Geconstateerd gedragsprobleem en ptss
Mijn dochter heeft in de laatste twee jaren een gedragsprobleem ontwikkeld en ptss (post traumatisch stress stoornis).
Dit is vast gesteld door een psychiater die haar één keer heeft gesproken voor de duur van drie kwartier en daarnaast mij, het gast gezin waar ze in de vakanties een paar dagen mag verblijven, de instelling waar ze door jeugdzorg is geplaatst en de gezinsvoogd.
Nu blijkt dat dit uit de uitslag is gekomen word het onderzoek terniet gedaan en moet ze weer naar een andere psychiater toe.
Een korte uitleg waardoor alles is ontstaan.
In 2007 zijn mijn beide kinderen door vermoedens van verwaarlozing (wat tot op de dag van vandaag nooit is bewezen door jeugdzorg).
In deze periode zijn mijn beide kinderen van hot naar her geslingerd met name mijn dochter heeft veel mee moeten maken.
Ze zijn van school geplukt ze wisten totaal niet waarom (nog steeds niet) van de ene crisis plaatsing naar de andere dan weer naar een crisis pleeg gezin en weer terug ik mocht geen contact met mijn kinderen en heb ze een half jaar niet gezien.
Mijn dochter hebben ze een verklaring laten geven dat ze seksueel werd misbruikt samen met haar broertje hiervoor hebben mijn partner en ik twee dagen in een politiecel gezeten, de zaak is geseponeerd, we hebben een schadevergoeding gekregen maar dit maakt de traumatische ervaring die we hebben opgedaan niet goed en wij zijn volwassen dus rest ons de vraag wat gaat er in het koppie van mijn dochter om ze was toen pas 10 en zeer beinvloedbaar en geloofde met heel haar hart dat ze weer naar huis toe mocht als ze dit vertelde.
Zij is zo boos over alles dat ze niet te handhaven is op de groepen waar ze verblijft zelf geeft ze aan dat ze boos word omdat ze naar huis toe wil maar daar word geen gehoor aan gegeven.
Na een half jaar mijn kinderen niet gezien te hebben ben ik er met mijn advocaat achter gekomen waar ze verblijven en mocht er ineens wel contact zijn tussen mij en mijn kinderen.
Wat bleek ze zat in een psychiatrische jeugd in richting waar een rechtzaak aan vooraf was gegaan en jeugdzorg bij die rechter had aangegeven dat moeder niet op de hoogte gehouden wenst te worden wat absoluut niet waar was.
Na die BOPZ werd ze weer terug geplaatst in een crisis opvanghuis waar ze door de groepsleiding is mishandeld omdat (dit hebben ze aan de politie verklaard) ze niet wilde douchen.
Ze hadden haar plat gespoten en overgeplaatst naar Rotterdam zuid.
Hier kwam ik achter omdat mijn dochter mij mocht bellen en dit niet had gedaan waardoor ik de groep op belde en te horen kreeg dit is denk ik een misverstand ze is hier al twee dagen niet meer maar waar ze was wilden ze mij niet vertellen.
Na intersief zoeken door mij en andere mensen kwam ik er dus achter waar ze was en de geplande bezoekregeling aangepakt op mijn dochter te zien heb hier een halve dag voor in de trein gezeten qua de afstand voor een uurtje bezoek maar dat doet me niets.
Toen heb ik van haar verwondingen foto's weten te maken maar kon hier niets mee doen dit mag blijkbaar.
Ik probeer iedereen duidelijk te maken dat ze nooit een gedragsprobleem heeft gehad, de school waar ze vanaf werd geplukt geeft aan dat ze nooit gedragsproblemen vertoonde en nu is er niets anders dan een enorm gedragsprobleem maar dat had ze al toen ze uit huis werd geplaatst aldus de jeugdzorg sterker nog dit is nnu ineens de rede van de uithuisplaatsing.
Wat kan ik hier mee?
groetjes
Och meid
wat een ramp, voor iedereen.
