Over de bezuinigingen, brief aan de minister (en het antwoord daarop)

Nog meer aanvallen op de "zwakkeren"

http://www.balansdigitaal.nl/data/nieuws/2011/april/subsidie-steunpunt-dyslexie-wordt-stopgezet!/

Cqcq

De school van mijn kind wordt begeleid vanuit de Berkenschutse (1 van de 2 zgn. epilepsie scholen waar het om gaat). Mijn kind zit dus niet op De Berkebnschutse maar op een andere school dus een zgn. school voor o.a. epileptische kinderen waar jij over schrijft. Deze school heeft echter de expertise van De Berkenschutse nodig, ze monitoren op verzoek van de school een groot aantal kinderen op deze school. Ik vrees dat deze bijstand niet meer mogelijk zal zijn in de toekomst als de geldkraan wordt dichtgedraaid.
Dit even ter info.......

Goh cqcq

" De scholen die het meest getroffen worden door deze bezuinigingen zijn die scholen die bij de invoering van de rugzak het meest geprofiteerd hebben. "
de vorige keer dat je deze stelling neerzette was het nog 'de scholen die het meest misbruik gemaakt hebben....'
Jammer toch dat je dat bij deze school wat moeilijker kan beweren, maar niet getreurd, er is vast nog wel een andere bewering die je kan doen....
en maar volhouden dat het terecht is.
(vroeger was er ook geen speciaal onderwijs voor autistische kinderen, zijn er nu ergere gevallen? Waarom het hele speciaal onderwijs niet afschaffen, vroeger kon het toch ook? Dat er nu heel beschadigde volwassenen rondlopen is helemaal niet interessant, hadden ze zich maar beter moeten aanpassen, opvoeden die hap!)

Bewust

Ik koos in mijn eerdere post bewust voor de term misbruik. Die term past niet bij de extra bekostiging die nu geschrapt wordt. Scholen hebben die gekregen omdat verwacht werd dat die nodig was (i.v.m. de invoering van de rugzak).

Waar ik het meest moeite mee heb ik deze discussie is alsof ervoor gekozen wordt om het hele stelsel van speciaal onderwijs te schrappen. Dat is niet aan de orde. De bekostiging gaat alleen terug naar het bedrag dat het was in 2005. (en dan nog gaat het niet om een kale bezuiniging, maar wordt het bezuinigde geld elders weer geïnvesteerd in het onderwijs). Ik denk dat het onderwijs aan kinderen met speciale noden nu niet beter is dan in 2005. Ik denk dat het extra geld dat afgelopen jaren is geïnvesteerd geen verbetering heeft opgeleverd voor de kinderen waar het om gaat.

Dat zie ik dan toch anders

mijn zoon verzoop in het regulier en knapte pas op in cluster 4. Zoon 2 handhaaft zich maar net op regulier, gelukkig hebben wij deze keer voor een andere onderwijsvorm gekozen, waardoor zoon eventueel een rustige plek mag zoeken om te werken....Kinderen als mijn kinderen gaan het niet redden als de klassen groter worden....en komen uiteindelijk achterin de klas te zitten....naast de wandelende tak...alles om maar geen "last" van ze te hebben...

Jammer cqcq....

Ja, cqcq

Waar is het bewijs dat het onderwijs aan zorgenkindjes nu niet beter is dan in 2005? Dat heb ik zelfs Bijsterveld niet horen zeggen! Wel dat het allemaal te duur was en dat er toch nog teveel naar het speciaal onderwijs gingen.

Tja, dat kun je vinden, maar zoals ik al zei: daar is ook wel een andere oplossing voor te bedenken dan het afschaffen van de rugzakken PLUS het afpakken van geld in het speciaal onderwijs. Dat is dus een verslechtering op 2 fronten: zowel bij regulier voor de kinderen die het daar nu net redden, als voor degenen op het SO. Het is gewoon een ordinaire bezuiniging. Het is wrang dat tegelijk ook de Wajong wordt aangepakt, want zonder goed onderwijs is dat natuurlijk wel het voorland van veel zorgenkinderen.

Je zou juist meer in het SO en de rugzakjes moeten investeren. Maar politici denken alleen op de korte termijn. Als blijkt hoe desastreus deze bezuinigingen hebben uitgewerkt, is Verbijsterveld allang ergens een vetbetaalde commuissaris.

Die scholen wisten vanaf 2003

dat het geld dat ze zouden krijgen tijdelijk was. Dat ze nu doen alsof het een verrassing is, is nogal naïef.

