
Ker
12-07-2010 om 15:30
Hb of niet?
Hallo ouders,
Mijn dochter van 8,5 jaar wordt op 24/8 getest (IQ, dyslexie, sociale intelligentie ea) en ik kan niet wachten. Ze lijkt heel slim maar doet (kan?) niks op school, faalangstig en perfectionistisch. Enorme fantasieverhalen, druk, clownesk gedrag, bang voor van alles en nog wat, weinig slaap nodig. Verbaal erg sterk, sprak al op jonge leeftijd perfect Nederlands, fraaie volzinnen. Kan logisch en sterk redeneren, lijkt uitleg snel te begrijpen, behalve als het over rekenen of taal gaat. Lijkt licht dyslectisch (en rekenen is tegenwoordig erg talig).
Niet extreem in een onderwerp gei"nteresseerd, stelt wel waarom-vragen.
Mijn vraag aan jullie: wanneer viel het kwartje en wat vinden jullie het grootste verschil met 'gewone' kinderen? Ik ben benieuwd want ze lijkt in geen enkel stramien te passen, en ik hoor graag ervaringsverhalen.
groeten, Ker

Elisa Gemani
12-07-2010 om 15:47
Klinkt als mijn zoontje (9). Hij is een paar jaar geleden getest en is zeer hoogbegaafd (IQ 149) met een lichte V/p kloof. Daarnaast ook hoogsensitief en ADHD. Hij is verbaal ijzersterk, veel fantasie, erg vindingrijk. Ook sociaal erg vaardig. Een groot vermogen tot aanpassen en zich kunnen inleven in anderen. Zijn grootste talent is rekenen/wiskunde alhoewel hij eigenlijk op alle gebieden excelleert, ook sport en muziek. Dingen knutselen, lego, puzzelen is zijn minst sterke kant maar vindt hij ook niet echt interessant. Hij is ook nogal ongeduldig aangelegd dus daar kan het ook mee te maken hebben. Faalangst en perfectionisme gaan vaak hand in hand met hb. Net als onderpresteren. Ik ben zelf hb en herkende al hb dingen in hem als baby. Nooit willen slapen, altijd die ogen en oren wijdopen om als een spons de hele wereld in zich op te zuigen. De "waarom"-fase is hier nooit geeindigd Altijd vragen stellen, de een nog ingewikkelder/filosofischer dan de andere. Hij is alleen absoluut niet bang aangelegd. Ja, voor dingen als ziekte, dood etc. Hij lijkt een oude, wijze ziel in het lichaam van een klein kind. Ook hij had/heeft dat clowneske gedrag. Meer uit frustratie en de wens om erbij te horen. Het wordt gelukkig minder omdat hij beter in zijn vel zit en meer in balans komt. Hi zit op een Montessorischool en gaat nu voor de tweede keer versnellen (eerst van groep 4 naar 6 en nu van 6 naar 8). Hij zit ook in een Plusklas en doet werk op zijn eigen niveau alsmede verrijking/verdieping/verbreding. School gaat uitstekend om met hb kids. Hoe doen ze dat bij jullie? Een goede site met info voor ouders van hb kinderen is die van HIQ www.hiq.nl. Verder maar de uitslag van die test afwachten; zo'n test meet niet alleen het IQ maar laat ook zien hoe een kind informatie verwerft, verwerkt en reproduceert. Alsook in hoeverre het sociaal-emotioneel is. Succes!

chani
12-07-2010 om 22:09
Mijn dochter is net getest, ivm toelating Leonardoschool. Scoort 137 ,harmonisch profiel. Sliep als baby bijzonder slecht, en slaapt nog steeds niet goed. Was als kleuter bijzonder eigenzinnig, flinke driftbuien. Heeft qua school altijd braaf in de pas gelopen met de rest, tot afgelopen jaar.Scoort altijd bijzonder hoog. Ze is nu 10, en is wel een eilandje als je haar vergelijkt met de rest. Kan enooooooooooooorm goed discussieren, daar verlies ik het als 40plusser nog van. Heeft veel interesses.Ze wil altijd alles weten. Ik geniet erg van haar !

