Omgaan met vriendjes
Mijn lieve jongen (7,5) heeft asperger, wat betreft sociale relaties lukt het maken van vriendjes best goed, maar hij is ontzettend claimend. Bij een vriendje uit de straat (spelen al vanaf kind met elkaar) gaat hij elke dag vragen of hij wil spelen. Vaak is het antwoord nee. Enerzijds omdat vriendje alleen van voetballen houdt en die van mij niet echt, anderzijds omdat hij denk ik ook heel benauwd wordt van het claimen. Ik (en vader) heb geprobeerd met zoon daarover te praten maar hij snapt daar werkelijk niets van.
Net was mijn zoon weer zo verdrietig om weer een afwijzing, mijn moederhart huilde mee. Hij wil zo graag spelen,(kan eigenlijk ook niet alleen spelen) en is zo bang om vriendjes te verliezen. Wat kan ik voor hem doen om hem gepaster gedrag te leren? Heeft iemand tips?
Dank jullie wel alvast!
Een regel
Hoi, ik kan me het helemaal indenken, zoiets zou hier ook kunnen gebeuren. LAstig altijd. Maar omdat hij het niet aanvoelt dat hij misschien beter niet elke dag daar op de stoep kan gaan staan zou ik er een regel van maken. Bijvoorbeeld: je mag drie keer per week aanbellen. Of: op dinsdag en vrijdag. Als je de ouders kent misschien zelfs met hen bespreken : wat is een handige dag. Succes in ieder geval, en ik lees mee voor meer tips. Groetjes, Marleen