Die epilepsiescholen hebben dus 8 jaar lang de tijd gehad om te bedenken hoe je je school kan bedrijven zonder al dat extra geld. Dat ze dat hebben nagelaten is wrang, maar niet de schuld van de overheid.

Paar jaar terug werd er onwijs bezuinigd in de kinderopvang van een hele riante regeling, naar een ietsje minder riante regeling. Iedereen ging protesteren, want wat was dat fout zeg, dat zou slecht zijn voor de arbeidsparticipatie van vrouwen. Die zouden en masse stoppen met werken. Die bezuiniging kwam er toch en volgens mij is er geen vrouw gestopt met werken om die bezuiniging. Er werd gezocht en een weg gevonden.

Dat er bezuinigd moet worden is een feit, daar ontkom je gewoonweg niet aan. Maar in plaats van defaitistische verhalen op het forum te plaatsen, doemverhalen aan zwakbegaafde kinderen vertellen, klagen dat je als school dan wel kan sluiten had je ook simpelweg kunnen bedenken dat de overheid een onbetrouwbare partner is om mee samen te werken.

Als ik een ontvanger van subsidie zou zijn, zou ik altijd in mijn achterhoofd houden dat het geen plicht van de overheid is om mij die subsidie te geven. Ik kan er dus geen rechten aan ontlenen.
Dus wat doe je dan??? ... je maakt een backup - plan. Wat als de subsidie komt te vervallen, wat doe ik dan, wat kan ik dan doen. Hoe kan ik rond komen als die zak geld die ik ontvang ineens verminderd of afgeschaft wordt.

Dat het onderwijs dit niet gedaan heeft is naïef. Jeetje, iedereen wist dat er miljarden bezuinigd zouden gaan worden en dan heb je ook nog eens een rechts kabinet! Die scholen hadden kunnen weten dat er gekort zouden worden, waar zijn de scrips, de draaiboeken, de reserves om dit op te vangen?

Dat is iets dat mij zo ongelooflijk stoort aan subsidieontvangers! Dat afwachtende, het maakt niet uit dat er geld verspilt wordt, ik krijg straks toch weer een zak met geld erbij. Ik hoef niet te denken over bezuinigingen, minder uitgaven en efficiënt werken, ik hoef niet te letten op prijzen, ik hoef niet te shoppen en rond te kijken voor de beste deal ... want straks staat daar de overheid met een zak met geld. Nou straks staat de overheid daar nog steeds, alleen is de zak een stuk kleiner.

Dus in plaats van mevrouw van Bijsterveldt te bashen met een afschuwelijk schreeuwerige site met een hoog telegraafgehalte en geen enkel reflecterend vermogen, kan je ook je school helpen met een toekomstvisie.

Houdt op met snikken over hoe erg het allemaal is en hoe jouw kind hierom gedupeerd gaat worden en ga naar je school toe, denk eens productief mee. Die bezuinigingen gaan er komen, dat is een feit.

Bewijs de overheid dat je zonder ze kan, dit is het moment om de totale afhankelijkheid van de overheid te verminderen.

Tja kiki

geen kind met een "stempel" zeker....
Ik vind het wat te gemakkelijk gedacht dat je én dingen wilt veranderen én daarbovenop gigantisch wil bezuinigen...Deze scholen roepen niet zomaar wat. Met minder geld, minder personeel. En met minder personeel, een minder veilige omgeving voor deze kinderen....Eens zien hoe jij gaat reageren als deze kinderen, met hun enorme gebruiksaanwijzing, bij jouw kind (zonder iets bijzonders) in de klas komen....Dan sta jij aan de poort bij school....want jouw "normale"kind komt in de verdrukking.
Of stel je eens voor dat jouw kind "een stempel" krijgt...En jouw huidige school zegt, sorry mw Kiki, wij kunnen hier niet het juiste voor uw kind bieden. Maar in ons samenwerkingsverband is een school die dat wel kan. Hij is wel 30 kilometer van je woonplaats....

Www.hoerijkismijnschoolbestuur.nl

De Berkenschutse heeft een eigen vermogen van 4 miljoen euro. (en ook nog bijna 2 miljoen euro aan voorzieningen, dus dat is vermogen dat al ergens voor is gereserveerd). De Waterlelie heeft een vermogen van 2,4 miljoen euro (en nog reserveringen voor in totaal ruim 7 ton.

Genoeg geld om ondanks de teruglopende financiering van de overheid(die overigens ook niet in een keer met zo'n groot bedrag zal terugvallen) om de tering naar de nering te zetten.

