Kind komt thuis met verbrande voeten...

Eerst

Wat vervelend en pijnlijk voor jouw kind (en jou).

Voordat je een conclusie kan trekken moet je weten wat er volgens school is gebeurd. Heeft je kind al eea kunnen vertellen ? En daarna wat wil je: excuses, goed gesprek om het misplaatste vertrouwen te herstellen bij jou, bij jouw kind pf zal je dat worst zijn.

Trouwens, waarom heeft school geen contact met jou gezocht om te vertellen wat er gebeurd was of je het weekend wilde aankijken of er niet iets ernstigs aan de hand is ?

Nog geen conclusie

Klopt, ik kan nog geen conclusies trekken omdat ik nog niet weet wat er precies is gebeurd. Ik heb vrijdagmiddag wel mails naar school gestuurd met het verhaal van mijn kind, voorzover ze dat kon vertellen, en de vraag of ze willen uitzoeken wat er precies is gebeurd. Al schrijvende werd ik alleen bozer, omdat ik vind dat het juist op deze school met deze kinderen niet had mogen gebeuren. Deze kinderen kennen ze, of horen ze te kennen (andere discussie...) en van mijn kind horen ze te weten dat ze een hoge pijn grens heeft. School heeft geen contact gezocht omdat ik vermoed dat school geen idee heeft dat dit is gebeurd! Ik vermoed dat er óf geen toezicht is geweest bij het voetenbad óf dat het bij de toezichthoudende niet duidelijk was dat kindlief pijn had.
Het is niet ernstig in de zin dat het geen 3e graads brandwonden zijn maar het is ernstig genoeg dat ze met de voeten in het verband zit en ik er zelf achter moest komen dat ze pijn en blaren had!

Wacht ff

Marobe schreef:
'Gebroken arm of blaar door het strijkijzer is ook gebeurd, kan gebeuren toch ? Of niet, als je met speciale kinderen werkt ? Wat is wijsheid ?"

En dan de opmerking van Wil: is dit thuis of op school gebeurt ? Ik las het als thuis want wie strijkt nu op school... maar nu twijfel ik.

Als het thuis was gebeurt, had school ha of ggd ingelicht denk ik (indien zoiets herhaaldelijk was voorgekomen). Indien andersom: misschien wordt het tijd dat de inspectie gewaarschuwd wordt (als zoiets herhaaldelijk voorkomt) ? Niet dat ik zeg dat jij dat moet doen, nu. Daar moet je even over nadenken als je wat kalmer bent en de ins & outs kent van het verhaal. Inspectie kent ook vertrouwenspersonen overigens. Scholen horen die ook te hebben. Je zou even de protocollen op school hierover (of het bestuur) op na moeten slaan. En wellicht vertrouwenspersoon op school even over op aanspreken. Het vergt wellicht wat checkwerk voor jou. Wil een extern of intern vertrouwenspersoon. Maar eerst weten, informeren en dan pas doen.

Ja ik zou ook woedend zijn. Ga ook even ter bevestiging van je verhaal naar de ha met je kind en maak wat fotos.

Judith-t , strijken

Ik las de blaren op de voeten van Marobe`s kind als het zoveelste incident op school. Het ging over praktijklessen en dan is strijken denk ik niet vreemd.
Maar we wachten op Marobe`s reactie, misschien heb ik het verkeerd begrepen.
Ik vind jou tip, praten met de vertrouwenspersoon op school, ook een goede.

Gesprek volgt as dinsdag

Na veel aandringen van onze kant om een verklaring en niet zozeer om een schuldige aan tw wijzen, hebben we dan eindelijk een gesprek kunnen inplannen.
De ongelukken zijn idd steeds op school gebeurd, gemiddeld genomen gebeurt er wel zoiets 1x per jaar. Dus niet alles in het afgelopen jaar, dat zou zéker erg zijn! Voor dit komende gesprek zullen we het alleen over de blaren hebben. Het is gewoon nog steeds niet duidelijk wat er nou is gebeurd en de enige die ons er antwoord op zou kunnen geven, piepte dat ze hoopte dat we niet dachten dat ze onvoorzichtig was geweest. Domme vraag, ik zei dat ik dat natuurlijk wel dacht. Wees een flinke meid en geef toe dat er fouten zijn gemaakt, als die zijn gemaakt. In het geval dat er geen toezicht is geweest, moet dat ook gewoon gezegd kunnen worden. Het leed is al geleden, ik wil nu alleen alle puzzelstukjes op hun plek weten te krijgen. Ben ik daar dan zo vreemd in? Ik dacht het niet.. als je kind het zelf niet kan vertellen of voor zichzelf niet kan opkomen, dan doe jij dat als ouder toch, is logisch?
Hmmm kindlief komt net thuis uit school met jas nog open, kraag dubbel geklapt, waaruit blijkt dat ze 'm zelf heeft aangetrokken maar dat er niemand is geweest die het even heeft nagekeken en de jas heeft dichtgedaan. Het is namelijk nog steeds winter, ik weet niet of ze het weten op school.. ojee, ik dreig weer helemaal boos te worden. Het was net een beetje weg.
Of - weer - ben ik nou zo'n zeurkous ??!

