Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
anna van noniemen

anna van noniemen

05-05-2010 om 22:16

Kan wel wat tips gebruiken

want zelf ben ik even inspiratieloos...Situatie: zoon, 11 jaar, ADHD met ODD (hoewel sterk verminderd)....zoon, 6 jaar, vermoeden van ASS of ADHD. Deze twee heren willen totaal niet voor elkaar onder doen, waarbij vooral zoon van 6 alles kopieert van zoon van 11. Zoon van 11 is dolgelukkig met dit publiek dat om alles lacht en zelfs nadoet, waardoor ik vaak in een situatie terecht kom waar ik niet in wil komen....Hier thuis is het nog eenvoudig, ik haal ze uit elkaar en hoppa... Dit soort situaties komt het vaakst voor als de medicatie van zoon van 11 is uitgewerkt ('s ochtens of 's avonds dus).

Nu het volgende....afgelopen dinsdag zijn wij naar Moviepark Germany geweest. We hadden in Bottrop een hotel geboekt waar we met zijn 5-en op een kamer konden. Op de kamer 3 stapelbedden en 1 2 persoonsbed, dus dit keer geen ruzie wie boven mocht....wie dacht dat ik daarmee geen ruzie zou hebben, fout....Want het feesten begon, zoon van 11 begint met klieren, zoon van 6 doet gezellig mee, en voor ik het wist bevond ik mij weer in een situatie waarin ik niet wil zitten....afzonderen was niet mogelijk natuurlijk, heb een poging gewaagd door zoon van 11 even op de gang te zetten, maar de ODD-er in hem ging gewoon door de gang lopen banjeren en schreeuwen (en dat wil je ook niet in een hotel)....Uiteindelijk is het enorm geescaleerd en man stond zelfs op het punt de boel te pakken en naar huis te rijden (2 uur)....Dat leek mij nu weer niet een goed plan, want met 3 kinderen, waarvan 2 in een soort over-hyper-bui in een auto van een paar vierkante meter, dat lijkt me dicht aan zelfmoord....Goed, na een enorm boze bui en veel geschreeuw zijn ze toch in bed gaan liggen en stil geworden....pa en ma zo'n beetje in opperste adrenaline-stoot...

En nu....tuurlijk, ik weet, dat dagje Moviepark was enorm enerverend en vol prikkels...dus op zich had ik best wel wat drukte verwacht....maar hoe krijg ik nu toch afgeleerd dat zoon van 6 zo reageert op zoon van 11, en dat zoon van 11 ook na de medicatie beseft dat bepaald gedrag niet kan....zucht....


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
An

An

06-05-2010 om 08:00

Pffff

Gezellig zo'n uitje...
Bij ons (2 ADHDers) was het vroeger in de auto al mis en het is werkelijk gebeurd dat we zijn omgedraait en weer naar huis zijn gereden.
Voordat we zo'n uitje boeken, hebben we al een gesprek met de kinderen over de do's en don'ts in de auto, het park of hotel, want ten slotte ben je niet thuis en van die etterende broertjes in zo'n wachtrij, of gillende kinderen in een hotel, daar zit niemand op te wachten. We maken de afspraak dat we ons gedragen en bedenken gezamelijk een beloning en schrijven deze op, zodat het tastbaar is. Een beloning is bij ons bijvoorbeeld een keer pannenkoeken eten, of een bepaald ijsje. Natuurlijk is het supermoeilijk voor hen, vooral aan het einde van de dag, maar je ziet dat ze hun uiterste best doen en meestal lukt het de kinderen wel om de beloning naar binnen te slepen. Als iemand zich niet weet te gedragen moet hij/zij voor een bepaalde periode op een stoel zitten, die uitkijkt naar een muur. Overal hebben ze stoelen/ bankjes en meestal is er wel één bij een muur of doodsaaie bosjes te vinden. Van de stoel/ bank afgaan voordat de tijd om is, betekent twee keer zo lang zitten, als je je broertje plaagt die op de stoel zit, kun je ook gaan zitten. Als de tijd om is, moeten ze eerst vertellen wat er is misgegaan, wat dat betekent voor een ander en hoe ze dat in het vervolg beter kunnen oplossen. Dit werkt bij ons perfect. En ook hier is geduld een hele schone zaak...