Ker
13-07-2010 om 07:57
Dochter
hoi Elisa en Chani,
Dank voor jullie berichten. Mijn dochter van 8,5 jaar presteert erg onder, op alle fronten. Ze gooit er met haar pet naar. Wat ook mogelijk is dat zij (licht) dyslectisch is en beelddenker, waardoor automatiseren moeilijk gaat. Ze leert op school niks, behalve grote en fantasierijke verhalen vertellen. Het is een jenaplanschool met flinke aandacht voor kringgesprekken, feesten, weekopeningen en -sluitingen, en minder aandacht voor cognitieve vaardigheden. Ik heb dus ook een tijdje gedacht dat dit geen goede school voor haar is en overweeg mijn zoontje van bijna 4 zelfs op een andere school te doen.
Maar iemand met verstand van bijzondere kinderen hield me voor dat een kind als mijn dochter die snel in verzet is (herkennen jullie dat of is dat een karakterkwestie?), zich op een gestructureerde 'leerfabriek' alleen maar meer gaat verzetten: dat lijkt me dus ook geen goed plan. Misschien moet ze dus juist de ruimte krijgen en is ze een laatbloeier als het om echt leren gaat in de zin van automatiseren. Dat lees je ook wel eens in de HB-profielen op de websites.
Ze neemt dingen altijd wel heel letterlijk, en dat is volgens mij een uiting van haar intelligentie. Als je haar iets verkeerd uitlegt, zit het voor eeuwig verkeerd in haar hoofd, ze heeft daarbij een beregeheugen (ik kan niet winnen met memory) en ze heeft oog voor detail.
Verder zie ik dat ze zich enorm aanpast bij groepsgenoten, die qua intellect haar gelijke niet zijn, dan verandert ze in een kameleon, heel sneu eigenlijk. Alleen maar om erbij te horen.
Intussen rekent ze nog steeds op haar vingers (en gaat naar groep 5), terwijl een vriendinnetje dat erg slim is een klas mag overslaan en al goed hoofdrekent. Ik ben dus regelmatig in verwarring, omdat ze het zo matig doet (maar verbaal mij bijna de baas is). Nog steeds benieuwd naar ervaringsverhalen met kinderen die HB zijn maar ook dyslectisch bijvoorbeeld.
Chani, fijn dat je van je dochter kunt genieten, ik vind kinderen met HB ook heel speciaal en wonderlijk. Dat geldt ook voor jou en je zoon, Elisa.
Met mijn dochter heb ik veel conflicten (ze luistert nooit, gaat altijd haar eigen gang), dus dat genieten is soms wat lastiger
Wat ik ook moeilijk vind is dat ze zo slordig met haar talenten omgaat.
Overigens voor ons wel een geruststelling dat we onze dochter bij Alja de Bruin laten testen, een autoriteit op dit gebeid. Volgens mij 'ruikt' ze al op afstand wat er aan de hand is met een HB-kind. Ik moet alleen nog wat weken geduld hebben, plus nog weken voor het rapport (ze gaat eerst nog op vakantie na de test).
Ker

Sasvangent
13-07-2010 om 09:47
En hier
hier ook een hb dochter (van net 7). Ik herken oa. wat je schrijft: "Maar iemand met verstand van bijzondere kinderen hield me voor dat een kind als mijn dochter die snel in verzet is (herkennen jullie dat of is dat een karakterkwestie?), zich op een gestructureerde 'leerfabriek' alleen maar meer gaat verzetten: dat lijkt me dus ook geen goed plan."
Het is hier nu vakantie maar wij zijn ook lijdende aan een dochter die niet mee wil doen, en zich verzet tegen school. Letterlijk en figuurlijk. Ze draait zich vaak weg, gaat alleen zitten in plaats van bij de groep, weigert te luisteren en doet gewoon waar ze zin in heeft. Of het nu typisch hb is weet ik niet, kan ook karakter zijn, of wellicht een combinatie. Maar ik herken het dus wel.
Het weinig slapen en hopen energie hebben herken ik trouwens ook (helaas).
Ik had vorige week(?) in leeftijd 6-12 nog een draadje lopen over aandacht en concentratie. Juist omwille van dit soort van verzet en niet willen meedoen.

ayla
13-07-2010 om 09:47
Hier ook
Onze dochter van net 6 is een paar weken terug getest, ook hoogbegaafd (TIQ 142) en een emotionele voorsprong van 2 tot 3 jaar. Bij ons begon het pas te dagen toen ze vastliep op school. Ze was wel altijd al heel vroeg met dingen maar ach, dat was toch leuk. Nooit gezien als iets bijzonders. Zo was zij gewoon. Pas toen zij op school vastliep en ik hier op dit forum de tip kreeg om aan HB te denken begon mij iets te dagen. Mijn dochter lijkt ene beetje op de zoon van Elisa, verbaal ontzettend sterk, sociaal heel vaardig, hoog inlevingsvermogen en past zich heel makkelijk aan. Zij is echter motorisch niet heel sterk. Op haar oude school was ze aan het onderpresteren, voelde zich niet gelukkig en kreeg er lichamelijke klachten van. Sinds vorige week zit ze op een nieuwe school in een hogere groep en dat gaat een stuk beter.
Ook zij is nog steeds bezig bij het waarom van alles. Gisteren was het opeens, mama waarom hakken wij alle bomen om, als er geen bomen zijn kunnen we geen schone lucht meer krijgen en dan gaan we dood. Weten de andere mensen dat dan niet. Ze wil later voor WNF gaan werken. Ayladochter haar nieuwe school heeft meer ervaring met HB kinderen. Er is ene plusklas, er wordt meer gedifferentieerd en er is meer verrijkingsmateriaal in huis. Sommige HB kinderen kunnen perfect gelukkig zijn op een gewone school met wat extra pluswerk, andere kinderen niet, die hebben net wat meer begeleiding nodig.

ayla
13-07-2010 om 10:38
Sasvangent ot
Het gaat dus niet echt lekker met je dochter? Merk je wel dat de vakantie haar goed doet? Het verzetten herken ik wel al gaat het afgelopen week wel iets beter. Dochter verzette zich ook tegen alles, niets was leuk en op school was het stom. Nu bij de nieuwe school gaat het tot nu toe beter, dochter rende vanochtend meteen op haar nieuwe klasgenoten af en ging meteen tikkertje doen.

