Gemeente wordt verantwoordelijk voor jeugdzorg
http://www.nu.nl/politiek/2222487/gemeente-wordt-verantwoordelijk-jeugdzorg.html
Gemeente wordt verantwoordelijk voor jeugdzorg
Uitgegeven: 9 april 2010 15:54
Laatst gewijzigd: 9 april 2010 17:16
DEN HAAG - Gemeenten worden verantwoordelijk voor de jeugdzorg. Ouders met problematische kinderen kunnen aankloppen bij de gemeentelijke Centra voor Jeugd en Gezin (CJG) .
© ANPDe lichtere gevallen en vragen om hulp bij het opvoeden handelt het centrum zelf af. Voor zwaardere gevallen schakelt het CJG de jeugdzorg of geestelijke gezondheidszorg in.
Dat staat in de visie van het kabinet op de toekomst van de jeugdzorg die vrijdag bekend werd. Nu zijn de provincies verantwoordelijk voor de jeugdzorg, maar op deze manier van werken bestond veel kritiek.
Jongeren kregen vaak niet de hulp die ze nodig hadden en moesten er te lang op wachten.
Pedagogische huisarts
Van het kabinet mogen de CJG's een soort pedagogische huisarts worden die zelf kan behandelen en doorverwijzen.
Jongeren kunnen dan een stuk sneller hulp krijgen. Nu lopen ze vaak vast in de bureaucratische manier van werken van de provinciale Bureaus Jeugdzorg. De jeugdzorg kampt al jaren met wachtlijsten.
Wachtlijsten
Minister André Rouvoet voor Jeugd en Gezin verwacht dat de wachtlijsten tot het verleden gaan behoren nu de gemeenten de zorg onder zich krijgen. Binnen de Centra voor Jeugd en Gezin kan veel meer aan preventie worden gedaan.
Daardoor neemt het beroep op zwaardere zorg af. De gemeente kan zaken niet meer doorschuiven naar de Bureaus Jeugdzorg als ze er zelf verantwoordelijk voor worden.
Pure winst
Rouvoet noemde het in een toelichting op de visie ''pure winst'' dat alleen de gemeenten en de zorgverzekereaars (voor de jeugd-ggz) nog over de zorg voor jongeren gaan.
Nu zijn er veel meer partijen bij betrokken. De provinciale Bureaus Jeugdzorg blijven wel bestaan, maar beslissen niet meer over de zorg die een jongere nodig heeft.
Ontwikkelen
De bureaus kunnen zich ontwikkelen tot aanbieders van gezinsvoogdij en jeugdreclassering. Deze vormen van zorg passen niet binnen de Centra voor Jeugd en Gezin.
Gemeenten kunnen die zorg dan bij de bureaus gaan inkopen. Het budget voor de jeugdzorg gaat ook van de provincies naar de gemeenten.
Het demissionaire kabinet houdt het bij een visie op de toekomst van de jeugdzorg. Pas het volgende kabinet hakt daar samen met de nieuwe Tweede Kamer knopen over door.
Reactie provincies
Het Interprovinciaal Overleg (IPO), de koepelorganisatie van provinciebesturen vind dat het nieuwe kabinet na de verkiezingen ht advies van het huidige kabinet over de jeugdzorg niet moet overnemen.
Volgens provinciebestuurder John Bos van Flevoland, bestuurder bij het IPO, hebben de provincies de afgelopen jaren met man en macht geprobeerd de jeugdzorg zo goed mogelijk te besturen. ''Vijf jaar geleden kregen we die taak ook maar over de schutting gegooid. Zo hebben we de wachtlijsten weggewerkt en de zorg efficiënter gemaakt. En dat alles met weinig geld en middelen.''
Bos denkt dat de sector niet gebaat is bij jarenlange discussies over het stelsel en de onzekerheid die daarbij hoort. Hij noemt het oordeel van het huidige kabinet ''teleurstellend en jammer''.
Reactie gemeenten
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is juist blij met het advies van het kabinet om de jeugdzorg weg te halen bij de provincies en toe te wijzen aan de gemeenten. ''We hebben er jaren voor gepleit. Veel onderzoekscommissies ook. We zijn blij dat het kabinet die adviezen nu heeft overgenomen'', zei een woordvoerster vrijdag.
Volgens de VNG was het altijd 'een rare uitzondering' dat jeugdzorg onder de provinciebesturen viel, terwijl andere vormen van maatschappelijke zorg zoals welzijnswerk, maatschappelijke begeleiding en sociale diensten onder de gemeenten vallen.
Het is volgens de belangenorganisatie veel logischer dat de jeugdzorg nu ook onder de hoede van de gemeenten komt.
Ik weet niet of dat nou wel zo positief is
Kan wel natuurlijk. Maar de gemeenten werden ook verantwoordelijk voor de faciliteiten voor gehandicapten. En mijn vriendin die in een rolstoel zit vanwege dwarslesie merkt sindsdien alleen maar tegenwerking. Voor álles moet ze strijden, niet alleen een traplift, maar bv. ook een handvat in de douche. Een verlaagde keuken hebben ze zelf maar laten uitvoeren op eigen kosten.
Ik ben dus benieuwd...
Mijn gedachte dus ook
....
Twee voordelen
Ik snap dat het IPO er neit blij mee is en de provincies hebben ook verschrikkelijk goed hun best gedaan om iets goeds op te zetten. Maar er zijn twee punten die ik echt beter vind.
Het ene punt is dat de indicaties nu bij een (gespecialiseerde) arts komen te liggen, waar je direct het gesprek mee aan kunt gaan. Dat lijkt mij een voordeel.
Het tweede is dat er (in elk geval voorlopig) een scheiding komt tussen vrijwillige hulpverlening en gedwongen hulpverlening. Dat laatste blijft bij de provincies. Het is ooit bij elkaar gezet om te voorkomen dat mensen steeds hetzelfde verhaal moeten vertellen, maar het gevolg is geweest dat een vraag om hulp vertaald werd of kon worden in pedagogische onmacht en dus ernstig etc. en dus gedwongen hulp. Ik denk of ik weet wel bijna zeker, dat ouders het prettig vinden dat het twee gescheiden circuits zijn, met onderscheiden vragen, waar je dus ook op een andere manier je verhaal wil vertellen.
De provincie kan dan werk gaan maken van het verbeteren van de gedwongen hulpverlening. Een belangrijk punt daarbij is dat ouders en kinderen al jaren roepen, dat er nu eindelijke eens aan waarheidsvinding gedaan moet worden of in elk geval erover nagedacht moet worden hoe het opbouwen van dossiers gebaseerd kan zijn op feiten en niet op meningen of oncontroleerbare bevindingen. Zo'n vraag naar waarheidsvinding is in de vrijwillige hulpverlening eigenlijk niet relevant, maar bij de gedwongen hulpverlening wel degelijk. bij de gedwongen hulpverlening zijn nog wel meer problemen 9opleidingsniveau, zelfs met deltaplan ziet de gezinsvoogd kind en ouders nauwelijks, dus er is ook zeker geen sprake van begeleiding etc.
De provincies kunnen dat nu op gaan pakken.
De minister wil wel dat de gedwongen hulpverlening op den duur weer in één hand komt (gemeente), maar dan zijn we weer een paar jaar verder. Er moet eerst nog heel wat opgeruimd worden. Mogelijk kan daar nu een begin mee worden gemaakt.
Ik ben dus voorzichtig optimistisch.
Tsjor
