Huisdier voor zoon met autisme

Hond

Voordat ik al te enthousiast reageer: een hond brengt best wel wat werk met zich mee, uitlaten, borstelen, en ook extra poetswerk in huis (vanwege haren)... maar het is wel geweldig voor een kind!
Wij hebben sinds vorig jaar een hond, (ook nog als puppy gekregen, is helemaal een bak werk) en vooral onze oudste is helemaal gek met het beest. Ik merk ook als ze niet lekker in haar vel zit dat ze lekker met de hond gaat liggen kroelen, hij kan haar echt troosten, en ook op vrolijken, want het blijft een heel speels beest. Meiske is 8, heeft pdd-nos, EN een golden retriever, het is een prachtige combinatie!
groetjes, Tess

Een poes

Een poes is volgens mij minder werk.

Op een forum voor autisten las ik dat de meesten van poezen houden (die lijken meer op ze dan honden). Mijn zoon vindt honden trouwens wel geweldig, maar hij krijgt er geen omdat mijn man het niet wil.

Maar onze hamster heeft hier wonderen gedaan. Dus het lijkt me wel een heel goed idee!

Poes!

Hier zoon met pdd-nos. Wij hebben drie katten. Het is geweldig om te zien hoe zoon (en onze andere drie kinderen) van ze houden en met ze knuffelen. Bovendien zijn katten mysterieus, eigenzinnig, hooghartig, gewoon heerlijke beesten. Hij past erg goed bij katten en is erg lief voor ze. Soms mag er eentje bij hem op de kamer slapen. Dat is helemaal zo lief om te zien.
Ik zou gaan voor een kat, maar ik ben dan ook geen hondenmens.

Fret!

Zou ik bijna vergeten! voordat ik een hond had, (en kinderen, en een huis met ietwat ruimte) heb ik fretten gehad. Voor mij waren het echt een soort miní-hondjes, heerlijk speels, ze hebben ook echt je aandacht nodig. Het voordeel is dat ze dus wel zindelijk te krijgen zijn, je hoeft ze niet uit te laten, ze gaan op de kattebak, maar je kunt wel met ze naar buiten, er bestaan zelfs frette-tuigjes om ze uit te laten. Toen de kinderen kleiner waren hadden we de fretten nog steeds, ze worden best oud, en zelfs met kleine kinderen waren ze erg leuk. Wel hadden we toen in de tussentijd een buitenhok en waren ze niet meer veel in de huiskamer.
Wat je je wel goed moet realiseren is dat het echt kleine roofdiertjes zijn, ze kunnen flink bijten! maar dat is hier eigenlijk zelden gebeurd (ja mijn man heeft eens een bijtende fret leren vliegen ) En bij fretten is, net als bij honden, de opvoeding erg belangrijk. Als je niet met ze gaat jagen, en ze opvoed als huisdier kun je er hardstikke lieve beestjes aan hebben. Als het je iets lijkt zou ik me eerst wat verder verdiepen in het leven van de fret, er is genoeg info te vinden op internet, er is zelfs een nederlandse vereniging. Het is de moeite waard!
groetjes, Tess

Hier

hebben we wel dieren maart ik ben de enige die echt gek met de dieren is. Zowel zoon als man vinden het fijn dat ze er zijn maar zeker zoon kan er niks mee. Hij is opgegroeid met dieren maar als ze er niet zijn is het ook prima. Na 7 jaar dezelfde hond durft hij deze hond nog steeds niet te aaien en de poes durft hij niet op te pakken!

Margreet

Tip: Neem een rustig soort

Wij hebben een Langharige Duitse herder en dat is een rustige en hele betrouwbare hond. Als je een labrador hebt bijv, deze zijn erg druk.

Wat betreft afspraken, hier sgtaan de afspraken ook in een klapper en weet zoon precies wat wel en niet kan!

Wat betreft het hechten, onze zoon is ook enorm gehecht maar met de beesten zelf kan hij niks. Zo hebben we een russische dwerghamster gehad. Kind heeft er nooit naar omgekeken. Tot het beestje op een nogal knullige manier aan zijn einde kwam. Toen was zoon ontroostbaar!