ishtar
13-07-2010 om 12:24
Ker
herkenbaar verhaal.
Hier zoon, getest in groep 2, kwam 'gemiddeld kind met veel opvallende uitschieters, naar boven en naar beneden', uit. School deed niks.
Nogmaals getest eind groep 4, nu met de vraag autisme? erbij(want hij liet inmiddels erg vreemd gedrag zien en autisme zit 'in de familie'), weer gemiddeld kind, maar nu met de aantekening sterk beelddenker, sterk onderpresteren, gemaskeerd hb (en idd autistische en ADD-trekjes, maar ws veroorzaakt door te weinig uitdaging).
Wij hebben hem toen op aanraden van de tester een cogmed training laten doen. Dat was 4 weken oorlog, de laatste week ging het wat beter, maar de test die een paar maanden later werd afgenomen liet wel zijn capaciteiten zien. Nu zit hij op een Leonardo, met veel plezier. En de achterstanden aparte gedragingen en tegenzin beginnen af te nemen. En zijn voorsprong (op de gebieden die hij wel liet zien, rekenen heeft hij altijd al erg leuk gevonden dus daar deed hij wel wat voor) bleek nog groter dan gedacht.
En verzet? Als je dat in het woordenboek opzoekt staat zijn naam erbij (zucht!) Ik vermoed een vroege puber...Ik probeer nu iets met vliegen en stroop enzo uit te leggen

Sasvangent
13-07-2010 om 14:42
Ot ayla
Alles loopt best nu, het is vakantie. Vorige week muziekkamp vond ze superleuk. Deze week speelplein is dan weer minder, teveel opgelegde spelletjes en domme knutselwerkjes. Maar zaterdag vertrekt ze voor 10 dagen met gymkamp: dat wordt heuse fun hoor.
Slapen is momenteel een ramp. Maar ja, zolang het geen school is laat ik het maar.
Verder is ze momenteel nogal veel bezig met wat anderen van haar zeggen en vinden. Ze denkt dat iedereen achter haar rug over haar aan het fluisteren is en daar kan ze echt niet tegen. Als het nu nog waar was, maar ik denk dat het tussen haar oortjes zit.
Thuis zit ze schooltje te spelen(!) waarbij zij voor ons werkjes uitvindt en waar we punten voor krijgen. Ik vind het dwaas dat ze na nog geen 2 weken vakantie dat schoolwerk alweer oppakt maar ja, wat doe je eraan?
Verder is ze weer aan het lezen geslagen in haar kinderbijbel. Daar valt veel over te vertellen want veel straffe verhalen.
Fijn dacht Ayladochter precies eindelijk op haar plek zit!
Sorry ker voor de vervuiling.

Elisa Gemani
13-07-2010 om 15:43
Ker
Een eventuele dyslectie zou heel goed kunnen natuurlijk en een boel kunnen verklaren. Daarnaast is er heel veel verschil in hoogbegaafdheid en ieder kind is natuurlijk soweiso anders. Als je kind een typische beelddenker is zal het moeite hebben met de standaard manier waarop leerstof aangeboden wordt en moet het via een andere manier leren automatiseren etc. Maar de impact die een niet erkende hoogbegaafdheid kan hebben is enorm. Dat onderpresteren (en de faalangst en het perfectionisme) is iets waar iedere ouder en iedere leerkracht die te maken heeft met een hb kind ontzettend op moet letten. Een kind kan zich zo ongelukkig voelen, minderwaardig en dom als het zich niet begrepen voelt en/of geen uitdaging heeft dat het zich op alle fronten kan gaan verzetten uit pure frustratie. Ik ben het totaal niet eens dat je zo'n kind maar de ruimte moet geven en maar moet afwachten; niet op leergebied en niet wat opvoeding oid betreft. Ieder kind heeft baat bij structuur, duidelijkheid, bepaalde regels en bepaalde methodes. Het is alleen even zoeken naar de juiste manier en de juiste methodes. Er is niet een juiste manier voor iedereen en er zijn meerdere wegen die je kan bewandelen om tot dezelfde oplossing te komen. Werkt het linksom niet, dan maar rechtsom. Mijn zoontje heeft dat verzet nooit gehad. Niet als je alles goed uitlegde op een niet te kinderachtige manier en vertelt waarom iets moet zoals het moet en gaat zoals het gaat. Plus heel duidelijk de consequenties uitlegde van iets. Het zal zeker voor een groot deel met karakter te maken hebben maar verzet is ook een vorm van angst en van onzekerheid. Het niet weten waar de grenzen liggen en het gevoel hebben van maar wat stuurloos ronddobberen zonder te weten waarom, hoe en wat. Structuur, continuiteit, duidelijkheid, ritme, regelmaat. Voor ieder kind belangrijk maar nog veel belangrijker voor kinderen die hb zijn, AD(H)D hebben, autistisch zijn etc. Het liefst ook nog visueel onderbouwd mbv pictogrammen, een weekplanner en meer van die dingen. Hier hebben deze zaken ontzettend goed geholpen. Het kost tijd, energie en moeite maar jij als ouder en de leerkracht(en) moeten gewoon de juiste gebruiksaanwijzing leren vinden van je kind. Als alles dan op zijn plek valt zal je kind weer lekker in zijn vel zitten, graag naar school gaan en leren en zijn talenten kunnen ontwikkelen.

