Hoe moet ik nou kiezen tussen mijn kinderen?
Ik heb er flink over getwijfeld om dit hier neer te zetten, omdat het wel allemaal heel persoonlijk is. Maar aan de andere kant zie ik hier soms gouden tips langskomen waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben. En aangezien ik het niet weet, hoop ik dat hier iemand met het gouden (zilver is ook goed
) idee is.
Heel kort de situatie: Oudste, 11, verstandelijke beperking en ass, nu regulier met rugzakje, volgend jaar naar PrO en daarmee geen BSO meer. Middelste, 10, hoogbegaafd, na veel moeilijkheden nu op Leonardo, jongste, 7, 'lekker slim' (tot nu toe) probleemloos.
We hebben middelste om allerlei redenen die ik hier niet neer ga zetten laten onderzoek op oa ADHD. Gisteren hadden we het adviesgesprek hiervan.
Heel kort kwam het er op neer dat er geen psychiatrische stoornis is. Dat is goed nieuws natuurlijk! Maar hij is wel zwaar overbelast. En dat komt door de situatie thuis. Dus door oudste. Aan middelste valt niks te behandelen, het enige advies wat ze kon geven was: hou ze zoveel mogelijk uit elkaar.
Nou doen wij dat al jaren. Ze gaan op wisselende dagen naar de BSO om elkaar te ontlopen, dat ze op verschillende scholen zitten zou ook moeten helpen. En sinds ruim een jaar gaat oudste ook logeren, 1 keer in de 4 weken een weekend. Maar dat is respijtzorg, en met de aankomende verlenging (een dezer dagen) lopen wij het risico dat ik(hij) de PGB daarvoor kwijtraak. Dus wat wij doen blijkt niet voldoende. En wat ik 'heb' wordt iig miv volgend schooljaar minder (BSO)
Waarmee wij voor het volgende probleem staan: ik (wij) moet kiezen! Kies ik voor middelste, betekent dat dat ik oudste naar een 'dagbehandeling met scholing' zou moeten sturen, die dat heel erg als afwijzing zou opvatten. Hij ziet ook erg uit naar zijn nieuwe school. Kies ik voor oudste, gaat middelste daaraan kapot. (en op termijn ook jongste, want ook al is hij nu nog probleemloos, hij heeft er wel last van, en of ons gezin als geheel dat overleefd weet ik ook niet) Maar hoe kan ik nou niet kiezen voor mijn kind dat het meeste bescherming nodig heeft.
Ishtar, optelsom maken
Ik weet niet of je al een besluit hebt genomen, maar wij hebben destijds als volgt geredeneerd. Juist omdat er zoveel emoties spelen bij dit soort moeilijke besluiten. We hebben geprobeerd om bij elke situatie te redeneren wat het grootste goed zou opleveren, of juist de grootste schade. Dus voor allemaal samen. En de oplossing die in totaal het grootste goed opleverde, en dus uiteindelijk de minste schade met zich meebracht, hebben we gekozen. Dat hield in dat idd 1`van de kinderen uit huis moest wonen.
Zo'n besluit neem je niet zomaar, en zo'n oplossing kies je ook niet zomaar. Maar uiteindelijk heeft het zoveel goed gebracht, voor alle partijen, juist ook voor het kind dat uit huis 'moest'. Achteraf -betreffende dochter is nu 22- kunnen we zeggen dat het de juiste beslissing is geweest.
Je hoeft dan ook niet voor of tegen iemand te kiezen, maar je kijkt voor het hele gezin opgeteld wat de plussen en minnen zijn. Maar dat maakt het nemen van de beslissing voor jou als ouder niet gemakkelijker.
Zonen uit elkaar houden, herkenning
Ik herken dat wel. Nu hebben we vier kinderen thuis, en derde kind (= tweede zoon) heeft Pdd-nos. Tweede kind (= 1e zoon) heeft daar veel moeite mee, en triggert derde kind als hij thuis vrijwel continu. Het is erg lastig, want ze trekken ook heel veel naar elkaar, maar dat gaat dus vrijwel nooit goed. Jongste kind (en derde zoon) leidt daar erg onder, hij raakt daar een beetje tussen vermalen. Ik heb ook een hele periode gehad dat ik altijd alert was, en enorm bezig de boel uit elkaar te houden, aparte speelafspraken, ed.
