Opmerkingen/meningen luier zoon
Vandaag ging ik met mijn 11 jarige zoon naar de stad, hij heeft een stofwisselingsziekte en is dubbel incontinent. We besloten met de bus te gaan. Na 2 uurtjes in de stad te hebben vertoefd, namen we de bus terug naar huis. Toen we op de bus aan het wachten waren merkte ik dat hij een grote boodschap had gedaan, er was geen mogelijkheid om iets schoons aan te trekken, anders had ik dat zeker gedaan. Dan maar zo snel mogelijk naar huis. Eenmaal in de bus ontstond er een kleine discussie met een mede reiziger (overigens wel op een ''normale manier'') omtrent zijn luier, omdat de bus toch bijna leeg was besloot ik maar naar achteren te verplaatsen. Tenslotte kwam ook een controleur van de handhaving (van de busmaatschappij) na mij toen en zei dat dit eigenlijk niet de bedoeling was. Ik stond een beetje met de mond vol tanden en heb hierop mijn excuses aangeboden. Hoe denken jullie hierover? Wat vinden jullie hiervan?
Alvast bedankt.
nou
dat je alleen met de bus (ov) mag voor noodzakelijk (werk) verkeer en dat een paar uurtjes met je kind naar de stad daar niet onder valt. Ik denk dat die controleur daar op doelde.
reactie
Hij doelde echt de (volle) luier, en zij dat dat niet wenselijk was. Ik begrijp het noodzakelijke verkeer, maar constant thuis zitten is ook niks en mijn zoon moet nieuwe schoenen en nieuwe shirt hebben. Ik ben ook expres buiten de 'spit's uur gegaan. Mijn man was met de auto naar het werk, anders was ik met auto gegaan... Maar hij viel over de luier..
Tja
Met een kind met een handicap zul je waarschijnlijk wel vaker alle ogen op je gericht hebben. Het kweken van een olifantenhuid lijkt me dan ook de aangewezen weg.
Dat geldt al voor een 'gemiddeld' kind, ook dan ben je blijkbaar publiek bezit en mag men vrij commentaar leveren.
Je geeft mee: ik had het ook graag anders gezien, maar het ongelukje was niet te voorkomen en we moeten toch naar huis. We zijn al express buiten de spits gegaan maar kind heeft dringend nieuwe kleding nodig.
Het zou me verbazen als het verder zou gaan dan aanspreken. Het is toch vaak wat de boer niet kent dat eet hij niet en men realiseert zich niet in wat een knel je kunt komen te zitten met je kind als je je ook nog druk moet maken over eventuele overlast voor anderen. En dan is het altijd hetzelfde. Er zijn mensen met begrip die je soms ook te hulp schieten en er zijn mensen die vinden dat je met je kind maar thuis moet blijven zeker als er sprake is van een handicap. Opbergen maar.
Begrijpelijk
Er is niemand die commentaar heeft op het feit dat je kind een luier draagt. Maar een kind in een volle luier meenemen doe je niet. Dat doe je ook niet met een baby. Die verschoon je als dat moet, desnoods op je schoot. Je laat ook een baby niet zo lang in de poep zitten.
Natuurlijk was er geen gelegenheid om je zoon te verschonen, want de kroegen zijn nog dicht en als die al open gaan is het nog maar de vraag of je er van het toilet gebruik mag maken. Even op je schoot lukt ook niet met een 11 jarige.
Maar dat had je van te voren kunnen weten.
Thuis zitten is ook zo wat, maar als de stad in gaan praktische problemen oproept, dan ga je niet.
Het bericht is dat het niet wenselijk is dat naar stront stinkende mensen gezellig in de bus gaan zitten. Een open deur eigenlijk.
Waarom verbaast je dat?
wauw...
Ik vind die laatste reactie echt hard zeg. Het kan gewoon gebeuren. Het had ook in de bus kunnen gebeuren. Jammer dan.
Ik werk met gehandicapten en ervaar zelf ook dat je dit niet altijd kan voorkomen. Moeten ze daarom maar thuis blijven? dacht het niet!!!
Zo, dat is fijn!!
Dus als je incontinent bent, en dat zijn er velen niet alleen gehandicapten maar ook veel vrouwen en ouderen, dan moet je thuis blijven.
Dan isoleer je wel een heel grote groep.