choco la

choco la

06-05-2010 om 08:04

Geen tips

Hoi Anna,

Ik heb helaas geen tips voor je, maar wel oh zo veel herkenning!!! Hier zoon van 10 met adhd en pdd-nos en zoon van 7 met vermoeden van adhd. En die 2 zitten elkaar ook zo dwars. Jongste daagt oudste vaak nog even verder uit en oudste reageert altijd op alles van jongste...zucht. Ik hoor niks over je 3e? Is die net als onze 3e ook altijd de dupe van broers. Hier wel en vind het zo rot voor haar! Wij proberen de kinderen ook zo veel mogelijk te scheiden, maar dat is in zo'n hotel natuurlijk erg moeilijk. Wij slapen dan zelf vaak 1 op 1 met een kind, zo ver mogelijk uit elkaars gezichtsveld en soms (heel soms) helpt dit wel. Dan focust ieder zich maar op 1 kind en worden ze wat rustiger.
Maar dit soort momenten slopen je helemaal he?
Sterkte!!!!

Misschien praktische benadering?

In onmze vakantieboerderij geeft het wel eens problemen tussen de gasten als kinderen zich 'niet gedragen'.

Wat een ontspannen weekje had moeten worden, ontpopt zich tot een gestressed geheel.

Laatst hadden we een gezin met 3 odd kinderen, en 1 meisje met autisme.

Zij hebben gewoon de hele boerderij gehuurd. Dan sloeg nog wel eens de vlam in de pan, maar dan hoefden ze tenminste niet zo op hun tenen te lopen.

Ik zou in ieder geval zoiets proberen te vinden. een huisje voor jullie gezin alleen. Dat hoeft ook niet persé duurder te zijn dan een hotel.

Verder zou ik ook proberen om in ieder geval voor elk kind een kamer te hebben als ze dat thuis ook gewend zijn. Allemaal samen is natuurlijk wat goedkoper, maar dan zou ik liever minder vaak zo'n uitstapje maken en er meer van genieten, dan zo'n martelende nacht moeten doorstaan.

Tot slot begin je je posting dat de jongste de oudste constant immiteert. misschien is het een idee om hiervan een positief spel te maken. misschien een circusvoorstelling o.i.d., waarbij de oudste de jongste echt iets kan en mag leren.

