Hoe zoon te motiveren...
Hallo,
Het is alweer een poos terug dat ik hier schreef, maar nu kom ik er even niet meer uit. Zoon (11 jr - groep 8 - ook ADD) heeft RT voor zijn dyslexie. Dat is een aantal jaren geleden op school niet erkend, heeft veel tijd en moeite gekost, maar goed. Omdat hij -gelukkig- een slimme vent is, heeft hij met RT (particulier, één keer per week) al veel ingehaald en zit nu op het niveau van groep 7.
Wel heeft hij wat huiswerk; ongeveer 10 minuten per dag oefenen. En daar heeft hij dus geen zin in. Dwars, boos, schreeuwe stampen en expres onleesbaar schrijven (want juf rekende lang goed wat ze niet kon lezen, ter motivatie).
Pff, ik weet niet meer wat te doen, ter motivatie. We hebben al vanalles geprobeerd (met ons iets leuks doen na oefenen, reden uitleggen, verschillende tijden, ernaast zitten of juist niet). Zojuist weer een aanvaring en ik zie zo vreselijk op tegen de middelbare school die volgend jaar komt...
Ik begrijp echt wel dat hij moe is van school, graag met lego/vriendjes speelt en ook dat hij gewoon geen zin heeft. Ik wil hem heel graag helpen, en leren dat 'leren' geen straf is maar zowel nodig als verrijkend. Maar ik weet nu gewoon niet meer hoe het aan te pakken. en doe ik niets dan doet hij ook helemaal niets (wat betreft school/leren). Man weet het ook niet; we hebben het er al vaak over gehad. Hij wil met alle liefde helpen maar heeft geen idee hoe...
Iemand hier met tips, ideeën of suggesties over wat wel of juist niet te doen? 's Avonds is zijn pil uitgewerkt (medikinet) dus ook geen ideaal moment verder te praten of te oefenen....
groet,
Peetje
Ik ben ook wel benieuwd
Hier een zoon met een antiwiskunde-houding. Zit net in de brugklas (spec.onderwijs) maar heeft inmiddels al een vier en twee enen op zijn lijst... Het w-woord alleen al is genoeg om hem in een kramp te krijgen...
Hier
ook een anti-huiswerkzoon. De voorzichtige opmerking dat het tijd wordt om eens iets te oefenen is voldoende voor een flinke explosie.
Nu heeft hij op school logopedie, daar moet hij ook thuis voor oefenen. De eerste week is dat dus niet gebeurd (heb even geen zin in extra explosies) maar de 2e week heeft logopediejuf dus zelf op 4 dagen in zijn agenda gezet dat hij moet oefenen, plus in zijn schrift 4 mogelijkheden tot het noteren van de data waarop hij heeft geoefend. Ik had er een (heel) hard hoofd in, maar zowaar, het heeft gewerkt! Hij heeft 3 keer geoefend, uit zichzelf, en de 4e keer heeft hij door logeren gemist en hij wil zelfs nog morgenochtend oefenen om maar aan die 4 keer te komen!
Huiswerk van school of van rt?
hallo
Is het huiswerk van de RT of van school? Want als het van de RT is, kan het een optie dat hij dat op school doet? Dan blijven de "schoolse dingen" op school en kan hij thuis lekker doen waar hij zin in heeft?
En voor zijn handschrift kun je eens met hem naar een kinderfysio langs gaan?
Succes
Hier
Hier kostte het eerst ook veel moeite (zoon groep 6 ADHD+PDDNOS). Nog steeds is het geen hobby, dat huiswerk en het is onlangs ook nog door de kamer gesmeten. Wat heb ik eraan gedaan? Ten eerste heb ik hem verteld dat het nu eenmaal zo is dat hij dankzij zijn problematiek dubbel zo hard moet werken om "er" te komen. Dat is niet leuk en wellicht niet eerlijk, maar als je later mogelijkheden wilt hebben zul je er nú harder voor moeten werken. Verder maak ik elke middag al duidelijk welke "studietaken" er voor hem liggen. Dat is vrijwel elke dag, het hoort er gewoon bij en er is nog genoeg tijd om te spelen. De taken van die dag (zoals muziek oefenen, boekbespreking maken, presentatie voorbereiden, extra taaloefeningen doen) noteert hij zelf op een whiteboard, dan zijn ze gelijk helder. Ik zal maar niet te veel uitwijden over de manier waarop hij die taken soms volbrengt (zelfstandigheid ver te zoeken) maar er is weinig weerstand om te beginnen.