Ze dragen incontinentie materiaal omdat ze geen controle hebben niet omdat het zo leuk staat of lekker zit.
Met de instelling van MLavel zou mijn zus het terrein van de inrichting niet af gemogen hebben. Gelukkig mogen mensen met incontinentie problemen gewoon van het OV gebruik maken. Natuurlijk wil je zo snel mogelijk verschonen maar dat kan niet altijd.
Ook meegemaakt dat je wil verschonen maar dat het invalidentoilet op slot zit maar je de sleutel niet krijgt omdat mijn ernstig gehandicapte zus niet in een rolstoel zit. Ooit geprobeerd een volwassene staand te verschonen in een gewoon toilet? Dat is veel te krap.
En zo worden gehandicapten steeds buitengesloten.
@ Mandy
"Mijn man was met de auto naar het werk, anders was ik met auto gegaan..."
Ik snap het niet helemaal.
Los van het incontinentie probleem.
Waarom moest je perse vandaag met je zoon naar de winkels?
Ik wil ook graag naar de stad. Heb geen auto, maar OV is voor noodzakelijk reizen. Dus helaas, geen plezier tripjes voor mij. Artikelen die ik niet in de buurt kan halen, die moet ik bestellen op internet.
Neem aan dat je man geen 7 dagen in de week werkt, dus dat er ook alternatieve dagen waren om met de auto te gaan. Of het alternatief dat je man met OV gaat en jullie met de auto.
De hele maatschappij staat op zijn kop, dus ook het OV, omdat er een virus heerst. Mondkapjes (vanaf 1 juni), bij griepklachten blijf je thuis, handen wassen als je thuis komt etc. etc.
Misschien moet je even lezen over poep en de verspreiding van corona virus (luiers kunnen doorlekken).
Openbare toiletten zijn niet voor niks gesloten. Je wist dat je je zoon niet kon verschonen als hij een ongelukje zou krijgen. Je zoon is 11 jaar. Hoe heeft hij zich op de terug weg gevoeld in de bus!
Helemaal eens met Jo
Toch wel eens met M Lavell
Niet dat je dan thuis moet blijven, maar wel dat je het zowel je zoon als je medepassagiers niet aan kunt doen om met een stinkende luier in de bus te gaan zitten.
Daar moet je echt een plan B voor bedenken.
Plan B
is echt niet zo eenvoudig met zo'n groot gehandicapt kind, in de stad zonder veel groen. Als hij moet moet hij.. Het is heel vervelend, die stank (en enorm gênant voor hem en zijn moeder), maar dit was onmacht. Het moet ook weer niet zo zijn dat je je gehandicapte kind alleen maar binnen moet houden of binnen een straal van x aantal meter van je huis. Dus dit is gebeurd, TS werd erop aangesproken (op zich begrijpelijk), maar het is gewoon niet anders.
Flauwekul
“ is echt niet zo eenvoudig met zo'n groot gehandicapt kind, ”
In dit geval was dat heel eenvoudig geweest, namelijk gewoon wachten tot pa niet hoeft te werken zodat er met de auto, misschien wel samen met pa, gegaan kan worden.
Niet jammeren over uitsluiting trouwens: Het begint met het feit dat je helemaal niemand zo lang in zijn eigen kak laat zitten. Niet in een bus, niet in een auto en niet in een verpleeghuis.
Dat je met oudere incontinente personen daardoor voor praktische belemmeringen komt te staan, is evident. Dat is verder niemands schuld. Dat is gewoon zo.
MLavell
soms is het echt niet anders, je kunt moeilijk gaan verschonen in een bus!
Om ze daardoor uit te gaan sluiten zoals jij voorstelt is niet acceptabel.
Weet wel dat volgens de AWBZ destijds je aan 2 luiers per dag voldoende zou hebben omdat 1 luier de urine en ontlasting van 24 uur zou kunnen opvangen. Ja, echt stond zwart op wit in de zorgtoekenning voor mijn zus, de rest moest ze maar zelf betalen.
Ook een baby kun je niet op elk gewenst moment verschonen, natuurlijk doe je dat wel zo snel mogelijk, maar met een baby in de bus zou niemand er wat van zeggen.
Eens met lavell
En ik vond het doortrekken van haar bericht naar het volledig uitsluiten van gehandicapten behoorlijk uit de bocht vliegen.