Pippin

Pippin

06-05-2010 om 08:49

Joh

Anna, wat vervelend is zoiets he?
Ach en als je zoon dan eenmaal doorgeslagen is, dan kan hij natuurlijk bijna niet meer stoppen. Rot joh.
Ik weet niet of ik onze situatie met die van jou mag vergelijken. Maar hier is er ook vaak sprake van negatieve interacties tussen adhd zoon en zijn zusje van twee jaar jonger. (ook wel eens met de anderen, maar met zusje is het het hevigst) En zusje heeft volgens ons ook 'iets', ze heeft veel kenmerken van ADD.
Op een of andere manier ergeren die twee zich zo vaak aan elkaar. En ze hebben dan ook allebei trekjes die zelfs ik, als liefhebbende moeder, ergerlijk vindt. Zoon met zijn eeuwige gestuiter, aanwezig zijn, ongeduld. Dochter met haar slome gedrag, nooit gelijk doen wat iemand vraagt, een heel verhaal beginnen en halverwege de draad verliezen...
Bovenstaande klinkt onaardig, maar het helpt bij ons erg, als we de 'ergerlijke' kanten van de kinderen benoemen/zien. Want dan pakken we die een voor een aan en dan kunnen we veel escalaties voorkomen. Met: 'Je moet elkaar accepteren en positief naar elkaar blijven' alleen, komen we er hier niet.
Wat verder ook erg hielp, (en door Sijs als dodelijk wordt ervaren; wij leven nog, maar pas maar op): wij zeggen dus wel tegen de kinderen dat ze er niets aan kunnen doen dat ze zo doen. Vooral over elkaar. We zijn open over de diagnose van zoon en leggen steeds aan hem en aan de rest uit, wat je nu ervan ziet in het dagelijks leven en hoe dat door adhd komt. (en dat doen we met dochter ook, met betrekking tot eventueel add) Dat helpt enorm, want hij doet zoveel wat hij echt niet kan helpen! Vervolgens proberen we wel, in overleg met zoon/dochter, om het gedrag te veranderen en bij te sturen. Het werkt hier dus heel goed om te erkennen dat het gedrag er is, vanwege die stoornis. Die stoornis gaat niet weg, maar wij kunnen wel met z'n allen proberen het gedrag te verminderen. Door te negeren, door af en toe, toe te geven, door gerust te stellen.
Ze hebben echt af moeten leren om elkaar niet constant af te wijzen. Een van de veel uitgesproken zinnen van mij is: 'Ja, je hebt gelijk, maar het helpt niet als je dat tegen ... zegt. Laat hem/haar met rust!'
Ze hebben ook moeten leren om elkaar te negeren. Niet de hele tijd tegen elkaar in hakkentakken. Daar zijn wij echt heel streng in. Als iemand dat doet, moet hij de kamer uit. En nu is dochter aan het leren om niet steeds het laatste woord te willen hebben. Dat gaat ook al steeds beter.
En wat we verder doen: we proberen moeilijke situaties te voorkomen. Zo min mogelijk bij elkaar. Alleen als ze er zelf voor kiezen en ook zelf weg kunnen bij de ander vandaan. Ze zitten nooooit op dezelfde bank in de auto, de een zit aan de ene kant en de ander aan de andere kant van de tafel, ze hebben hun eigen plekken bij het tv kijken, ik zorg dat ze niet tegelijk binnen komen uit school, etc...
Wat een lange post. Maar het komt erop neer, wij duiken in de interacties, bekijken waar het precies op fout loopt en proberen daar in te grijpen. Met psycho-ecucatie en met sturing.

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 11:34

Fijn

om in ieder geval wat herkenning te lezen....Dan voel ik me weer even niet zo alleen...

Ja, misschien was de keuze om een hotel te nemen toch niet zo handig, maar het was echt heel voordelig....vandaar....Afspraken vooraf maken, dat is in ieder geval een goeie tip. Een stoel en dan met gezicht richting muur....weet ik niet, want ze reageren ook op geluiden van elkaar....een piepje, een woordje....zoon van 6 kan zich ook heel moeilijk stil houden....

Ik ga de tips nog eens even rustig lezen en op een rijtje zetten voor mezelf.....Andere tips zijn ook nog welkom natuurlijk!!

Sijs

Sijs

06-05-2010 om 12:41

Tip

Ik heb misschien een tip die hier wel werkt. Maar dan heb ik eerst een vraag: heeft hij zakgeld? Zo ja, hoe en hoe frequent wordt dat uitbetaald?

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 12:47

Oudste wel

voorlopig 1 euro, omdat hij nog niet echt goed met geld overweg kan....Die euro stort ik wekelijks op zijn eigen rekening, omdat ikzelf nogal eens vergeet uit te betalen (ja, slordig ook van mij....0

Sijs

Sijs

06-05-2010 om 13:05

Wat hier wat hielp

Zakgeld eens per week storten deden wij ook. Vergeten deden wij ook, ach ja we zijn mensen en het is druk. Toen hebben we er een vaste overschrijving van gemaakt. Maar tegenwoordig wordt het vanwege gedrag weer uitgekeerd in geld, in zeven stukjes gehakt. Wij hebben geldkistje, doen we onze muntjes in. Hebben 2 a 3 van de ergste gedragingen op papier staan. Die dag goed gegaan? In de avond 1/7 deel van zakgeld, wordt op vast tijdstip overhandigd. Niet goed gegaan? Jammer, geen geld en morgen weer een kans. Het kan zijn dat hij hier nog te jong voor is, dat kan ik niet overzien, dus ik geef het maar voor wat het waard is. Heb je geen hulp bij het implementeren van dit soort aanmoedigingen en ontmoedigingen van bepaald gedrag? Iets coachingsachtigs?

anders

anders

06-05-2010 om 13:58

Om te beginnen

zou je misschien je kinderen kunnen beschrijven in termen van gedrag ipv labels. "De odd in hem"

Agchie

Agchie

06-05-2010 om 14:26

Andersoortige tip

Geen tip om het af te leren, maar meer om escalatie te voorkomen.

