Ik naar ziekenhuis, zoon heeft het moeilijk
Vooral even van me af schrijven en misschien ook wat tips...
Woensdag word ik geopereerd en moet dan zo'n 3 a 4 dagen in het ziekenhuis blijven. Daarna een herstel periode van minstens 3 weken, waarin ik in ieder geval 3 weken heel weinig mag doen (niet tillen, geen huishoudelijk werk enz). Heel lastig las je een druk huishouden hebt, sowieso natuurlijk. Nou zit net mijn zoon in een hele moeilijke periode. School is weer begonnen. Het loopt niet zo lekker omdat 1 van zijn juffen (hij heeft er 2) al na 1 week is uitgevallen omdat haar man ernstig ziek is. Dus nu steeds invallers, geen continuiteit. En sinds ik hem verteld heb dat ik geopereerd word en een paar dagen in het ziekenhuis zal blijven is het helemaal bal hier. Driftbuien, schelden, ruzie zoeken, huilen, weer wat zenuwtrekken, geluiden maken. Heel vervelend voor hem, maar ook voor de rest hier in huis.
Ik weet even niet wat ik met hem aan moet maar merk ook dat ik het nu even niet kan hebben. Ik maak me al zorgen over hoe het straks moet als ik 3 weken vrij weinig kan. Mijn man neemt natuurlijk veel over, maar hij is het niet gewend en kan niet goed orde houden en handhaven om het maar even zo te noemen
Pff, heel lastig. Ik hoop dat we het toch een beetje in goede banen kunnen leiden, maar ik zie er enorm tegen op. Ik vrees voor erg veel drama, terwijl het straks heel belangrijk is als ik mijn rust neem indien nodig. Ik maak me zorgen omdat ik meestal de spil ben hier en straks uitval en ik mak me zorgen om mijn zoon omdat hij hier duidelijk niet zo goed mee om kan gaan. Straks wordt hij weer door die naar school gebracht en door die weer opgehaald, 4 dagen in de week overblijven. Kortom wat onduidelijker en rommeliger dan hij gewend is en daar doet hij het niet goed op.
Nog iemand wat tips waar ik nog niet aan gedacht heb? Ik probeer zo veel mogelijk goed te regelen, maar weet het even niet meer...
Fianna
Och, wat vervelend;-( Maar herkenbaar hoor. Die "puddingbenen"; daar had ik nog wekenlang last van. Ik voelde me net een oud wijf
Het is ook niet niks wat je meegemaakt hebt; je lijf heeft het behoorlijk te verduren gehad.
Zeker als je ook nog een ontsteking zou hebben hakt het er allemaal in. Doe echt heel rustig aan. Van buitenaf moet je lijf genezen en van binnenuit. Als je je te snel te veel gaat forceren kan dat tegen je gaan werken en dan ben je nog veel verder van huis. Ik ken zat vrouwen die op een gegeven moment weer dachten: "nou ik ga er weer helemaal voor" en die werden dan keihard teruggefloten. Je kan er beter van uitgaan dat je minimaal 8 weken helemaal uit de roulatie bent dan te optimistisch over drie weken voluit aan de slag te gaan.
Over je zoon hoef je je dus niet druk te maken; zo zie je maar Richt je maar even lekker egoistisch op jezelf en laat je je verwennen en vertroetelen. Ik neem aan je zoontje dat graag voor zijn mama doet Sterkte!
Helaas
Over mijn zoon moet ik me kennelijk dus wel druk maken ):
Ik heb gisteren zijn juf telefonisch gesproken op haar verzoek, want het gaat nu heel slecht op school.
Hij werkt bijna niet meer, loopt op alles achter, is alleen maar afgeleid maar stoort nu ook andere kinderen. Staat op en loopt een rondje om zijn tafel, staat wel 10 keer op om naar de juf te lopen om iets te zeggen. Kortom, niks mee te beginnen.
Ik heb vanmorgen de kinderarts gesproken en we hebben besloten om zijn medicatie wat te verhogen (alleen op de tijden relevant voor school).
Verder ben ik aan het bedenken hoe we hem nog meer kunnen helpen op school.
Echt heel vervelend. Hij lijkt het wel slechter te doen dan voor hij met de medicatie begon. Het is echt iets van de laatste paar weken volgens juf en ik zie dan toch wel verband met mijn ziekenhuisopname en het feit dat ik nog niks waard ben en hem bijvoorbeeld nog niet eens naar school kan brengen.
Wat ook niet helpt is dat 1 leerkracht is weggevallen en er nu met invallers gewerkt wordt.
Ach
Fianna, vervelend dat het nu op school niet loopt. Het lijkt mij logisch, dat dit te maken heeft met de op zijn kop staande wereld van je zoon.
Sterkte ermee. Wel fijn dat hij het thuis wel goed doet. Knap van hem!
Pippin
Ja dat vind ik dus ook bijzonder knap van hem! Ik had eigenlijk in de eerste instantie verwacht dat het drama thuis zou plaatsvinden.
Fianna
Ach gossie. Hopelijk kan zijn leerkracht hem hierbij helpen. Het is allemaal niet niks en ik vermoed dat hij zich thuis letterlijk en figuurlijk "groot houdt" om jou te ontlasten maar dat op school zijn zorgen en angsten er toch uitkomen.
Veel praten blijft belangrijk; hem geruststellen en hem afleiding geven. Positief blijven; niet alleen thuis maar ook zeker op school.
Ook dit komt weer goed maar ook hij heeft tijd en ruimte nodig om eea te verwerken. Succes en geef je kanjer maar een extra dikke knuffel hoor!
Hou vol
Hou vol! Het gaat beslist weer opknappen, dit is even zijn reactie op alles wat er gebeurd is. Ik had dit eigenlijk al verwacht (als amateur-psych 
).
Je zult zien dat het over een paar dagen weer beter gaat. Iedereen moet hem even wat ruimte geven, denk ik.
We houden vol. het is inderdaad ook logisch dat hij zo doet nu. We geven hem ook ruimte. Hij heeft in elk geval een heel leuk weekend achter de rug. Maar toch schrik ik dat het op school zo slecht gaat.
