Loslaten
Zoonlief (ADHD) van 8,5 gaat straks naar groep 6. Hij zal straks tussen overwegend oudere en grotere kinderen zitten (het is sowieso een onderdeurtje) en hij wil uiteraard ook "groot" zijn. Hij speelt ook vaak met oudere kinderen. Een punt is het hem alleen laten fietsen van en naar vriendjes, naschoolse, de winkels etc. Hij kan op zich prima met mij meefietsen maar mist het vermogen om op alles tegelijk te letten, goed uit te kijken, recht te fietsen etc. Hij doet echt gigantisch zijn best maar ik vertrouw hem voor geen meter op de fiets. In ieder geval (nog) niet alleen. Het is echt een jochie dat overal tegen aanbotst, snel ongelukjes heeft etc. De meeste van zijn vriendjes, ook degenen die net zo oud zijn als hij mogen al wel kleine stukjes alleen naar de winkel fietsen etc. Natuurlijk begrijp ik heel goed dat hij dat ook wil en ik wil hem wat dat betreft ook loslaten maar ik vrees gewoon ongelukken. Herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie daarmee om? Ik heb zoonlief al uitgelegd dat ik hem wel vertrouw maar dat het zijn ADHD is die het moeilijker maakt. Zo zag ik hem laatst met losse handen een stukje op de weg fietsen en ik was echt geschokt. Heb hem uitgelegd dat dat vragen om ongelukken is en hij zei: "mama, ik weet dat het niet goed is maar mijn hoofd zegt dan dat ik zonder handen moet fietsen". We gaan het er binnenkort met de therapeut over hebben maar ik maak me toch zorgen ook omdat van hem verwacht wordt dat hij straks met uitstapjes met de klas goed zelfstandig kan fietsen... Op dat kleine fietsje tussen al die grote kinderen op een veel grotere fiets... Zo zijn er meer van die dingen. Momenteel slikt hij trouwens geen Methylfenidaat omdat hij er nog steeds misselijk van wordt en geen eetlust heeft. Maar daar gaan we het nog met de kinderpsychiater over hebben. Zucht. Ik wil hem echt meer loslaten en meer zelfstandigheid gunnen maar niet als ik doodsangsten uitsta...
Hier heb ik
iemand van het PGB ingehuurd om met hem te gaan leren fietsen, verkeersregels, opletten....en dan vooral de route naar de scouting en eventueel de middelbare school....Zoon is 10....wat we nu weleens doen, bijvoorbeeld in het weekend mag hij even naar de bieb alleen, of bij opa langs....dan is het minder druk op de weg en hoeft hij dus niet zoveel verkeer in de gaten te houden....en zo langzaam opbouwen...maar met 8 jaar kwam dat ook nog niet in mij op hoor!
Hier ook
vanuit het PGB. Dochter is 8, we zijn nu meer dan een half jaar bezig. Wat we bereikt hebben is minimaal, maar toch belangrijk: Ze kan nu recht fietsen. Voorheen slingerde ze over de hele weg, nu rijdt ze langs de kant. Aangezien wij wel hadden ingeschat dat het een meer jaren plan zou worden zijn we er bijtijds mee gestart. Zo hebben we geen haast en heb ik geen stress.
We hebben hierbij ook een computerprogramma aangeschaft: Veilig fietsen, veilig lopen. Dit is wel op ZMLK nniveau, dus prima voor mijn dochter maar ik denk dat vlugge leerlingen er weinig aan vinden.
Fietsen
Hmm, ik heb geen PGB; krijg ik ook niet want ik zit in de WSNP. Ik zal het dus maar aankaarten bij de therapeuten want het is een behoorlijk issue. Maar ik ben blij dat ik niet de enige ben met dit probleem
Nee,
dit is nu typisch zoiets wat bij ons ook speelt, Elisa. Maar onze zoon vind het meefietsen van ons nu eigenlijk nog wel gezellig, dus levert dat nu nog geen probleem. Dat voorzie ik wel voor de toekomst...
Ik betwijfel ernstig of een computerprogramma daar iets aan verandert. Het lijtk me toch dat dit juist praktijkervaring moet zijn?
Wsnp
De WSNP heeft niets te maken met een PGB wat je voor je zoon aanvraagt. Het PGB staat op zijn naam en wat jij wel of niet verdient is daar niet van invloed op. Misschien wel al je jezelf daarvan uitbetaal, maar dat is dan een ander verhaal. Je kunt dus wel een PGB aanvragen...
Pgb
Het werd mij afgeraden om PGB aan te vragen tijdens de WSNP omdat blijkt dat het veel problemen geeft. Maar goed, ik moet toch eerst de TOG (opnieuw) gaan aanvragen; vorige keer werd die niet toegekend dus daar ga ik eerst maar achteraan.
