Over de bezuinigingen, brief aan de minister (en het antwoord daarop)

Je mag wel een mening hebben,

maar als je onzin verkoopt, val je wel snel door de mand.

Wat er in dit draadje gebeurde, was dat Kiki en Drommels een aantal mensen ervan beschuldigden niet positief genoeg te zijn. Als we dat wel waren, zou alles wel goed komen. Nou, dat kan je echt alleen maar zeggen als je niet weet waar je het over hebt. Daar gaat het om, niet of je nou wel of niet zelf een zorgenkindje hebt.

Natuurlijk zijn wij allemaal positief begonnen, in de naïeve overtuiging dat onze belangen en die van de scholen parallel liepen. Dat is helaas niet zo. Ook ontbreekt vaak de kennis en zijn veel mensen in het onderwijs te eigenwijs om die kennis te halen waar die voorhanden is: bij de ouders. Dat zijn helaas de feiten.

Die feiten zijn pijnlijk voor mensen die de meest normale dingen moeten bevechten voor hun kind. Vandaar dat het botweg ontkennen van die feiten soms emotionele reacties los maakt.

Verschillende dingen

Moek:"Wat er in dit draadje gebeurde, was dat Kiki en Drommels een aantal mensen ervan beschuldigden niet positief genoeg te zijn. Als we dat wel waren, zou alles wel goed komen."
Nou, volgens mij richt de goegemeente zich hier vooral op de minister van onderwijs, terwijl Kiki, Drommels en cqcq terecht beweren dat dat niet het voornaamste probleem is. Feit is dat ook in het nieuwe stelsel het onderwijs dat jouw kind heeft, gewoon behouden kan blijven.
Probleem is dat je daarvoor afhankelijk bent van de schoolbesturen. Die schoolbesturen verzetten zich tegen de bezuinigingen en doe alsof het niet anders kan dan dat dit negatieve gevolgen gaat hebben voor de leerlingen. Met dat doemscenario werven ze ook leerkrachten, ouders en leerlingen om zich te verzetten tegen de bezuinigingen.
Maar die schoolbesturen liegen dat ze barsten.
Het enige dat in de nieuwe context niet meer kan, is kinderen om de kleinste afwijking (we zagen laatst een lam handje langskomen) in de extra dure begeleiding zetten. Van dat soort gevallen, feitelijk misbruik van de regeling door het onderwijs, zijn er veel.
Met zijn allen tegen de minister, voelt misschien wel gezamenlijk en prettig, maar het gaat voorbij aan het werkelijke probleem. En dat is dat schoolbesturen zich als verzuurde middenstanders gedragen die hun klanten feitelijk maar lastig vinden en die vooral geen verantwoordelijkheid willen nemen voor de kwaliteit van het eigen werk, of de rechten van die klanten.
Daarom: richt je boosheid vooral op de schoolbesturen. Zij zijn het die de regeling LGF zodanig hebben misbruikt en opgerekt, dat het nu toch weer anders moet. Dat had niet zo gehoeven.
Die nare karaktertrek van zichzelf rijk rekenende schoolbesturen is wat moet veranderen.
Moek:"Natuurlijk zijn wij allemaal positief begonnen, in de naïeve overtuiging dat onze belangen en die van de scholen parallel liepen. Dat is helaas niet zo."
Zo is dat. Maar dat ligt niet aan de minister. Dat ligt aan de houding van de schoolbesturen die de individuele belangen van kinderen per definitie niet willen dienen. Juist dat ook heeft het misbruik van de lgf mogelijk gemaakt.
De wet verplicht hen tot niks tov ouders en leerlingen, maar het mag natuurlijk wel.
Wat je de minister (de politiek in het algemeen) kunt verwijten is dat men wel constateert dat scholen volop misbruik maken, de regelingen daarop wel aanpassen zodat de kosten niet verder uit de hand lopen, maar dat diezelfde minister/politiek vervolgens doet alsof daarna de scholen als vanzelf en uit zichzelf _wel_ rekening zullen houden met de individuele belangen en rechten van leerlingen.
Dat positivisme, wat ook cqcq ventileert, is onterecht.
Er is niets dat wijst op een veranderende aanpak door schoolbesturen, dus kun je op je vingers natellen dat die schoolbesturen het korten van het budget direct het probleem van individuele leerlingen zullen laten worden.
Dat zal leiden tot meer thuiszitters en meer kinderen met een lager schooladvies dan hun capaciteit.
Vandaar dat de feiten die cqcq op tafel legt in deze discussie, toch van belang zijn.
Stop met het meehuilen met de schoolbesturen om meer geld. Daar ligt het probleem niet. Val die schoolbesturen aan op hun gedrag met alle verontwaardiging die je in je hebt.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

"Nou, volgens mij richt de goegemeente zich hier vooral op de minister van onderwijs, terwijl Kiki, Drommels en cqcq terecht beweren dat dat niet het voornaamste probleem is. Feit is dat ook in het nieuwe stelsel het onderwijs dat jouw kind heeft, gewoon behouden kan blijven."

