AUTISTISCH te staan, wat de tandarts en de assistente konden zien, en wat ik niet wist. Ik vind dat een afschuwelijk gevoel.

En als over een jaar of vier mijn dochter zelfstandig gaat, dan komt dat ook in beeld, terwijl zo'n meiske dan niet eens weet dat dat ooit besproken is.

Nee, ik vind echt dat ze moeten melden/overleggen wat genoteerd wordt.

Maar alles wat je aandacht geeft, groeit.
Dus ik ga me hier totaal niet meer mee bezig houden, behalve mijn goede voornemen in de praktijk brengen en veel beter opletten.

groetjes
Dihanne

Gebeurt vrijwel overal

zelf doe ik het ook, je maakt even een aantekening over een klant omdat je iets hoort bij de koffieautomaat.
Gewoon handigheidjes om het contact soepeler te laten verlopen.
Die dosiers zijn ook niet bedoeld om met iedereen te delen behalve in de praktijk zelf. En alsje dingen zeker wilt weten heb je daar het inzage recht voor.

Is de behandeling door deze opmerkingen negatief of positief veranderd?
De intentie is om jou en je kind beter te kunnen behandelen. Ik zou blij zijn dat mijn arts de moeite neemt dit soort specifieke dingen te melden zodat mijn kind gewoon een passende behandeling krijgt, ipv te boek te staan als een lastpak.

Mijn laatste berichtje hierover

werkelijk AMK, je meent het toch niet dat je dingen die je bij het koffiezetapparaat hoort, zonder medeweten van ouders, in het dossier van kinderen zet?

jullie hebben toch ook richtlijnen over privacy en ethisch werken, neem ik aan?

Ik ga er verder niet meer op in, ik wil dit juist uit mijn hoofd zetten.

Dihanne

Dihanne

ik werk niet met ouders en kinderen, maar met klanten grote bedrijven, en daar werken ook mensen en die vinden het ook prettig om persoonlijk aangesproken te worden. Dus als ik hoor dat mijn contactpersoon bv een kind met een beperking heeft en we hebben het wel eens over de kinderen dan zal ik dat zeker in mijn klantfile noteren.

Zulke dingen staan ook in de file bij onze huisarts, dat weet ik heel zeker. Want ik verwacht echt niet dat hij onthoudt dat ik studeer en in welke fase ik zit.

het zijn gewoon geheugensteuntjes om de patient het best te kunnen helpen. Je maakt er echt veel meer van dan nodig is.

Amk

Amk, wat je schrijft vind ik deels schokkend. Praatjes bij het koffiezetappraat zijn precies dat: koffiepraatjes. Die kennelijk tot een hoog niveau worden gebombardeerd en in een dossier kunnen belanden. Het is wat anders als je zegt dat er tijdens een overleg ook wel eens naar het koffiezetapparaat wordt gewandeld. Maar zo gebeurt dat kennelijk niet.

In welke 'hulpverlening' zit jij dan AMK ? (dat overigens ook weer een afkorting is van een instantie maar dat terzijde).

# Gewoon handigheidjes om het contact soepeler te laten
# verlopen.

# Handig en noodzakelijk voor wie vraag ik mij af
# Die dosiers zijn ook niet bedoeld om met iedereen te
# delen behalve in de praktijk zelf. En alsje dingen
# zeker wilt weten heb je daar het inzage recht voor.

Ik denk dat het erom gaat dat je je als client gerespecteerd voelt. Ik kan mij voorstellen dat dingen zwart op wit zien staan, eea een andere lading *kan* geven. Ook kan ik mij voorstellen dat je iets niet zo cru hoeft op te schrijven. Daarbij is het volgens mij goed fatsoen om dit soort opmerkingen te schrappen uit een kopie naar client zelf.

# Is de behandeling door deze opmerkingen negatief of
# positief veranderd?
Ik gok dat het vertrouwen een deuk(je) heeft opgelopen. Dat lijkt mij wel negatief of zie jij dat anders ?

# De intentie is om jou en je kind beter te kunnen
# behandelen.
Dit vind ik nu een vreemde opmerking en dan wel de manier waarop. Niet elke tandarts of arts of wat dan ook is behept met tact, met wijsheid, met diplomatie. Het feit dat ze opgeschreven worden, wil nog niet zeggen dat dat gedaan wordt voor kind. De motivatie kan heel goed liggen dat de arts dan beter kan werken. Of die uitwerking ook terecht komt bij het kind, dat hoeft helemaal niet.

# Ik zou blij zijn dat mijn arts de moeite neemt dit
# soort specifieke dingen te melden zodat mijn kind
# gewoon een passende behandeling krijgt, ipv te boek
# te staan als een lastpak.

Ze staat hierbij dus te boek als een lastpak en of haar kind een passende behandeling krijgt, kan ik er niet zo 1, 2, 3 uit lezen. Misschien is dat zo, misschien is dat het doel van de tandarts .. maar of het werkelijk een passende actie is, dat weten we niet precies.

Ik zou ook moeite hebben met de manier waarop het geschreven stond.. met wel in mijn achterhoofd dat zulke dingen zo worden gedaan.

Er was toch laatst ook een draadje

van iemand met hartklachten die door de tandarts was geholpen terwijl ze daarvoor eerst antibiotica had moeten krijgen en dat kwam omdat hij niet in het dossier had gekeken of dat het er niet stond.

Als ik bij mijn tandarts binnen komt staat er met rode letters bij bijzonderheden (waarom die zo groot op haar scherm staan weet ik ook niet) dat ik een angstige patiënt ben (niet helemaal waar) en dat ik rook (nu gestopt)
Dan weet ze dat maar. Ik vind het niet zo schokkend in ieder geval.

Ik weet zeker dat er bij mijn verloskundige nog steeds staat dat mijn man daar drie jaar geleden uit zijn slof is geschoten en de reden waarom. Daar werd bij de zwangerschap van de tweede nog aan gerefereerd

En ik weet dat de tandarts van mijn man heeft staan dat mijn man enorm panisch van de tandarts is (echt belemmerend panisch) en heel omzichtig behandeld moet worden en dat ze alle contacten in principe via mij moeten laten lopen. En dat ze niets kunnen/mogen doen zonder dat IK daarbij ben, want dat ik hem daarna naar huis moet rijden.

Constatering

Ik vind jouw verhaal eigenlijk niet te vergelijken Kiki. Bij jou zijn die zaken die je noemt in overleg gegaan. Dihanne heeft nooit met grote rode letters autistisch zien staan op het scherm. Of dat moeder niet welkom was bij de behandeling. Dan is het best een schok om dat te lezen, achteraf.

Ik ken een huisarts die bijvoorbeeld schrijft: mevrouw had weer es last van zeurderitis. En dan is het waar hoor, en het is ook eigenlijk met een knipoog.

Hoe ongeveer moet je je voelen, als je DAT als patient onder ogen krijgt!

Dihanne, ik kan me voorstellen dat het even flink steekt. Ga niet uit van het slechte. Zie het als een hulpmiddel voor de tandarts. Het is geen vervelend etiket zoals zeurderitis. Het is constatering van een feit en een hulp bij de volgende behandeling.