Sasvangent
13-07-2010 om 16:26
Ja elisa
Je hebt dat mooi omschreven. Wat ik bij mijn dochter merk is een punt wat jij aanhaalt: het uitleggen op volwassen manier waarom iets moet geleerd worden zoals de juf bv. het vraagt.
Scholen bieden vaak stukjes aan die op het eerste zicht niet samenhangen. Een slim kind weet dan niet goed wat er verwacht wordt; het kind heeft vaak trouwens niets nieuw geleerd. Als je dan uitlegt waarom je iets moet doen en wat je moet doen, is soms een deel van het verzet weg en vindt het kind een eigen manier om zich zaken eigen te maken. Dat ben ik volop aan het leren: uitleggen waarom de juf iets verwacht, bv. rekenen met een stapje tussen of bv. spelling doen wij door zelf geschreven verhalen te verbeteren in plaats van rijen woordjes te schrijven.
Dat zicht moeten hebben op een einddoel, is denk ik wel een meer typisch hb karaktertrekje.

Ker
13-07-2010 om 16:43
Elisa ea
Hoi Elisa, en anderen,
Fijn, zoveel reacties! Elisa, ik ga even specifiek op jouw berichtje in, omdat het zoveel informatie bevat. Ik ben het helemaal met je eens dat (in mijn ogen alle, dus ook H kinderen structuur, ritme en regelmaat nodig hebben. Ik doe niet anders dan haar dit aanbieden. Dan nog is het zwaar afzien met een kind dat clownesk doet (bijvoorbeeld het snot uit haar neus snuiten zonder zakdoek, pure aandachtstrekkerij ;-(, als je haar iets verzoekt (haar spullen opruimen) een grote bek geeft als een 14-jarige puber, en aan wie je 36 x iets moet vragen voordat ze het doet. Ze is verder uitermate goed in het verbaal sarren (van volwassenen en kinderen), totdat je laaiend van woede wordt en (jammer genoeg) explodeert. Ik moet helaas erg vaak boos worden, en dat is niet goed voor onze relatie.
En ondanks die grote mond is ze dus super sensitief en doodsbang voor de meest bizarre dingen. Tijdens de zwemlessen een paar jaar terug moest ik tijdens het zwemmen mijn autosleutels aan haar overhandigen omdat ze bang was dat ik zonder haar zou vertrekken. Geen enkel kind ken ik met dergelijk gedrag.
Als ik haar vandaag (we zitten in Frankrijk) uitleg hoe een krekel geluid maakt, gaat ze het met twee blaadjes uitproberen, ze is ook zeer zintuigelijk, alles met haar handen doen. Overal aan voelen. En dan haar smaakbeleving: ze houdt van koffie, knoflook, rode peper...
Tegelijkertijd haat ze hard en schel geluid, dat brengt haar tot huilen.
Ik snak naar een soort 'gebruiksaanwijzing' voor haar, omdat ik zie hoe ze haar talenten verspeelt. Als ik wist dat een andere school beter was, zat ze er liever gisteren op dan vandaag. Maar ik zie ook haar onzekerheid, en wil haar niet forceren. Een andere school heeft zoveel impact, voor de sociale contacten, voor haar gevoel van veiligheid, dat doe ik pas als ik enigszins zeker kan weten dat het haar goed zal doen. Daarbij moet ik ook afstemmen met haar vader van wie ik gescheiden ben.
Het is zo moeilijk met dergelijke temperamentvolle kinderen als mijn dochter dat je zo in het duister tast over wat goed is. De regels en regelmaat (en ik ben behoorlijk streng, ik laat niet met mij sollen), handhaaf ik, maar daarnaast moet er ruimte zijn voor haar originaliteit. Als haar rechterhelft sterker ontwikkeld is zoals je soms leest bij hb-kinderen, dat is de creatieve kant en niet de kant van regeltjes leren zoals spellen en sommen maken, dan moet die kant ook ruimte krijgen.
Ik zie ook veel talent bij tekenen bij haar en veel oog voor detail. Schaken had zij snel geleerd, maar zij is ook weer snel verveeld na een paar spelletjes (en geen doorzetter).
Daarnaast overweeg ik bijles door een goede RT' er, in het weekend thuis, een uurtje per week. Een op een regels leren/oefeningen doen gaat bij haar beter dan werken/concentreren in groepsverband. Dat zal haar zelfvertrouwen kunnen sterken in de groep. Nu ziet ze gemiddelde kinderen die braaf opletten haar links en rechts passeren, onzeker als ze is.
Ik kijk dus reikhalzend uit naar de test, in de hoop dat ze niet gillend wegrent of de kont tegen de krib gooit die dag. Gelukkig weet die dame van wanten. Intui"tief is mijn dochter hb, maar soms weet ik het echt niet en denk ik eerder aan een leerstoornis. Dit is niet alleen voor het kind, maar ook voor haar ouders een tergende tijd...
Wat fijn dat zoveel mensen reageren: ik ben en blijf benieuwd naar jullie ervaringen!!! Dus kom maar op...
Ker

ayla
13-07-2010 om 16:44
Wat ze bij dochter gedaan hebben
Is vragen wat zij graag zou weten, wat zou zij graag willen leren en hoe zou ze dat kunnen bereiken. Dochter wilde heel graag meer over de natuur weten en over de ruimte en het heelal. Dus is juf met haar naar de schoolbieb gegaan heeft haar daar boeken laten lenen en is die samen met haar gaan lezen en is haar gaan uitleggen dat vloeiend lezen belangrijk is om dingen snel eigen te maken. ze heeft haar gewoon uitgelegd waarom het vloeiend lezen belangrijk is en waarom het snelle rekenen. Dat maakte voor dochter heel veel duidelijk.