Wat jij nu of in de toekomst misschien in overweging kunt nemen is om 's middags nog gewone ritalin erbij te geven, om het schoolwerk te kunnen volbrengen. Dan kun je het evt. ook naar de avond verschuiven (direct na het eten en voor de tv aan mag bijvoorbeeld, hoe langzamer hij is/hoe meer tijd hij verspilt, hoe minder tijd voor de tv er over blijft.
Hier
Omdat het huiswerk maken, hier ook een groot rampenplan was, op de lagere school, keek ik met angst en beven naar de middelbare school.
Maar tot mijn grote verbazing maakt zoon het huiswerk echt heel erg goed. Op zijn kamer is niet veel afleiding en hij gaat daar braaf elke dag aan het werk.
We hebben een paar buien gehad rondom huiswerk, maar dat kwam dan doordat hij iets niet begreep, of omdat een ingetikt verslag ineens van de computer verdwenen was.
Maar het werken zelf gaat goed.
Op de basisschool hebben wij er op een gegeven moment gewoon geld aan verbonden. Zoon wil altijd heel graag dingen hebben. En met zijn huiswerk, spaarde hij ze bij elkaar. Een boekenserie, een lego doos, een pc-game...
Het voelde helemaal niet goed, maar het heeft toch geholpen om de aversie bij hem weg te halen. En nu is het dus helemaal niet meer nodig.
We hebben wel iedere keer gezegd: 'Als je naar de middelbare school gaat, moet je wel huiswerk maken. Als je dat niet doet, dan haal je het vast niet. Dat zou zonde zijn, huiswerk hoort erbij.'
Reaktie
Hallo,
Bedankt voor jullie reakties! Ik ga ze straks nog eens rustig overlezen en reageren. Gisteravond heb ik gezegd dat het huiswerk drie dagen níet gedaan wordt, en dan verder gepraat. Eigenlijk om even de angel eruit te trekken... nou, zoon viel bijna om. Want hoe moest dat nou, dan is het woensdag niet af... Dus hij realiseert zich dat wel en maakt zich er ook druk om (verleden met paniekaanvallen, maar dat gaat nu erg goed en is een heel ander verhaal).
Vandaag en morgen maar eens goed nadenken, want er moet toch een lange - en korte termijn plan zijn. En als ik Belle Epoque lees over haar zoon, meid; mijn schrikbeeld en bij jou werkelijkheid... in ieder geval heel veel sterkte (ik heb geen oplossing maar kan me wel inleven).
Vast bedankt voor jullie reacties, ik laat ze inzinken en kom er snel op terug.
groet,
Peetje
Peetje, het komt hier ook wel goed 
We moeten alleen, net zoals jij nu doet, de angel zien te vinden en eruit halen. En daar wordt momenteel heel hard aan gewerkt, ik vermoed dat ik het angeltje al een beetje op het spoor ben! (gigantische faalangst)
Paar dagen verder.. (langggg)
Hallo,
Nou we zijn een paar dagen verder en allemaal weer rustiger.Ik heb zijn R.T.ster gesproken. Ter verduidelijking: hij krijgt prive-RT, maar onder schooltijd (lang verhaal). Zij is nogal van de direkte en ietwat kort-door-de-bocht aanpak maar dit werkt vaak wel bij hem.