Geen zeurkous!

Ik vind dat je het heel kalm oppakt, zou aelf de neiging hebben gehad een ruit in te gooien bij de school of zo. Zijn ze nou gek geworden? Als ik mijn kind bij school aflever, verwacht ik dat het daar veilig is totdat ik het weer ophaal, punt uit. En als het een speciale school is, horen ze te weten dat er meer zog nodig is. ALs ze die niet kunnen geven, moeten ze geen risicovolle activiteiten meer uitvoeren en aan de bel gaan hangen bij schoolbestuur en overheid totdat ze dat weer wel kunnen.

Dat gedraai als er overduidelijk een fout is gemaakt, ken ik heel goed en ik word er misselijk van. Alleen maar aan hun eigen hachje denken, maar het gaat wel om onze kinderen!

Ik heb aangeboden er in een bepaalde situatie zelf bij te blijven, als het een geldkwestie was. Alles liever dan mijn kind risico te laten lopen. Maar dat mocht natuurlijk ook niet. Als je geen bevredigend antwoord krijgt, zou ik een jklacht overwegen, want ik zou geen rustig moment meer hebben als de situatie daar niet onder controle is.

Nog een gesprek gehad

En dan nu een gesprek gehad met teamleider en betrokken leerkracht, omdat ik nog steeds niet tevreden was met de antwoorden die ik kreeg. Wat bleek - na veel praten - kindlief is in het voetenbad gezet gedurende de gehele les, terwijl de 4 andere begeleiders bezig waren met de 4 andere kinderen. Eén ander kind ging rondjes rijden met haar rolstoel, die had geen zin in 'tuttelen'. Mijn kind heeft dus drie kwartier - dat is 45 minuten - in het voetenbad gezeten met de voetjes. "Goh," vroeg ik nog "Is dat normaal, 45 minuten? Even denken, meestal zit ik ongeveer 10 minuten bij de pedicure en niet langer.." De leerkracht werd een beetje rood.. De huid van de voetjes was he-le-maal zacht geweekt na 45 minuten. Tsja. Wat zeg je dan? Ik was in eerste instantie vooral verbaasd. Toen boos. Erg boos. Lekker makkelijk om een kind wat moeilijk mee doet in de groep, gewoon de hele les in een voetenbad te zetten !! De teamleider wees ons er op dat ze wel aangedaan was - maar dat was dan ook onze bedoeling geweest. Natuurlijk moet ze zich schamen! En nog eens achter de oor krabben of dit wel de juiste manier is om met onze kinderen om te gaan!! Allemachtig wat een stom mens... OK, dat was mijn woede. Daarna kwam de verantwoorde tekst : "ik hoop dat jullie dit niet weer willen doen en meer willen inzetten op deelname in de groep"..
Pfew...

Zeker schamen

Heb je ook een eerlijk gemeend excuus gekregen en de verzekering dat er voortaan beter opgelet en nagedacht wordt?

Hmm

"Daarna kwam de verantwoorde tekst : "ik hoop dat jullie dit niet weer willen doen en meer willen inzetten op deelname in de groep".. "
Knap dat je het nog zo verantwoord uit je strot kreeg en ik begrijp je pleidooi voor groepsdeelname.
Maar ik zou toch op school nog eens dringend melden dat zij verplicht zijn om zorg te dragen voor de veiligheid van jouw kind. Als dit in een verpleeghuis was gebeurd met een senior dan had het al lang in alle kranten gestaan en had de inspectie een bezoekje gebracht. Jouw positie als ouder houdt in dat jij de controle kunt uitoefenen. Als de school geen veilige plek kan zijn voor jouw kind, dan is het jouw verantwoordelijkheid als ouder om je kind te beschermen en thuis te houden.
Ik vind je boosheid eigenlijk niet ver genoeg gaan, bedenk ik nu

Maar een paar minuten in een paraffinebad!