Ik hoop dat tsjor hier reageert, ik zal zo om haar roepen 
Zij kan heel goede en duidelijke tips geven.
Tsjor! tips nodig
Tsjor, ik hoop dat je BDG wilt helpen. Jij geeft altijd van die goede tips, zet alles zo goed op een rijtje.
Een tip weet ik wel, ga een dossier opbouwen. Noteer alles, met datum, tijd, plaats, met wie gesproken, enz. enz. Dat komt altijd goed van pas.
Mirreke en bdg
Ik vrees dat ik het verhaal heel goed ken, Mirreke. Ik heb het overigens niet geplaatst, zelfs niet getipt, maar ik vind het wel goed dat het geplaatst is.
Ik kan het alleen nog maar erger maken:
Tegen het meisje zou indertijd gezegd zijn dat ze naar huis mocht als ze vertelde wat de voogd vertelde (over seksueel misbruik). Dit verhaal was zo ongeloofwaardig, ze zou seks met haar broertje hebben gehad tussen de middag, terwijl het broertje op speciaal onderwijs zat en tuss de middag helemaal niet thuis kwam. Gelukkig is het inderdaad geseponeerd, maar ja, zoals sommigen blijven denken: het kan altijd waar zijn.
In het eerste pedagogische rapport wordt het meisje omschreven als een meegaand kind, iemand die zelfs nog vriendjes wil zijn, ook al wordt ze gepest. Wel zou er sprake zijn van een lichte verstandelijke beperking, waardoor ze de lichamelijke zorg niet uit zichzelf doet, maar steeds weer aangeleerd moet krijgen. Het enige waar ze last van zou hebben was de abrupte uithuisplaatsing. Enkele maanden na de uithuisplaatsing wordt er alleen maar gesproken over agressief gedrag en worden er steeds ergere maatregelen genomen.
Bij het broertje idem dito, alhoewel van hem al bekend was dat er problemen waren met gedrag en met leren. Maar na de uithuisplaatsing krijgt hij medicijnen die zo sterk zijn dat hij niet eens meer duidelijk kan praten. Gesprek met de behandelend psychiater komt nooit tot stand, het zou een vrijgevestigde psychiater zijn, die nooit reageert op telefoontjes of verzoeken om een gesprek.
De overplaatsing naar Rotterdam Zuid (als dat het verhaal is wat ik ken) kwam, omdat het kind letterlijk mishandeld is. Volgens de groepsleiding wilde ze niet onder de douche (zie de eerdere verwaarlozing, dat ging over douchen) en ze hebben haar toen over het vloerkleed geslaapt waar ze echt lelijke wonden aan heeft overgehouden. zo ook aan de 'holding': blauwe plekken op de armen waar je precies de handen nog in kunt herkennen. Polkitie meende, dat er geen vervolging hoefde te worden ingesteld: meisje was onhandelbaar..... Inspectie heeft ook nooit iets hiermee gedaan: de groepsleiding was ervan uitgegaan dat de voogd mocht aangeven of het meisje gesepareerd, in holding gehouden etc. mocht worden. Dat was dan wel ten onrechte (e voogd mag dat niet aangeven, want de voogd heeft geen ouderlijk gezag), maar de groepsleiding dacht dat, dus mocht het allemaal.
De plaatsing van het meisj in de psychiatrische instelling is door de instelling zelf beëindigd, omdat ze niet begrepen wat het kind daar deed: zij zagen een meegaand kind, verstandelijk wellicht wat beperkt, maar verder geen enkel probleem met het gedrag.
Dus moest er weer een onderzoek komen. en weer een. en weer een. En nu met PTSS weer een. Niet dat dat iets helpt, het kind zal echt gen Rapid-eye-movement-therapie of iets dergelijks krijgen voor PTSS. Het enige belang lijtk te zijn dat er eindelijk eens een onderoek moet komen wat uitwijst dat het kind terecht uithuisgeplaatst is en terecht de moederen stiefvader niet mag zien (waarom moet nog uitgevonden worden) en terecht al twee jaar lang neit thuis mag komen, ook niet nu moeder op eigen kracht het voor elkaar heeft gekregen dat ze eindelijk een normale gezinswoning heeft in palats van een eenpersoons-woning (Hat-woning heette dat ooit).
