Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 10:55

Hoe lang duurt "inwerken"

Ik ben na 11,5 jaar thuis te hebben gewerkt, nu weer buitenshuis gaan werken. Manlief heeft daardoor nu soms het ochtend ritueel, of avond ritueel alleen.
Mijn zoons hebben alle 3 adhd en daardoor allemaal keurig picto lijsten met alle rituelen tot in detail uitgewerkt. Heel simpel het enige wat men hoeft te doen is de lijsten volgen...
Helaas gaat het nog te vaak mis.. Ik heb echt het idee dat ik mijn man aan het inwerken ben!! Hoe lang gaat dat duren? Het is voor zoons verwarrend dat wij het beide anders doen, ik gun mijn man zijn eigen manieren, maar voor zoons is maar 1 manier de beste.
Hoe gaan jullie om met de veranderlijkheid van jezelf of je partner toz van je zorgkinderen die duidelijkheid nodig hebben?!?!

groet, polly


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Tja...

het enige dat ik kan bedenken is om een paar keer samen de ochtend en de avond te doen. Zodat manlief leert wat het beste werkt voor jullie jongens. Het lijkt me dat hij ook niet opnieuw het wiel wil uitvinden en ook gebaat is bij de manier die het beste blijkt te werken voor jullie jongens.

Verder kan ik me ook voorstellen dat het kan werken als jullie uitleggen dat wellicht dingetjes een beetje anders gaan bij de één of de andere ouder, maar dat jullie proberen het zo hetzelfde mogelijk te doen.

Verder zou ik het niet weten, heb het zelf niet echt bij de hand namelijk.

Succes enne....werkze!

groetjs van Purk

Guinevere

Guinevere

14-09-2010 om 11:08

Niet

Ik denk dat je het niet over "inwerken" moet hebben. Dat houdt min of meer in dat jij de werkwijze bepaalt en dat overdraagt aan je partner. Beter is het om samen de gewenste aanpak te bespreken, dan is het een "ding" van jullie samen en heb je grotere kans op een consistente aanpak.
Daarbij vind ik eigenlijk toch dat hoewel er maar één manier de beste is, je ook genoegen kunt nemen met de op 1 na beste manier, en dat is dan je mans manier.
Maar goed, dat kan ook zijn omdat ik zelf de ervaring heb dat ADHD-ers helemaal niet volgens strikte structuren hoeven te worden aangepakt. In elk geval, de mijne wordt daar zeker niet happy van.

Puck

Puck

14-09-2010 om 11:08

Middenweg

Misschien zoals Purk zegt een paar keer samen doen en misschien kan Pollyman dingen van jou overnemen, maar kun jij ook dingen die hij anders doet van hem overnemen? Samen komen jullie met de kinderen vast tot een goede "methode"

anna van noniemen

anna van noniemen

14-09-2010 om 11:15

Loslaten....

Hoe moeilijk ook, maar ik doe het ook....Op "mijn" ochtenden doe ik het zoals ik het gewend ben, op "zijn" ochtenden doet hij het maar lekker zelf. Ik ben er toch niet bij en volgens hem gaat het altijd goed (NOT) maar ik heb geleerd om het zijn probleem te laten zijn...Ik ben er klaar mee om ook nog een bijna 43 jarige ADHD-er op te voeden (weliswaar geen diagnose, maar zó overduidelijk!!!)

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 11:43

Ja maar, ja maar, ja maar ( whah)

Ik weet het... echt waar, maar de methodes staan vast. SAMEN hebben we de ochtend en avondrituele vast gelegt aan de hand van picto's, Maar ik vind smorgens geen schone kleding klaar liggen in de bakken ( die ze volgens avond ritueel wel klaar hadden moeten leggen) waar zijn de schonen kleren ( oh dat hoefde niet van papa... !?!??!?!?) en ik zie dat zoonlief op dinsdag ochtend nog dezelfde onderbroek aanheeft als op zondag avond?!?! Lekker fris, welk gedeelte van het pictogram : vuile onderbroek in de wasmand doen, heeft mijn volwassen man niet begrepen denken jullie?!?!?!?