Elisa Gemani
13-07-2010 om 16:46
Weten
Weet je wat het vnl is? Een hb-kind (en ook andere kinderen natuurlijk) neemt gewoonweg geen genoegen met "Waarom" "Daarom" PUNT. Hoeveel energie het ook kost en soms moet je als ouder jezelf heel erg achter je oren krabben om iets goed uit te leggen om met een aannemelijke verklaring/antwoord te komen. Maar scheep een kind niet af met "daarom". Nou hoef je ook niet oeverloos te gaan discussieren met je kind maar het heeft recht op een volwassen, volwaardig antwoord. Toch moet het ook leren dat sommige zaken gewoon moeten omdat ze moeten en gaan zoals ze gaan. Ook al vindt hij het niet leuk, niet interessant of onbegrijpelijk of onzinnig. Het is heel moeilijk om de juiste balans, de juiste toon en de juiste middenweg te vinden. Niet te kinderlijk, niet te volwassen. Niet te uitgebreid, niet te compact. Dat is lastig voor een ouder maar zeker ook voor een leerkracht. Zoonlief bijvoorbeeld vindt het erg moeilijk om zich aan iets te zetten wat hij volstrekt niet interessant vindt danwel in zijn ogen "niet nuttig". Maar ja, hij kan zich niet alleen maar bezig houden met fijn rekenen. En ook met dat rekenen, hoe goed hij daarin ook is, heeft hij de wijsheid in pacht. Zo past hij nog vaak te ingewikkelde strategieen toe en moet hij dus leren iets via "de simpele manier" te bereiken. Het antwoord blijft hetzelfde maar ingewikkeld is niet altijd goed. HB kinderen hebben vaak hele andere denkstrategieen en daar moet het leren op zijn aangepast. De boel van bovenaf benaderen (top-down leren) en via het grote geheel naar de details toe werken. Bepaalde basisstof overslaan en meteen naar de verbreding/verrijking/verdieping. Boven het niveau toetsen, kijken waar de hiaten liggen en die aanpakken. En dan ook nog rekening houdend met ADHD, dyslectie, autisme etc. Flinke klus voor een leerkracht maar wel een uitdaging.

Elisa Gemani
13-07-2010 om 16:57
Ker
Je dochter zal ook zeker hoogsensitief zijn. Mijn zoontje is dat ook en ik herken wel wat van die angsten. Soms vreemde angsten maar behoorlijk heftig. Die angsten gaan ook vaak samen met dat clowneske gedrag. Allemaal onzekerheid. Waar het vandaan komt? Bij mijn zoontje kwam het o.a. door een vroege hechtingsstoornis en het meemaken van vele sterfgevallen in de familie. Door de therapie en begeleiding (ik krijg ouderbegeleiding) is het allemaal gelukkig veel beter nu. Ik ben het met je eens dat een kind zich bezig moet kunnen houden met zowel de verstandelijke kant als de gevoelsmatige. Maar er moet een balans zijn. Ach, het is erg ingewikkeld allemaal. Heb je weleens gevraagd aan je dochter waarom ze zich zo verzet en zo lelijk doet? Zou een vorm van therapie niet aan te raden zijn? Iets als drama/speltherapie? Wat school betreft: ik zou een kind ook niet snel naar een andere school doen tenzij het heel duidelijk is dat een school niks in huis heeft om zo een kind goed te begeleiden en te leren leren. Of dat ze domweg weigeren of denken "ach het zal allemaal wel loslopen". Ik denk dat die test een hoop duidelijkheid zal geven. Een goede tester prikt door dit soort gedrag heen en zal er rekening mee houden.

Guinevere
13-07-2010 om 21:44
Hmm
Hmm, ik raak in deze draad door meerdere zaken getriggerd. Het is in diverse opzichten net of je mijn zoon beschrijft. Daar komt absoluut niet uit wat erin zit. Hij is echter niet HB. Wel heeft ie ADHD en een SI-stoornis. Er zit veel overlap in de verschijnselen en ik denk dat je zorgvuldig moet bekijken of er niet (ook) iets anders speelt.
Wat me vooral verbaast is deze zin: "Wat ik ook moeilijk vind is dat ze zo slordig met haar talenten omgaat.". Het lijkt me dat zij het helemaal niet ziet als talenten, dat hoort gewoon bij haar. Jij ziet dat zo, zij niet. Neemt niet weg dat het misschien jammer is dat je niet van al je talenten gebruik maakt. Maar het doet me toch denken aan iemand met veel talent voor voetballen, die niet van voetballen houdt en het verwijt krijgt zijn talent te verspillen.

