Hoogsensitief kind

Idd geen diagnose

Hoog sensitief is geen officiele diagnose, en dus ook niet officieel te testen. Je hebt er ook niks aan, want je kunt er niks mee, in de zin van; rugzakje aanvragen of zo...
Natuurlijk kun je er als ouder WEL iets mee als je het weet. Ik herken mijn kinderen ook als hoog sensitief, maar... ze hebben ook allebei een vorm van autisme, en dat lijkt nogal eens op elkaar.
Als je er zelf meer over wilt weten kun je eens wat verder doorlezen, ik ken een boek over hoog sensitieve kinderen, daar stond ook een soort testje in geloof ik (is al een tijdje geleden dat ik het gelezen heb). Het is van Elaine Aaron. Wat mij ook erg aanstond in dit boek is dat Aaron niet alleen de problemen benoemd, maar ook de positieve kanten, en tips geeft wat je ermee kunt doen! en daar heb je eigenlijk veel meer aan dan een diagnose.
Even ter vergelijk, onze jongste werd na uitgebreid onderzoek klassiek autistisch bevonden, en wij stonden een half uurtje later weer buiten met zoon, en het gezegde "nou, als je vragen hebt horen we het wel he, doei!" ... Ja, de standaard voorlichting over autisme hadden we idd al een keer gehad bij de oudste, ons gezin is al erg auti vriendelijk... maar natuurlijk is dit kind wel heeel anders dan zijn zus!
Ik denk dat ik dat boek over hoog sensitieve kinderen zelf ook nog maar eens moet herlezen, ik herinner me dat ik daar toendertijd veel meer aan had.
groetjes, Tess

Je kind is een kind

Met 3 kinderen thuis hebben we eigenlijk ook 3 verschillende soorten opvoeding. De basisregels gelden voor iedereen, maar de aanpak is voor elk kind wel verschillend.

Een mogelijk hoogsensitief kind heeft zijn eigen aanpak nodig, maar tegelijkertijd is het niet voor elk hoogsensitief kind hetzelfde.

Tegelijkertijd zal je jezelf moeten informeren over wat hoogsensitiviteit nu is? Of wat denk je dat het is en hoe komt dit tot uitdrukking in jouw kind?
Dit zeg ik omdat het beeld van hoogsensitiviteit nogal kan verschillen van persoon tot persoon. De ene vind het 'zeer gevoelig zijn' de ander is van mening dat het met 'intuitie' te maken heeft en weer een ander is van mening dat het alleen maar met 'sterker werkende (5) zintuigen' te maken heeft.

Dus bepaal voor jezelf wat het dan is dat je denkt dat het hoogsensitiviteit is en kijk dan wat je kan doen met het kind. Je kent je kind waarschijnlijk stukken beter dan ieder ander. Bepaal je 'beleid' op basis van het unieke kind zou ik willen zeggen.

Emma

Ik begon je berichtje te lezen, en zag toen meteen weer een belangrijk verschil tussen autisme en hoog sensitiviteit; wederkerigheid!
"Ons zoontje kan zich heel goed in een ander verplaatsen,houdt juist altijd rekening met andere,laat opa winnen met een spelletje,anders is dat zielig voor zo een oude man.Maakt snel contact met andere mensen enz."
Toen ik dat las wist ik het weer; dat doen mijn kinderen niet! Ze kunnen zich niet inleven in een ander. Als ik val staat mijn dochter er ijskoud bij te kijken, ze kan zich niet voorstellen dat ik pijn heb, en dan komt ook nog de opmerking (nadat ik overeind gekrabbeld ben, en zeg; auw dat deed pijn) "nou, IK voel er gelukkig niets van.
Voor een autist zelf is de prikkelverwerking verstoord, dus niet altijd "gewoon" sterker, maar soms ook zwakker. Mijn zoon heeft een hoge pijngrens, maar kan niet tegen kietelen...
Hoog sensitief is denk ik precies wat het woord zegt; overgevoelig, en dat kan heel vervelend zijn. Dat weet ik, omdat mijn kinderen dat op bepaalde gebieden zijn. Je zult in deze wereld maar overgevoelig zijn voor geluid, want echt overal staat een radio aan! en die wil je nou net NIET op de achtergrond, want het geluid dringt zich naar de voorgrond.
Ik begrijp je twijfels, die heb ik zelf ook geregeld (maar dan naar de andere kant natuurlijk; zijn mijn kinderen wel zo autistisch? of toch hoog sensitief?) en ik merk dat de reguliere hulpverlening daar niet echt in mee blijft denken, hoog sensitief "bestaat niet" voor hen, want het is geen "stoornis". Die staan nl allemaal duidelijk benoemd in de dsm4. Als je niet daarin past, maar toch problemen hebt... dan pas je niet meer in hun plaatje en zijn ze eigenlijk wel klaar met je.
Gelukkig kun je zelf wel een hoop info vinden tegenwoordig, daar hoef je geen psychiater voor te zijn groetjes, Tess

