Kind overprikkeld...

Goed idee

Ik heb het zelf nooit bewust gedaan, maar ben er in gelopen. Zoon zei dan dat hij ziek was, zag inderdaad witjes, maar knapte ogenblikelijk op zodra iedereen naar school was. Een geval van schoolziekte dus.

Daar kan je van vinden wat je wil, maar mij viel altijd op dat hij er enorm van opknapte en dat het effect van zo'n dagje nog lang aanhield. Misschien hebben sommige kinderen dat af en toe nodig.

Ja hoor

dat doe ik ook zo (als het kan, als ik er kan zijn). Als het niet kan, voel ik mij daar schuldig over. Het is mi het beste wat je kan doen onder de omstandigheden: even tot rust komen in vertrouwde omgeving!

Zie de discussie van passend onderwijs

Ik vind het heel goed dat een speciaal kind af en toe even bijtankt thuis. Kan je toch ook gewoon naar school zo benoemen? Ik kan mij niet voorstellen dat ze dat niet goed vinden. In de toekomst, als onderwijs niet meer 'op maat' is, zal het wel vaker gebeuren dat kinderen overprikkeld zijn, verwacht ik.
Bij mijn auti- dochter doe ik het nooit, trouwens, ik krijg haar dan niet meer in een ander ritme zonder veel ruzie en tranen..

Ze knapt zienderogen op

Ze is weer helemaal bijgedraaid. Vrolijk aan het tekenen nu. Geloof dat dit heel goed voor haar was. Ze zegt zelf ook dat ze weer rust voelt in haar hoofd en morgen gewoon weer naar school wil.
Heb haar gewoon ziek gemeld. Ga niet zeggen dat ze bij moest tanken. Bovendien wat is ziek bedenk ik me nu. Haar lijf gaf aan dat ze even rust nodig had; hoofdpijn (onrust in haar hoofd), misselijk... Vind ik eigenlijk wel onder de noemer ziek vallen. Hoop dat ze er weer even tegen kan na vandaag. Was eigenlijk best gezellig, ook nog even naar de bakker geweest en printpapier gekocht. Het heeft mama ook goed gedaan

Hier ook gedaan

Ha die Gonzo, en anderen,

ja, hier is dochter geregeld een dagje thuis geweest. Onze remedial teacher vond dat ook nodig voor haar. Af en toe een dagje, ze bloeide ervan op.

Ze is eroverheen gegroeid (ze is nu 11)
Nu gaat ze met plezier naar school, heeft ook een goede leerkracht dit jaar, en het gaat goed. Maar wel zo'n kind dat na een paar weken school witjes ziet, en aan vakantie toe kan zijn.

Juf vertelde deze week dat dochter na een werkje wel eens even moet uitrusten. Ze hebben een bank in de groep waar dat op kan, dus prima.

Hoe gaat het verder met jullie meisje, Gonzo?

Dihanne

Lukt steeds beter (beetje ot)

Hoi Dihanne,

Leuk je weer te zien
Wat zal ik zeggen, Met mij gaat het goed, ik begin echt een weg met haar te vinden, heb wel het gevoel dat ik de juiste dingen doe. Ook met mijn man trouwens Maar zij moet nog een weg met haarzelf vinden. Is voor alle kinderen zo, maar zij begint echt te merken dat ze anders is. In de kerstvakantie vroeg ze of er een cursus bestaat hoe om te gaan met woede. Dus ik zei dat ik wel wilde informeren, maar dat hoefde nog niet, want ze wilde eerst goed nadenken. Komt ze op het eind van de vakantie naar me toe of ik al informatie heb gezocht. Ik zeg nee, je wilde toch nadenken? Zegt zei: Ik heb onvoldoende informatie om een juiste beslissing te kunnen nemen. Ze is 7! Maar een heerlijke reactie, fijn om te merken dat ik dat weer leuk vind. In dat ellendige traject worden dit soort dingen allemaal problemen. Maar goed, die zoektocht viel niet mee, zie mijn draadje hier ergens boven Wat te doen, nieuw diagnosetraject?
Maar het lukt steeds beter, en vooral door op mezelf te vertrouwen. Dat ik wel weet wat goed voor haar is.
En hoe gaat het met jullie meisje? Hoewel al 11, dat wordt al echt iets Al aan het nadenken over de middelbare school? Gelukkig hier nog ver weg... En nu ik je toch 'spreek', heb jij een intelligentietest ooit laten doen? En zo ja, heb je daar iets aan? Ik twijfel want ja, wat weet je dan. Maar bij asperger komt er vaak een disharmonisch profiel uit en dan weet je waar de 'gaten' zitten. Kortom, ik twijfel...
Warme groetjes!
Gonzo