Sharon*
13-07-2010 om 21:50
Ik ook
Net als Guinevere herken ik ook mijn zoon in veel dingen (ook ADHD en wat SI problemen) of hij hb is moet nog blijken, hij is onlangs getest. Ik vermoed van niet, wel intelligent maar ik denk niet hb (hebben jullie je zoon laten testen Guin?)
Ik ben het wel eens met Guinevere's opmerking, over de talenten. Dat lijkt me echt iets wat anderen bij een kind zien terwijl een kind dat niet zo ziet. Zeker bij de wat meer intellectueel-achtige dingen. Je zal een kind eerder horen roepen: ik kan goed voetballen, dan ik kan goed rekenen.

Guinevere
13-07-2010 om 21:55
Sharon
Nee, wij hebben zoon niet laten testen, maar ik wil binnenkort ook met 'm naar Curium. Op school is het dweilen met de kraan open, terwijl zijn orthopedagoog een zeer intelligent kind ziet. In elk geval is ie heel bijzonder.

Elisa Gemani
13-07-2010 om 21:57
Overeenkomsten
Maar zoals ik al eerder zei zijn er ontzettend veel vergelijkbare symptomen en overeenkomsten tussen hb, hoogsensitiviteit, AD(H)D, Asperger etc. Een IQtest kan in ieder geval iets zeggen over de cognitieve intelligentie en als er nog iets anders aan de hand zou zijn komt dat er ook wel uit. Waar je dan weer op verder zou kunnen laten testen/onderzoeken. Zo ging het ook bij ons. Juist om die kluwen goed te kunnen ontrafelen: wat komt waardoor en waarom. Overigens verkondigt zoonlief al jaaaaren dat hij zo goed kan rekenen en pas sinds een jaar dat hij ook nog eens zo goed kan voetballen Maar het zou gewoon zonde zijn als een kind belemmert wordt in het doen van waar hij goed in is doordat de hb, AD(H)D of wat dan ook niet onderkend, erkend en goed begeleid wordt...

Sharon*
13-07-2010 om 21:59
Doen! (ot)
Ik ben zoooo blij met het Curium. Tot nu toe iedereen die ik daar heb meegemaakt voor mijn zoon (nu 4 verschillende mensen) vind ik zo leuk, lief, warm en kindvriendelijk. Ik heb zoon meerdere malen alleen moeten laten met iemand die hem ging testen of onderzoeken, eerst loopt hij schoorvoetend en onzeker mee, en als ik een uur of anderhalf later terug kom, zie ik een heel opgelucht vrolijk en zelfverzekerd kind!

Guinevere
13-07-2010 om 21:59
Talent verspillen
Nog even over mijn opmerking over het verspillen van talent. Een kind moet iets vooral leuk vinden. En op deze leeftijd proeven ze nog een beetje van dit, een beetje van dat. Al die ervaringen gaan in een grote pot en worden daar stevig door elkaar geroerd. Dat komt er heus allemaal later weer uit, als een prachtig geheel!
Ik denk dat je zo'n kind vooral moet blijven prikkelen en voeden met allerlei uiteenlopende zaken. Ze halen er zelf wel uit wat ze boeit, je kunt ze gerust de ruimte geven.

Sharon*
13-07-2010 om 22:06
Elisa
tuurlijk, ben ik helemaal met je eens.
Was (en is) bij mijn zoon aan de hand. Thuis kon hij heel goed lezen, begin groep 3, zelfs krantenkoppen ondersteboven. Volgens zijn juf las hij beneden gemiddeld. Laatst rapoort zit hij op M4, dus op school vooruit gegaan. Alleen ik zie dat hij thuis nog veel beter leest. Waarom? Hij vindt het eng om hardop te lezen voor de juf of IB-er en leest daardoor slechter dan dat hij in werkelijkheid doet. Hij wordt dus belemmerd door zijn onzekerheid, waar hij thuis dan geen last van heeft.Dat is iets om in de gaten te houden. Op zich geen ramp nu, maar wel iets om in de gaten te houden.

Fransien
14-07-2010 om 08:26
Ook graag jullie mening over mijn jochie
Mijn jongetje van 4 (februari-kind, dus 2,5 jaar kleuteren) ligt nogal voor op zijn leeftijdsgenootjes, maar laat dat op school totaal niet zien. Hij kan al wat lezen (begint er steeds meer lol in te krijgen), kan goed rekenen tot 20 in ieder geval, is verbaal heel sterk, kan goed redeneren, is heel nieuwsgierig, stelt vragen die niet bij zijn leeftijd horen (afgelopen winter: waarom zijn er wel getallen beneden nul bij temperatuur en kun je niet tot minder dan nul aftrekken) en laat het op school totaal niet zien. Op school zien ze een jongetje wat de clown uithangt, geen zin heeft in knutsels, slechte fijne motoriek (maakt thuis rustig strijkkralenfiguurtjes en zit met ministeck vanalles na te maken), een echt jongetje en veel te speels nog, ook volgens hen totaal niet geinteresseert in de werkbladen van groep 2 (nee, nogal wiedes, die doet hij echt met 2 vingers in de neus). Wij zitten nu met een jongetje wat echt de pest heeft aan school, er met een hoop tegenzin heen gaat, en waarvan de juffen nauwelijks zien dat hij eigenlijk mijlenver voorloopt. Mijn man vindt het sociaal emotionele aspect heel belangrijk, ons jochie is namelijk in veel opzichten echt een kleuter in zijn doen en laten en in zijn belevingswereld, ik vind het niet het enige. Wat ik wel zie, is dat hij nu het vakantie is helemaal opleeft en weer zijn oude vrolijke zelf wordt. Hij wil net zoals grote zus leren kleren maken, voor zijn knuffels, hij wil ook de plantennamen leren waar mama zo graag mee aan het puzzelen is, hij wil weer vanalles.
Zelf zit ik aan hoogbegaafdheid te denken, of in ieder geval erg slim, maar wat is nou het handigst om dan te gaan doen. Hoe krijg ik het leven voor hem leuker en wat zouden jullie doen? Alle verhalen van kinderen die zo vastlopen hier, stemmen mij niet echt vrolijk...

