Hyperactief bij psy niet testen
Na 3 maanden wachten mochten we dan eindelijk op intake komen. In die tussentijd hebben we alles aan gedaan om het zo goed mogelijk structuur,regelmaat en duidelijkheid te geven en het gaat goed, er zijn geen problemen. Wel geweest.
Bij de intake was mijn zoontje 4.5 erg druk, ze gaven aan dat het meestal andersom is dan juist de kinderen erg stil zijn. De psychiater kwam even langs stormen want hij had het blijkbaar druk. We hebebn uw casus voorbesproken en we zien idd dat uw kind hyperactief is enzo maar omdat uw zo goed opvoed kunnen we uw geen advies meer geven en uw mag terug komen als uw zoon somber word of vast loopt op school...en hij is erg slim dus op school moeten ze hem meer uitdaging geven..
Uiteindelijk wel een verwijzing gekregen voor een psycholoog die evt wel wil testen.
Het gaat er niet om dat ik een diagnose wil maar dit is een kwestie van tijd dat er iets uitkomt, en ik wil liever voorkomen dan wachten op problemen en dan pas gaan testen.
Ik vind het moeilijk liever geen diagnose natuurlijk, en het gaat nu toch goed?
Verder wil mijn man zich ook gaan laten testen op ADHD.
Wat zijn de problemen?
Ik zou er zelf blij mee zijn, een diagnose is snel geplakt en hier lijken ze daar dus zorgvuldig mee te willen omgaan.
Als jij ervan overtuigd bent dat je zoon ADHD heeft, dan heb je die diagnose niet perse nodig. Je kunt hem behandelen als een kind met ADHD (hetgeen je blijkbaar al doet) je kunt je als je wilt verdiepen in ADHD, rustig zelf ook uitzoeken wat wel en niet zou kunnen werken. Je kunt school tips aandragen. Daar is geen diagnose voor nodig, je kunt ook gedrag van je zoon als uitgangspunt nemen en daar samen behoeften en beleid uit formuleren. Staat een school daar niet voor open dan is het maar de vraag of ze dat wel doen als er een diagnose is.
Een slim kind dat onvoldoende uitgedaagd wordt kan zich erg druk gaan gedragen. Het lijkt me heel verstandig je kind eerste uit te laten dagen, dan kun je daarna zien wat aan problemen overblijft.
Maartje
"en ik wil liever voorkomen dan wachten op problemen en dan pas gaan testen"
Wat verwacht je te kunnen 'voorkomen' door nu al te testen? Wat levert je een eventuele diagnose op? Je schrijft dat je al veel dingen doet om je kind goed te begeleiden en dat dat effect heeft. Volgens mij is dat ook wat belangrijk is. Een kind moet goed worden begeleid, ongeacht of zijn eigenaardigheden en kuren een naam blijken te hebben. Als je de juiste snaar al weet te raken en er geen problemen zijn, dan zou ik persoonlijk nu even helemaal niets doen.
Probleem gestuurd
Ik zou je ook aanraden om probleemgestuurd te werken. Dus kijk waar je kind tegen aanloopt, ga daarover met het kind in gesprek en zoek samen naar oplossingen.
Je weet nu al dat je alert zult moeten blijven, dus als je zoon in de toekomst problemen krijgt op school, kun je dan snel reageren.
Wij hebben ook een dochter met 'veel kenmerken van', maar zonder diagnose. Steeds opnieuw maken wij de afweging: waar loopt ze tegen aan? Kunnen wij het nog met haar oplossen? Tot nu toe (ze is negen) is het nog gelukt en hebben we nog geen professionele hulp voor haar hoeven zoeken.
Professionele hulp
"Tot nu toe (ze is negen) is het nog gelukt en hebben we nog geen professionele hulp voor haar hoeven zoeken"
En als het niet lukt, kun je voor een specifiek probleem ook professionele hulp zoeken. Met onze jongste zoon zijn we een half jaar bij een kinderpsycholoog geweest. Niet om te testen, maar om hem te helpen bij zijn boosheid en frustraties. Daar kwamen we zelf niet ver genoeg mee.