Ontspanningstip

Ik weet niet of het bij je dochter past. Bij mijn zoon past deze tip goed. Het is afkomstig uit een of ander boekje waar verder niets zinvols instond, behalve deze oefening.
Oefening:
Ga op de grond liggen, liefst comfortabele ondergrond. Benen losjes gestrekt, armen langs je lichaam, schouders omlaag.
Sluit je ogen. Probeer nu te kijken in je hoofd.
Is het donker in je hoofd? Is het licht in je hoofd? Is het overal anders?
(bij mijn zoon is één kant altijd veel lichter dan de andere).
* wacht op antwoord van kind, eventueel langer concentreren op de opdracht*
Probeer nu het licht te verplaatsen naar de plekken waar het donker is. Neem de tijd, dit duurt wel even.

Als het overal even licht is, is de oefening klaar.

Ik beschrijf de oefening nu zoals die mij bij staat. Bij zoon van 8 werkt dit perfect. Het werkt voor hem ontspannend, ik zie zijn ogen rustiger staan als hij deze oefening gedaan heeft. Wij gebruiken deze oefening maar af en toe, als ik denk dat het echt nodig is. Ik heb het gevoel dat het niet werkt als je dit elke dag doet. Maar dat is alleen op mijn gevoel gebaseerd.

Zelfs nog op vo

Mijn zoon met ADHD is inmiddels bijna 16. Maar zelfs de eerste 3 jaar middelbare school bleef hij 3x per jaar een dag thuis. Omdat hij natuurlijk niet moest denken dat dit een gewoonte kon worden mocht dit 1x per periode (vo is hier opgedeeld in 3 periodes). Zo'n dag kwam altijd ongeveer 2 weken voor een vakantie, dan was de koek gewoon op bij hem. Hoofdpijn, buikpijn, niet slapen, vroeg wakker en heel vervelend. Na zo'n dag kon hij er weer tegen. Gewoon even een dag niets hoeven, dat gaf al veel rust in zijn hoofd

Annet

Dank je voor de tip! Zou zomaar hier ook kunnen werken. Hoewel ik de oefening misschien moet aanpassen. Zij zegt altijd dat de celletjes in haar hoofd zo druk doen. En dat is soms maar in delen van haar hoofd. Dus misschien kunnen rustige cellen naar de delen waar de cellen druk zijn
Groetjes,
Gonzo

Let-it-flow dag

Ik heb zoon (9 jaar, adhd, iq-kloof) een tijdje geleden ook thuis gehouden. Hij had de avond ervoor wakker gelegen omdat zijn hoofd maar door bleef werken.

Juf gebeld dat hij even moest oppeppen. Met hem afgesproken dat hij die dag alles ging doen wat hij de avond ervoor bedacht had. Liedjes schrijven met zijn gitaar, schilderen, breien (jaja), tekenen en knutselen. Hij is echt de hele dag bezig geweest. Toen zijn vriendje hem om 15.00 uur beeld is hij op zijn fiets gesprongen. Daar flink lego gespeeld en daarna sporten.

hij heeft daarna heerlijk geslapen. Dat heb ik ook zo aan de juf vermeld. En zij begreep heel goed waar ik het over had.

Gonzo, goed dat je dit hebt gedaan.

