Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
radeloze mama

radeloze mama

06-10-2009 om 16:48

(hoog)begaafd én adhd?

Ik zit werkelijk met mijn handen in mijn haar. Mijn bijna 10-jarige dochter maakt er een potje van.
Ze heeft bijzonder veel moeite met gezag en regels, wil altijd precies het waarom weten, vraagt eindeloos door en is pas tevreden als iets volledig geanaliseerd is door haar.
Ze is met name in situaties waarbij andere mensen/kinderen aanwezig zijn altijd zeer 'aanwezig', ook op school. Dan maakt ze rare geluiden of praat met een gekke stem, ze maakt daar ook gebaren bij, overdreven gebaren.
We hebben ondertussen vanalles geprobeerd. Eindeloos met haar gepraat en dan leek het echt of ze alles begreep, gedreigd met straffen en deze uiteindelijk ook uigevoerd maar werkelijk niets maar dan ook niets lijkt te werken.
Afgelopen weekend liep het weer de spuigaten uit en hebben we weer een ellenlang gesprek gehad. Weer leek het of ze begreep wat we bedoelen maar de dag erna kwam ze gewoon weer vrolijk vragen of ze ergens mocht spelen en logeren terwijl wij de dag ervoor duidelijk hadden gemaakt dat dat voorlopig niet mocht.

Nu heb ik mijn dochter een tijd terug laten testen en uit die test bleek dat ze minstens meerbegaafd is maar er is een sterk vermoeden dat zij veel meer kan dan zij tijdens de test heeft laten zien.
Als ik kijk naar kenmerkend gedrag ed van hoogbegaafden dan zeg ik: precies mijn kind, maar dit wordt langzamerhand zo extreem dat ik eens ben gaan googlen op ADHD en ik moet bekennen dat ik haar daar ook helemaal in herken.
Nu lijken het gedrag en trekjes van ADHD en hoogbegaafdheid heel erg veel op elkaar dus eigenlijk schiet ik er weinig mee op.
Ik heb geen flauw idee wat ik ermee aanmoet, moet ik haar door een psychiater laten onderzoeken op ADHD of moet ik dan toch meer in de richting van begeleiding voor hoogbegaafden zoeken?
Wat ik nu doe werkt duidelijk niet, het komt gewoon niet aan.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Elisa Gemani

Elisa Gemani

06-10-2009 om 16:54

Adhd en hoogbegaafd

Mijn zoontje van acht is hoogbegaafd en heeft ADHD. Alleen een kinderpsychiater kan deze diagnose(s) stellen en onderscheiden welk gedrag waardoor komt. Ik zou je dochter allereerst laten zien door een kinderpsychiater en afhankelijk van wat deze denkt pas later haar laten testen op hoogbegaafdheid. Mijn zoontje doet het nu erg goed met Ritalin; doordat de ergste onrust uit zijn koppie is kan hij zich meer focussen en kan hij beter leren. Anders belemmerde de ADHD hem behoorlijk bij zijn leer- en nieuwsgierigheid. Verder veel structuur en duidelijkheid bieden. De grenzen en regels duidelijk stellen en de consequenties duidelijk maken van bepaald gedrag. Veel positieve feedback geven als iets wel lukt of goed gaat. Daarnaast ook rustmomenten inbouwen. Werken aan zelfvertrouwen. Wij hebben gespecialiseerde ambulante hulp en therapie en beetje bij beetje merk ik dat zoonlief zich beter in zijn vel gaat voelen. Succes!

Pippin

Pippin

06-10-2009 om 17:56

Twee sporen

Onze zoon is (bijna) hoogbegaafd en heeft adhd. Het is een lastige combinatie. Aan de ene kant snapt hij heel veel, weet hij precies hoe alles zit. Aan de andere kant is het verschrikkelijk moeilijk voor hem om te leren van zijn eigen gedrag en de gevolgen daarvan.
Hierdoor is hij continu zwaar gefrustreerd.
Ik zou hulp gaan zoeken, via de huisarts kun je je laten verwijzen naar een kinderpsychiater bijvoorbeeld. Die kan dan beoordelen of er werkelijk sprake is van adhd. En je kan er alvast veel over gaan lezen. Want dat kan natuurlijk nooit kwaad.
De methode die beschreven wordt in het boek 'Het explosieve kind' werkt bij onze zoon uitstekend. Juist omdat de methode gebaseerd is op in gesprek gaan en blijven. Hij accepteert nu erg goed dat bepaalde zaken hem niet lukken en we hebben afgesproken met hem, hoe we hem erbij helpen.
Straffen werkt hier absoluut niet. Zoon leert er helemaal niets van. Belonen en positief blijven helpt wel.
Hiernaast zou ik ook inzetten op de begaafheid van je dochter. Wordt ze voldoende uitgedaagd op school? Leert ze daar wel iets? Heeft ze thuis dingen die haar interesseren en uitdagen? Dat is heel belangrijk voor slimme kinderen. Ken je www.hiq.nl al? Daar staat op het forum een schat aan informatie.
Succes