En ja als hij in de ochtend niet op tijd is, prima.. dan de kinderen maar te laat op school en hij te laat op zijn werk, zijn probleem.
Maar ons huishouden is nou eenmaal niet het makkelijkste, en als iedereen zijn taken doet loopt het als een geolide machine. Maar door de avondroutine noet volledig te doorlopen, loopt de ochtend routine in de soep ( geen schone kleren, lijsten niet op hun plek) waardoor mijn allerliefste schatten lekker gaan stieren!! waardoor ik weer in moet grijpen als een politie agent, en IK dus vreselijk de heren moet stimuleren enz om alles op tijd klaar te krijgen.
Kop op zeg! hoe moeilijk kan het zijn... volg de lijsten!!>!>! hij heeft ze zelf mee gemaakt hoor, mijn man!! echt...
en samen de ochtend doen, kan niet, want als ik werk, is hij thuis en anderom, we hebben echter al vaak genoeg "geoefend" in het weekend, als we samen wel thuis waren.
Sorry.. ik klaag.. en dit word een klaagzang maar ik baal er gewoon van..
Ja het voelt wel degelijk zo dat ik hem moet inwerken,

zo. dat ben ik weer kwijt.. ik kan het er beter tegen jullie uitgooien dan tegenmanlief. want daar word hij zo kribbig van.

Groet, pol

Guinevere

Guinevere

14-09-2010 om 11:59

Hahaha, nou ik herken heus wel iets hoor! Maar ik vrees dat het gewoon veel mannen eigen is. Hier geen picto's en strakke rituelen, maar man trekt gerust peuter weer een shirt aan vol yoghurtvlekken. "Ja, dat lag nog op de commode". "Ja, maar je ZIET toch dat het vies is? En hij had het gisteren en eergisteren ook al aan, en bovendien hebben we gewoon een wasmachine dus hoeven we niet te bezuinigen op wasbeurten, en daarbij kun jij het zelf toch óók in de wasmand gooien???".
En dan maar niet te spreken over de gruwelijke kledingcombinaties die hij maakt. Grijs met bruin vindt man namelijk erg mooi. "Ja, maar nu hééft zoon schone kleren aan, en dan ben je nóg niet tevreden." Of hij trekt hem kleren aan die overduidelijk te klein zijn geworden. "Ja, het lag in de kast". "Ja, maar je ziet toch dat het niet meer past?". "Nee.".
Volgens mij heb je alles gedaan wat je kunt... Laat lossss.

anna van noniemen

anna van noniemen

14-09-2010 om 12:28

dat is iets lastiger, als hij het avondritueel niet uitvoert heb jij 's morgens het probleem begrijp ik....dan zul je het de verantwoordelijkheid van de kinderen ook moeten maken, fijn dat papa zegt dat het niet hoeft, maar dat is niet de afspraak. WIJ hebben met zijn allen de afspraak gemaakt dat we dat 's avonds doen, doe jij dat niet, dan is dat dus jouw verantwoordelijkheid zoonlief....zoiets...

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 12:36

Whaha

Lollig, ja voor zoon van 11 gaat dat wel op, maar voor die van 4 niet...
en kwinnie, ik wil het met liefde loslaten!! maar zou jij dat doen, als manlief steeds bijvoorbeeld medicatie vergeet te geven??
geloof me... die man moet echt ingewerkt worden! whahahah

Guinevere

Guinevere

14-09-2010 om 12:47

Hmmm

Hmmm, is de ADHD toevallig overgeërfd via de mannelijke lijn?

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 13:21

Nou!! guinevere!

wat denk je zelf... ik heb alleen de H, manlief de ADD.

het punt met die routines is, niet dat zoons die structuur zo vreselijk nodig hebben omdat ze anders de kluts kwijt raken, dat niet.
Ze kunnen heel goed omgaan met onverwachtheden, met heel veel prikkels en met anders als anders.
MAAR..als we ons aan de routines houden, en het gaat 10 keer heel goed, met veel aansturing.. heb je kans dat het de 11de en de 12de keer ook goed gaat zonder alle energie vretende aansturing.
Er komt natuurlijk een dag dat ze groot zijn, en de ochtend routine geautomatiseerd moeten hebben, dat je eerst je pyjama uitdoet, voor je je aankleed bijvoorbeeld.
Maar dat gaat lang duren.
En als ik dan lekker al 5 keer de routine goed heb volbracht, en hunkerend uitkijk naar keer 11 en 12, en manlief neemt het zaakje over en zegt "oh dat tandenpoetsen hoeft niet voor een keer" dan is dat in zijn ogen, voor één keer... Maar ik kan vervolgens weer bij 1 beginnen tellen, want zo automatiseer je natuurlijk nooit!!
3x3=9 dat is altijd zo.. dat verandert nooit doordat de leerkracht zegt: "oh joh vandaag is 10 ook goed" en zelfs die tafels automatiseren duurt een eeuwigheid, dus een ochtend/avond routine die te pas en te onpas door man ""voor een keer verandert" dat duurt nog langer dan een eeuwigheid.
Ik wil gewoon later zelfstandige zoons, die goed kunnen functioneren. En dus... routinematig dingen aanpakken en aanleren, met voor elke kleine stap een kleine beloning..
Snap je mijn punt?
De heren raken echt niet van slag ( lastig gedrag ofzo) door het veranderen van de routine, alleen duurt het NOG maar langer voordat ze hem onder de knie hebben.