Gonzo

Nee, niet aanpassen. Het gaat juist om wat ze voelen/zien, niet om de uitleg.
Mijn zoon heeft een enorme V/p kloof, wat betekent dat zijn linker en hersenhelft moeilijk samenwerken. Hij weet daarvan, begrijpt het ook voor zover hij kan.
Maar deze oefening moet je echt op gevoel doen, niet op begrip.
En ja, bij zoon was zijn 'zwakke' helft donker en de sterke helft licht.
Maar dat zou bij jouw dochter weer anders verdeeld kunnen zijn.

Mocht het licht/donker niet werken, dan kun je altijd nog naar jouw idee.

Aan gonzo (behoorlijk o.t.!)

Ha Gonzo,

Wat een slimmerdje is jullie dochter toch!

Hier gaat het aardig goed, maar ik heb een zwaar gekneusde voet, kan alleen op twee krukken lopen. Dus het huisgezinnetje staat op zijn kop, en aspergerman kan het eigenlijk niet bolwerken. Maar er zit vooruitgang in: voet lijkt weer op een voet (qua vorm) en is nu groen/geel.

Onze dochter zit pas in groep 6. We hebben een IQ-test laten doen toen ze eind groep 3 zat, omdat ze helemaal niets leerde (en als ik schrijf niets, dan bedoel ik ook niets). Daarom was een IQ-test voor ons belangrijk, en zeker voor de school. Ze heeft toen een rugzak gekregen, en groep 5 twee keer gedaan. Nu gaat het wel redelijk op school. Ze had overigens geen disharmonisch profiel in die test.

Ik heb nog wel nagedacht over je dochter. Is het nu vooral de woede, of de angst, en in hoeverre komt het ene voort uit het andere? Heb je daar een beeld van?

Wij hebben ooit een Kanjertraining met onze dochter gevolgd, vond ik waardevol

En voor angst is een goede training, die heet Denken + Durven = Doen. Maar daar moet je acht voor zijn. Deze training staat nog op mijn lijstje om met onze dochter te doen, maar ik wil dat ze eerst goed gewend is in de bovenbouw op school (op haar school zitten groep 6,7,8 bij elkaar in bovenbouwgroepen).

Gelukkig hoeven we dus nog niet over de middelbare na te denken, en ziet ze op school bij de nu groep 7/8-ers hoe het allemaal werkt.

Ik denk dat het voor haar wel speciaal VO zal worden, maar we zullen zien.

groetjes
Dihanne

Dihanne

Oei, dat klinkt niet fijn, die voet. Beterschap!
En fijn dat de middelbare nog niet in zicht is

En het klopt wat je zegt: woede of angst. Ik denk dat ze bij elkaar horen. Ze is bang voor de nacht dus zodra bedtijd in zicht komt is het ellende. Huilen, boos, dwars. Maar ik kan haar niet goed helpen. Ik blijf rustig en geduldig maar doe gewoon wat we altijd doen. Dus even troosten en dan gewoon tandnepoetsen en ik begin gewoon met boekje lezen. Ik merk dat ze daarvan rustiger wordt. En halverwege de nacht wordt ze echt bang en komt ze in het bed bij ons. Hoop dat dit een fase is. Of dat die psych hier iets aan kan doen...
Als ze in woede schiet, word ik dus niet meer boos want ik weet dat het angst is. Maar dat breekt mijn hart, je kind zo angstig zien... Is jouw dochter ook zo angstig?
Groetjes en sterkte met je voet! Hopelijk blijft je man het nog even redden
Gonzo

Gonzo

Goh, wat bijzonder dat jou dochter daar zelf zo bewust over nadenkt! Hier is dat (nog) ondenkbaar hoor, en zoon is 9. Hij weigert nagenoeg om over zijn boosheid te praten, zelfs na een half jaartje kinderpsycholoog. Zijn boosheid bespreken levert vaak weer een nieuwe driftbui op