Want de boodschap is niet ‘hij mag nooit met de bus’. De boodschap is dat dit bezoek op dit moment niet handig gepland is en ondoordacht. En dat handhavers er nou eenmaal zijn om je te wijzen op je domme keuzes.
Dom? Ja. Want het ov is niet bedoeld ivoor pleziertripjes. En ja, daar valt dit bezoek ook onder. Op een andere dag had pa niet de auto mee of pa had kunnen thuiswerken op die dag, zodat de auto er wel was. Daarnaast, als nieuwe kleding echt noodzakelijk was; Online kun je heel rustig en uitgebreid schoenen en kleding shoppen en terugsturen als het niet past. Kies je dan voor de juiste online shop, is het er een dag later. Thuis kun je je kind verschonen als het nodig is.
Of, als je een paar weken wacht, dan is de horeca open en had je hem daar kunnen verschonen.
Dus nee, het is niet tof om er op aangesproken te worden. Maar jouw keuzes, waardoor deze situatie is ontstaan, zijn nog veel minder tof. En dat mag best gezegd worden, zonder dat iemand de ‘jij discrimineert alle gehandicapten altijd en die zijn dus zielig’.
Dat had moeten zijn ‘deze moeder had iets meer moeten nadenken dan was deze voor haar zoon vervelende situatie niet ontstaan’.
nee
ik jammer niet, maar shit happens 
Ook met de auto, had kind spontaan in de kledingzaak kunnen poepen en had ook iedereen omgekeken en er schande van gesproken. Had ze kind snel kunnen afvoeren naar huis.
Het is gewoon gebeurd. Ik denk ook dat ze even niet meer zo graag met de bus gaat, dat snap ik. Maar ik vind niet dat het eigen schuld kattenbult is.
Hou het bij deze kwestie
“ soms is het echt niet anders, je kunt moeilijk gaan verschonen in een bus!”
Een baby wel, een 11 jarige wat lastiger (ik denk dat ik het zou kunnen).
Maar je kunt wel besluiten om niet met de bus te gaan. Zeker in deze tijd (zie ook eerder in dit draadje) Met de bus gaan is voorbehouden aan noodzakelijk verkeer. Niet voor winkelen.
Eens
dat het uitje nu niet handig gepland is. Niet alleen had het nu niet met de bus gemoeten, ook is er nu geen plek waar je je zoon kunt verschonen.
Uitsluiten
'Om ze daardoor uit te gaan sluiten zoals jij voorstelt is niet acceptabel.'
Er is gern sprake van uitsluiten. Er is sprake van rekening houden met de beperking van zoon en daar op anticiperen.
Wel of geen corona tijd
Met een kind met "een vlekje" doe je het in de ogen van anderen toch nooit goed. De halve wereld weet zijn kritiek tegen je te spuien verpakt als goedbedoelde adviezen waar je niet om gevraagd hebt. Ervaring genoeg.
Vragen of in een gelegenheid was wij, als enige gasten, waren vragen of de muziek iets zachter kon, omdat zoon het zo niet volhield. Nee dat kon niet, dit volume hoorde bij hun manier van presenteren. Als kind er overprikkeld van raakte moesten we het pand maar verlaten.
Olifantenhuid kweken en en teflon jasje aandoen als je weg gaat.
Rekening houden met je kind en zijn handicap en en beetje vooruit denken in de trant van wat? Als....
Met dichte horeca een de vraag om alleen ov te gebruiken voor noodzakelijke reizen zou ik met mijn kind ook geen kleren zijn gaan kopen met de bus.
Maar als ik toch in de bus had gezeten en een kind met "een vlekje" zou onaangepast gedrag vertonen zou ik daar niets van hebben gezegd. Wetend dat zo'n moeder daar echt niet op zit te wachten, die weet zelf ook wel dat de situatie die ze zelf gecreëerd heeft niet handig is/ was.
Dat betwijfel ik
Ik zou sowieso niet in die bus zitten, want het verzoek om niet noodzakelijke reizen met ov te vermijden geldt ook voor mij. Ik shop dus online, en vermijd overigens helaas alle plekken waar muziek aan staat. Inderdaad, die overprikkeling zorgt voor mij voor veel klachten.