We hebben afgesproken dat zij met hem de dagen en tijden doorneemt waarop hij het huiswerk moet doen en mij voorgesteld om me daar verder niet mee te bemoeien (behalve hem er een keer op te attenderen). Voor komende week is dat dan bv. op donderdag en maandag van 16.30 tot 17.00. Zoveel tijd heeft hij helemaal niet nodig, met 15 minuten zal hij wel klaar zijn maar dat is dan -hopelijk- ook fijn voor hem om te zien dat het best meevalt. We zullen zien...
De opmerking van Belle Epoque dat het misschien met faalangst te maken heeft, was echt een eye-opener voor me. Want hij blijkt nu al groep 8 spelling te doen. Niet dat alle moeilijke groep 7 woorden bekend zijn, maar ook om hem wat voor te bereiden op de Cito. Toen ik dat aan hem vertelde was hij (positief) verrast; dat hij dat nu blijkbaar al kon, dan was het wel logisch dat hij meer moest opletten en dat er nieuwe dingen bijzaten. Hij dacht blijkbaar dat hij vastliep met groep 7 dingen.
's Avonds er nog Ritalin bijgeven zie ik nu niet zitten, maar is wel iets om over na te denken. Ook denk ik dat zijn huidige dosering (30 mg Medikinet) omhoog moet. Zijn psychiater adviseerde dat al een aantal maanden geleden, maar omdat hij zo weinig eetlust heeft, is dat (door haar en ons) op de lange termijn geschoven.
Hoe eenvoudiger alles wordt gehouden, hoe makkelijker ik met dingen omga (dus eigenlijk wat emotieloos); hoe minder weerstand. In ieder geval scheelt het mij hoofdpijn, dus ik hoop dat -voorlopig- vast te houden.
Maar wat vind ik dat moeilijk... hij is zo'n schatje; een attent, lief, grappig, slim en sociaal ventje. Ik heb soms zo'n verdriet voor hem dat veel dingen moeilijk gaan. Helemaal niet zinvol, weet ik, maar ik wil zo graag dat hij ook makkelijk door het leven kan gaan. Gelukkig vindt hij zichzelf goed zoals hij is, maar ik zie soms zo scherp de verschillen tussen hem en bijv zijn zusje, vriendjes en andere kinderen. En dan straks de middelbare school; hoe hij zich daar moet/kan/zal handhaven (op zijn eeuwige sandalen met binnenstebuiten gedragen sokken). In de buurt valt weinig te kiezen en op de VO-school (in de buurt, die plek heeft) moet je wel haar op je tanden hebben...
Maar goed, zo kan ik nog uren doorgaan...
heel erg bedankt voor jullie reakties, ik zal ze nog wel een paar keer doorlezen als mentale steun en richtinggevers.
groeten,
Peetje
Hier vaak zelfde situatie
Ook zoon van 11 in groep 8 met ADD. Wat hier wel goed werkt is afspraken maken. Direct uit school moet zoon gewoon bijtanken. Dus wij spreken af dat hij tot 16.30 uur mag doen wat hij wil. Limonade en een koekje erbij. En dan om half 5 pakken we het werk dat gedaan moet worden. Zoals afgesproken. Niet dat hij dan staat te juichen, maar afspraak is afspraak. Dat werkt bij hem heel goed. Ik moet er inderdaad wel naast blijven zitten, anders lukt het niet. Dit hoort gewoon bij ADD, dat treuzelen en uitstellen (en dat zal voor een deel inderdaad voortkomen uit faalangst, ik herken dat bij mezelf). En het zal nog heel wat jaren duren voor onze zonen doorhebben dat het veel lekkerder ontspannen is als je je werk af hebt. Nog even volhouden dus 
.
In onze zoektocht naar een VO-school voor zoon horen wij eigenlijk van alle scholen dat ze voor ADD-ers huiswerkbegeleiding op school aanraden. Zodat je daar thuis de strijd niet over aan hoeft te gaan. Jullie werken al met RT, zou het niet een idee zijn om dat na school, bij jullie thuis te gaan doen en dan meteen het huiswerk samen te maken?
Sterkte ermee!
Engeltje
