Groep 8 (adhd)
Afgelopen jaren was ik blij dat het nog niet zover was, maar nu is het dan zover: mijn zoon (ADHD/ ADD/zwakke sociale vaardigheden) gaat naar groep 8, regulier onderwijs. Net als vorig jaar, heeft hij dit jaar opnieuw boven verwachting gepresteerd, vooral dankzij de inzet van zijn juf en onze hulp bij het plannen van zijn huiswerk.
Helaas krijgt hij in groep 8 les van 3 juffen. De ervaring is, dat dit niet ten goede komt van zijn prestaties en gedrag. Het is een kind van gewoonte en regelmaat en hij is gehecht aan een vertrouwde omgeving. Daarmee bedoel ik, dat als bijvoorbeeld de klas van plaatsen verwisselt, mijn zoon compleet van slag is. Waarmee we op het volgende "probleem" stuiten: kamp. Mijn zoon geeft nu al aan, dat hij niet op kamp wil, ondanks onze enthousiaste verhalen over de ervaringen van de kamptripjes in onze jeugd. De verhalen vindt hij geweldig, maar zelf wil hij niet. Ik zie het al gebeuren, dat ik een verdrietig kind wegbreng naar school op de dag dat hij op kamp gaat.
Ook komt de CITO om de hoek kijken. Mijn zoon presteert weliswaar boven verwachting bij reguliere toetsen, de CITOtoets in groep 7 gaf dramatische resultaten. Logisch, volgens de juf, want: "bij de CITO moeten ze een veel langere periode geconcentreerd achter elkaar blijven werken dan bij een reguliere toets, en als je na verloop van tijd al afgeleid wordt door een kuchend jongetje of een vliegje dat rondvliegt, wordt dat lastig." De juf van vorig jaar heeft aangegeven te willen onderzoeken, hoe de school kinderen, zoals mijn zoon, daarbij kan helpen, dus ik hoop dat dit gebeurt en dat hier iets uit komt.
Ook moeten we op zoek naar een middelbare school, die passend is voor hem, met zijn talenten en tekortkomingen. Dat lijkt me de moeilijkste klus, want wanneer begin je met zoeken, wat kan je van de basisschool verwachten, en, het belangrijkste, hoe weet je dat het de juiste school is, die het beste uit je kind kan halen en hem kan ondersteunen, waar hij dat nodig heeft? Verder wil ik hem zo goed mogelijk voorbereiden, zodat hij weet waar hij aan toe is en wat hij kan verwachten.
Ik heb een afspraak staan met de nieuwe juffen in het begin van het schooljaar om over deze zaken te praten. Misschien maak ik me onterecht en teveel zorgen, maar afwachten en aankijken lijkt me geen optie. Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Hier
gaat mijn oudste ook naar groep 8 na de zomer,
Hij heeft er echter veel zin in, zijn juffen zijn erg tevreden over zijn gedrag.
Op reguliere testen scoort zoon ook altijd heel hoog, met 2 vingers in zijn neus een 10, en zonder te leren een 8..!
maar zijn citi's zijn ook altijd heel laag geweest,
nu hij met medicaitie is begonnen in mei ging het op alle vlakke zo vreselijk goed en veel beter met hem, dat we ook goede hoop hebben dat die cito's nu wel een goed beeld laten zien. De uitslag van de entree toets krijgen we pas na de vakantie, dus dat is nog even afwachten.
maar je zoon ziet op tegen kamp? kan hij ook uitleggen waarom dat precies is??
groet, pol
Hier ook
een adhd groep 8 kind. Ze krijgt 2 meesters, ze had nu 2 juffen, gouden grieten echt maar af en toe snapten ze het adhd gedoe niet echt. (zo druk is ze helemaal niet).. Maar goed dit jaar 2 meesters. Ik kijk het aan tot aan de eerste vakantie. Maar blijkt dat het echt niet loopt trek ik eerder aan de bel. Ik vind het middelbare school stukje ook erg moeilijk.. Wat is een goede school voor ons kind.. Lastig en die cito,,, de entree toets heeft ze slecht gemaakt, ze was niet geconcentreerd.. Dus die cito zie ik niet zo zitten..
Maar we gaan in oktober, als ze dus alweer een paar weken school achter de rug heeft, kijken of haar medicatie nog voldoende is.. We hebben het idee dat ze bijgesteld moet worden..Maar ja dat is nu moeilijk te bepalen.. Thuis gaat het nl wel aardig maar we merken wel dat het effect minder is..
En puberteit zit er aan te komen dat geeft ook nog een extra dimensie aan haar gedrag 
Kamp: ik weet niet waar ze naartoe gaan, maar helpt het als je met zoon afspreekt dat je hem meteen komt ophalen als het niet gaat? Dan kan hij het veilig uitproberen. Sommige kinderen zijn echt nog niet aan kamp toe in groep 8, andere kinderen zien ertegenop, maar vinden het alsnog leuk als ze er eenmaal zijn. Er zijn ook kinderen voor wie kamp altijd een bezoeking blijft: te druk, te ad hoc, te rommelig, te vreemd. Is ook geen wereldramp, lijkt me.