Heeft ook nadelen ijsvogeltje

Dat zelfbewuste heeft ook nadelen IJsvogeltje. Ze ziet dat ze anders is en dat is een enorme strijd voor haar. Waarom heb ik een hoofdje dat anders werkt? Dat wil ik niet wordt regelmatig gezegd. Ze begint nu ook op school op te vallen, misschien dat ze het daarom fijn vond even niet te hoeven vandaag. Haar klasgenootjes doen leuk met haar hoor, maar ze valt niet graag op, tenminste niet hiermee. Ze wil wel graag de hoofdrol in het toneelstuk
Maar het heeft ook voordelen. Op een uitje met school zoekt ze halverwege een rustig plekje op om even de stilte te zoeken. Dat deed ze al toen ze nog maar net 7 was (nu bijna 8). Vond de psych toen ook al zo bijzonder. En nu dan datz e iets met haar woede wil. Ook een voordeel, hoewel... ik vind hulpverlenersland een oerwoud dus ik kijk niet uit naar weer een traject. Maar alles voor je kidneren hé

Zelfredzaam

Dat klinkt als een zelfredzaam kind Gonzo. Die geruststelling heb ik zelf pas veel later met mijn kinderen gekregen. Dat is een geweldige eigenschap van je dochter, daar zal ze nog veel plezier van hebben in haar leven.
Omdat ze zaken niet intuitief aanvoelen, zijn ze al van jongsafaan gewend om zaken te beredeneren, dat is inderdaad wonderlijk om te zien. Mijn zoon had tekst bij zaken als eerste verliefdheid en de wereldvrede, daar was ik op die leeftijd helemaal niet toe in staat om dat zo helder onder woorden te brengen.
Het kunnen dan ook uitstekende debaters worden. Mits ze leren om de omgevingsruis ook mee te beredeneren en de lichaamstaal te leren lezen en al die andere kleine details die in de omgang met mensen van vitaal belang zijn.

Andere kinderen

Ik wijs mijn kinderen regelmatig op kinderen en volwassenen in hun omgeving die op eenzelfde manier functioneren als zijzelf. En dat we nou eenmaal niet allemaal hetzelfde zijn. En ja, hun karakter komt gewoon minder voor maar er zijn er meer. Zoon kwam pas tot die realisatie op het speciaal onderwijs waar hij andere kinderen trof als hij en waar bij de intake juist al die zaken benoemd werden waar hij wat mee had. En hij heeft een neefje met PDD-NOS waar hij graag mee optrekt. Op de basisschool had hij een meester, niet zijn eigen meester, waar hij hele gesprekken mee had over de Griekse mythologie en andere gewichtige zaken, de buurman, zijn huisarts. Zo zeldzaam is het nou ook weer niet. En je mag mensen niet diagnosticeren maar je kunt ze wel wijzen op eenzelfde manier van reageren en spreken en zaken oplossen, daar gaat het uiteindelijk om.
En bij zijn spreekbeurt hebben we alle beroemdheden opgezocht waarvan achteraf gedacht wordt dat ze een vorm van intelligent autisme hadden of hebben. Het hele internet is in feite een cadeautje van Aspergers aan de wereld.
Het is gewoon een bijzonder karakter waar je nadrukkelijker mee om moet leren gaan omdat je in een omgeving zit waar de meeste mensen nou eenmaal anders in elkaar zitten.

Zoekt en gij zult vinden...

Mijn kinderen zitten niet (meer) in het speciaal onderwijs. En ik vind het gewoon grappig met welke vriendjes ze nu thuis komen; ze weten feilloos het kind eruit te pikken in een "gewone" klas, waar ook iets mee is. En dat hoeft niet altijd precies hetzelfde te zijn, maar de herkenning "jij bent ook anders" kan soms heel leuk uitpakken. (op school worden die dingen overigens niet echt benoemd, dus het is niet zo dat ze letterlijk horen dat jantje en pietje asperger hebben en keesje adhd) Buitenbeentjes zoeken elkaar ook op.
groetjes, Tess