Hoi Marobe,
Als het echt paraffine was dan mag de voet hier maar een paar minuten in ! De voet moet er dan uit tot de paraffine gaat stollen. Dit moet ongeveer 3 keer herhaald worden. Daarna gaat er een plastic zak om de voeten en moet de paraffine intrekken.
Zoals het nu gegaan is is absoluut gevaarlijk en nog stompzinnig ook.
Waar was dit goed voor ?
M.

Ik weet niet wat ik lees!

Ik werk met gehandicapte kinderen, maar zou ik de hoogste boom hangen als ik dit op mijn geweten had!!
Ouders worden om minder (veeeeeel minder) kwaad!
Het is kindermishandeling, al dan niet bewust.

Ik lees je draadje nu pas

Wat ben jij mild zeg. Onze jongste is ooit eens in een veel te heet bad gedaan. Nou, dat hebben ze nooit weer gedaan kan ik je verzekeren. Waarom moest jouw dochter met haar voeten in de paraffine? Wat is dit voor idioot verzinsel?

Reactie op jullie reacties

@Wil40: Nee, geen welgemeend excuus maar een ‘ze is erg aangeslagen’ van de teamleider over de leerkracht. Dat was ook onze bedoeling, schreef ik al.
@Sancy: “Als de school geen veilige plek kan zijn voor jouw kind, dan is het jouw verantwoordelijkheid als ouder om je kind te beschermen en thuis te houden.”
Waarom thuis houden, wat heeft dat voor zin ? Daar is niemand mee geholpen en bovendien dreigt dat al te veel en nog meer te gaan gebeuren als die ellendige bezuinigingen in het onderwijs door gaan. Deze school is de enige school in de wijde omgeving die passend is voor ons kind, we hebben er niet zoveel keus in.
Boosheid niet ver genoeg gaan – Natuurlijk zie ik dit soort situaties ook never nooit gebeuren, natuurlijk ben ik wel degelijk boos. Maar het is gebeurd, het is geweest, het is verleden tijd. Wat kan ik er nu nog aan doen, behalve mijn boosheid laten zien en duidelijk maken dat dit niet gewenst is? Dat begrijpen ze zelf toch ook wel, en anders in ieder geval als ik ze dat –boos- heb laten weten.
@Rembrand: Het was geen paraffine – gelukkig.
@Jasset: om veel minder boos worden, ik doe het niet meer. Het gaat ten koste van mij zelf en ik moet voor mijn kinderen kunnen blijven zorgen. Kindermishandeling ? Ja, misschien wel. Ik ga uit van ‘domme mensen’ en voor mijn kind ‘dikke pech’ – story of our life. Kindlief heeft ontzettend veel pech gehad en nog steeds, door de beperkingen. Ik probeer te beschermen en voor te zijn waar ik kan, maar ik kan niet alles. Daar ben ik nu achter en ben na ruim een jaar sinds ‘dit licht gezien te hebben’ nog druk bezig met het nablussen van mijn burn-out..
@Nikus, het was gelukkig geen paraffine en waarom ze er in moest? Omdat het (mijn interpretatie) makkelijker was dan iets te verzinnen om haar wat nuttig(er)s te laten doen. Met alle beperkingen moet je van zeer creatieve huize komen om iets te bedenken wat ze kan doen. Ik had gehoopt dat die creativiteit er op die school zou zijn, maar helaas. Bij deze leerkracht, dit jaar, is dat zeker niet het geval. Ik heb er wel aan gedacht om haar deze klas niet meer te laten volgen, maar het was al lastig genoeg om te bedenken wat ze dit jaar zou gaan doen dus wat ze dan als alternatief zou moeten doen wordt nog lastiger. Dan zou het zelfs kunnen zijn dat ze idd beter af is thuis, waar ik misschien met een PGBer ofzo, haar meer concrete taken zou kunnen laten aanleren dan dat ze op school kunnen verzinnen. Maar, als je dat al zo leest, is dat toch ook van de zotte ? Een school, met alle expertise die daar aanwezig moet zijn, zou toch ook in staat moeten zijn om passend onderwijs – weet je wel? dat speciaal voor onze kinderen wordt aangepast – moeten bedenken ? En op dezelfde taken uitkomen als ik kan verzinnen..?