Sinds wij mp3-spelers hebben voor de kinderen en die tjokvol luisterboeken hebben gedaan, is het gekibbel en geruzie een stuk minder geworden. Ze kunnen beiden hun eigen verhaal uitzoeken en daarnaar luisteren.

Dit gebruiken we zowel in de auto, als bij uitstapjes die uit de hand dreigen te lopen, als 's avonds (voor het slapen) in de tent als ze constant elkaar horen en reageren. Waarbij we de een een kwartier eerder dan de ander de mp3speler weer uit laten doen, om te gaan slapen.

Misschien heb je er wat aan. Onze kinderen zijn dol op verhalen luisteren!

Groetjes en heeel veel sterkte!

Agchie

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 14:28

Anders?

sorry, ik geloof dat ik je niet goed begrijp....Het is toch de ODD in hem waardoor dit gedrag zo uitvergroot er uit komt....hoe wil je dat ik dat anders omschrijf? Alle andere begrepen mij prima....

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 14:31

Choco la

ja inderdaad, mijn 3e....klopt dat ik daar niks over schreef, om de eenvoudige reden dat er niks te schrijven is Het is gewoon een lief kind, altijd al geweest....oh ja, ze heeft echt ook wel haar buien, maar meestal weet zij precies waar de grens ligt....ik heb niet veel om handen met haar....(is overigens ook een gevaar, want omdat die andere 2 zo aanwezig en druk zijn, heb je snel de neiging haar te vergeten....) Vanmorgen was het ook weer ff gezelli aan het ontbijt (not) en heb ik ze gesommeerd monden te houden en te eten....dochter doet dat dan ook....die heb ik dan ook een groot compliment gegeven....Verder zitten ze elkaar onder tafel te schoppen....Had oudste nog tuk....Had mijn been tussen hem en zijn broer gedaan en hij schopte dus jonger broertje en riep dan boos zijn naam, alsof broertje dus HEM geschopt had....Helaas voor hem had ik het dus gevoeld....Hij heeft zijn ontbijt verder in de keuken mogen genieten....

Sijs

Sijs

06-05-2010 om 14:39

Hi hi

"....Had mijn been tussen hem en zijn broer gedaan"

anders

anders

06-05-2010 om 14:53

Anne

Om te beginnen herken ik het gedrag terwijl ik mijn twee zoons toch niet als ODD zou willen bestempelen. Je vertelt: "zoon van 11 begint met klieren, zoon van 6 doet gezellig mee, en voor ik het wist bevond ik mij weer in een situatie waarin ik niet wil zitten....afzonderen was niet mogelijk natuurlijk, heb een poging gewaagd door zoon van 11 even op de gang te zetten, maar de ODD-er in hem ging gewoon door de gang lopen banjeren en schreeuwen (en dat wil je ook niet in een hotel)"
Wat bedoel je met klieren? Is het zo extreem dat je het ODD noemt. In dergelijke situaties heb ik het gevoel dat mijn kinderen exact weten dat ze door stenis te maken en mij in verlegenheid te brengen hun zin kunnen krijgen dus: we hebben een dagje uit en gaan niet op alle slaken zout leggen (zeg niet dat jij dat doet begrijp me niet verkeerd) pak dingen wat ruimer op dan ga je ook niet gespannen op stap dat scheelt in de aanloop.
Verder:" ....Uiteindelijk is het enorm geescaleerd en man stond zelfs op het punt de boel te pakken en naar huis te rijden (2 uur)....Dat leek mij nu weer niet een goed plan, want met 3 kinderen, waarvan 2 in een soort over-hyper-bui in een auto van een paar vierkante meter, dat lijkt me dicht aan zelfmoord....Goed, na een enorm boze bui en veel geschreeuw zijn ze toch in bed gaan liggen en stil geworden....pa en ma zo'n beetje in opperste adrenaline-stoot..." lijkt het alsof je ook je man nog erbij moet opvoeden misschien dat je vooraf wat scenarioos kunt doornemen dan kan hij ook wat rustiger reageren (hoewel dat de kans op ontspannen vertrek wel weer doet afnemen).
" En nu....tuurlijk, ik weet, dat dagje Moviepark was enorm enerverend en vol prikkels...dus op zich had ik best wel wat drukte verwacht....maar hoe krijg ik nu toch afgeleerd dat zoon van 6 zo reageert op zoon van 11, en dat zoon van 11 ook na de medicatie beseft dat bepaald gedrag niet kan....zucht...."
OOk hierin zie ik geen bijzonder gedrag van alle pretparken worden (althans ook de mijne) kinderen hyper