Als ze dat hadden gezegd, was er natuurlijk niets aan de hand geweest. Maar het werd erg op de man gespeeld: WIJ moesten positiever zijn tegenover de scholen. Vandaar dat ik al eerder zei dat ze deze verhalen maar tegen de schoolbesturen moesten houden en niet tegen ons.

En mijn verontwaardiging uiten tegenover het schoolbestuur...? Ik pas wel op, het gaat nu net even goed, dankzij de rugzak (waarvan ik de besteding tenminste min of meer kan controleren). Dat is de spagaat waar ik en vele anderen in zitten.

Daarom meende ik het serieus toen ik tegen Kiki zei dat ze die mooie toekomstvisie maar moest ontvouwen, daar zou iedereen misschien zijn voordeel mee kunnen doen. Maar dan niet weer de bal bij ons neerleggen. Die ligt daar namelijk al.

Overigens

ben ik wel degelijk ook boos op de regering. Ik denk namelijk echt niet dat de kwaliteit in het SO vooruit zal gaan als de klassen groter worden.

Verder vind ik de rugzak een prima systeem. Er zijn twee verbeteringen nodig ten opzichte van het huidige systeem: ten eerste dat de ouders zouden moeten beslissen hoe hij gebruikt wordt, net als dat bij het PGB het geval is. Ten tweede, dat de rugzak niet automatisch toegang tot het SO zou moeten geven.

Als die twee bezwaren waren opgelost, had dit systeem goed kunnen werken. Ik ben blij dat mijn zoon er nog een paar jaar profijt van heeft gehad.

Plus, moek

de papieren indicaties hadden moeten stoppen. Gewoon naar het kind komen kijken, kun je de scholen ook niet meer van misbruik beschuldigen. Dat zou, als de scholen veel misbruik maken, een slok op een borrel moeten schelen.

Inderdaad, ishtar

Dat was ik nog vergeten. Helaas is het nu wijsheid achteraf.

Maar ik denk dat nu wel duidelijk is waarom we OOK (dus niet alleen) boos zijn op de regering.

Probleem

Moek:"ben ik wel degelijk ook boos op de regering. Ik denk namelijk echt niet dat de kwaliteit in het SO vooruit zal gaan als de klassen groter worden. "
Dit is het terugkerende probleem in de discussie. Het is niet de regering die de klassen groter maakt. Als dat al gebeurt, dan zijn dat de scholen zelf die het doen.
Moek:"Als die twee bezwaren waren opgelost, had dit systeem goed kunnen werken."
Nee. Wat je voorstelt is om het rugzaksysteem te wijzigen van geld voor de school naar geld voor het kind en ook nog de zeggenschap naar, te besteden door de school of te besteden door de ouders.
Dat kan wel, maar maakt kinderen met een rugzak niet meer geliefd bij scholen. Juist minder. En dan blijft het probleem dat scholen de keuze houden om het kind te weigeren. Zit je, met je rugzak.
Groet,
Miriam Lavell

Maar

meestal (altijd eigenlijk) wordt een rugzak toch pas aangevraagd als een kind al op school zit?

Een rugzak is niet synoniem met een diagnose. Dat een kind met bepaalde diagnoses geweigerd wordt, daar verandert het al dan niet hebben van een rugzak niets aan. Integendeel, als er een zak geld aan een kind vast zit, wordt dat kind weer wat aantrekkelijker voor de school, ondanks zijn diagnose.