antoinette

antoinette

06-10-2009 om 18:44

Onderzoek

Hallo,

Om te voorkomen dat je jezelf voor bij gaat lopen en helemaal gek maakt EN om je dochter zo goed mogelijk te helpen zou ik je willen adviseren om echt een kinderpsychiater naar je kind te laten kijken. Alleen iemand met deze specialisatie kan hier een duidelijke diagnose geven.

Het helpt als je weet wat er is zodat je ook op de juiste manier kunt handelen.

Sinds ze bij mijn zoon een diagnose hoogbegaafd hebben kunnen stellen en ze op school zijn les programma hebben aangepast gaat het al een stuk beter.

Mijn jongste zoon heeft adhd....ook nu we weten wat er speelt is het makkelijker om er mee om te gaan.

Ga nu niet zelf een diagnose stellen want daar is je dochter niet mee geholpen.

Laat je niet gek maken en kom voor je dochter op.

Je schreef dat ze al een iq test heeft gehad...hoe lang is dat geleden?
mocht dit al langer geleden zijn zou je bijv met school kunnen overleggen alvast te kijken of ze een beeld kunnen krijgen waar ze nu qua ontwikkeling zit.
Aangezien ze daar bij de onderzoeken vast naar gaan vragen heb je dat alweer als tijd gewonnen.

hoe dan ook veel succes en Maak er werk van !!!!

groetjes en mocht je nog vragen hebben laat maar komen..

Antoinette

ps nee, ik weet ook niet alles maar doe mijn best

Orthopedagoog

Waarom ga je niet te rade bij een orthopedagoog?
Die hebben veel ervaring hiermee en kunnen je kind ook flink op weg helpen.

Het helpt niet alleen je kind om wat orde in de chaos te scheppen, maar jou ook. Het maakt gedrag erg inzichtelijk waardoor je er zelf ook op kunt inspelen.

Groet, Moppeke (die erg blij is met de orthopedagoog)

ADHD en hoogbegaafd kunnen samen voorkomen. Mijn zoontje is getest door een orthopedagoog en bleek verbaal hoogbegaafd en performeraal begaafd. Dat laatste deel, performeraal, is qua score dysharmonisch en kan verklaard worden door zijn vastgestelde ADHD. Overigens is het bij hem meer ADD dan ADHD maar tegenwoordig noemen ze dat ADHD het onoplettende type. Het komt er in het kort op neer dat hij op school welliswaar alles begrijpt en heel veel kan maar dat hij het niet kan uitvoeren en, vooralsnog, op z'n hoogst middelmatig presteerd. Daardoor heeft hij ook veel frustraties.
De orthopedagoog heeft veel duidelijkheid gebracht, ook op school dus ik vind testen aanbevelenswaardig. Maar het bracht geen wonderen teweeg. Uiteindelijk is er namelijk geen genezing mogelijk en is er enkel symptoombestrijding mogelijk. Wel kan het je helpen om meer begrip, inlevingsvermogen, te hebben voor je kind.

Pippin

Pippin

07-10-2009 om 10:13

Symptoombestrijding

Je schrijft dat genezing niet mogelijk is. Dat klopt natuurlijk wel, maar de meeste adhd symptomen worden wel veroorzaakt door problemen met de executieve functies van de hersenen. Deze functies kan je wel trainen en ze kunnen na de puberteit gelukkig nog heel erg veel meer verbeteren. Daarom functioneren veel adhd-ers als volwassenen toch wel goed.
Wij zijn nu met zoon bezig om hem zoveel mogelijk bewust te maken van die executieve zaken. We benoemen wat er niet lukt en overleggen met hem hoe wij hem erbij zullen gaan helpen. 'We merken dat je het moeilijk vindt, om de tijd in de gaten te houden als je achter de pc zit, wat zullen we doen?' Meestal komt het er dan op neer dat wij hem waarschuwen als hij nog een kwartier mag spelen. En zo hopen we hem te leren om dat op een gegeven moment (over honderd jaar.. ) zelf te gaan regelen.
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik merk de laatste maanden echt dat hij bepaalde dingen zelf gaat regelen die eerst nog een ramp waren. Hij vergeet nu zijn schooltas en zijn gymtas bijvoorbeeld niet meer.
Dat voelt voor mij toch wel als meer aan dan zuiver symptoombestrijding. Hij is echt dingen aan het leren op dit gebied.