Hoogsensitief maar echt niet autistisch

Mijn zoontje is door psychologe gezien (iq test en persoonlijkheidsonderzoek). Hieruit kwam o.a. dat hij hoogsensitief was. Hij zou sociaal emotioneel voorbij zijn leeftijd zijn.
Ik heb het boek gelezen dat hier genoemd wordt: het hoogsensitieve kind. Mijn kind scoort hoog genoeg op de lijstjes in dat boek. Aan de andere kant hebben wij heel veel problemen niet die in dat boek staan. Voor ons gaf het dus weinig praktische handvaten.
Er is in ieder geval geen directe link tussen hoogsensitief en autistisch. Mijn kind is absoluut niet autistisch (bevestigd door onderzoeker). Maar daar kun je echt nog wel hoogsensitief om zijn.
Kind had wel een disharmonisch profiel (verbaal iq was heel veel hoger dan performaal iq).

We weten het niet

ayladochter wordt op dochter momen op school 'geobserveert' omdat in de klas niet alles naar wens gaat. Deze week liet de IB'er voor et eerst het woord hooggevoelig vallen. Ze vermoeden dat ze op bepaalde gebieden een ontwikkelingsvoorsprong heeft. Maar nu dachten ze misschien ook aan "erg gevoelig". ze is erg gevoelig voor de gevoelens van anderen, droomt heel veel, denkt veel na over bepaalde onderwerpen en is ook gevoelig voor kriebelende en raarzittende kledingstukken. Wij weten het gewoon niet, waarschijnlijk zal de waarheid ergens in het midden liggen

Volgens mij

Ik weet het niet precies hoor, maar ik heb de gevoeligheid van mijn kinderen altijd gezien als een karaktereigenschap. De een heeft het meer dan de ander.
Het is net als met alle karaktereigenschappen, de kunst om daar goed op in te spelen. Er zijn nog steeds domme mensen die denken dat overgevoelige kinderen 'gehard' moeten worden. Dat je goed aan het opvoeden bent als je op iemand zijn gevoelens trapt.
Bij mijn zorgenkind is dat inspelen op de hooggevoeligheid wel moeilijker dan bij de andere kinderen, omdat hij sneller 'vast' gaat zitten in de prikkels die hem overspoelen. Waar dochter zegt: 'Mam, mijn sok zit niet lekker.', wordt hij geirriteerd en boos. Inmiddels zijn we zover dat wij dan gaan denken en vragen: 'He pipo, wat is er aan de hand, je bent zo geirriteerd, heb je misschien last van die scheve sok?'. Hij is dan overigens wel weer heel erg blij als de puzzel ontrafeld en het probleem opgelost is.
De overgevoeligheid wordt volgens mij(!) niet door de adhd (of ass) veroorzaakt. Maar het maakt het leven met een stoornis wel lastiger, vooral als de mensen om de kinderen heen er geen begrip voor hebben en over de gevoelens heenwalsen. 'Wat een onzin! Hij stelt zich aan! Ja we kunnen niet overal rekening mee houden! Misschien moet hij eens leren dat niet alles naar zijn zin kan gaan...'
Vooral die laatste vond ik wel leuk, was het maar waar dat bijna alles in zijn leven naar de zin van mijn zoon ging! Hoe dom kun je zijn...

Zo moeilijk

Dank je Tess en andere voor jullie uitleg.

Pippin dat vast blijven zitten in en gevoel heeft mijn zoontje ook.Onze dochter heeft een pony en we hebben geprobeerd om met zoontje te wandelen met pony door het bos.Gaat niet meer want hij wordt gek van een cap op zijn hoofd.Kan zich er niet overheen zetten.Ik had een keer geen gestreken pyama ,dus ik pak er 1 van het wasrek,ik zeg hem niets, maar hij werd echt gefrustreerd door een vouwtje in de mouw.Als er een open pot pindakaas op tafel staat kan hij echt niet eten,wordt hij misselijk.We passen ons best veel aan hem,gaan niet meer naar pretparken,dierentuinen.eigenlijk doen we alleen rustige dingen,bos,strand en gaat onze dochter met vrienden naar pretparken.

Het vasthouden aan regels en gewoontes vind ik soms erg lastig.Ik merk aan mezelf dat ik er soms als andere erbij zijn niet aan toe wil geven omdat hij dan toch weer als autistisch gezien wordt.Als je 1 keer iets met hem doet,verwacht hij dat de volgende keer weer.Dus als we op visite gaan en er wordt een spelletje gespeeld dan verwacht hij dat de keer erop weer.We waren naar centerparcs geweest daar had hij mee gedaan aan de OLA waterspelletjes,dat kon er waren maar 2 kinderen,anders lukt het hem ook niet,de keer erop gaan we weer naar centerparcs er er waren geen waterspelletjes dan is hij heel de week somber,is niets meer leuk,maakt niet uit wat we doen.
Als het zomer is en hij gaat 's morgens met jas naar school,'s middags komt hij met bijna 30 graden met dichte jas uit school,want dat moet.
Spelletjes altijd dezelfde regels.
Als begin van het jaar de kleurtjes rechts in zijn kastje liggen moeten ze heel het jaar daar blijven liggen.
Na het zwemmen een snoepje is altijd een snoepje.
Soms weet ik niet hoe ik hiermee om moet gaan,daarom wil ik 100 % zeker weten dat hij niet autistisch is,want nu geef ik er vaak niet aan toe.Ik vind dat hij met veranderingen om moet leren gaan.Aan de andere kant ben ik bang dat hij hierdoor gefrustreerd raakt en dat het hem beschadigd.
Dat hij gevoelig is voor kleding, geurtjes,drukte en geluid neem ik serieus,daar houd ik rekening mee,maar die vaste regels,daar ga ik soms echt tegen in.