Het laatste onderzoek heeft geleid tot een verlenging van de uithuisplaatsing, gezinsvoogd dreigt met ontneming van het ouderlijk gezag als moeder niet tekent voor separatie en holding. Moeder heeft inmiddels getekend, nadat ze eindelijk eens goede uitleg had gekregen van de groepsleiding. Maar ook omdat er geen andere uitweg was.
Er is zo duidelijk een link tussen de uithuisplaatsing en het ontspoorde gedrag van het meisje in de instelling (daarbuiten niet, ook niet bij het weekendgastgezin). De enige remedie is: nog meer instelling, nog zwaardere middelen en nog langere UHP.
Ik krijg het echt niet te pakken waarom dit zo kan en ik heb heel veel gelezen, ook rapporten etc. van jeugdzorg zelf.
Ik heb helaas geen tips meer. Behalve dit dan: laat het draadje verplaatsn naar 'algemeen'. Wellicht heeft iemand nog goede tips. Het is in elk geval van belang dat mensen het verhaal van BDG lezen.
Mocht het over een ander kind gaan dat wat ik denk, dan word ik helemaal gek en start morgen een dwaze-moeders-hongeraktie tot dit soort praktijken afgelopen zijn. Tot nu toe hecht ik nog steeds waarde aan een democratie, onafhankelijke rechtsspraak (ook al zeggen de rechters zelf dat ze nauwelijks tijd hebben om zich ergens in te verdiepen en dus hameren ze de kinderen maar weer de OTS en de UHP in), overtuiging door argumenten etc.
Tsjor
Tsjor
Heeft deze mevrouw geen rechtshulp? Ik begrijp wel dat de meeste advocaten zullen adviseren om jeugdzorg niet te veel tegen de haren in te strijken, maar toch. Ze kan elk steuntje gebruiken, lijkt me.
Is het niet ook in Rotterdam waar de gezamenlijke advocaten een tijd geleden een open brief gepubliceerd hebben over dit soort toestanden?
Millenia
Ja, er is een advocaat die echt zijn/haar best doet. Inspectie, ombudsman, nou ja, allemaal hebben ze wel ergens iets bijgeschaafd, maar niemand kan de situatie echt aan.
Liegen voor de rechtbank mag als een gezinsvoogd het doet (moeder interesseert het niet zeggen, terwijl moeder van niks weet etc.). Rechter wil graag zelf het kind spreken, maar het kind mag bij herhaling niet naar de rechter toe komen 'omdat ze dat niet aankan' volgens de begeleiders/jeugdzorg. School is een drama: zoveel wisselingen, tijden geen onderwijs etc. Leerplichtambetnaar erbij en dan is het weer even rustig. Je kunt wel het personeel van een hele omgevallen bank aan het werk houden, zonder dat iemand echt een vinger erachter krijgt wat er nu aan de hand is, wat de reden is en zonder dat iemand het aandurt om eens te proberen of dit kind bij thuisplaatsing wellicht ook ineens verlost is van de gedragsproblemen. Inmiddels zijn de geragsproblemen overigens de reden voor de UHp geworden, ook al waren die gedragsproblemen er niet bij de oorspronkelijke UHP. Kwestie van je eigen werkveld creëren. Maar ik begrijp echt niet dat rechter hiermee akkoord gaan, ook niet bij het lezen van de uitspraken.
Tsjor
Lirik
Overigens was dit hele verhaal voor mij wel aanleiding om eens te vragen of de LIRIK die jeugdzorg gebruikt om te kijken of er sprake is van kindermishandeling door ouders, of die LIRIK omgewerkt kan worden tot een instrument dat ouders kunnen gebruiken om te situatie van hun uithuisgeplaatst kind in te kunnen schatten.