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 15:01

Tja anders...

ik kan hier moeilijk een home-video gaan laten zien....ik kan ook niet alles in detail beschrijven...Zoon heeft een ADHD/ODD diagnose, dat is een feit....En veel van zijn dwarse en opstandige gedrag komt dus uit die ODD voort....Je zult dit dus gewoon van me moeten aannemen....

En mijn man....ach weet je, tuurlijk moet ik ook hem zo nu en dan opvoeden, dat is met veel mannenn zo... Maar ik dit geval kon ik hem geen ongelijk geven, ik was er ook zat van, alleen, even terug naar huis rijden was er natuurlijk niet bij, omdat we ver van huis waren....En op dat moment leek me dat gewoon niet een goed idee....heeft even niks met opvoeden te maken....

Sijs

Sijs

06-05-2010 om 15:31

Kohnstam

Ik heb van Kohnstam (toch een heel bekende pedagoog) in een interview eens het volgende gelezen: op weg naar de vakantiebestemming met kinderen achterin de auto had hij eens de auto langs de kant gezet, in het wilde weg een paar klappen richting achterbank uitgedeeld en was hij vervolgens weer verder gereden. Sommige dingen zijn geen kalme pedagogiek, maar wel invoelbaar. Iets dergelijks geldt hier. De meeste kinderen van die leeftijd staan elkaar een aantal keren per dag naar het leven, denk ik. En ook die ontbijttafelscène is herkenbaar. Vooral dat valse zogenaamd-geschopt-worden-door-broertje. En dat heb je handig opgelost, vind ik.
Maar Anders, Anna vroeg om tips, niet om commentaar op het fenomeen ODD. Daarvoor kunnen we in het draadje hierboven terecht. Dus dat doet er hier even niet toe. Volgens mij zijn er al handige tips gegeven, zoals inderdaad een aanloop nemen richting het uitstapje. En ging er ook iets wel goed daar in Duitsland, eigenlijk?

anders

anders

06-05-2010 om 15:42

Sijs?

waar lees jij commentaar op het fenomeen odd?
Mij lijkt dat je een kind niet kunt beschrijven in termen van ODD maar Anne heeft gelijk dat ze geen home video kan neerzetten. Dus de tips die je dan geven kan...

Anna

Zo herkenbaar. Vooral dat je je man dan ook nog moet sturen. Het is toch om ongelooflijk moe van te worden? En de moeders dan? (Of ging je haal graag naar Moviepark?) Je gaat toch liever naar een beautyfarm, o.i.d.? Het liefst trek je je terug op die momenten die zon ondankbaar lijken. Ik ga je geen tips geven, hoor, van mij krijg je een pluim. En iemand die de diagnoses ter discussie wil stellen, kan je beter negeren. Mijn zoontje heeft ADHD en dat wordt dagelijks ter discussie gesteld, erg vermoeiend.

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 16:41

Wat er wel goed ging

Eigenlijk heel veel!! De dag zelf was gewoon hartstikke leuk en gezellig (de kleine boosheidjes over ergens wel/niet inwillen heb ik het dan niet eens over!)....Het was puur dat moment op de hotelkamer waar het helemaal verkeerd ging.....