Ja, dat kan.

Mijn zoon heeft AD(H)D en is op de basisschool getest op hoogbegaafdheid. De precieze uitslag weet ik niet meer (het is al heel lang geleden), maar hij zat tegen hoogbegaafdheid aan. Helaas door zijn concentratieproblemen, heeft hij niet de opleiding gehad die hij qua intelligentie aan zou kunnen. Is na twee jaar VWO afgestroomd naar het VMBO.

Jakiro

Jakiro

07-10-2009 om 23:08

Ja hoor, kan

Mijn dochter heeft PDDNOS én ADHD en een IQ van 138.
Juist door dat IQ kon ze tot nu toe de problemen voortkomend uit de eerste 2 redelijk de baas.
Nu op de middelbare school wordt het iets een probleem.
Overigens, de kenmerken van je dochter die je opschrijft, lijken sprekend op mijn dochter
(wil dus NIET zeggen dat ik hier een diagnose over jouw dochter vel)
Jakiro

laura

laura

08-10-2009 om 15:06

Zet hem op, komt goed!

Hallo,

Je klinkt wat radeloos, vervelend joh.
Ik ben zelf hoogbegaafd en mijn zoon van 14 is het ook. ik hoop dat ik je met mijn opmerkingen een beetje kan helpen.
Ik lees in je brief: Wat ik doe komt bij haar niet aan. Wat ik opmaak uit je verhaal is dat wat zij doet ook bij jou niet aankomt. M.a.w. jullie bereiken elkaar niet.
Ze vraagt veel aandacht en maakt gekke geluiden etc. Ongetwijfeld geef je haar heel veel aandacht, maar kan het zijn dat ze ervaart dat een specifiek stukje van haar nog niet door je gezien /gehoord wordt?
Begrijp me goed dat niets in deze mail bedoeld is om je te kritiseren.

Wat is je doel van je gesprek met haar? Wil je dat ze zich aan jouw regels houdt, m.a.w. wil je een zekere controle, of wil je haar leefwereld kunnen invoelen?
Sensitieve kinderen voelen de onderstroom van een gesprek haarfijn aan en reageren daarop, meer dan op de gebruikte woorden.

En wat is haar doel van een gesprek met jou? Als ze jouw begrip of nabijheid wil, zal ze jouw door behoefte aan controle gestuurde vragen misschien saboteren en 'gek' of oostindisch doof blijven doen.

Hoogbegaafde kinderen zijn bijzonder slim (dit heeft niks te maken met schoolresultaten). Met mijn zoon heb ik over bepaalde dingen altijd gesproken op mijn eigen nivo. Ik zweer je, dat verstond hij al op zijn vijfde!! Hoe vreemd andere ouders dat ook vonden.

Kloppen je woorden met je onbewuste intenties, daar zijn ze naar op zoek. If not, forget it. Open zijn over je gevoel en intenties helpt. Jij houdt van haar, je wil contact, misschien mis je haar daarin. Vertel dat. En vragen om samenwerking helpt ook, en ook haar advies vragen: op welke manier kan ik je bereiken? Help me daarbij, want ik ben de weg een beetje kwijt.

Dit heeft niets te maken met je kind ongebreidelde vrijheid geven, echt niet.

Nog een laatste vraag: Wat gaat een etiket (ADHD, etc) jou geven? Op welke manier zal jou dat helpen bij het contact met je kind?
Misschien kan het troost of rust geven, maar serieus: Veel kinderen zijn zoek geraakt achter hun etiketten, en voelen zich erg eenzaam.....

succes!! Laura

radeloze mama (al iets minder)

radeloze mama (al iets minder)

09-10-2009 om 14:18

Plan de campagne

Allereerst dank voor jullie berichten.
Het is fijn om te lezen dat wij niet de enigen zijn die hier tegenaan lopen maar vooral dat er licht aan het einde van de tunnel is.
Ik heb inmiddels een afspraak gehad bij onze huisarts en een verwijsbrief gekregen voor de kinderpsycholoog om te kijken of mijn dochter ADHD heeft. Daarnaast heb ik een mail gestuurd naar HIQ met de vraag of zij iets herkenden in mijn verhaal. Dat was het geval, hoewel zij meer denken in de richting van (hoog)begaafdheid en beelddenken.
Ik ga nu dus eerst eens een afspraak maken bij HIQ en kijken wat zij mij adviseren.
Ik hou jullie op de hoogte!