Tsjor
Jeetje tsjor
ik ben er stil van...
Sterkte BDG! (daar heb je dan weer niets aan, kan een moskowitz hier niets mee?)
Alternatief?
Ik begrijp dat de gedragsproblemen inmiddels een feit zijn, al zijn die misschien 1:1 verbonden met de plaats waar ze is. Waar is zoon nu?
Ik zou twee trajecten uitzetten. Als eerste zou ik op zoek gaan naar een alternatieve behandelaar. Iemand, een psycholoog, pedagoog, psychiater misschien, die zijn nek wil uitsteken om dit kind te helpen bij het verwerken van de trauma's die wel degelijk ontstaan zijn.
Als je zo iemand hebt, dan geef je de rechter een alternatief. Klop aan bij iemand uit die sector die hardop in de media al eens zijn zegje gedaan heeft over door jeugdzorg getraumatiseerden. Zo is iemand is er vast wel. Bij mij komt als eerste Bram Bakker (de dwarse psychiater) in me op. Die durft. Hij kent misschien wel een psycholoog of pedagoog die ook durft.
Het is wel zaak om het verhaal zo helder en objectief mogelijk uiteen te zetten voor die behandelaar. Dus ook de uitspraken van rechters, ombudmannen, etc. Dat moet je gelijk bewijzen. Hou je ver van kwalificaties als 'liegen' door jgz.
Het tweede traject is meer administratief. Leg een claim neer bij jeugdzorg voor de geleden emotionele schade door jou en je kinderen en de nog te lijden schade door jou en je dochter: de kosten van die alternatieve behandeling.
Ik weet niet welke advocaat je hebt. Ik ben in dit soort zaken tamelijk onder de indruk van Richard Korver. www.korver-vanessen.nl
Als geld een probleem is, dan komt er dus nog een derde traject: geld inzamelen om het te bekostigen. Maar zoek eerst die hulpverlener en de juiste advocaat. Met hen kun je het over geld hebben. Dan weet je hoeveel je nodig hebt.
Hoewel deze kwestie ernstiger is dan die van Karina Schaapman, doet de zaak me er in juridische zin wel aan denken. Zij heeft gestreden voor de bekostiging van bijles die nodig werd omdat de school slecht werk leverde. Hoewel die zaak juridisch gezien om geld ging, was de belangrijkste uitkomst dat ze gelijk kreeg. De school had slecht werk geleverd.
Ik denk dat dat de enige weg is om een vergelijkbare uitspraak over jgz of voogdij te krijgen.
Ik denk bovendien dat de dreiging van een rekening voor geleden schade, een belangrijke werking kan hebben voor jgz en voogdij.
Ik ben overigens bereid om te helpen bij het formuleren van een claim. Tsjor weet mij te vinden.
Groet,
Miriam Lavell
Miriam en tsjor
Jullie zijn echt cool. Ik ben blij dat er zulke mensen bestaan.
BDG, heel veel sterkte en succes toegewenst. Ik ben net als Mirreke stil van je verhaal.
Groetjes
Massi
Ambities
Massi, je zult begrijpen dat het mijn ambitie is helemaal niet nodig te zijn. Maar daar tussen ligt natuurlijk de ambitie dat er werkelijk wat te doen is in dit soort situaties. En dat is lastig.
In dit soort gevallen willen ouders en kind NU een oplossing. Maar die is er niet. Er is niet meer dan een stategisch schaduwgevecht over schijnbelangen die bijna per ongeluk de essentie met zich meenemen. Zie ook het boek van Karina Schaapman.
Maar voor zo'n schijngevecht moet wel de kracht zijn. Bij de ouders (ook op de bankrekening) en bij de kinderen. En een beetje geluk. Maar vooral, geduld. En juist dat laatste is het lastigste op te brengen. Dat kind loopt elke dag dat de situatie is als die nu is, schade op.