Kijk anna, daar ga je weer

defaitistisch. Jij vindt mij simplistisch denken, maar ik vind jou en die scholen doemdenken.

Al die scholen hadden allang backupplannen in hun kluis moeten hebben liggen, het ontbreekt ze gewoon totaal aan een toekomstvisie. Hoe kunnen ze nou zo verbaast doen en zelfs nu hebben ze het alleen maar over scholen sluiten. Hebben ze al kritisch naar hun begroting gekeken überhaupt? Als je als epilepsieschool sinds 2003 weet dat de regeling waar je onder valt tijdelijk is, ga je toch niet achterover zitten leunen. Hoe dom ben je dan.

De bezuinigingen komen er, het is een feit. Wat ze nu moeten doen is leren innovatief te denken zodat de schade beperkt blijft. (en dat hadden ze allang moeten doen) Dus ze moeten ophouden met huilen, maar dan nu (rijkelijk laat) plannen gaan maken over wat te doen met minder geld.

En nee, voor je het gaat zeggen, want dat is lekker makkelijk natuurlijk, ik ben niet voor deze bezuinigingen. Ik ben wel realistisch genoeg om in te zien dat ze er gaan komen. En ik had, was ik in die branche werkzaam geweest, al tien zetten verder gedacht. En had het mijn kind betreft had ik allang naar die directeur gestapt "directeur, wat zijn je plannen, wat is je visie, wat ga je doen en hoe zie je de rol van ons als ouders"

Geen kind met een "stempel" zeker....

geen kind met een "stempel" zeker....

Tja op die manier wil ik eigenlijk hier niet eens over praten. Ik realiseer me dat we het hier over kinderen hebben, niet alleen over geld. Het raakt mij ook.

Kiki

"En had het mijn kind betreft had ik allang naar die directeur gestapt "directeur, wat zijn je plannen, wat is je visie, wat ga je doen en hoe zie je de rol van ons als ouders"

Waarom pas als het jouw kind betreft. Je hebt visie, je weet hoe je mensen moet aanspreken en vertellen wat ze moeten doen. Er er een taak voor je weggelegd waar jij precies op gesneden bent. Stuurlui en wal.. maar daar schieten we niets mee op.

De rol als ouder

is straks duidelijk. die is er niet. De samenwerkingsverbanden (die in de ivoren torens) hebben het straks voor het zeggen. Die selecteren aan de poort. Zodat op bepaalde scholen alleen nog bepaalde kinderen zitten...Die hoog scoren, want dat levert meer centjes op. De kinderen die niet zo hoog gaan scoren sturen ze naar verwegscholen. die toch al niet goed scoren. Geeft niks...Daar krijgen ze dan een boete voor, maar he, dat compenseren we lekker met die ene school die extra centjes krijgt...

Overigens, ook voor de kinderen zonder stempel wordt het allemaal minder....die zitten straks allemaal opgescheept met die "stempel" kinderen...maar he, die zetten we dan wel achterin, bij de wandelende tak...of naar die school 30km verderop....

De rol als ouder

Als ouder moet je verdomd goed van de tongriem gesneden zijn, ijzersterke communicatieve vaardigheden hebben, je eigen emotie kunnen wegdrukken, alle ins en out weten, niet allergisch zijn voor bierkaaien, kortom, allerlei eigenschappen hebben waar je bij een betaalde baan een leuk salaris zou kunnen scoren.

Niet elke ouder heeft die eigenschappen... En dat is ook helemaal niet erg als je niet continu moet vechten voor het welzijn van je kinderen.

"Wij" moeten dat wel. Continu. Steeds brandjes blussen, instanties en scholen bij de les zien te houden, op de hoogte blijven van allerlei veranderingen en ontwikkelingen, de antenne 24/7 aanstaan om vroegtijdige problemen te ontdekken die voortkomen uit de problematiek van je kind, communiceren met school, begeleiders, artsen en wie er verder professioneel bij je kind(eren) zijn betrokken, ook het contact met partner en andere kinderen (indien aanwezig) goed houden (vaak een uitdaging in gezinnen met een kind met een extraatje), und so weiter. Omdat je vaak tegen dingen aanloopt waar andere ouders geen idee van hebben, al dat (extra) werk niet ons vak is en we daardoor niet altijd de juiste info bij de hand hebben, kunnen we niet overal de touwtjes van in handen houden.

