Mopper, stomme adhd
Mopper mopper. Zoonlief, bijna 11 jaar, ADHD, loopt al 2 weken te chagrijnen door het huis. Hij flapt er van alles uit, iedereen moet het ontgelden, de naarste opmerkingen maakt ie. Hij slikt sinds 3 maanden concerta. Hiervoor een paar maanden ritalin. Hij lijkt nu heel erg op het kind dat hij was voor de diagnose, van voor de medicatie. Zou dit een typisch gevalletje medicatie bijstellen zijn. Of hebben we te maken met vroeg puberaal gedrag. Hij laat zich nog wel wegsturen, afkoelen. Daar is ie nog we een jongetje in. Maar leuk is anders!
Wat vragen
hoeveel mg ritalin kreeg hij? En hoeveel mg concerta nu? Het kan vanalles zijn, ook dat concerta misschien niet het juiste middel voor hem is. Ook kan de dosering te laag zijn. En ja, het kan ook al wat puberaal gedrag zijn. Weet niet meer precies, maar weleens gelezen/gehoord dat die bij ADHD-ers wat eerder begint (en vaak ook eerder afgelopen is).
Ritalin en concerta
kan toch net even anders zijn. Bijv, zoon kreeg 20 mg ritalin verspreid over de dag, 18 mg ligt daar het dichtst bij, maar werkte voor geen meter. de 27 mg wel. Nu heeft zoon inmiddels ook 36, maar merken we dat einde van de dag toch weer ritalin nodig is erbij. Het wijzigt dus ook steeds. Het kan dus best dat die 36 voor jullie zoon te weinig is. Zomaar stoppen of weer overstappen zou ik niet doen, eerst overleggen met de arts lijkt me beter.
Concerta
Mijn zoon (ook bijna 11 en ADHD) slikt alweer een paar jaar tot volle tevredenheid Concerta. Ritalin werkte ook goed bij hem maar hij had geen eetlust meer en het meerdere keren per dag een pil slikken was niet te doen.
Hij begon met 18mg en zit nu sinds anderhalf jaar op 27mg. Maar hij is slechts 1m40 en 27kg.
De juiste medicatie in de juiste dosering vinden is trial and error. Het kan idd best zo zijn dat Concerta gewoonweg niet goed helpt bij jouw zoon of dat hij een lagere/hogere dosering nodig heeft. Een te hoge dosering kan verschijnselen geven die lijken op gedrag zonder medicatie. Idem te laag dus altijd in overleg met de arts kijken wat er nu verder moet gebeuren en de zaak evalueren; evt. met behulp van observatielijsten thuis en op school. Nooit zomaar op eigen houtje gaan experimenteren met de medicatie.
En ja, ook hier bespeur ik al pre-puberaal gedrag. Alsmede lichamelijke kenmerken die erop wijzen dat mijnheer langzaam doch zeker de puberteit ingaat. Met 11 jaar is dat tegenwoordig beslist niet te vroeg. Bepaald gedrag van je zoon kan hier zeker ook mee te maken hebben.
Overleg anders gewoon zsm even met je arts hierover. Succes!
Wist je dat
Wist je dat concerta na het slikken van het tablet een lager dosis afgeeft en dat het langer duurt voordat het werkt, vergeleken met methylfenidaat?
Wij zijn onze zoon daarom de concerta een half uur voor het opstaan gaan geven. Hierdoor werkt het al voordat hij beneden in de hectiek van ons gezin komt.
Daarnaast werkt concerta 36 mg, ongeveer alsof je 8 + 14 + 14 mg methylfenidaat inneemt in ochtend middag en avond. Concerta geeft dus 's ochtends langzamer en minder medicijn af, dan kortwerkend. http://www.adhd-xtra.nl/forum/index.php?topic=20345.0
Misschien maakt dat bij jullie net het verschil? Bij onze zoon is het zo, dat wanneer hij eenmaal in een verkeerde flow zit, het voor hem heel moeilijk is, om de dag te redden. Naar mijn leken verstand komt dat door de hormonen die hij maakt, als er 'iets mis' gaat. Zijn hele emotie en gevoelsleven is dan verstoort en dan lijkt het net of zijn medicatie niet werkt.
Emoties
Wat ook nog zo is, is dat kinderen (en volwassenen) met ADHD als ze net medicatie gebruiken, opeens veel minder verstoord worden door de drukte in en rond hen heen.
Opeens is er ruimte voor andere emoties en gedachten. Plus dat er een stukje zelfbewustwording komt van het eigen gedrag en functioneren en dat van de wereld om hen heen. De kurk is uit de fles en dat is nogal verwarrend.
Geestelijk en emotioneel kan dat een behoorlijke impact hebben; ze zijn dan even uit balans en moeten die balans weer terug zien te vinden en leren omgaan met die andere gevoelens en gedachten.
Dat kost tijd en als je er zelf niet uitkomt kan een stukje therapie of andere vorm van begeleiding hierbij enorm helpen.
En zeker als een kind dan ook nog gaat pre-puberen kan het negatief gedrag vertonen, puur omdat het niet goed weet hoe en wat. Het is geen onwil, maar onmacht.
Veel praten, positieve feedback en daarnaast duidelijke regels en structuur kan goed helpen. Daarnaast af en toe flinke lichamelijke activiteit om het koppie leeg te maken. Voldoende slaap is juist dan heel erg belangrijk maar een periode slechter slapen kan erbij horen vanwege die warboel in het hoofd.
Zorg voor een vast, rustig avondritueel en laat je kind minstens twee uur voor het naar bed gaan niet computeren of tv kijken.
Het is echt even aanmodderen en de juiste weg en balans zien te vinden.
Nou,,,
Succes dan maar!
Arts
Als het een huisarts is, is dat idioot lang. Voor een kinderarts of psychiater niet, helaas...Ik mag mailen met onze psych, mag jij dat ook? Dan kan hij/zij vast wat tips geven.
Gewone afspraak
Ik geloof dat ik jullie geval met de assistenten van de kinderarts (gaat het eigenlijk om een kinderarts?) zou bellen en vragen of je eerder mag komen voor een gewoon consult. Telefonisch kan hij waarschijnlijk toch niet zoveel voor jullie betekenen en anders ben je weer een paar weken verder.
Jullie hebben een legitieme vraag, het is geen 'alles gaat lekker' geval. En dan vind ik dat je die arts het beste even in zijn ogen kan kijken.