De ambitie om dat kind binnen de inmiddels beperkte rek die zij heeft een oplossing te bieden, is te hoog gegrepen. Ook voor mij.
Groet,
Miriam Lavell
Met dank
Bedankt Mirjam voor de tips.
Even een paar punten: dochter zit in een LVG-instelling (AWBZ) en mag niet thuis komen etc. Maar ik denk dat het wel kan lukken om iemand van buiten een oordeel te laten geven op basis van de stapel rapporten. Zeker als je die in historische volgorde legt spreken ze uit zichzelf al boekdelen. Als je bovendien door sommige formuleringen heenprik (dochter is 'loyaal' aan moederen een paar bladzijden later wordt het 'loyaliteitprobleem' van dochter genoemd, zonder dat iemand utilegt waarom er neit staat dat dochter graag bij moeder wil zijn etc. En zonder dat iemand vraagtekens zet bij de negatieve connotatie van 'loyaal'(het klinkt als: eigenlijk zou ze zich moeten afzetten tegen moeder, maar dat doet ze niet). NB: er is hier geen sprake van mishandeling of iets dergelijks. Alleen wel vanaf het begin van een te kleine woning, dat probleem is inmiddels door moeder en stiefvader zelf opgelost.
Dus de eerste stap zou zijn om iemand te vinden die de stapel papieren wil doornemen voor een analyse4 en een behandeladvies. Vervolgens een alternatief voor behandeling vinden. Goed.
Overigens zijnd e kosten wel een probleem, dat speelde eerder al bij een door de gezinsvoogd gesuggereeerd nuttig onderzoek naar de opvoedkwaliteiten van de ouders; dat onderzoek moet gefinancieerd worden. uiteindelijk is dat ook gebeurt, maar je bent dan afhankelijk van hetzelfde BJZ als waar de gezinsvoogd onder valt. (opvoedkwaliteiten stiefvader: wat beperkingen; moeder: gemiddeld en bovengemiddeld.)
De tweede stap is dan de claim. Er loopt nog een hoger beroep, maar die twee zak3en kunnen naast elkaar gaan lopen.
In het laatste rapport waarin de PTSS wordt geconstateerd wordt geen uitspraak gedaan over de oorzaak, maar dat is meestal niet. Dus die claim wordt gebaseerd op ietws wat bewezen moet worden. Maar daa is het dvies van ie externe deskundige dan weer goed voor.
Ik zie hier wel wat in en ik zal het overleggen met de moeder en de advocaat.
Met dank.
Tsjor
Mogelijkheid?
Is er een mogelijkheid om dit kind in een netwerk pleeggezin te plaatsen? Is er familie, vrienden misschien waar zij kan verblijven? Dicht bij huis, met duidelijke bezoekafspraken met moeder. Om zo de stres van het wonen in een groep te verminderen? Wat een drama om te lezen zeg.
Ik zou bijna zeggen ze mag bij mij wonen tot het geregeld is...
Wat mij opvalt is dat er holding gebruikt wordt, in de ' gewone/ normaal begaafde' jeugdzorg is dat absoluut onbespreekbaar. Ik heb behoorlijk wat trappen tegen mijn schenen gehad, maar denk maar niet dat ik een kind alleen bij de arm kon pakken om op de kamer te zetten, dan kreeg ik een stevig gesprek met mijn leidinggevende, dat mocht echt NIET. Ik mocht mezelf ook niet verdedigen: een kind kon mij dus wel pijn doen, maar ik moest dan of weg lopen of blijven staan en met woorden het kind zover krijgen dat hij stopte.
Ik weet dat het ook geldt voor andere jeugdzorginstellingen, misschien kan je ergens (in de wet?) vinden dat zij dat ook niet mogen? IN GGZ instellingen gebeurd het wel, maar dan bedoel ik psychiatrische instellingen. Maar ook daar is de tendens steeds meer om met woorden te werken ipv holding en separatie.