Het is ongetwijfeld goed bedoeld als er wordt geroepen: "En had het mijn kind betreft had ik allang naar die directeur gestapt "directeur, wat zijn je plannen, wat is je visie, wat ga je doen en hoe zie je de rol van ons als ouders""
Dat komt, waarschijnlijk onbedoeld, over als "jullie hebben het niet goed aangepakt, jullie moeten gewoon wat eerder/vaker dit-en-dat doen, IK had dat VEEL beter gedaan."

Ik merk bij vriendinnen en kennissen met NADH-kinderen, die van dichtbij meemaken wat er geregeld en gedaan moet worden, steeds meer verbijstering als ze meer inzicht krijgen in dat soort dingen: "Dit hebben we nooit geweten!" De beste stuurlui (hoe goe dhun intenties ook zijn) staan namelijk altijd aan wal, maar zij zien vanaf die positie maar een fractie van de problemen waar ouders van "dat soort kinderen" tegenaan lopen.

Amen fladder

je verwoord het precies zoals ik het voel...ik had het zelf niet beter gekund....

Klagen bij het schoolbestuur

Kiki, dat hebben wij gedaan. We zijn bij de directie geweest, we hebben gevraagd om een toekomstvisie. Die was er niet.... ze waren ook niet van plan om een toekomstvisie te maken.
En dan? Wat kun je dan doen?
Niets.
Als ouder heb je geen enkel recht op goed onderwijs voor je kind. Het is slikken wat je aangeboden krijgt of, als ze het heel bont maken, je kind thuishouden. Dat kun je doen, meer niet.

En dan kun je niet anders dan kijken naar wat voor jouw kind het beste is. Geloof me, de politieke en morele gevolgen kunnen je dan helemaal niets meer schelen. Je leeft van dag tot dag, op slechte dagen leef je van uur tot uur. Want je wilt je kind niet loslaten, je wilt hem beschermen en voor hem zorgen. De rest van de wereld kan je dan werkelijk niets meer schelen.

Het onbegrip en de onwil die wij ontmoet hebben op de school van onze zoon, heeft mij verbijsterd. De bestuurlijke waanzin op de school van mijn kinderen met betrekking tot zorgenkinderen is om te huilen. Dat wordt zo meteen, als ouders helemaal geen gesprekspartner meer zijn, en er geen ambulant begeleider meer komt die de school kan aanspreken op het falen, nog veel erger.

De enige macht die een ouder van een gemiddeld kind heeft, op de school van dat kind, is dat de ouder ervoor kan kiezen het kind naar een concurrerende school te laten gaan. Met zorgenkinderen is een schoolwissel in het reguliere onderwijs nauwelijks een optie. Bijna geen school wil een zorgenkind vrijwillig opnemen.

Het is dus absoluut niet in het belang van je zorgenkind, om je op te stellen als 'kritische ouder'. Want die school, daar zit je aan vast. Dus niet op tenen stappen, geen ruzie maken, geen lastige vragen stellen. Dankbaar zijn voor wat ze doen en niets verwachten. Want je kind is afhankelijk van die onwillende 'professionals'.

Zo meteen wordt dat nog sterker. Want dan zit je als ouder vast aan 'het samenwerkingsverband'. Als het dan niet gaat lukken met je kind, als de meningen verdeeld zijn, als het ZAT-team heeft beslist wat er met je kind aan de hand is en wat het kind nodig heeft en waar je als gezin verplichte hulp moet gaan krijgen, omdat het natuurlijk vooral aan jou als ouder ligt, dan moet je maar volgen.

Vooral veel oefenen op nederig en dankbaar glimlachen. Cadeautje voor de juf, dankbaar e-mailtje. Dat is in het belang van je kind.