Wat betreft de cito: het zou erg fijn zijn als de school hierin meedenkt. Je zoon is vast niet het enige kind dat zich niet zo lang kan concentreren.
Vervolgschool: ik weet niet waar je woont, maar in mijn regio (Eemland/Gooi) zijn een paar goede VO-scholen met oog voor leer- en gedragsproblematiek (geen clusterscholen).
Groetjes
Massi
Kamp/cito
kamp: Helpt het om eens langs die plek te rijden waar het kamp gehouden wordt, misschien zelfs even binnen te kijken? En af te spreken dat hij altijd mag bellen om opgehaald te worden als het niet gaat?
CITO: misschien alleen in een kamertje? maar dan wel een waar hij al eerder werkjes heeft moeten doen. Proef-CITO's lijken me ideaal. Tenminste, zo zou ik het voor mijn zoon graag doen. gelukkig is hij daar nog lang niet aan toe!
Ik lees mee
Hier ook een zoon met adhd die na de vakantie naar groep 8 gaat. Hij ligt vrij aardig in de groep, heeft redelik wat vriendjes. heeft veel lol en plezier (inmiddels wel weer). Kortom, sociaal-emotioneel gaat het wel aardig.
Bij hem viel de entreetoets ook zwaar tegen. Zwaar onder kunnen gepresteerd (hij heeft een redelijk hoog iq). Taal blijft niet zijn sterkste kant. De andere citotoetsen gaan wel redelijk muv begrijpend lezen. We (+hijzelf, school, ouders) zullen er flink aan moeten gaan trekken.
Er gaat iig uitgezocht worden waarom hij zo'n moeite heeft met meerkeuzevragen. Waarom hij moeite heeft met de toetsen van het cito. Kortom, er moet veel gebeuren het komend half jaar.
En ja, welke middelbare school? Dat gaat nog een gezoek worden ... Ik heb geen idee welk niveau. Als het a het rekenen allen lag, dan was het vwo. Maar ja, de rest...
Kamp en musical zullen weinig probelemen voor hem opleveren.
Adhd en groep 8
Jaja, wat spannend allemaal he? Helemaal als je een ADHD kind hebt... Zoonlief van 9 gaat versnellen van groep 6 naar groep 8 (hij is al eens eerder versneld van groep 4 naar groep 6) dus het komt nu allemaal wel erg dichtbij... Ik sta er helemaal achter, zoonlief ook en school doet het fantastisch qua begeleiding, extra aandacht etc. Qua stof kan hij het makkelijk aan; hij moet alleen met spelling nog wat dingen uit groep 7 doen om alles op niveau te brengen maar alle toetsen en oefenCITO's heeft hij tot nog toe met gemak gemaakt; hij zit qua stof eigenlijk al op brugklas-niveau. Geen problemen met concentratie, faalangst oid. Sociaal-emotioneel is hij er ook zeker aan toe. Hij gaat toch eigenlijk al alleen maar om met oudere jongens die ook nog eens veel groter zijn dan hij (het is een klein, tenger manneke) en ze respecteren hem, mogen hem graag en hij laat zich niet intimideren en heeft de grootste lol. Hij kijkt er erg naar uit om op kamp te gaan, de musical te doen en dan naar de middelbare school te gaan. We hebben al een school op het oog na veel overleg met juf, IB'er en de lerares van de Plusklas. Ik heb zelf ook veel met andere ouders gepraat over welke middelbare school geschikt zou zijn. Het is een openbare middelbare school (Havo/VWO/Gymnasium) hier vlakbij waar veel kinderen uit de Plusklas naar toe gaan. Slaagpercentage is erg hoog. De gemiddelde leeftijd van de kids die de hoogbegaafdheidprofielen op deze school doen is 10 dus hij is niet eens de jongste straks. School heeft ook veel kennis en ervaring met kinderen met AD(H)D, autisme etc. Daarnaast zijn ze vooral breed georienteerd qua stof aanbieden voor leerlingen die dat willen/kunnen dus bijvoorbeeld kunstzinnige vakken, natuur- en wiskundige vakken alsook sport en extra talen. Het is en blijft spannend en ik heb er best wel moeite mee om dat ukkie van mij straks te zien als brugpieper met een veel te grote rugtas
Om maar niet te zwijgen over het feit dat hij dan alleen op de fiets moet gaan... Maar we nemen de dingen gewoon zoals ze komen, maken ons niet vantevoren druk, doen wat we moeten doen en we zien wel. Een kind kan enorm groeien in een jaar op alle fronten dus je moet er maar gewoon in meegaan. Ik blijf me informeren en uiteraard is de indruk die we in het voorjaar krijgen bij de voorlichtingsdag ook van belang. Zucht. M'n kleine jochie wordt groot...