Toevoeging
quote: "Standpunt Inspectie Jeugdzorg ten aanzien van holding
De Inspectie Jeugdzorg doet in haar rapport over de Glen Mills School ook een uitspraak over het toepassen van de techniek “holding” in het confrontatiemodel dat de basis vormt van de methodiek van de Glen Mills School. Zij concludeert dat het toepassen van de techniek “holding” door de Glen Mills School wettelijk niet is toegestaan. Daarnaast heeft de Inspectie Jeugdzorg nog een apart standpunt geformuleerd over de toepassing van de techniek “holding” en heeft zij dit standpunt, op mijn verzoek, onlangs nader uitgewerkt. Ik heb het standpunt van de Inspectie bijgevoegd.
Wat is holding en wanneer mag holding worden toegepast?
“Holding” is een agressiereducerende techniek die kan worden toegepast op het moment dat cliënten dusdanig agressief zijn dat zij schade kunnen toebrengen aan zichzelf, andere cliënten, personeelsleden of de woon- of leefomgeving. “Holding” is dus het vastpakken en vasthouden van een cliënt bij ernstige vormen van agressie. De Inspectie stelt dat “holding” deskundig moet worden uitgevoerd volgens het beginsel van de proportionele aanpak van agressie. De toepassing van “holding” moet altijd in verhouding staan tot de ernst van de getoonde agressie.
Bij de toepassing van “holding” wordt fysiek ingegrepen in de vrijheid van jongeren. De techniek “holding” mag alleen worden toegepast na toekenning van een wettelijke bevoegdheid. Het respecteren van de lichamelijke integriteit, de onaantastbaarheid van het lichaam, is immers een grondrecht.
Voor de gesloten jeugdzorginstellingen geeft art 29o, lid1.d, Wet op de jeugdzorg, de bevoegdheid tot “vastpakken en vasthouden” (holding). Deze bepaling biedt dus een juridische basis voor de toepassing van “holding”. Voor jongeren die in een justitiële jeugdinrichting verblijven is in de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen geregeld dat het grondrecht op onaantastbaarheid van het lichaam kan worden beperkt.
Daarnaast is de instelling verantwoordelijk voor het leveren van verantwoorde zorg volgens de kwaliteitsregels in de Wet op de Jeugdzorg. Voor het toepassen van “holding” betekent dit dat in het individuele behandelplan wordt opgenomen onder welke voorwaarden “holding” mag worden toegepast, in aansluiting op de diagnostiek.
Gebruik van holding in de instellingen voor open jeugdzorg
In de open jeugdzorg is “holding” niet toegestaan. Daar is de inspectie heel duidelijk over. “Holding” is namelijk een inbreuk op de lichamelijke integriteit en dit mag alleen onder voorwaarden in de gesloten jeugdzorg.
Incidenten met agressie zullen, gezien de populatie, ook in de reguliere jeugdzorg voorkomen. Dit is onvermijdelijk. Soms doen zich situaties voor waarbij een kind of jongere een gevaar is voor zichzelf, voor andere kinderen of jongeren of een medewerker. Als onmiddellijk ingrijpen vereist is, dan zullen de aanwezige personeelsleden dit moeten en kunnen doen. Zo nodig mogen de medewerkers dan ook fysiek ingrijpen om de kinderen of jongeren of zichzelf te beschermen. Hierin kan de instelling de medewerkers trainen, bijvoorbeeld door middel van een zelfverdedigingscursus.
Het gaat hierbij wel om incidenteel gedrag. Als kinderen of jongeren structureel agressief gedrag vertonen, zal dit gedrag behandeld moeten worden. Dit kan in instellingen die daarvoor specifiek zijn bestemd en ingericht. Dat wil zeggen in instellingen voor gesloten jeugdzorg of, als de jongere aan bepaalde criteria voldoet, in GGZ instellingen.