En daarbij, kiki

Komen er elk jaar ongelooflijk veel nieuwe eisen en nieuwe wetten die voor scholen weer heel veel nieuw werk vereisen. En leraren zijn ongelooflijk veel tijd kwijt met het invullen van per kind(!), volgformulieren sociaal en pedagogisch, didactisch (per vak, Avi niveaus, rekenen), sociogrammen, zorgplannen, overleggen met ouders, met de begeleiders. Allemaal verplicht, ter verantwoording, hoezo bureaucratie...! Dit alles moet ook om de zoveel tijd in een groter team, en dan ook weer met de directie. De directie schippert weer continu met gelden, met de invulling van het team, met vakanties, met roosters, met nieuwe wetten, zoals gezegd.
Verder geldt idd ook van Kobalt aangeeft, als ouder van een zorgkind kun je echt niet met de vuist op tafel slaan, je mag juist blij zijn dat er een flintertje extra aandacht is, en je mag heus wel je zegje doen in het overleg over je kind, maar heel erg kritisch naar het schoolbestuur toe werkt gewoon niet (ook eigen ervaring hier). Bovendien zijn dat vaak overkoepelende schoolbesturen, en ken je daar degeen die je hiervoor moet hebben geeneens en krijg je die ook niet te pakken.
Hoe rijk is mijn school(bestuur), is ook niet hetzelfde als hoe rijk is mijn school. Het schoolbestuur van de vroegere school van mijn kinderen heeft een eigen vermogen van 4,2 miljoen, maar dat zijn negen scholen op veertien locaties. Ontzettend rijk hoor...
Waar ik me vreselijk aan erger is de huidige teneur in de maatschappij om alles maar bij de mensen zelf neer te leggen. Sommige dingen zijn gewoon een zaak van de gemeenschap, onderwijs is een zaak van de gemeenschap, -zonder onderwijs geen toekomst- en onderwijs voor extra kwetsbare kinderen moet juist door de regering met extra zorg worden behandeld. Nu zit er een interimmanager als minister, die is aangesteld om te bezuinigen, en we weten toch inmiddels allemaal dat bezuinigingen leiden tot een catastrofe als dat niet met hart voor de zaak en inzicht geschiedt. Maar hier wordt gewoon gesteld dat jij als ouder van een kind met een diagnose zelf min of meer verantwoordelijk bent, dan had je maar naar het schoolbestuur moeten stappen...
En wat ik het ergste nog vindt is dat mevrouw de minister maar blijft wauwelen dat het haar om de kwaliteit van het onderwijs gaat. Dat is gewoon niet zo, met alles wat er te gebeuren staat kun je veel zeggen, maar niet dat dit de kwaliteit van het onderwijs als doel heeft.

Inderdaad: amen fladder!

Je mag je gelukkig prijzen, Kiki, dat je geen flauw idee hebt wat voor emotionele impact het heeft om een zorgenkind te hebben. Dat geeft een totaal andere zienswijze.

Cqcq, kiki en fladder

cqcq "het raakt je ook..." waarom blijf je dan maar roepen dat die bezuinigingen allemaal zo geweldig zijn? Geloof me, wij weten beter waar we het over hebben dan jij, we worden er dagelijks mee geconfronteerd.

Kiki, die "visie" heb ik al. Er zullen prachtige privé-scholen komen voor autistische, epileptische en weet ik veel wat voor kinderen met rijke ouders. De rest kan fijn de goot in. Dat is namelijk wat elders op de wereld ook gebeurt. Kijk maar eens op internationale fora.

Fladder: inderdaad, je beschrijft het precies zoals het is. Ik heb er niets aan toe te voegen. Dat er toch nog mensen zijn die dat niet willen zien vanuit hun eigen comfortabele positie...tja...

Drommels

Lees het draadje even. Het gaat over de regering en schoolbesturen en niet over onderwijzers. Die zijn hier zelf ook slachtoffer van.

Rafelkap, je bent niet wijs, om eerlijk te zijn!

en je weet niet wat je zegt, dus houd alsjeblieft je mond als je niets zinnigs te zeggen hebt!

Ik heb het afgelopen jaar meer bij de SEH gezeten dan tien gezinnen bij elkaar, ik heb meer artsen bezocht en bezoek ze nog steeds dan ik momenteel kan tellen, heb de afgelopen winter alleen al meermalen in het ziekenhuis kunnen overnachten omdat mijn jongste aan de zuurstof zat en geen adem meer kreeg, hij heeft meer prednison gekregen dan me lief is en zijn medicijnen kunnen niet meer in mijn medicijnkast, want dat past niet. Iedere keer als ik durf uit te ademen en me durf te ontspannen gaat het mis. Hij kan niet naar de normale kinderopvang, niet naar een gastouder en als we zo doorgaan kan hij ook niet naar de peuterspeelzaal toe.

Dus ga me niet vertellen dat ik niet weet wat voor emotionele impact dat heeft, want nogmaals je weet niet waar je het over hebt!, En met zulke lage, niet ter zake doende argumenten kan ik helemaal niets en als je met deze (verder interessante) discussie alleen maar mag mee doen als je een kind met ADHD, autisme of wat dan al niet meer hebt moet je je zelf eens achter je oren krabbelen.