Hou het (ook) bij jezelf

Ik denk zoals jij het omschrijft, dat het bij een nieuwe hond grotendeels op jezelf neer zou komen. Ik denk dat je goed moet kijken of je daar op dit moment toe in staat bent.
Mochten jullie na rijp beraad toch besluiten het niet te doen, en je zou toch een katje overwegen, dan zou ik een jonkie nemen. Vooral omdat jij dan ook een band ermee krijgt. En jonge katjes zijn echt heel schattig.
Zelf ben ik geen hondenmens, alhoewel ik individuele honden wel aardig en leuk kan vinden. Mochten wij om wat voor reden dan ook ooit besluiten een hond te nemen, dan zou ik ook zeker met een puppy beginnen, om dezelfde reden. Je krijgt dan met het betreffende dier zelf echt wel een band.
Overigens, als je een kat kent, ze zijn gewoon leuk. Mijn zoon met pdd-nos is er helemaal gek mee. Hij vindt het heel fijn om gewoon in zijn kamer wat te rommelen, lezen of spelen, terwijl er dan lekker een kat bij ligt te slapen. Ook is het een prima manier voor hem om zich te leren verplaatsen in een ander, ook al is dat 'maar' een dier. Hij leert zien wanneer ze willen eten, drinken, naar buiten willen, of alleen maar willen knuffelen. Daarnaast is een kat ook ontzettend zelfstandig en eigengereid, dus als hij bv. een keertje zich anders gedraagt of juist niet op de wensen van de kat ingaat, of flipt of zo, dan is er geen man overboord. Misschien dat dat met een hond wat bewerkelijker zou zijn, zeker als die nog opgevoed moet worden.
Zelf heb ik trouwens ook helemaal niets met kooidieren, vind ik zielig. Maar mijn dochter heeft enkele jaren een piepklein muisje cadeau gekregen van onze kat, en die heeft nog jaren bij ons gewoond. Dat was buitengewoon veel leuker dan ik had verwacht.
Dus wie weet ga jij zelf een kat ook nog wel leuk vinden...

Therapiehond

Ik ben nu aan het uitzoeken of dit iets is voor onze dochter (ngstig/ass):
www.assistentiehond.nl
Volgens mij kan je daar ook trainen met eigen hondje.

Ik weet er nog niet genoeg van hoor. Maar wellicht interessant. Ik heb dit draadje niet helemaal gelezen dus misschien ben je al iets verder of een andere richting aan het denken.

Didi

grinnik, een golden retreiver is ook een jachthond

Didi

Haal maar op hahahaha

Onze hond is een dikke lieverd. Wel een beetje onnozel!Maar wel erg gzellig! Het leuke is dat onze hond autisme proof is. Ze komt bij mij, kijkt me aan en dan vraag ik wat ze wil. Dan kijkt ze naar mijn man en dan naar de deur. De bedoeling is dan dat ik tegen mijn man zeg dat de hond er uit moet. Manlief pruttelt vaak dat zijn koffie nog niet op is. Die zegt dat dan op zijn beurt tegen de hond, Deze gaat dan met een enorme zucht gaat liggen tot manlief zijn kopje neerzet.

Dan dartelt ze met haar 7 jaar en grijze snuit naar de deur nadat ze haar balletje onder de banki heeft weggegrist!