Pippin, ik voel het net als jou,dat onbegrip en het is inderdaad geen stoornis dus is het flauwekul.Wij hebben ook veel problemen met vrienden,familie.Ze snappen er niets van.

oedere dochter ook overgevoelig,maar toch net iets anders,kan er beter mee omgaan,heeft geen last van kleding en gaat ook niet vastzitten in een gevoel.Maar durft bv niet in een bus te stappen............want dan kijkt iedereen,durft nergens alleen naartoe,moet ik steeds brengen,steekt haar vinger niet op in de klas,durft niets te doen bij dramalessen,waardoor leerkracht denk dat ze onverschillig is.dus weer bellen naar school.soms denk ik dat ik niet anders doe dan mijn kinderen verdedigen.Dochter is sociaal emotioneel verder dan leeftijdgenootjes,heeft daar weer problemen mee.

Overgevoeligheid/prikkels

Mijn jongste zoon reageert vrij heftig op allerlei prikkels. Aanrakingen op de huid, jeuk, kou/warmte, maar ook geluiden etc. komen bij hem wat heftiger binnen. Problemen met de 'sensorische integratie' wordt dit ook wel genoemd. Daar staat tegenover dat de prikkels die hij via zijn spieren moet doorkrijgen, onvoldoende zijn. Zijn lichaamsbeheersing en fijne motoriek zijn daardoor niet erg goed. Die over- en onderprikkeling komt blijkbaar vaak in combinatie met elkaar voor, en in het geval van mijn zoon versterken ze elkaar ook.
Wij zijn een tijdje bij een kinderfysiotherapeut geweest met hem, en dat heeft ons veel opgeleverd. We hebben er vooral geleerd op een andere manier naar hem te kijken, snappen veel beter hoe hij in elkaar steekt. Op haar aanraden hebben we zijn lijf een tijdje 'geborsteld'. Met een soort nagelborsteltje borstel je dan een aantal keren per dag de armen, benen en rug. Hierdoor wordt een bepaald stofje aangemaakt en dat helpt de prikkelverwerking. Ook ontdekte ze bij hem dat hij zijn prikkels betere verwerkt als zijn spierspanning hoog is (en die is bij hem juist aan de lage kant). En ze heeft hem vervolgens trucjes geleerd om te zorgen voor een hogere spierspanning.
Prinses, het is mij niet helemaal duidelijk wat je zoekt. Wil je bevestiging, wil je tips om er mee om te gaan, wil je een etiket?
Persoonlijk hecht ik niet zoveel aan namen. Ik vind het belangrijker om te BEGRIJPEN hoe mijn kind in elkaar steekt, en wat hij (en wij) kan doen om hier mee om te gaan.

Net weer....................................

Goh,Ijsvogeltje,toen mijn zoontje getest is,kwam daar ook uit dat zijn motoriek niet goed is.

Inderdaad is het belangrijk je kind te begrijpen.Soms heb ik het echt niet meteen door.....

Zoals net....Zoon zag vanochtend dat er chips in huis was,maar hij mocht vaochtend geen chips.....Ik had hem beloofd na schooltijd.Dus we komen thuis en hij vraagt of hij t.v mocht kijken.Ik leg uit dat hij eerst zijn huiswerk moest maken,dus hij boos...ik snap hem niet en vraag uitleg.Hij legt uit dat ik hem chips beloofd had.En inderdaad voor hem horen chips bij de t.v.
Ik kreeg hem uiteindelijk wel zover dat hij huiswerk ging maken met een bakje chips.

Prinses, waar ben je?

Ben je er nog, Prinses?
Ken je het boek "Uit de pas" al? Daarin worden allerlei sensorische integratieproblemen besproken. Dus allerlei problemen met prikkelverwerking, zowel over- als ondergevoeligheid. Hoogsensitief betekent volgens mij gewoon "overgevoelig op bepaalde gebieden". Heb zelf ook een kind dat op diverse gebieden overgevoelig is. Dit is vastgesteld door een ergotherapeute die speciaal gericht was op SI-problemen.
SI-problemen kunnen op zichzelf voorkomen of in combi met autisme of ADHD. Lees dat boek maar.
http://mom.biblion.nl/olifant/olifant.dll?doctype=AI&ppn=288393260&isbn=9057122073&lid=2005510117&aut=kranowitz&ti=uit+de+pas&bibliotheek=ProBiblio&style=0