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 16:42

Dank je sijs

>>Maar Anders, Anna vroeg om tips, niet om commentaar op het fenomeen ODD. Daarvoor kunnen we in het draadje hierboven terecht. Dus dat doet er hier even niet toe.< <

anders

anders

06-05-2010 om 16:49

Gelukkig anne

hij heeft een ODD-aan en een ODD-uit stand

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 16:52

Anders

zoiets ja....misschien kan ik beter zeggen, een medicatie-aan en medicatie-uit stand, want zoals in mijn beginposting al aangegeven, gaat het met de ODD van zoon al veel en veel beter dan 4 jaar geleden toen de diagnose werd gesteld....En veel hangt samen met zijn medicatie en hoe toegankelijk hij is voor correctie....

anna van noniemen

anna van noniemen

06-05-2010 om 18:38

Klopt helemaal!

Wij waren zelf ook helemaal op natuurlijk....vroeg op, lange dag in het park....dus je bent ook niet op je best....Maar ik heb zeker al goede tips gekregen tot nu toe!!

Afstand creëren

Lastig, moe zijn, vol prikkels en dan met z'n op een hotelkamer. Volgens mij heb je al heel veel zinvolle tips gekregen hier! Ik herken de situatie (drukke dag, één hotelkamer) wel, wij proberen ruim voor het slapen tijd te maken zodat iedereen weer een beetje kan opladen. Het scheelt dat bij ons elk kind daar eigen behoeften in heeft. Oudste wil 't liefst even op bed met een boek of puzzelboek, middelste wil vooral even aandacht en z'n verhaal kwijt, jongste moet vaak nog wat energie kwijt, maar kan ook prima voor de tv opladen. Dus na het avondeten maken we soms een avondwandeling (daar had je na een dag Moviepark vast geen behoefte meer aan, maar toch), dan kan jongste nog wat energie kwijt en nemen we de tijd voor middelste en daarna alledrie tegelijk op bed en oudste mag dan nog lezen. En als we op de kamer blijven dan gaat de een voor de tv, de ander met boek op bed en gaat een van ons met middelste in bad of nog even ergens buiten kijken. Oudste kan ook prima even alleen blijven, terwijl wij nog ergens naar buiten gaan, vind ze alleen maar prettig. Kortom, we proberen te zorgen dat iedereen z'n eigen gelegenheid heeft om op te laden (en dus vooral ook niet samen tv kijken of zo) en zijn dan aan het eind van de dag zélf echt op, maar het komt de sfeer onderling echt ten goede.

Sera

Sera

07-05-2010 om 00:47

Anna

Ik denk dat jouw situatie ook heel veel voorkomt bij mensen zonder kinderen met adhd. Zelf ben ik erg gevoelig voor geluid en dergelijke om me heen. Ik kan echt enorm moe zijn van een dagje pretpark of een dagje grote stad. Ik was laatst een paar dagen in Londen en daar had ik het ook heel erg dat aan het eind van de dag het echt ging duizelen, al die mensen, zoveel lawaai, overal gebeurd wat en ik kan het niet allemaal volgen of zien. Dat wil ik ook niet maar mijn hersenen nemen wel alles op. Aan het eind van de dag ben ik moe en wil alleen maar rust. Ik ben volwassen dus weet heel goed hoe ik hier mee om moet gaan. Ik kan me voorstellen dat een kind dat niet goed kan en helemaal niet meer weet hoe die de rust moet terugkregen. Dat eindigt dan inderdaad in overdreven druk doen, stoeien met broertjes of zusjes wat meestal eindigt in een huil- en driftbui...

Zelf zou ik adviseren om niet in een hotel te gaan zitten maar bijvoorbeeld te gaan kamperen of een huisje huren. Iets meer ruimte om iedereen zijn eigen ruimte te geven.