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 13:25

Pelleke

De beloning zit ingebouwd in het picto systeem, maar eigenlijk alleen als alle picto;s gevolgd zijn, daar is natuurlijk de ouder verandwoordlijk voor.. kijk die heren geven zichzelf al een beloning als ze niet met schoenen aan in bed stappen.
dus die verandwoordelijkheid kan je ze niet geven, echt niet!

anna van noniemen

anna van noniemen

14-09-2010 om 14:14

Maar polly

hoe wil je dat het gaat beklijven als je ze niet de verantwoordelijkheid geeft om het te laten beklijven? Dat je zoon van 4 nog niet alle verantwoordelijkheid aankan, ok, maar je andere 2 toch wel? Dan blijft er nog maar 1 over die je achter de broek moet zitten....tot ook die oud genoeg is, en tegen die tijd zijn de andere 2 ook ouder (en dus hopelijk wel in staat alles te doen, al zul je altijd houden dat ze een paar dagen in dezelfde kleren lopen, gewoon omdat ze het nut van iets anders aantrekken niet inzien, maar dat zit ingebakken in de man)

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 14:51

Maar anna

De taak van de ouder, is toch: controleren, en bij succes te belonen?!?!?
als het kind het niet goed doet, idd jammer, maar dan toch geen beloningen uitdelen??> denk je dat ze daar van leren hoe het moet?
ach.. maakt niet uit wat we doen, beloning krijgen we toch wel van papa...

Puck

Puck

14-09-2010 om 15:23

Polly

Kun je voor je man ook niet pictogrammen maken waarin je alle rituelen in onderbrengt: kleren klaarleggen, tandenpoetsen, voorlezen, medicatie nemen, lampje uit....

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 15:30

Ja puck

ieder kind heeft eigen lijst, taak van man is alleen begleiden en controleren. ( bij stilvallen, wijzen op de lijst) en de belonen, alleen bij jongste moet hij nog goed na poetsen en helpen met kleren klaar leggen enz. dus feitelijk ook gewoon de lijsten volgen..
echt.. hoe moeilijk kan dat zijn!>!
ik zou een wild vreemde hier in huis kunnen zetten, en zeggen: loop samen met kind lijst na: en dat zou gewoon lukken...!

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 15:37

En onthoud

zolang ik tegen jullie zeik.. zeik ik niet tegen mijn man!

Guinevere

Guinevere

14-09-2010 om 16:07

Pol, kinderen zelf

Ja, ik heb natuurlijk makkelijk praten met maar één ADHD-er, met 3 (a 4) wordt het al een heel ander verhaal.
Wat ik hier doe: kind zelf aanleren wat de consequenties zijn van vieze kleren, ongepoetste tanden etc. Dus als er iets vergeten wordt, dan komt hij er zelf meestal wel mee. "Ja zeg, er zit modder op deze broek! Ik wil een andere!", "Ik heb mijn tanden niet gepoetst! Ik wil geen gaatjes!", etc.

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 16:11

Whoehwhahahah

oh sorry kwinnie, maar oorzaak en gevolg? dus nu geen tandenpoetsen, dan over een maand of 6 gaatjes? welnee dat maakt geen indruk! echt niet..
en als ik ze hun gang laat gaan gaan ze alle dagen met kapotte buitenspeelbroeken, onder de modder naar school...
echt.. oorzaak en gevolg is iets wat ze niet van nature begrijpen! helaas....
Op de korte termijn wel, dus NU geen tandenpoetsen, dan over 5 min geen beloning.. dat is nog net te behappen.
NU geen tandenpoetsen, dan later gaatjes... nee dat is echt een brug te ver.

