Geen uitdagender werk wegens werkhouding
Hallo,
M'n zoontje (ASS) zit in groep 3; hij is net 7 geworden.
Het is een grote klas, 30 leerlingen.
Op zich gaat het goed met hem op school. Alleen waar ik me druk om maak is dat hij niet mee mag doen met uitdagend rekenwerk. Hij rekent echt goed. Kan bijv. al met geld rekenen (bijv. vandaag kochten we twee ijsjes, een van 50 en een van 60 cent. Meteen zegt hij dan: 'dat is dan 1 euro en 10 cent'. Hij spaart voor iets van 259 euro. En dan rekent hij zelf uit dat hij nu zo'n 49 euro moet (tot op de cent nauwkeurig). Tot 100 kan hij goed rekenen. VOor de cito had hij een A. Rekenen vindt hij saai en een makkie. Zo'n 8 kinderen uit de klas mogen compacten en daarna werken uit een ander boekje. Hij niet. Volgens de juf kan hij het niet aan dat hij dan alleen op maandag even iets uitgelegd krijgt en verder erg zelfstandig moet werken. En ze heeft geen tijd om hier meer aandacht aan te geven.
Thuis kan hij uren alleen met z'n lego bouwen. Momenteel zijn dat allerlei dozen van lego technic. Zonder enige hulp zet hij ze in elkaar, soms wel tot 50 bladzijden.
Dat z'n werkhouding op school een probleem kan zijn dat weet ik wel. Als hij iets niet wil dan doet hij het echt niet. En verder kan ik me voorstellen dat hij in zo'n drukke klas best afgeleid is door de vele prikkels.
Moet ik dit nu gewoon maar loslaten? Ik ben bang dat als ze het nu niet proberen, dat hij de volgende jaren ook de kans niet krijgt.
Wat zou ik als argument kunnen gebruiken?
Een van de redenen waarom ik het belangrijk voor hem vind is dat hij erg klein (echt een kop kleiner dan de meeste jongens uit z'n klas) is en daarmee worstelt. Als hij dan op een ander vlak het gevoel heeft dat hij 'slim' is dat hem dat goed doet.
Karin
Dat versus hoe
School redeneert in het dat principe: hij heeft een slechte werkhouding dat er voor zorgt dat hij geen extra werk mag doen. Jij zegt dat hij dat kan, goed voor hem zou zijn (op meerdere vlakken). Dan kom je op het uitzoekvlak: op deze manier lukt het niet (cq vergt het teveel van -in dit geval- zijn juf) dus hoe dan wel. Hoe raakt hij rustig en alert. Dat is voor ons ook nog altijd uitzoekwerk maar wel met behulp van een SI-therapeut (in dit geval). Si-therapeuten werken veel met kinderen in het autisme en adhd spectrum omdat die vaak moeite hebben met prikkelverwerking en daardoor moeilijk(er) uit zichzelf rustig en alert kunnen worden.
Heb je zoiets wel eens overwogen?
Hoi kgo
in de eerste instantie las ik je berichtje 'anders'. (Zag niet dat het om werkhouding ging, maar herkende het wel enigzins.)
Mijn zoon heeft ook autisme en zit ook op een gewone basisschool. Hij zit inmiddels in groep 6 en scoort met bijna alles heel hoog. Toch heeft hij geen extra/ander werk. Wij merkten namelijk dat het werken in de klas opzich al een heel veel energie kost. Zeker in groep 3 ging al zijn energie vooral zitten in het: hoe werk je, wat wordt er van je verwacht, hoe werkt een schriftje... de basis zeg maar.
Een dag op school kost hem dus al genoeg energie. Leren doet hij thuis ook wel
Neem bijvoorbeeld de reclame van de staatloterij, dat je iedere maand 10.000 euro wint. Hij rekent dan spontaan voor mij uit hoeveel geld ik zou verdienen als ik bijv. 100 zou worden. Verder leest hij alles wat los en vast zit en heeft 100.000 vragen (lang leve wikepedia!!). Hij komt qua kennis en leergierigheid dus evengoed wel aan zijn trekken. Ook zonder extra werk op school.
Misschien heb je iets aan ons verhaal.
Loslaten
Misschien moet ik het inderdaad gewoon loslaten en hem thuis uitdagen. Hij spaart dus momenteel voor Lego Mindstorms samen met z'n zus (10 jaar en ook ASS). Als ze dat hebben kunnen ze voorlopig vooruit.
