Héél slecht eten en drinken, ik maak me zorgen.
Zoon (7, mcdd) weigert al een tijdje normaal te eten of te drinken. Tussendoor eet hij wel iets en op een dag drinkt hij ongeveer twee bekers met water. Dat is het. Tijdens het eten of vlak er voor krijgt hij een driftbui en vertrekt dan met het nodige gescheld en gegil naar zijn kamer waar hij dan de boel gaat vernielen. Wanneer hij geen driftbui heeft eet hij een halve tot een hele boterham.
Ik maak me zorgen, hij heeft niet heel veel reserves en ik zie hem dunner worden. De planning is om deze week naar Zuid-Frankrijk te vertrekken maar ik wil niet dat hij in een ziekenhuis aan de sondevoeding of zoiets belandt. Donderdag kan ik bij de ha terecht, dus dan kan ik sowieso niet vertrekken.
Fruit gaat er niet in, fruitdrankjes of sap weigert hij, 'omkopen' met 'eerst brood dan snoep' gaat ook niet, avondeten is een tijdje geleden. Eten met niets er in qua voedingswaarde (komkommer, watermeloen) eet hij een beetje.
Ruim een uur geleden is hij gillend naar boven vertrokken en terwijl ik dit schrijf is hij beneden gekomen. Nu zit hij gezellig (!) aan tafel. Boterham met nutella en heeft zowaar gedronken.
Wat moet ik doen?
Tja
Ik heb geen verstand van mcdd, maar ik zou zeggen, ga de strijd niet aan. Maak er geen punt van, want een strijd om eten verlies je geheid!
misschien gaat hij vanzelf wel eten als hij merkt dat het jou niet warm of koud meer maakt.
schrijf in iedergeval maar eens precies op wat hij wel eet, de komende dagen zodat je dat mee kan nemen naar de dokter.
sterkte!
groet, polly
Grazen
Wat zegt hij er eigenlijk zelf over, waaróm wil hij niet meer eten?
Verder zeg je dat hij tussendoor wel eet. Op welke manier gaat dat dan? Ik zou daar gebruik van maken door lekker voedzame dingen voor het grijpen te zetten. Soepstengels, een schaaltje met blokjes kaas/worst, reepjes ontbijtkoek (volkoren).
En krijgt hij die driftbuien rondom het eten niet juist door zijn lage bloedsuikerspiegel? Jongste hier is ook niet meer te harden als hij teveel honger heeft, we geven hem voor het eten vaak iets als hongerstiller, daarna eet hij dan juist béter dan als we dat niet doen. Zelfs als we hem éérst een toetje eten in plaats van ná het eten werkt dit. Gaat hij daarna volop aan het brood/fruit.
Moeilijk
Het werd hier al eens gezegd, maar ik zeg het nog maar eens: ga het gevecht niet aan, want dat verlies je!
Ik praat als moeder van een zeer moeilijke eter; 4 jaar lang alleen vloeibaar voedsel... niemand geloofde hoe weinig ze at.
De beste stap heb je al gemaakt; ga naar de huisarts !Natuurlijk moet je wel goed bijhouden wat er WEL in gaat, dat kun je met de arts en eventueel een dietiste overleggen, soms is eigenlijk een kleine aanvulling al genoeg. Kinderen kunnen echt op heel weinig overleven. Zo lang hij niet ziek is of serieus ondergewicht heeft zullen ze er niet zo heel veel aan doen.
Mijn kinderen zijn nooit heel gemakkelijke eters geworden trouwens 
wat hier wel lukt: fruitontbijt, yoghurt, kwark, blokjes kaas en worst, gepureerd fruit door de yoghurt, en gewoon overal brood bij! Mijn jongste eet bijna geen warm eten, maar wel heel goed brood. En het is zo simpel om gewoon de boterham mee op tafel te zetten. Regel is hier wel dat daar 's avonds geen zoet op mag. Mijn oudste heeft dus jarenlang overleefd op babyvoeding... is vooral vervelend als je ergens naartoe gaat, zelfs frietjes gingen er niet in, maar alleen appelmoes. Tegenwoordig eet ze wel frietjes is al een hele vooruitgang.
Ik weet dat het heel moeilijk is, maar probeer er niet teveel mee bezig te zijn, en zeker niet te dwingen! Ik kreeg ooit eens te horen "een gezond kind hongert zich echt niet dood" van een huisarts nog wel! wist ik veel dat ik geen gezond kind had??? ze heeft een vorm van autisme, dat was alleen toen nog niet bekend...
groetjes, Tess
Kind heeft gesprek opgevangen
en is nu goed aan het eten en drinken! Grr, zou je hem niet. Ik ga de arts afbellen en morgen op vakantie en goed gebruik maken van de 'graastips'. Ik moet het denk ik ook wat meer los laten wanneer hij wat eet. Het was de afgelopen dagen echt wel zorgelijk maar waarschijnlijk is hij bang voor de dokter.
Zodirect ga ik met hem bij de supermarkt allemaal dingen uitzoeken. Bedankt, ik laat het nog weten hoe alles is afgelopen...
Rosa
Ow herkenning. Onze zoon at en dronk ook nit meer toen hij 5 was en ik heb hem op een gegeven moment heel onpedagogisch en zeer tegen de adviezen van de hulpverlening in gedreigd mt een sonde. Ik heb hem aan tafel gezet met een boterham en een glas drinken en aan de andere kant een sonde van zijn broertje. Ik heb hem gedreigd, als jij nu niet heel rap die boterham opeet dan breng ik die sonde in. Hij stond er altijd bovenop als zijn broertje een sonde kreeg en wist dus hoe naar het deze het vond. Meneer koos eieren voor zijn geld en vanaf dat moment at hij weer! Alsof er een knop omging. (het zla hem ook vast lekker hebben gesmaakt want honger is niet fijn, zoon was 5!! kilo afgevallen destijds en al onder behandeling van de kinderarts) De hulpverlening was zeer verontwaardigd over mijn aanpak maar ik had mijn doel bereikt en hij heeft er geen trauma aan overgehouden 
Grappige tip
vrienden van ons hebben in een ver verleden een periode gehad waarin zoon geen groente wilde eten. Een jaar lang weigerde hij om groente te eten tot ze op een dag heel rustig zeiden: "pietje, jij eet geen groente en daar is een school voor. Daar ga jij heen en daar leren ze jou groente te eten. " Het kind at vanaf die dag weer groente.
Haha nikus
Die tip klinkt als iets dat mijn vriend zou zeggen! (niet dat het helpt, want ze zijn zijn grapjes gewend en nemen hem derhalve niet meer serieus 
Morgen
Morgen ga ik op vakantie, ben benieuwd hoe het gaat. En dan bedoel ik niet alleen het eten 
.
Bedankt voor het aanhoren.
Stunt
Dit is echt een stunt!
Hier hebben we zoon ook aan het eten gekregen na een schokeffect. Na 5,5 jaar geëmmer en babyvoeding was het in één keer over. Nooit meer gemekker gehad, nu wordt hij als voorbeeld voor andere kinderen gebruikt (op eetgebied dan, haha).
Fijne vakantie gewenst!