Puck

Puck

14-09-2010 om 16:15

Proest kwin

Dat oorzaak en gevolg werkt al niet eens bij mijn niet-adhd-maar-heel-gewoon-kind. Die zal het echt worst zijn of zijn broek al stijf staat van de modder. En pas sinds de ortho hem bij het plaatsen van het vaste hekwerk liet zien wat de gevolgen zijn van niet tandenpoetsen wordt er 2x per dag gepoetst, voor die tijd kon ik net zo goed tegen een muur praten om uit te leggen waarom 2x poetsen belangrijk is.
Fijn dat jij zo'n slim exemplaar hebt dat dat wél begrijpt, ik wil het recept

Guinevere

Guinevere

14-09-2010 om 16:30

Recept

Nou, stuur ze maar een tijdje naar mij, dan krijg je daarna voorbeeldige kinderen terug! Bij mij leren ze vanzelf alles eten, krijgen ze tafel- en andere manieren, hun leerprestaties zullen toenemen en hun sociale vaardigheden ook.
Polly, stuur je man ook maar hierheen voor het "bootcamp", ik kan 'm trouwens ook wel even gebruiken voor een paar mooie klussen.

Guinevere

Guinevere

14-09-2010 om 16:31

Oh ja

En ze hebben daarna noooooooooooooooit meer picto's nodig. Daar was het natuurlijk om begonnen.

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 17:03

Oh heeeeeerlijk

kwinnie! ik wist het ik wist het, de oplossing is natuurlijk heeeeel simpel!! oh wat heerlijk dat je dit aanbied, dat heeft nog nooit iemand tegen me gezegt!! oh zo fijn!
wanneer mogen ze komen ( alle 4 dan wel he!!)

Om gek van te worden idd

Hangen de lijsten misschien niet op een handige plek voor man ? Heeft hij door het geheel geen overzicht meer ? Kan je eea vereenvoudigen aan ritueel ?

Ik weet dat het heel frustrerend is! Het enige dat echt kan helpen is een week of twee wegblijven dat alles de soep in loopt en dat hij dan bij zichzelf nagaat dat het *hem* scheelt als hij het systeem ook volgt.

Ondertussen: voeden wij onze jongens nu anders op, en doen ze het later ook anders of is dit genetisch ?

Guinevere

Guinevere

14-09-2010 om 17:49

Oh ja

Dat is ook een optie. 2 Weken Polly opvangen, zodat haar man van wanhoop niet anders meer kán dan de picto's volgen.

Twee weken in kuuroord

Guinevere schreef:
"Dat is ook een optie. 2 Weken Polly opvangen, zodat haar man van wanhoop niet anders meer kán dan de picto's volgen."

Jaaaa twee weken kuuroord. Als het aan de opvoeding lag, was het allang allemaal in orde. Maarja, adhd!

anna van noniemen

anna van noniemen

14-09-2010 om 20:10

Polly

wat IS de beloning dan? Als ze het lijstje goed hebben afgewerkt? En ja, daar zul je dan toch met je man over moeten spreken, dat lijstje niet afwerken geen beloning is....

Kijk, wat ik al zei, hier ook verschillende ideeen en uitvoering van....daar kan ik strijd over gaan voeren met mijn man, maar daar wordt het hier niet gezelliger van....soms doe ik het wel hoor, als ik ECHT vind dat het anders moet...Maar meestal heb ik echt zoiets van, láát máár....IK ben namelijk de enige die er last van heeft, HIJ niet en de kinderen ook niet, dus voer ik een strijd die op niks uitdraait. En dat is nog veeeeeel vermoeiender kan ik je vertellen....

Guinevere

Guinevere

14-09-2010 om 21:06

Jongens

"Ondertussen: voeden wij onze jongens nu anders op, en doen ze het later ook anders of is dit genetisch ?"
Ja, dat vraag ik me af en toe ook wel af. Als ik naar mijn broer kijk, denk ik toch dat het mogelijk moet zijn om de meeste mannen zodanig te trainen dat ze later verantwoording leren dragen, ook voor huiselijker rituelen. Want mijn broer heeft dat met de paplepel ingegoten gekregen thuis, net als ik en mijn zus natuurlijk. Zonder enig onderscheid naar geslacht. Maar er blijven natuurlijk veel mensen (m/v) die dat thuis niet geleerd hebben, en dan wordt het later toch moeilijker. Of mensen (m/v) bij wie het inderdaad in de genen zit. Als Polly's hubbie inderdaad ADD heeft, dan verklaart dat natuurlijk wel iets...
Enne... mijn huishouden met een kuuroord vergelijken, is wel erg lollig. Als je Jan Steen als inspiratie voor de kuur neemt gaat het wel op denk ik...