Ker
14-07-2010 om 09:04
Guinevere
Hoi Guinevere,
dank voor je reactie, ik waardeer je verhaal, maar ik denk dat je mijn woorden verkeerd begrijpt. Allereerst dit: ze wordt op alles getest, dus als het adhd is (waarvan ze weinig kenmerken heeft, wat ik beschrijf is slechts een klein deel van haar gedrag, gedrag wat mij persoonlijk stoort, maar dat haar niet als kind in haar geheel kenmerkt), dan rolt dat er ook wel uit. De tester is zeer goed thuis in kinderen met pdd-nos, autisme, adhd ea. Overigens hebben wij hier zelf een kind in huis (geen familie/bloedband maar stiefzoon) met autisme (15 jr) , dus ik weet als geen ander wat dat is.
Mijn dochter is wellicht helemaal niet hb, goed mogelijk, maar slim is zij wel. Vergeleken met leeftijdgenoten die hier over de vloer komen, veel slimmer, dan kan ik zelfs zien, en dat wordt regelmatig opgemerkt door buitenstaanders.
Dan die opmerking over haar talenten. Die moet je als volgt lezen: " ik vind het jammer dat ze haar capaciteiten niet beter kan benutten, dat iets haar hierbij blijkbaar in de weg zit". HIerbij ga ik ervan uit dat zij slim is, en feitelijk op school onvoldoendes scoort, zelfs zware. Dan klopt er iets niet. Het is een opmerking van een moeder die een angstige onderpresteerder ziet. Als ik het zou laten zoals het is, en hier niets mee zou doen, zou zij op het speciaal onderwijs kunnen eindigen, met een IQ van pak 'm beet 130. Iets wat vroeger veel hb-kinderen kon overkomen die niet gezien of begrepen waren, gelukkig zijn die tijden nu veranderd.
Mijn diagnose en intui"tie als moeder is dat zij hb is, of deels (bijv 120-130) , en daarnaast een handicap heeft als dyslexie of dyscalculie. Als wij dat zouden laten wat het is, zou zij een zeer ongelukkige schoolloopbaan tegemoet zien, en kunnen ontsporen. Daar zij ook perfectionistisch is en faalangstig, zou ik een slechte moeder zijn als ik haar daar niet bij zou willen begeleiden of ondersteunen. Zij zou, haar kennende, eindigen als een zeer depressieve tiener, wetend dat zij gefaald heeft. Zij is niet gek, en meet zich natuurlijk met anderen.
Ik gun haar levensgeluk, vandaar mijn opmerking.
Nog iets over haar slimheid: ik bezit hier meerdere moeilijke iq-spelletjes, die ik zelf al nauwelijks kan maken (terwijl ik een academische studie heb afgerond en voor redelijk slim doorga), zij doet die met haar vingers in haar neus! Alleen haakt zij bij de eerste de beste moeilijkheid definitief af, ipv door te zetten of te willen leren met vallen en opstaan.
Een tip voor ouders met slimme kinderen: smart games, bijvoorbeeld het spelletje Titanic. Erg leuk, ook voor je eigen hersens
Ondanks dit lange verhaal, dank voor je opmerking, dat is juist wat ik zoek: de discussie! Ik wilde alleen je interpretatie over " omgaan met talent" rechtzetten, want die is in mijn ogen niet juist. Het is een opmerking die is ingegeven uit liefde en zorg, en niet uit de wens een hoogpresterend kind te hebben. Ik wil haar blokkades wegnemen (of met hulp van een ander) en het doet me verdriet dat dit nog niet gelukt is.
Ker