Siamees

Hallo Margreet,
Wij hadden beiden (hadden, want de hond is helaas overleden). Ik denk dat een kat ook prima kan en misschien op het moment handiger is omdat je daar minder in moet investeren. Dat komt waarschijnlijk ook omdat ik er NU zelf niet aan moet denken om een puppy te hebben, wat je eerst zindelijk moet maken en alles kapot knaagt wat hij te pakken krijgt tot stoelpoten aan toe. Ik heb daar op het moment de energie niet voor, maar bij jullie kan dat wel heel anders liggen. Bij een kat heb je genoeg aan een kattenbak en iets waar hij zijn nagels op kan scherpen.
Een kat kan net zo veel geven als een hond, maar dan moet je wel de goede kiezen. Zorg dat je uit een nestje degen neemt die het meest naar je toekomt en aanhankelijk is. Sommige katten zijn gewoon van nature erg gesteld op mensen. In de titel noemde ik het ras Siamezen omdat daarvan wel wordt gezegd dat het de honden onder de katten zijn, interactie verzekerd. Een vroegere siamees van me apporteerde balletjes van aluminiumfolie. Het kan zijn dat er meerdere rassen zo zijn, maar daar heb ik geen ervaring mee.
Mijn ervaring verder is dat katertjes over het algemeen aanhaliger waren dan de poezen. Wel laten helpen, anders zijn ze na een jaar meer buiten dan binnen en sommigen gaan anders hun terrein afbakenen met geurvlaggen en dat wil je niet hebben.
Met konijnen, cavia's en hamsters heb ik juist helemaal niets. Ik heb vroeger een konijntje gehad en vond er weinig aan en de cavia/hamster (ik hou die twee nooit uit elkaar) van de rugzak-juf van Terzo maakte ook bijster weinig indruk op me. Een bang beestje dat uit haar kooi er gelijk weer na terug liep en aan de tralies ging knagen als ze sla wilde hebben. Terzo was er trouwens wel helemaal weg van, maar als het aan hem lag zouden we het hele huis vol met allerhande diersoorten hebben. Een tamme rat, of liever twee, kan ook nog. Die leven iets van 2 jaar en misschien hebben jullie daarna wel plaats voor een hond.
Een kat daarentegen zal zo'n 15 jaar of langer leven, wat natuurlijk niet betekent dat je er later eventueel geen hond bij kan nemen.
Groeten Primavera

Jullie eigen moment!

Beste M@rgreet,

Helemaal mee eens, een hond op jullie eigen moment. Gewoon wachten tot je met vertrouwen en plezier de stap kunt zetten.

Overigens: als je een bepaald ras wil, kun je misschien al op een wachtlijst gaan staan. Ik had een test op internet gedaan 'welke hond past bij ons?'. Daar kwamen drie rassen uit, die heb ik uitgebreid bestudeerd. Uiteindelijk een keuze gemaakt, en toen bleek bij de rasvereniging dat er een flinke wachtlijst was! En duurde het nog eens acht maanden voor we ons hondje hadden. Dat was echt lang wachten.

Dus misschien iets om rekening mee te houden, als je aan een rashond denkt.

groet,
Dihanne

Tips

Nog een paar tips; in het voorjaar worden de meeste puppy's geboren, en dat zijn ook de sterkste hondjes, heb ik me ook maar laten vertellen hoor, maar een voorjaars pup heeft meteen als voordeel dat je hem in de zomer kunt opvoeden. Dus die eerste intensieve periode is het in ieder geval redelijk weer om veel met hem naar buiten te gaan.
Verder zijn er idd bij fokkers vaak wachtlijsten, maar als je niet zo nauw kijkt op ras kun je ook vaak bij mensen thuis naar een nestje gaan kijken. De hondjes zijn er echt niet minder om, alleen kun je er dan misschien geen shows mee lopen.
De voorpret is ook al heel leuk vooral onze oudste had vantevoren al van alles gelezen over de verzorging van honden, en we hebben ook heel kritisch gekeken welke hond bij ons gezin zou passen. Dat werd dus een golden retriever, en hij past geweldig we zouden hem allemaal niet meer willen missen.
Heel veel succes, en plezier met je keuze. Mischien horen we hier nog wel eens het vervolg...
groetjes, Tess

Hond

Wij hebben een hond genomen omdat ik dat zelf graag wou. Mijn zoon heeft er niks mee en mijn dochter knuffelt het beest bijna dood. Allebei hebben ze een ass stoornis. Maar het is heel moeilijk om ze te leren om respectvol met een dier om te gaan. Mijn twee kunnen dat dus niet! Mijn middelste zoon is 'normaal' en ook een echte dierenvriend.
Dus ik zou niet zomaar een hond nemen!!
Als wij het gedaan hadden puur om onze autistische kinderen te leren zorgen voor een dier, was het op een groot fiasco uitgelopen en zielig voor het dier en met alle gevolgen van dien. Want een hond gaat echt wel bijten op den duur en dan ben je nog verder van huis.
Je kunt denk ik beter een dier in een kooi nemen, konijntjes zijn ook heel lief en schattig en niet zo gevaarlijk als een hond kan zijn die niet respectvol behandeld wordt.