Maar waar ik over val is dat jij leest ‘ Wetend dat zo'n moeder daar echt niet op zit te wachten, die weet zelf ook wel dat de situatie die ze zelf gecreëerd heeft niet handig is/ was.’.
Terwijl ik dat beeld helemaal niet krijg. Ik lees een moeder en andere moeders die het zelf helemaal niet onhandig vinden om in Corona tijd met het ov naar de stad te gaan. Vanzelfsprekend spreek ik moeders in de bus niet aan op een voor henzelf ongemakkelijke situatie. Maar hier, waar moeder eigenlijk medestanders zoekt, doe ik dat wel. Omdat ik vind dat ze niet in het belang van haar zoon gehandeld heeft. En dat zij hem, met haar keuze, in een vervelende situatie heeft gebracht.
Maar dat heeft niets te maken met de gehandicapte zus haar uitje niet gunnen.
Kopzorg
'Met een kind met "een vlekje" doe je het in de ogen van anderen toch nooit goed. '
Het gaat er niet om wat anderen vinden. Het gaat erom dat TS zelf haar zoon in een vervelende situatie bracht die te vermijden was geweest.
Ja maar......
====Het gaat er niet om wat anderen vinden. Het gaat erom dat TS zelf haar zoon in een vervelende situatie bracht die te vermijden was geweest.====
Met een kind met een vlekje ga je wel eens iets doen dat achteraf niet goed uitpakt.
TS is met de bus gegaan en dat ging mis, waar ze op aangesproken werd.
Je kunt van je kind met vlekje geen kluizenaar maken. Ze moeten wel eens ergens mee naar toe. Met ons kind gaat dat wel eens goed maar ook wel eens niet. En soms neem je bewust een risico, omdat je hem de ervaring gunt ook al weet je van tevoren dat kind en jij het zullen moeten bezuren. Mijn kind, omdat het overprikkeld raakt, ikzelf , omdat ik commentaar krijg van anderen op mijn manier van handelen.
Als je wilt dat het leven 100% voorspelbaar is dan moet je dus altijd thuis blijven en nooit eens iets ondernemen.
Dat wil ik niet voor mijn kind en ts waarschijnlijk ook niet. Ze zal achteraf best beseffen dat haar actie niet handig was maar voor het moment moest ze er even mee dealen en dan zit je niet op commentaar te wachten.
Een kind met NAH zoals mijn kind heeft voldoende slaap nodig maar soms wil je toch dat hij een keer de ervaring heeft van een slaapfeest en zeg je als ouders dus ja als je kind komt vragen of dat wel mag.
Dan is hij de volgende 2 dagen niet in staat schoolwerk te doen of naar training te gaan. Een situatie die te vermijden was geweest als ik geen toestemming had gegeven maar het zijn wel kinderen he! Kinderen/pubers die net als alle andere kinderen willen zijn. Dan zit je als ouder niet te wachten op allerlei amateur pedagogen/psychologen die je komen vertellen dat je actie niet handig was. En dat gebeurt te vaak en te stellig is mijn ervaring.
bus
Iedereen valt over het feit dat TO met de bus is gegaan in deze tijd. OK, da's misschien niet zo slim. Maar stel dat dit in 'normale' tijden was gebeurd, zouden jullie dan ook zo stellig en hard reageren? Ik heb ook weleens meegemaakt dat iemand moest overgeven in de bus. Hartstikke smerig natuurlijk, maar ja die persoon kon er ook niks aan doen en voelde zich al kut genoeg. In dit geval (buiten het feit dat ze nu niet met de bus hadden gemoeten), shit happens en een beetje meer medeleven voor iemand met een ziekte of handicap zou fijn zijn.
Het helpt niet
Maar nee dat is niet het punt.
Mijn moeder was ook incontinent. No way dat ik haar zonder plan B in zo’n situatie gebracht zou hebben.
Dat heeft niets met uitsluiten te maken. Hier is gewoon niet goed genoeg over nagedacht. Kan gebeuren. Maar steek dan inderdaad wel de hand in eigen boezem.
En toch ook wel, de titel: “Opmerkingen/meningen luier zoon” daar heeft het toch ook helemaal niks mee te maken!?
Eens met Lavell
Ronduit onbeschaafd gedrag,
Plan hier op (in dit geval vrij eenvoudig, auto) of gebruik de wondere wereld van de webshops.