Polly Shearman

Polly Shearman

14-09-2010 om 21:21

Kwinnie

kunnen we niet samen lekker op vakantie gaan en onze mannen daarmee aan hun lot overlaten?

Hoe zeer ik zeuren en klagen ook prettig vind, sinds mei is er hier al zoveel verbetert, de heren ( oudste 2) slikken medicatie en dat scheelt al zoveel!!!
daarvoor waren niet eens in staat lijsten te volgen ( huh wat??oh mijn schoenen, oh ja... euh wat was ik ook al weer aan het doen.. oh ja mijn schoenen, he een vlieg.. euh.. hmm ff spelen, ik: zoon wat was je aan het doen?? euh.. weet niet meer.. IK: je moest iets pakken... euh.. geen idee.. JE SCHOENEN!!!!!!
oh ja.. enz enz enz.. en dat dan maal 3 en de hele dag door...

oooooh ik ben zo lekker ontspannen aan het werk.. hmmm

Puck

Puck

14-09-2010 om 22:01

Goed plan kwin

Maar mag ik dan ook mee. Ik heb dan alleen maar een SDBD-kind (sommige dagen beetje druk-kind) maar ik herken het wel. Volgens mij is wat jullie beschrijven niet voorbehouden aan ADHD-ertjes en consorten.

bolleke

bolleke

14-09-2010 om 23:11

Geen hoop

Volgens mij zit ´t erin, of niet. Helaas super herkenbaar allemaal. En wat meer is; ik werk als psychiatrisch verpleegkundige op een woongroep en daar is het al niet anders. Het zware aan werken in zo´n team (niet alleen voor mij maar da´s volgens mij de grootste frustratie onder vergleegkundigen) dat er altijd wel een deel vh team gewoon niet meedoet, zich niet aan afspraken houdt etc etc, waardoor je feitelijk maar heel weinig bereikt vaak met clienten, veel minder iig dan mogelijk zou zijn. Het zit vaak in nuances, die zijn gewoon belangrijk, maar dat moet je ook willen zien.
Maar goed, hier thuis een zelfde verhaal helaas. En hier is het niet beter geworden, ondanks al mijn pogingen. En vooral mijn niet-zorgenkind heeft daar best last van, zij kan ook druk zijn. Bovendien walst ze compleet over je heen als je haar een vinger geeft. En mijn partner geeft niet eens vingers maar alleen hele handen. De uitzondering lijkt bij hem de regel, waardoor uitzonderingen geen uitzonderingen meer zijn en daar houd ik juist zo van Bovendien kost het mij weer veel moeite ze terug in het gareel te krijgen steeds, om dat te bereiken moet ik vrij streng en autoritair zijn, en ik houd daar helemaal niet van.
De kinderen zijn nu iets ouder, en dat scheelt. Ik kan iid steeds meer verantwoordelijkheden bij hen leggen, al vind ik ze daar vaak nog net te jong voor, ik zou het niet anders weten. Niet te jong in de zin van dat ze het nog niet kunnen, maar meer dat ik vind dat ze eigenlijk wat onbezorgder zouden moeten leven. Ik verwacht nu bijv van ze dat ze zelf aan zaken denken ook al is vader er en straalt hij uit dat het niet hoeft, vraagt wel wat van ze. Maar er zijn hoe dan ook gewoon dingen die moeten, wat mij betreft. Ik wil bijv geen gebit verpesten zodat ze het zelf wel leren, dat blijft onze verantwoordelijkheid. En partner is bijv soms zo in zijn eigen gedachtenwereld verdiept dat hij het niet opmerkt als een kind zich erg onbeschoft gedraagt, iets waarvan ik het erg belangrijk vind dat we daar wel altijd op reageren.
Maar het blijft moeilijk, vind ik. Het liefst was ik thuis om voor alles te zorgen, klinkt afschuwelijk maar is echt waar. Maar dat kan hier niet. Wel ben ik ooit gestopt met een opleiding waardoor ik minder thuis was, vond het vreselijk maar het liep thuis echt niet meer, helaas dan.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.