Het is een wijd verbreid misverstand dat je een diagnose nodig hebt om gedrag te kunnen verklaren en hulp te krijgen.
Hmm
Hm, nu lijkt het misschien net alsof ik Pippin hier op aanspreek... dat bedoel ik dus niet (het zijn juist tips voor Maartje), ik ben het (wederom) helemaal met Pippin eens.
Pippin
Ja maar Pippin, jij bent misschien al zo ver met al je ervaring en gelezen boeken, dat het voor jóu met je dochter misschien nog goed te behappen is. Jij bent zelf al bijna een halve prof, verlies dat niet uit het oog!
Maartje
Kunnen ze iets concreter zijn over die "uitdaging" in de klas? Of gaat die psycholoog daar ondersteuning bij geven? En wat zou die dan gaan testen, diagnosegericht, IQ?
Verder is het natuurlijk zo dat je zoon nog erg jong is dus dat het lastig is te bepalen waar zijn drukke gedrag door veroorzaakt wordt. En je hebt een groot compliment gekregen!
Dank
Voor jullie snelle reacties 
ik neig net als jullie ook om hem niet meer te laten testen, want het gaat nu goed. Maar stel hij word somber of is niet meer te handhaven op school of thuis,voordat ze gaan testen zijn we ook weer een half jaar verder, terwijl wij nu er al mee bezig zijn heb ik zo iets van nu even doorzetten.
En daarbij hebben we ruim 4 maanden met het idee gelopen dat hij getest zou worden dus we moeten een nieuwe mening vormen, over hoe nu verder.
En het verschil merk ik zeker nu hij op school zit, de structuur en de uitdaging die hij nu krijg kon ik hem thuis niet meer bieden.
De juffen vinden hem ook slim en gaven aan om ook zijn iq te testen.
De onrust die in hem zit, daar heeft hij zelf ook last van hoofdpijn en dat hij een constante lijn met ons wil, daarbij ook het niet om kunne gaan met loze momenten dan is het een ongeleid projectiel
Maartje
..door die test verandert er niets. Je moet dan nog steeds kijken wat er speelt en aan de knoppen draaien. Dus als je zoon later ergens last van krijgt is de test geen pasklare oplossing. Dan is die test pas nodig als het niet lukt om zonder test de goede interventies te selecteren die je zoon kunnen helpen. Het kan prima zijn dat je zoon ergens last van krijgt en dat er gewoon een deskundige is die iets aanraadt. Opgelost.
Juffen die een IQ test willen raad ik altijd aan om eerst eens hun ogen te gebruiken. Heel veel dingen kun je ondervangen door de interactie met de leerling aan te gaan. Dus dingen aanbieden, kijken wat ie er mee doet. Ook geen test voor nodig.
Nee, ijsvogeltje
de diagnose kan aardig wat deurtjes open zetten hoor. Tenzij je natuurlijk geld genoeg hebt om allerlei vormen van hulp zelf te bekostigen.
Allen met een diagnose krijg je PGB, TOG, Rugzakje, LWOO indicatie EN ZO VOORT!
Voor een aantal kortdurende vormen van hulp hoef je misschien geen diagnose te hebben.
Maar dan heb je het toch over de wat minder complexe problemen denk ik.
Koentje
Het klopt natuurlijk wat je zegt over PGB's etc. Maar heel veel kinderen komen daar überhaupt helemaal niet voor in aanmerking.
En voor diverse soorten begeleiding door bijvoorbeeld een kinderpsycholoog heb je gewoonweg geen diagnose nodig. Terwijl ik vaak (ook hier op OOL) lees dat mensen vooral wél moeten testen omdat ze anders niet terecht zouden kunnen bij de hulpverlening. Ik wil Maartje er dan ook graag op wijzen dat dit een misverstand is. Ténzij je inderdaad een (grote) stap verder moet gaan en bijvoorbeeld via een PGB allerhande hulpverleners in moet schakelen.
Maar dat lijkt mij voor een hyperactief kindje van vier jaar zonder problemen voorlopig absoluut niet aan de orde.