Dit kan niet. Een handicap is heel vervelend maar geen vrijbrief voor asociaal gedrag.
Ja Bo
Ook dan zou ik zo reageren. Dit was een situatie die voorzienbaar was. Dan moet je zorgen dat je er een plan voor hebt. Voor onvoorziene omstandigheden moet een ieder maar begrip hebben (binnen het redelijke uiteraard) maar dat is dit niet.
Daar zit ook het verschil met het overgeven, dat is over het algemeen niet iets wat je kan zien aankomen. Dit wel.
Het is asociaal naar je medereiziger. Ook als persoon met een beperking moet je daar oog voor hebben.
Mmhh
Ik vind dat wel wat makkelijk hoor.
Ik vind dat heel veel mensen asociaal gedrag vertonen. In ieder geval gedrag waar ik last van heb
Zou erg mooi zijn als iedereen die zich niet super gepast kan gedragen thuis zou blijven
Maar weten wij veel. Ik kan me echt niets voorstellen bij het hebben van een jong kind met deze ernstige beperking. Lijkt me behoorlijk ingewikkeld en natuurlijk wil je dat voor kind het leven toch zoveel mogelijk doorgaat, een hele uitdaging lijkt me zo.
De vergelijking met een baby of moeder vind ik vrij onzinnig.
Dat ts in haar worsteling met het leven wat zaken onhandig aanpakt, vind ik nogal invoelbaar en ik vind dan ook dat ze, mocht aanspreken in het openbaar echt nodig zijn, iig respectvol bejegend dient te worden, de vraag is of dat gebeurd is.
Ik zou het sowieso niet toejuigen dat we het acceptabel vinden dat deze kwetsbare mensen niet meer openbaar zouden mogen reizen oid. Het leven stinkt nu eenmaal weleens.
Kopzorg
'Met een kind met een vlekje ga je wel eens iets doen dat achteraf niet goed uitpakt.
TS is met de bus gegaan en dat ging mis, waar ze op aangesproken werd.
Je kunt van je kind met vlekje geen kluizenaar maken. Ze moeten wel eens ergens mee naar toe. Met ons kind gaat dat wel eens goed maar ook wel eens niet. En soms neem je bewust een risico, omdat je hem de ervaring gunt ook al weet je van tevoren dat kind en jij het zullen moeten bezuren. Mijn kind, omdat het overprikkeld raakt, ikzelf , omdat ik commentaar krijg van anderen op mijn manier van handelen.
Als je wilt dat het leven 100% voorspelbaar is dan moet je dus altijd thuis blijven en nooit eens iets ondernemen.'
Natuurlijk kun je dingen wel eens verkeerd inschatten. En dan doe je het de volgende keer anders. Of je accepteert de consequenties. Maar TS lijkt niet te vinden dat dit niet handig was.
Tjonge
Ik schrik van de afwijzende reacties hier. En dat even los van de vraag of het in deze tijd van Coronamaatregelen goed was voor ts en haar zoon om kleding te kopen en daarvoor met de bus te gaan.
Maar het gevoel dat alle afwijzende reacties bij mij oproepen is dat van onverdraagzaamheid. In de publieke ruimte mogen we ons blijkbaar alleen/vooral bewegen als we niet afwijken van de norm en geen overlast veroorzaken.
Nee, iemand met een stinkende luier is niet prettig in aanwezigheid van anderen. Of die iemand nu een baby, peuter, jong kind of volwassene is. Maar ach, de met deodorant/eau de toilette/parfum volgespoten medereiziger slaat ook op mijn longen. Of degene die niet in mijn aanwezigheid rookt maar wel ongelofelijk doorrookt ruikt. Of degene die echt stinkt omdat ..... (vul in: zwerver, puber die niet wil douchen enz).
Allemaal niet fijn maar wel realiteit. In de publieke ruimte. En ik spreek ook de stinkende roker niet aan. Want die mag gewoon roken in zijn eigen huis en als hij/zij dan nog steeds stinkt als wij elkaar tegenkomen, zie ik dat als mijn pech. En degene die stinkt omdat de luier vol zit.....ik zou naast het ruiken van de nare geur vooral te doen hebben met het feit dat het blijkbaar nu niet mogelijk was te verschonen en dat diegene in de eigen ontlasting moet zitten. En met degene die zich daardoor opgelaten voelt.