Ker
14-07-2010 om 09:10
Fransien
Ik ben geen deskundige, maar dit klinkt wel nogal 'voor'. Als hij ongelukkig is op school, misschien toch testen? Ik meen dat IQ-testen vanaf 4 jaar kunnen.
Die vragen die je zoon stelt, dat is echt heel slim voor die leeftijd.
Sneu toch he`, die discrepantie tussen school en thuis. Dat een kind met buikpijn naar school gaat, terwijl het een groot deel van zijn tijd daar moet doorbrengen...
Ker

ik mama
14-07-2010 om 10:15
Karakter
Het karakter van het kind telt ook erg mee wat ze laten zien. Hier oudste met faalangst/vermijdingsangst en onderpresteerder met een hoog (net hb) iq. Doet leuk mee op school. De jongste heeft een stoornis waardoor die niet eruit kan halen wat erin zit maar WEL het karakter mee heeft v.w.b. doorzettingsvermogen en het graag willen/leergierig zijn.
Als oudste het probleem van jongste zou hebben zat die allang op het speciaal onderwijs. Als jongste het iq van oudste zou hebben had die een klas overgeslagen en deed die mee met alle plusklassen.
Onafhankelijk van het iq zijn er meer factoren die bepalen hoe het kind is.

ik mama
14-07-2010 om 10:15
Karakter
Het karakter van het kind telt ook erg mee wat ze laten zien. Hier oudste met faalangst/vermijdingsangst en onderpresteerder met een hoog (net hb) iq. Doet leuk mee op school. De jongste heeft een stoornis waardoor die niet eruit kan halen wat erin zit maar WEL het karakter mee heeft v.w.b. doorzettingsvermogen en het graag willen/leergierig zijn.
Als oudste het probleem van jongste zou hebben zat die allang op het speciaal onderwijs. Als jongste het iq van oudste zou hebben had die een klas overgeslagen en deed die mee met alle plusklassen.
Onafhankelijk van het iq zijn er meer factoren die bepalen hoe het kind is.

Guinevere
14-07-2010 om 10:23
Ker
Ker, ik realiseer me dat in geschreven tekst veel nuance verloren kan gaan. Daarom probeer ik ook altijd enigszins elegant op zulke zinsnedes te reageren. In elk geval: super dat je er zo in zit.
Ik zie bij mijn zoon hoe goed het werkt om zijn blokkades weg te nemen. Als je ziet van waar hij gekomen is, hij is nu figuurlijk een paar meter gegroeid! Het klinkt alsof je een hele goede specialist te pakken hebt, die kan je ongetwijfeld begeleiden in deze.
En faalangst is ook iets om niet te onderschatten. Ik zelf heb nog dagelijks "last" van mijn faalangst van weleer. Dit niet gedurfd, dat niet gedaan, stel je voor dat ik het niet gelijk als beste zou kunnen. Inmiddels zijn al die niet-gedane dingen zo ongeveer uitgegroeid tot een boulevard of broken dreams. Had men dat in mijn jeugd maar onderkend! Hadden ze me maar bijgebracht dat fouten maken normaal is, dat dat bij het leerproces hoort en dat het helemaal niet gek is om af en toe iets minder goed te doen! Juist doordat de verwachtingen rondom mijn prestaties zo hoog gespannen waren, durfde ik niet te falen.

Ker
14-07-2010 om 11:31
Guinevere
hoi Guinevere,
Zeker iets om alert op te zijn, op hoge verwachtingen. Bij mij komt vaak de ergernis als ik zie hoe snel ze opgeeft. Bij muziekles (mee gestopt, was drama), gooide ze de fluit letterlijk door de kamer na de eerste de beste valse noot. Dat hebben wij niet kunnen wegnemen, jammer genoeg.
De suggestie van school was ook een of ander begeleidingsgroepje met andere kinderen van gescheiden ouders (we zijn al uit elkaar sinds haar babytijd overigens). Zodat de kinderen onderling over hun angsten en zorgen kunnen praten. Helaas heb ik een dergelijk groepje nog niet kunnen vinden (regio Leiden/ZH).
Mijn dochter heeft daarbij een vader die ALLES kan (HB, klas overgeslagen, gymnasium, en dubbel professoraat). Zowel intellectueel als met zijn handen, geen wonder dat je er als kind al niet eens aan wil beginnen....
Dat demotiveert natuurlijk enorm, maar wat doe je eraan? De strategie van zijn oudstse dochter (uit eerder huwelijk, niet mijn kind) was om helemaal niks te willen of te ambie"ren wat maar enigszins in de buurt van haar vader kwam: die werkt in een winkel of zit met de kinderen thuis. Ze lijkt er tevreden mee, maar ik vind het wel sneu. Bij een scheiding staat ze bovendien met lege handen (want geen werk, geen opleiding).
Nou ja, ik probeer mijn kind ruimte te geven, maar ook enigszins te sturen en over haar angst om te falen heen te helpen door toch dingen te doen die ze niet wil uit angst ze niet meteen te kunnen. En als het mij niet lukt, dan hopelijk een hulpverlener.
Zucht.
Wordt vervolgd

ishtar
14-07-2010 om 11:34
Ik mama
yep! Hier hetzelfde probleem! Alleen denk ik dat ook meespeelt dat oudste zo hard heeft moeten werken vanaf het begin dat die zijn doorzettingsvermogen ook wel 'bijgekweekt' heeft, en middelste (hb dus) nooit een poot heeft hoeven verroeren.

Ker
14-07-2010 om 11:35
Ishtar
Hoi Ishtar,
Interessant verhaal. Wat is precies een cogmed training?
In feite liet je zoon dus bij de eerste test niet zijn ware kunnen zien... Gelukkig dat hij nu op een Leonardo zit. Schijnen erg leuke scholen te zijn.
Ker