Mijn oudste dochter heeft na drukke dagen altijd even wat tijd voor zichzelf nodig om bij te komen; met een boekje in een hoekje. Mijn zoon is meestal heel druk en dan is het fijn om nog even te gaan voetballen met hem. Mijn tweede dochter heeft meestal ook zo'n enorm adrenaline gehalte en dat leidt heel vaak tot ruzie met haar broer. Fysiek de kinderen scheiden helpt wel. Maar het blijft een gedoe

Hai

Ik heb geen tips. Wel zag ik hele goede tips voorbij komen. Ik kan me zo voorstellen dat je op de toppen van je adrenaline loopt als je een achterbank vol stuiterballen hebt! De tips van Zofia vind ik zelf erg goed. Zorg voor elk een slaapkamer. Desnoods laat je 1 kind bij juliie op de kamer slapen!

Heb je trouwens wel eens IPG overwogen? (ja weer reclame voor ouderbegeleidng )Inderdaad het implemneteren van vaardigheden is erg belangrijk. Wij hebben er erg veel aan gehad! Als je er voor open staat wordt het onderdeel van je opvoed systeem!

Ik heb een hele map vol met opvoedvaardigheden. Ik kan je zo wat sturen per post indien je er behoefte aan hebt!

anna van noniemen

anna van noniemen

07-05-2010 om 20:57

Eh nikus

graag....enne, wat is IPG? (ken al veel afkortingen maar deze ff niet)...

Hoi anna

Intensieve Psychiatrische Gezinsbegeleiding. (dit is voor kinderen met een psychiatrische diagnose) Ook IOG is een aanrader. Het heeft een iets andere insteek en richt zich minder op de stoornis maar meer op het geheel!

Stuur maar ff een mailtje met je adres naar [email protected]!

Dan zal ik je wat per post doen toekomen. Duurt wel ff want heb een druk weekend Dus als je niks hoort dan klopt dat.

Guinevere

Guinevere

16-05-2010 om 16:16

Reactie van spuit 11

Ik lees dit nu pas omdat wij 2 weken op vakantie zijn geweest. Met zijn 4-en in een klein volkswagenbusje (campertje) in koud, vaak regenachtig weer. En dan met 1 ADHD-er en 1 peuter (7 en 3 jaar). Kortom, wij hebben ook vreselijk op elkaars lip gezeten, dus ik herken wel het 1 en ander.
Sowieso zitten de 2 kinderen elkaar gigantisch op te fokken de hele dag. Peuter vindt zijn grote broer machtig interessant, en imiteert hem en volgt hem als een schaduw. Dat levert bij hem dus ook vaak hetzelfde stuitergedrag op, gelukkig niet vanuit een ADHD-achtergrond (denk ik). Héél praktisch als je tot een paar vierkante meter leefruimte veroordeeld bent vanwege de kou/regen (helaas was het in Z-Frankrijk niet het weer dat ik had besteld).
We hebben gelukkig weinig echte escalaties gehad, behalve één keer toen man dreigde te vertrekken vanwege het die keer doorgeslagen gedrag van zoon (en het was die keer nog goed weer ook). Omdat dit alleen maar een loos dreigement was (doet ie wel vaker helaas) heb ik 'm verzocht de daad bij het woord te voegen, óf dat soort opmerkingen voortaan achterwege te laten. Hij koos de 2e optie trouwens.
Verder hebben we elke avond, geheel en al tegen onze vakantieprincipes, een filmpje aangezet voor de kinderen. De camper bleek namelijk een DVD-spelertje te hebben. Dus snel een paar Franse tekenfilms aangeschaft. De kinderen zaten samen in één klapstoeltje een uurtje te hangen, erg knus. En de rust keerde terug in de tent/camper, waardoor iedereen redelijk ontspannen de nacht in kon.
Ik vrees trouwens dat je je zoon van 6 voorlopig niet volledig gaat leren dat hij op een andere manier op zijn broer moet reageren. 't Blijft toch een jong kind. En misschien is het een idee om je oudste op dergelijke momenten een taak te geven? Zodat hij het niet als een straf ervaart dat hij uit de situatie wordt gehaald, maar als een eer?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.