Of heb je alleen maar behoefte aan mensen die het met je eens zijn misschien, die met je mee gaan huilen. O o o wat is het sneu, wat verdrietig.

Waarom dan posten op een discussieforum?

Kiki

Laten we dit idd. zakelijk houden. Overigens is dit forum niet alleen voor ADHD en autisme; juist Rafelkap heeft meer ziekenhuizen van binnen gezien dan haar lief is (zie draadje hieronder). En ze is hier zeker niet de enige.

Ik begrijp je mening nu ook beter: jij moet aan dit hele traject nog beginnen en hoopt dat een pro-aktieve houding de oplossing is. Dat is ten dele ook zo, maar helaas niet helemaal. Kijk maar naar de posting van Kobalt. Het is gewoon heel moeilijk om te weten hoe pro-aktief je nou moet zijn zonder de school (waar je dus i.t.t. "gewone" ouders aan vast zit) van je te vervreemden. En zelfs een goedwillende school kan niet toveren. Kinderen zijn nu eenmaal arbeidsintensief, dus minder geld betekent minder kwaliteit. Daar valt niet tegenop te reorganiseren.

Kiki

Kiki, wil je mij aanvallen? En al die andere dames die min of meer hetzelfde zeggen (ik wellicht iets directer) Ik had niets toe te voegen in het berichtje van Fladder, daar heb je gelijk in.
Je hebt gelijk dat het best serieus klinkt met je zoontje (al zou ik dolgraag met je ruilen), maar je komt in je berichtje bij mij over als een harde tante, ook al is dat misschien je bedoeling niet.
En je hoeft je niet te verdedigen hoor, jij zegt jouw mening, ik de mijne.

@kobalt

(Citaat) "We zijn bij de directie geweest, we hebben gevraagd om een toekomstvisie. Die was er niet.... ze waren ook niet van plan om een toekomstvisie te maken." en "De bestuurlijke waanzin op de school van mijn kinderen met betrekking tot zorgenkinderen is om te huilen"

(Mijn reactie)
Sorry als er een argument is voor bezuinigingen is het jouw berichtje wel, maar dit ter zijde.

@Mirreke (citaat) "Waar ik me vreselijk aan erger is de huidige teneur in de maatschappij om alles maar bij de mensen zelf neer te leggen. Sommige dingen zijn gewoon een zaak van de gemeenschap, onderwijs is een zaak van de gemeenschap, -zonder onderwijs geen toekomst- en onderwijs voor extra kwetsbare kinderen moet juist door de regering met extra zorg worden behandeld"

(mijn reactie)
Je hoeft het ook niet ALLEEN naar de mensen terug te schuiven. Ik zie het niet alleen als alleen zaak van de gemeenschap, maar als een gezamenlijke taak van de mensen, de gemeenschap en de overheid.

@Judith. Geef me zo'n directeur en ik wil het best doen Maar het verwijt naar mij "de beste stuurlui staan aan wal" is een tikkeltje vreemd gezien het feit dat de mensen dit niet eens doen om wiens kinderen het gaat.
Overigens ben ik niet in de illusie dat iemand in zijn eentje iets moet veranderen. Er zou een totale mentaliteitsverandering moeten komen. Maar die gaat er niet komen, getuige de reacties hier.

@Anna. Ik probeer het nogmaals over te brengen. Toen er fiks bezuinigd werd in de kinderopvang en dan met name de gastouderopvang waar ik dan inzit, schreeuwden ook iedereen moord en brand, ladingen verhalen stroomden op fora en hyves. De gastouderopvang kon wel inpakken met al die zware eisen, het was het einde van de gastouderopvang, het einde van een tijdperk. Geen gastouder ging aan die eisen voldoen en waar moesten de ouders met hun kinderen dan heen! Dat is allemaal uiteindelijk niet gebeurd, de gastouderopvang bestaat nog steeds, de gastouders bestaan nog steeds, die mensen die riepen dat ze dan wel konden stoppen met werken, werken ook nog steeds. En dat kwam omdat er op een gegeven moment een groep mensen zijn geweest die opgehouden zijn met schreeuwen en verhalen op fora zetten, maar ook echt zijn gaan doen en die mentaliteitsverandering moet er komen

@Fladder, ik zeg niet dat ik het beter gedaan zou hebben. Ik zeg dat op het moment dat ik door zou gaan krijgen dat die bezuinigingen er echt gaan komen, ik niet passief als een bang konijntje in de koplampen zou gaan staren. Dat zit totaal niet in mij. Zo vecht ik ook voor mijn kleintje als ik het niet eens ben met de doktoren, eis hulp voor hem als ik het niet krijg en bescherm hem met mijn hele hart en ziel voor de slechte communicatie die je in ziekenhuizen nou eenmaal hebt.