Maar het is ook een taak van de open jeugdzorg instelling om agressie te voorkomen. Hiertoe kan de instelling de medewerkers trainen in het signaleren van dreigende agressie en scholen in agressieregulerende en –reducerende technieken die preventief werken zonder fysiek in te hoeven grijpen." Einde quote
Bron: http://www.jeugdengezin.nl/kamerstukken/2008/toekomst-glen-mills-school.asp
Ik heb een aantal stukken tekst vet gemaakt, als dit meisje in een open instelling zit, hebben zij een heel groot probleem volgens mij!
Het probleem is dat dit meisje in een instelling voor verstandelijk beperkten zit, ik weet dus niet in hoeverre daar de wet op jeugdzorg geldt en in hoeverre dat een open instelling is.
Maar zoals hier boven te lezen is had er nooit holding gebruikt mogen worden bij het niet willen douchen: er was namelijk geen sprake van een gevaar voor zich zelf of een ander.
Bij mijn instelling was men behoorlijk extreem in de uitspraak: het mocht nooit! Later werd er wel zelfverdediging aan toegevoegd (wel zo prettig dat je in ieder geval een kind mag afweten als hij je fysiek belaagd!) Maar bij ons lag de nadruk op agressie voorkomen wij kregen dus ook training om agressie te reguleren en reduceren. Bij ons dus ook GEEN separeer ruimte!
Hmm
Ik zie dat het vet niet is overgekomen, nou ja, ik hoop dat het duidelijk is.
Instelling
Het is een instelling voor LVG, valt onder de AWBZ en daar gelden andere regels voor. Overigens mag de holding alleen als de gezaghebbende ouder toestemming heft gegeven. in dit geval had de voogd toestemming gegeven. Volgens de inspetie was de groepsleiding in de veronderstelling dat de voogd het recht had om die toestemming te geven. Dat heeft de voogd niet volgens de WGBO. De voogd kan wel een aanwijzing geven aan de ouder o in geval van verschil van mening het voorleggen aan de rechter. Dat laatste is ook gebeurd, rechter vindt dat de tostemming er moet komen. Moeder had al ingestemd, na -eindelijk- een goed gesprek met de behandelaars, maar ook omdat er gedreigd werd om haar uit de ouderlijke macht te ontzetten. Dan zou de dochter helemaal geen bescherming meer krijgen. Eerder zijn wel rechtszaken gewonnen over medicijngebruik.
Tsjor
Oké
Ik ken alleen de regels zoals in de vrijwillige jeugdzorg gelden.
Nogmaals vreselijk zoals het gaat. Is het nog een optie om te kijken naar een netwerkpleeggezin? (of is dat allang gedaan?) Volgens mij moet dat kind zo wie zo weg uit de leefgroep, dat levert te veel stres op.
Voor het weekend
Is dat er al. Tsjor
Dat had ik gelezen, maar omdat er duidelijk sprake is van grote stres en onhandelbaar gedrag vraag ik mij af of het mogelijk is dat het meisje ook door de weeks in een pleeggezin is en in het weekend bij moeder om het pleeggezin rust te bieden en contact tussen moeder en dochter op te bouwen. Ik weet niet in hoeverre de voogd daar in meegaat(waarschijnlijk niet), maar vanuit het kind bekeken levert het wonen in een groep met andere kinderen teveel stres op en is zij beter op haar plek in een gezin.
Als zij echt zo lastig in de groep, kan je ook nog proberen de groepsleiding te bewerken (zij hebben er namelijk last van en willen het vast ook wel anders) dat een gezin beter is voor de ontwikkeling van het meisje, meer rust en minder prikkels, kan je samen de voogd bewerken.
Maar goed ik weet niet in hoeverre dit allemaal al geprobeerd is, ik vind het echt te triest voor woorden en zou eigenlijk het kind zo op willen halen en bij mij laten wonen en dan weer contact opbouwen met moeder! Maar goed, dat zegt mijn hart en ik weet niet zo goed hoe ik met mijn hoofd dit meisje nog verder kan helpen.