Nu realiseerde ik me vanmorgen dat het eigenlijk al enkele weken een stuk beter gaat, derde kind wordt rustiger, tweede kind wordt ook rustiger, en daardoor wordt vierde kind ook rustiger. Eerste kind heeft eigenlijk nergens last van, is oudste en meisje en heeft niet zoveel op met dat gedartel en gestoei van die jongens, hoewel ze wel met alledrie goed omgaat.
Ik hou dus de duimen gekruist, dat het zo goed blijft gaan.
Geerke, het is idd aan de ene kant verdrietig, dat je je eigen kinderen uit elkaar moet houden, maar aan de andere kant was het bij ons iig zo dat ik ze juist uit elkaar moest houden omdát ze zo naar elkaar toe trokken, en dat liep dan uit de hand.
Ik realiseerde me vannacht ineens hoeveel energie me dat kostte, en dat dat de laatste weken eigenlijk niet echt meer nodig is. Zoon met pdd is ook veel minder heftig de laatste tijd... Pfff, even uitrusten.
Ishtar, ik kan me helemaal voorstellen hoe je je moet voelen, ook hoe moe je moet zijn...
Mirreke
Ik geloof helemaal dat je weet hoe het is, het verhaal klinkt hetzelfde . Ze trekken hier ook naar elkaar toe, en komen dan gigantisch in elkaars ruimte. Kunnen niet van elkaar afblijven en oudste kan niet stoppen, en middelste kan niet weglopen.
Goed om te horen dat het bij jullie ook zo ineens afgelopen is.
Mooie ideeen
Dank allemaal.
@aardappel: mooie uitleg. Die ga ik zeker onthouden!
Wat fijn, dit forum!!
Ishtar, rust in huis én: irrland!
Eigenlijk zonder dat ik het doorhad. Ineens gaat het beter, en wel op na een periode dat ik het eigenlijk niet meer zo zag zitten. Altijd gedoe, altijd strijd, altijd schreeuwen van de jongens. Jongste die ik vermalen zag worden. Erg vermoeiend voor mij...
Ik heb geen idee wat er precies is gebeurd, misschien ligt het aan mij (berusting...) of zit iedereen precies nu in een andere fase. (onze jongste is nu 7, en oudste zoon is 12, richting 13) Maar het gaat nu al enkele weken een stuk lekkerder... 
Praten jullie wel eens over dit soort dingen met elkaar, dus met allemaal in één gesprek? Wij doen dat nog wel eens aan tafel, en dan komen er vaak heel bijzondere dingen uit. Ook praat ik elke dag aan het einde van de dag met elk kind apart nog even (mijn naar-bed-breng-ritueel duurt dan ook behoorlijk lang, maar is het wel waard), dan hebben we het ook vaak over dit soort dingen.
Ik weet niet of je behoefte hebt aan een tip voor een dagje uit, maar ken je Irrland? Het ligt in Duitsland, vlakbij vliegveld Weeze, en het is voor drukke, levendige, stoeiende kinderen helemaal fantastisch. (www.irrland.de met ook Nederlandse taal, de helft vd bezoekers is Nederlands). Het is in feite één groot doe-het-zelf pretpark met enorme springkussens, glijbanen van wel tien meter hoog of hoger (doodeng alsof je loodrecht naar beneden stort maar zalig), skelterbanen, waterglijbanen, een groot maisbad, modderbaden, speelhooibergen, kinderboerderijdieren (ze hebben nu schattige biggetjes en kalfjes), waterspeelmogelijkheden, je kunt er met stukken buis hele buizenstelsels voor waterstralen maken. Enfin, voor onze kinderen werkt het fantastisch. Kost 4,50 pp, je huurt voor drie euro een bolderkar zodat je al je spullen mee kunt sleuren, en er staan echt overal picknicktafels zodat je overal kunt zitten en eten en liggen. Mijn dochter van 14 (richting 15) vindt het ook nog steeds leuk.