Toen er twee jaar geleden plannen waren om mijn totale beroep af te schaffen ben ik ook niet gaan zitten afwachten en dat hadden die scholen en hun klanten ook niet moeten doen.
Is het de overheids zijn schuld dat de scholen kennelijk niet in staat zijn zichzelf om te vormen?

Nogmaals, je hebt een tijd van protesteren en je hebt een tijd van aanpakken en die tijd is nu gekomen

Kiki

Maar Kiki, waar vind jij in de maatregelen en bezuinigingen iets, wat de huidige situatie zal verbeteren? Waar zie jij een stimulans voor scholen om wel pro-actief te worden, om beleid te gaan ontwikkelen?

Ik ben de eerste die toe zal geven dat het huidige systeem ziek is. Maar de maatregelen die nu getroffen gaan worden, fileren alle kritische elementen weg.
Ambulante begeleiders zijn er zo meteen niet meer. Er is dus zo meteen geen objectieve professional meer die meekijkt met de leerling-zorg. De scholen krijgen nog meer vrijheid om zelf vorm te geven aan de leerling-zorg, dus die toekomstvisie hoeven ze nu helemaal niet meer te ontwikkelen. En de ouders kunnen helemaal niets meer. In mijn vorige post schreef ik hoe weinig ouders nu in te brengen hebben. Zo meteen hebben ouders geen enkele invloed meer op de leerling-zorg van hun kind.

Het enige positieve wat ik kan vinden in het Passend onderwijs, is dat de lachwekkende bureaucratie van het aanvragen van een rugzakje afgeschaft gaat worden. Maar ik ben ervan overtuigd dat die 80 samenwerkingsverbanden een eigen bureaucratie gaan ontwikkelen. Er zullen toch criteria moeten komen, die gaan bepalen dat een kind 'recht heeft op zorg' (lees: dat een school recht heeft op geld uit de samenwerkingsverbandzorgpot, omdat het zo'n lastig en duur zorgenkind in huis heeft). En die criteria zullen vast en zeker gaan leiden tot: lachwekkende bureaucratie.

Kiki

De kinderopvang is totaal onvergelijkbaar. Er zijn namelijk alternatieven: dat moeders stoppen met werken of dat ze bezuinigen op andere zaken om de opvang te kunnen betalen, hoe vervelend ook. Maar wat zijn in dit geval dan de alternatieven? Daar heb ik je nog niet over gehoord.

Mijn alternatief heb ik al genoemd: een dure privé-school oprichten. Ik zal dat zeker doen als ik dat nodig acht voor mijn kind. Maar daarmee zijn maar heel weinig kinderen geholpen, want je moet het natuurlijk wel kunnen betalen. Dus wat is jouw toekomstvisie dan??

Drommels

Ik snap dat je het misschien vervelend vindt om te lezen. Maar ik heb inderdaad geen vertrouwen meer in het onderwijsveld. Niet in de schoolbesturen, niet in de directies en zeker niet in de leerkrachten in het algemeen.
Ik heb ook goede leerkrachten gezien, ik weet dat ze bestaan. Mijn zoon heeft dit jaar gelukkig een uitstekende leerkracht en die van vorig jaar was ook bovengemiddeld goed. Maar mijn zoon is net even te veel beschadigd door 'het onderwijsveld' om te denken: 'Ach, die mensen hebben het beste met hem voor.' Dat hebben ze namelijk niet.
Ik zal als een havik op blijven letten en vertrouw niemand meer. Ik durf niet meer tegen leerkrachten te vertellen hoe ik me voel, wat ik vind en wat ik denk, met betrekking tot mijn zoon en met betrekking tot hun functioneren. Ik houd mij zeer op de vlakte als het gaat over onze thuissituatie en over de problemen die wij thuis hebben met onze kinderen. (en geloof me, wij zijn een heel middelmatig gezin met hele middelmatige problemen) Nederig glimlachen, positief gedrag van leerkrachten belonen (een leuke e-mail, een glimlach, een bedankje), negatief gedrag negeren. Dat werkt echt het beste. 'Oppassen met wat je zegt, want alles wat je zegt kan en zal tegen je gebruikt worden', dat zeggen mijn man en ik tegen elkaar onderweg naar een tien-minutengesprek.
En dit alles zal in de toekomst nog sterker worden. Als de scholen werkelijk intensief gaan samenwerken met ZAT-teams, wil ik helemaal niet dat de juf weet dat ik depressief ben, bijvoorbeeld.