Samenleven is ook leven en laten leven. En accelereren dat geen overlast hebben van elkaar een illusie is.
Ts, ik vind dat je het nog mooi hebt proberen op te lossen voor je medereizigers door achter in de bus te gaan zitten waar niemand zat en je de overlast voor anderen zo veel mogelijk beperkte.
Afwijzende reacties?
Die zie ik niet zo. Er is niemand die zegt dat de zoon van ts nooit met het OV mag en maar thuis of rond het huis moet blijven. Wel dat het uitje nu niet handig gepland was. Er was geen noodzaak om met het OV te gaan. TS geeft aan 'constant thuis zitten is ook niks'. Bovendien is er een auto in het gezin. Het uitje had best uitgesteld kunnen worden tot de auto beschikbaar was, omdat de vader met het OV naar zijn werk ging, thuis werkte, of als dat allebei niet kan, tot hij vrij was. Door de coronamaatregelen was er ook geen mogelijkheid om de jongen te verschonen. Slecht gepland dus. Dat is vervelend, vooral voor hem. Hij moet in zijn eigen ontlasting zitten en hij geneert zich waarschijnlijk. Maar het is ook niet fijn voor de medepassagiers.
Ik leer mijn kinderen overigens inderdaad dat ze in het OV geen overlast mogen geven. Niet hoorbaar muziek luisteren, geen aanstootgevend gedrag tonen (uitgebreid zitten zoenen valt daar wat mij betreft onder, maar zo ver zijn ze nog niet), geen stinkende etenswaren nuttigen. Ik las ooit een column waarin de columnist twee meisjes erop aansprak dat zij herrie maakten in het OV. 'Het is hier openbaar, hoor', antwoordde een van de meisjes. 'Daarom juist', zei hij. Dat zou ook mijn lijn zijn. En dan heb ik het uiteraard niet over niet af mogen wijken van de norm, maar wel over geen vermijdbare overlast veroorzaken. Als ik vergeten ben om droge kleren mee te nemen (of ervoor gekozen heb die niet mee te sjouwen), mogen de kinderen van mij niet in attracties waarin ze doorweekt kunnen raken, want we moeten nog terug met het OV. Het OV blijft alleen leefbaar als mensen ernaar streven vermijdbare overlast te voorkomen. Dus met een kind met een volle luier zou ik niet instappen. De stinkende roker, de met deo volgespoten reiziger, de stinkende reizigers vallen wat mij betreft niet onder vermijdbare overlast, omdat dat niet ter plekke opgelost kan worden. Wel zoek ik eventueel een ander plekje, zoals ik ook zou doen bij de kakelende dames op de terugweg van de huishoudbeurs of de Libelle zomerweek en het tongende stelletje. Geen van deze zou ik er overigens op aanspreken, evenmin als ts. Al had ik ook dan waarschijnlijk een ander plekje gezocht.
Volgens mij is juist de Corona tijd de oorzaak
Van alle afwijzende reacties.
‘ En dat even los van de vraag of het in deze tijd van Coronamaatregelen goed was voor ts en haar zoon om kleding te kopen en daarvoor met de bus te gaan.’.
Volgens mij is die regel precies de scheidslijn tussen de ‘onverdraagzamen’ en de ‘meehuilers’. En die termen kies ik bewust even negatief. Ik denk dat de onverdraagzamen helemaal niet zo onverdraagzaam zouden zijn als het een echt ongelukje was. Dat is dit niet. Zijn volle luier is sneu voor hem, en het gevolg van een reeks van foute keuzes (op pad gaan zonder horeca open, met ov IPv auto, voor iets wat thuis via online shoppen kan).
Terwijl de meehuilers blijven hangen op ‘een ongelukje kan gebeuren’. Klopt. En niemand van de onverdraagzamen vindt dat mensen met ‘vlekjes’ als kluizenaar moeten leven. Alleen moet je nu wat meer nadenken bij wat je doet, zeker als je een vlekje hebt. Is dat onverdraagzaam? Denk het niet. Wel bot misschien, als je je verheugt op een uitje met de bus en je nu ineens geconfronteerd wordt met dat het niet zo slim was.
Dus; echt oprecht sneu voor je zoon - vooral omdat zo lang in een volle luier niet fijn is. Volgende keer gewoon de auto nemen en je man met het ov laten gaan!