Kamp
Blij te lezen dat ik niet de enige ben die zich zorgen maakt. Mijn zoon weet waar hij op kamp gaat, het is vlakbij zijn opa en oma, dus daar ligt het niet aan. Dat hij kan bellen weet hij ook. Hij zegt dat hij in zijn eigen bed wil slapen, zoals ik al aan gaf, hij kan heel slecht omgaan met veranderingen. Ik wilde dat hij inzag dat hij er nou maar gewoon van moet genieten (het gaat allemaal al zo snel).
Die middelbare school vind ik erg moeilijk. Vrijdag bij ouderbegeleiding adviseerde deze mij om direct na de vakantie contact op te nemen met scholen en in gesprek te gaan. Ik wacht eerst het gesprek met de juffen maar even af, want ik weet eerlijk gezegt niet eens op welk niveau we moeten zoeken. Uitgaande van de entreetoets is dit laag, uitgaande van zijn rapport een stuk hoger. Wat ik trouwens onbegrijpelijk vind is, dat school heeft besloten om mijn zoon bij 3 juffen neer te zetten. Twee daarvan staan bekend als echte fuifnummers, wel gezellig natuurlijk, maar of het goed is voor hem? Ik ben benieuwd hoe dit zich gaat ontwikkelen qua zijn gedrag en cijfers.
Medicatie bijstellen zit er niet in. Mijn zoon wil dit niet en ik eigenlijk ook niet. Ik vind hem thuis af en toe erg afgevlakt en ben bang dat met meer medicatie het er niet beter op wordt.
Hier
Hier ook een zoon die naar groep 8 gaat. En ook ik vind het eng.
De middelbare school, daar gaan we in oktober al mee praten (met de school van onze voorkeur), zodat we ruim de tijd hebben om verder te zoeken als het niets blijkt te zijn.
De musical, tja, daar maak ik me niet druk over hoor. Als hij daar niet aan mee wil doen, doet hij dat toch niet? Van die musical wordt nogal eens een enorme happening gemaakt, maar ik zie dat eigenlijk nooit zo. Het is een manier om de loze tijd na de citotoets op te vangen.
En het kamp, daar kan ik ook tegen op zien. Hij is een keer op een ander kamp geweest en dat was toen geen succes. Hij is toen veel boos geweest en in het bos weggelopen. Daar was de leiding niet zo blij mee. Al die groepspelletjes en wedstrijdjes, dat is eigenlijk helemaal niets voor hem.
Nu is zoon sindsdien alweer kilometers verder gekomen met zijn flexibiteit en weerbaarheid, dus misschien is het geen probleem en ziet hij het helemaal zitten. Als hij het niet ziet zitten, hebben wij de volgende tussenoplossingen bedacht:
We vragen in ieder geval aan de leerkracht een overzicht van de activiteiten en van wat er gegeten gaat worden en we vragen waar hij naast wie gaat slapen. Verrassingen en onzekerheden op dat gebied zijn niet nodig en maken de stress alleen maar groter. Als zoon het wil, gaan we ook van te voren bij het kamphuis kijken, maar ik denk niet dat dit nodig is.
Als hij er erg tegen op ziet is het een optie dat zoon alleen overdag naar kamp gaat en 's nachts thuis komt slapen (dat is eerder op onze school ook gedaan, het was goed bevallen). Maar ik verwacht dat zoon het verschrikkelijk zal vinden om op deze manier een uitzondering te zijn.
Het is een optie dat mijn man mee gaat op kamp, zodat die hem op kan vangen als het mis gaat. Er gaan hier altijd een paar ouders mee, dus dan staan we er op, dat mijn man daar een van is. Ikzelf kan niet meegaan, want na een aantal mislukte sportdagen en schoolreisjes zijn wij tot de conclusie gekomen, dat in dit soort situaties zoon erg aan mij gaat hangen en zich nog rotter gaat voelen als ik erbij ben.
En als het heel slecht met hem gaat en hij zelf er tegen opziet, dan gaat hij niet op kamp, jammer dan. Ik vind kamp, musical en schoolreis nu niet bepaald onmisbare gebeurtenissen uit een kinderleven. Ze zijn ook niet verplicht of zo. Als je het leuk vindt, kán het heel erg veel leuke herinneringen opleveren. Maar als je je daar depressief of boos voelt, is het verschrikkelijk. Iedereen blij behalve jij, brrrrr.
Onze plan is om zoon zelf uit deze mogelijkheden te laten kiezen. Zodat hij zich zelf verantwoordelijk en betrokken voelt. Dat werkt hier het beste. Hij kan veel, als hij zelf maar de motivatie kan vinden. Als hij zoveel mogelijk het heft in handen heeft, is hij het meest gemotiveerd.
Maar goed, we blijven rustig, nemen een probleem te gelijk en komen het volgende jaar ook wel weer door. (hoop ik)