Ff wat anders

Ik meen (maar weet niet zeker) dat autisme en allergie nogal eens hand in hand gaan= vaak voorkomende combinatie. Dus dat zou ik zeker uitzoeken voor je besluit een huisdier te nemen.
Overigens kreeg hier de buurjongen met ADHD een hond, en ik kan niet anders zeggen dan dat de hond nu ook ADHD heeft, en das niet zo fijn voor de buren, hoewel het de laatste tijd aanmerkelijk beter gaat, mss dat hond nu ook medicatie krijgt?

Haha adhd hond!

"Overigens kreeg hier de buurjongen met ADHD een hond, en ik kan niet anders zeggen dan dat de hond nu ook ADHD heeft, en das niet zo fijn voor de buren, hoewel het de laatste tijd aanmerkelijk beter gaat, mss dat hond nu ook medicatie krijgt? "
Ja, onze hond is nog jong, en heeft ook van die adhd buien. Is wel reuze koddig om te zien hoe hij door de tuin vliegt, onderweg planten zand en kippen meeslepend... maar de combinatie met de kinderen is op dat moment geen succes Die dien je in dat soort buien even gescheiden te houden...
groetjes, Tess

Jack russel

is zo'n hond die je echt niet wil hebben als je een ADHD-er hebt ))

Vals

Ik zou in dit geval een huisdier alleen onder supervisie van de ouder in huis halen. Bij mijn broer kregen de huisdieren altijd gedragsproblemen (gewoon "vals" werden ze). Hij kon indertijd de grens van wat zo'n dier wel en niet leuk vond niet goed bepalen, denk ik achteraf. Ik denk achteraf wel dat hij er veel van heeft geleerd, helaas is dat over de ruggen (en zieltjes) van meerdere cavia's gegaan. Mijn broer heeft trouwens geen diagnose, wel ASS-trekjes (komt ook elders voor in de familie).

Fan van huisdieren

Ik ben een groot fan van huisdieren, maar...... een dier blijft natuurlijk altijd de verantwoordelijkheid van de ouder, en niet van het kind! Natuurlijk kun je een leuk konijntje aanschaffen voor truusje, maar als de lol ervanaf is zul je hem ook nog moeten verzorgen. Zo ook met een hond, eigenlijk nog veel sterker dan met welk ander dier. In het begin zullen de kinderen heel enthousiast met hem wandelen, maar als jij zelf een hekel aan wandelen hebt krijg je op den duur echt een probleem met een hond
Wij hebben verschillende dieren, de kinderen helpen soms een beetje mee, maar de meeste verzorging doen wij toch zelf als ouders. De hond was echt een verhaal apart, ze hadden al allerlei leuke lieve hondjes uitgezocht... todat mama zei "wie zal er het meeste voor de hond zorgen?" dat antwoord wisten ze wel: mama! "dus wie zoekt de hond uit?" juist ja: mama! Ja de kinderen zijn gek met hem, maar het is mijn hondje, en ik heb uiteindelijk ook het ras bepaald. Daarmee wel rekening houdend met de kinderen, maar dat lieve kleine schattige witte hondje (maltezer leeuwtje) echt, mama wil er niet mee gezien worden! ))
groetjes, Tess

Hulphond

Ik heb nog iets anders voor je als je perse een hond wilt.
Wij hebben ons aangemeld bij stichting hulphond friesland voor een hulphond voor onze zoon!
Zij zoeken mensen voor een onderzoek wat zij uitvoeren naar de invloed van een hulphond op jou kind en je gezin.
Ik kwam er bij toeval via het hondenforum op en aangezien we toch op zoek zijn naar een tweede hond en we wel eens gedacht hadden aan een hulphond heb ikons meteen aangemeldt en gaan we volgende weeek op intakegesprek.
Je moet er alleen wel veel energie in steken en een training volgen in Drachten. maar ik kreeg een erg enthousiaste mevrouw aan de telefoon wiens zoon (geloof ik) een echt maatje gevonden heeft in de hulphond.
Ik zal de site voor je opzoeken.