Daarnaast ga ik maar eens het boek over executieve vaardigheden aanschaffen ( wel slim maar..)
Karin
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Slim maar
Bedoel je het boek van P. Dawson (als ik me niet vergis)?
Ja die
Ja dat bedoelde ik.
Hij is nu thuis begonnen met de tafels.
Karin
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Blijft moeilijk natuurlijk
Mijn kinderen hebben geen vorm van autisme, maar ik herken wel je probleem. Want hier vinden ze het gewone rekenwerk zo saai dat ze er nauwelijks moeite voor doen. Daardoor lijkt hun werkhouding niet goed en halen ze dan ook geen geweldige cijfers. Maar ze kunnen wel heel goed rekenen. Ik herken naadloos wat jij over jouw zoon beschrijft. In overleg met school hebben we onze kinderen daarom toch moeilijker rekenen gegeven, zonder dat ze moesten laten zien dat ze het gewone werk aankonden. En nu doen ze wel hun best en halen ze wel hoge cijfers. Tafels vinden ze oersaai en daar moeten we achteraan zitten. Maar met het andere rekenwerk gaat het gewoon veel beter als ze een of twee versnellingen hoger mogen. Misschien wil de juf het wel eens gewoon een paar weken proberen.
Kop kleiner (ot)
Hallo Karin,
Even over de lengte van je zoon. Je zegt dat hij een kop kleiner dan zijn klasgenootjes is. Ligt het in de verwachting dat je zoon kleiner is vergeleken bij de rest omdat jullie als ouders bijv. minder lang zijn dan gemiddeld of is dat onverwachts? Mocht het niet in de verwachting liggen, is hij dan al eens onderzocht of er een reden is voor deze mindere groei? Heeft hij wel eens een handfoto gehad om zijn botleeftijd te bepalen?
Ik heb namelijk twee zoons die ook altijd stukken kleiner waren dan de rest en die bleken een partieel groeihormoondefect te hebben. Sinds ze therapie krijgen horen ze weer bij de gemiddelden in de klas. Andere veel voorkomende oorzaken, die makkelijk te behandelen zijn kunnen zijn coeliackie of schildklierhormoon tekort.
Wellicht is het overbodig, maar nadat ik las dat je zoon zo worstelt met het kleiner zijn wilde ik je toch even noemen dat dat soms onnodig is.
Groeten Primavera
Groeionderzoek
Beste Primavera,
Ja m'n zoon is onderzocht op groeihormoondeficientie.
Hij heeft twee keer een test gehad (met infuus) in het ziekenhuis. Ook is er al twee keer een botfoto genomen. Hij loopt zo'n anderhalf jaar achter.
Maar ze hebben geen oorzaak gevonden. Ik ben zelf wel klein (1.60); man echter niet 1.85.
Onze dochters zijn ook niet groot, maar niet zo klein als hij. Hij is nu net 7 en zo'n 1.10.
Van partitiele groeideficientie heb ik nog nooit gehoord. Kunnen ze dat met zo'n provocatietest achterhalen? Eerst moesten we een keer per half jaar naar de kinderarts en dat is nu teruggeschroefd naar een keer paar jaar omdat hij toch wel doorgroeid volgens z'n curve (die onder alle lijnen ligt).
Ik hoop maar dat hij heeeeeel laat in de pubertijd komt en dus nog lekker doorgroeit (ik was ook heel laat, pas ongesteld op m'n 15e).
Karin
Kgo
Hallo KGO,
Zo'n partieel groeihormoondefect komt wel uit de groeicurves. Ik heb één keer gehad dat bij één curve een zoon net in de marges viel, maar bij de andere 2 curves is het defect bij hem wel duidelijk aangetoont.
Ik was net zo laat ongesteld als jij, maar dat sluit dus niet uit dat er toch iets aan de hand kan zijn.
Blijven ze bij het jaarlijkse bezoek aan de kinderarts wel op schildklierhormoon en eventueel coeliackie prikken? Laatst was er iemand in gezondheid wiens dochter na jaren 'niks aan de hand alleen maar klein' toch een schildklierprobleem bleek te hebben.
Ik hoop verder ook voor je dat je zoon gewoon heel lang nog door zal groeien
Groeten Primavera