Drommels

Fijn dat je toch kan lezen. Ik heb weinig aan het verhaal van Kobalt toe te voegen. Dat is nu eenmaal de harde realiteit. En ja, natuurlijk heb ik de petitie van de school tegen de bezuinigingen getekend, dat staat hier los van. Daarin trekken we gezamenlijk op.

Maar waar het belang van de school tegenover dat van mijn zoon staat, gaat de school echt niet voor mijn zoon kiezen. Dus misschien moet je jouw verhaal over negativiteit even tegen de scholen houden en ben je hier aan het verkeerde adres.

Moek je mist het punt

Ik vergelijk de kinderopvang niet met het speciaal onderwijs. Ik vergelijk de wanhoop, de boosheid, de frustratie en de ophef van bezuinigingen in de kinderopvang en de bezuinigingen in het speciaal onderwijs met elkaar en geloof me de reacties over de bezuinigingen in de kinderopvang waren ook zo heftig, (bij tijd en wijle) ongenuanceerd en

Die alternatieven van de kinderopvang hoefden helemaal niet gebruikt te worden, mensen schreeuwden harder dan ze geslagen werden. Ze zochten en vonden een weg.

@Rafelkap (en Moek en anderen), om eerlijk te zijn snap ik al niet hoe het relevant is of ik een zorgenkind heb of niet. Het heeft absoluut geen meerwaarde en door zonder enige voorkennis over mij en mijn situatie bepaalde uitspraken de wereld in te slingeren vervuilt een discussie en is nodeloos kwetsend voor mij, maar ook voor bijvoorbeeld Cqcq die volgens mij niet eens meer durft te reageren en waar je ook niets vanaf weet. Misschien heeft Cqcq wel een zorgenkind, dat gaat jullie helemaal niet aan en heeft ook geen meerwaarde in welke discussie dan ook.

@Drommels (Citaat) "Ik zie hier weinig opbouwends voorbij komen. Toch is het vooral de samenwerking tussen ouders en scholen die straks het verschil kunnen gaan maken tussen keiharde bezuinigingen zonder weerwoord van de 2e kamer of minder harde maatregelen omdat we die kleine meerderheid kunnen ombuigen in een minderheid, wat betreft de bezuinigingen op het onderwijs."

(Mijn reactie) Kijk dat is nou precies wat ik bedoel! Ik had het niet beter kunnen zeggen. Alleen maar klagen hoe de bezuinigingen het einde van de wereld zijn is niet productief! Doemdenken al helemaal niet. Er zijn dus wel gewoon leraren zoals Drommels die in dialoog willen gaan met de ouders en die weer doorgeefluik kunnen zijn bij het hogere management of de directie.

En tot slot nogmaals Rafelkap (citaat) "Je hebt gelijk dat het best serieus klinkt met je zoontje (al zou ik dolgraag met je ruilen), maar je komt in je berichtje bij mij over als een harde tante, ook al is dat misschien je bedoeling niet."

(mijn reactie) Grappig, jij wilt ruilen?!?, ik wens het niemand toe wat wij afgelopen winter hebben zitten tobben. En jouw zorgenkind behoeft ook erg veel aandacht en zorg en dat eist ongetwijfeld zijn tol emotioneel gezien en dat ontken ik ook nergens, maar vlak andere mensen niet uit. Ook "harde tantes" zoals ik maken zich zorgen om hun kinderen, zeker als ze gezondsheidsproblemen hebben en ook als ze dat niet elke dag op het forum neerzetten.

En waarom ik op jou persoonlijk reageerde: Jouw reactie was niet alleen zoals jij dat noemde "directer", je probeerde op emotionele, niet relevante (en kwetsende) gronden mij te diskwalificeren in een discussie en daar reageer ik op.

En ik ben geen harde tante, ik sta uitermate realistisch in het leven en als jij dat "hard" vindt so be it. Ik denk in oplossingen en niet in problemen. Ik denk vooruit en niet achteruit en ik denk overal pro-actief in mee en probeer mijn emoties buiten boord te houden. (en heus niet altijd even succesvol, anders had ik niet zo fel op jou gereageerd)

En nou wil ik niet zeggen dat Jij, Rafelkap, dat wel doet hoor, ik ken je immers niet. Maar het is wel het algemene beeld wat ik van deze discussie krijg.