Pippin

Pippin

09-10-2009 om 18:40

Fijn

Succes met alle onderzoeken.

Stelle

Stelle

13-10-2009 om 11:38

Same here

Ha, (iets minder) radeloze,

Late reactie, ik kom hier niet zo vaak meer, maar je verhaal is heel herkenbaar! Hier hetzelfde verhaal: hb kind (met ook nog eens V/p-kloof van zo'n 40 punten) en stevig adhd, wat voor de nodige ellende zorgt: continue gefrustreerd doordat hij moeilijk kan uitvoeren wat hij bednekt. En bovendien verveelt hij zich ook rot op school, omdat hij door zijn aandachtsproblematiek maar nauwelijks zijn gewone werk afkrijgt en dus nooit aan de extra uitdagende stof toekomt die hij zo graag wil (en nodig heeft!). Een moeilijk probleem, ook om uit te vissen welk gedrag nu voortkomt uit adhd en welk gedrag van het onderpresteren.
Ik heb altijd begrepen dat je er pas echt goed iets over kunt zeggen als een kind een jaar de tijd heeft gehad op zijn niveau in de klas te functioneren. Als dan het adhd-gedrag wegvalt, lijkt de oorzaak me duidelijk. Maar als je daar niet op kunt wachten (wij konden dat iig niet), zou ik eea inderdaad laten uitzoeken door een psych, liefst een die veel verstand heeft van hb!! Bij HIQ kunnen ze je wel aan adressen helpen.
Oh ja, wat bij ons tot nog toe wordt gedaan in de klas: minder (over)schrijfwerk, meer invuloefeningen, minder herhalingsstof, inrichten van stiltehoek, korte instructie geven, duidelijke beloning als het werk af is (in ons geval mag Zoon lezen in zelf meegebracht boek over zíjn interesses). We wachten nog op meer uitdagend werk, bij voorkeur op de computer, omdat dit bij adhd'ers de aandacht langer zou vasthouden.
Laat je nog weten hoe het afloopt? Ik sta zelf ook te springen om meer tips

radeloze mama

radeloze mama

13-10-2009 om 18:43

Stelle

Ik ben maar eens flink aan het lezen geslagen en kom steeds meer tot de ontdekking dat er ontzettend veel overeenkomsten zijn tussen HB en ADHD.
Maar er zijn absoluut verschillen!
Op de site van Pharos staat heel veel informatie en word je ook duidelijk waarom kinderen die HB zijn regelmatig met een ADHD diagnose naar huis gestuurd worden (terwijl ze dat dus helemaal niet zijn!).
Ik denk na het lezen van die informatie dat er iets anders bij mijn dochter speelt dan ADHD. Zij is namelijk wel altijd erg energiek en verstrooit geweest en heeft absoluut een probleem met autoriteit maar zeker niet in de mate die ze nu ten toon spreid.
Ik heb inmiddels contact met HIQ en zij gaan mij in eerste instantie helpen bij het coachen/begeleiden van mijn dochter. Het is zinloos om er weer een IQ-test tegen aan te gooien als zij niet minstens een jaar heeft kunnen werken op haar niveau met de gewenste uitdagingen en begeleiding.
Ik wil haar nu ook zo snel mogelijk in contact gaan brengen met 'gelijken'. Het is gebleken dat HB kids die zich constant moeten aanpassen aan het ontwikkelingsniveau van 'gemiddelde' kinderen zich zelf niet goed kunnen ontwikkelen.
We hebben ongetwijfeld nog een lange weg te gaan maar ik ben vastberaden alles te doen wat zij nodig heeft om op te kunnen groeien met een goed zelfbeeld. De faalangst en de onzekerheid over haar persoontje die zij nu heeft valt voor een groot deel te wijten aan de manier waarop met haar wordt omgegaan door mensen (leraren) die geen flauw idee hebben wat zo'n kind nodig heeft.
Zij vinden haar maar raar en ervaren haar aanwezigheid als zeer storend terwijl zij waarschijnlijk alleen maar s.o.s. signalen uitzend.
Mocht uiteindelijk blijken dat zij toch ADHD heeft dan zal er heel wat moeten veranderen maar, we'll cross that bridge when we get to it.
Keep you up to date!

A

A

14-10-2009 om 13:10

Googelen

misschien herken je ook wel wat bij ' Asperger ' ?

radeloze mama

radeloze mama

15-10-2009 om 16:43

Gegoogled...

Neuh....daar herken ik mijn dochter helemaal niet in.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.