Klopt niet

Moek:"Een rugzak is niet synoniem met een diagnose. "
Dat is ie wel. Al is het geen medische diagnose. Het is een vooral een financieringsdiagnose: dit kind kost extra veel moeite/tijd/inzet in het onderwijs.
Moek:"Dat een kind met bepaalde diagnoses geweigerd wordt"
Dat klopt niet en dat kan ook niet. Kinderen worden niet geweigerd om een medische diagnose. Ze worden geweigerd als ze meer moeite/tijd/inzet kosten dan andere kinderen. Die rugzak is het prijskaartje. "Ik ben duur" staat erop. Ook wel "ik ben lastig".
Moek:"Integendeel, als er een zak geld aan een kind vast zit, wordt dat kind weer wat aantrekkelijker voor de school, ondanks zijn diagnose."
En dat is gewoon niet waar. Met die naieve inslag is die rugzak wel bedacht, maar dat riep meteen al heftige actie op van scholen die die kinderen helemaal niet wilden. Ook niet met geld. Daarmee sneuvelde meteen al de acceptatieplicht.
Zonder acceptatieplicht heeft de indicatieprocedure vooral gewerkt als sorteermachine om zoveel mogelijk kinderen juist naar het SO te verwijzen. En prompt om voor lichtere gevallen, daar waar het niet voor bedoeld was, die rugzak te gebruiken. Wel het geld, niet de problemen.
Ik begrijp dat jij met het systeem tevreden bent, maar dat kan niet anders dan komen omdat het toevallig voor jouw kind positief heeft uitgepakt.
Dat heeft het niet voor de thuiszitters, de duizenden kinderen die nu een rugzak hebben terwijl vergelijkbare kinderen vroeger 'normaal' werden gevonden, en niet te vergeten de gehandicapten, neem blinden of iemand met een lam handje, die niet makkelijker maar juist moeilijker toegang vinden in het regulier onderwijs.
Het is werkelijk een slecht en schadelijk systeem. In zijn algemeenheid dan.
Dat neemt niet weg dat ik me kan voorstellen dat de angst je om het hart slaat als je kind een rugzak heeft en de wet ineens veranderdt.
Dan ben je bang voor wat gaat komen. En terecht. Die schoolbesturen, die zijn te vertrouwen. Voor de kinderen doen ze het in ieder geval niet.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam, helaas is de ellende al begonnen

voor ons....zie een paar draadjes lager mijn posting...

Toch een beetje goed nieuws

http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/ocw/nieuws/2011/04/13/ombuiging-passend-onderwijs-en-langstudeerders-getemporiseerd.html

Folder uit 2005

Kende je deze al http://www.50tien-oudersenrugzak.nl/oudersenrugzak/download/common/ziet-de-school-het-niet-meer-zitten--febr.-06-.pdf
De brochure stamt al uit 2005 (binnen 3 jaar na invoering van de rugzak waren de problemen al groot).
Er staat wellicht iets in waar je wat aan hebt. Maar ook: de brochure geeft goede uitleg over hoe dat nu werkt met die rugzak en onwillige scholen.
Je kunt er ook in lezen dat die onwilligheid, feitelijk beroepen de scholen zich vaak op onmacht, ook in de nieuwe situatie op dezelfde manier effect kan krijgen.
Ik kan je niet helpen.
Nou ja: stel dat de school je kind zou verwijderen, dan zou ik een beroep doen op art. 9a van de WPO. Onderwijs voor de zieke leerling.
Groet,
Miriam Lavell

Illustreert juist het probleem van het huidige systeem

Anna jouw voorbeeld illustreert juist het probleem van het huidige systeem. Jouw zoon heeft met zijn rugzak al een clusterindicatie, en zou vanwege gedragsproblemen daardoor zonder dat jij daar iets aan kunt doen naar het cluster 4 onderwijs verwezen kunnen worden. School hoeft alleen maar een aantal weken (ik dacht 8) te zoeken naar een andere school die hem op wil nemen (en dat mag een cluster 4 school zijn, gezien zijn rugzak). School ondervindt daar geen enkel nadeel van.

In het passend onderwijs is dat anders. De scholen hebben dan vaste budgetten voor zorgleerlingen. Dan is het voor school voordeliger om te proberen om leerlingen juist binnen de poort te houden. (want onderwijs op een cluster 4 school is veel duurder dan wat aanpassingen op het reguliere onderwijs).

Ook mis

cqcq:"Jouw zoon heeft met zijn rugzak al een clusterindicatie, en zou vanwege gedragsproblemen daardoor zonder dat jij daar iets aan kunt doen naar het cluster 4 onderwijs verwezen kunnen worden."
Je wekt hier de suggestie dat de school het kind makkelijk kwijt kan omdat het naar een cluster 4 school kan. Maar dat klopt niet. De school kan het kind makkelijk kwijt. punt dus. Zonder toevoegingen. Ook als er geen andere school is die het kind wil hebben. Vandaar de thuiszitters.
Maar vooral ook: vandaar dat ook clusterscholen op precies dezelfde manier kinderen kwijt raken. Kind heeft woede uitbarsting, krijgt waarschuwing, na x waarschuwingen wordt kind verwijderd.
Dat is genoeg. Ook voor een clusterschool.
cqcq:"In het passend onderwijs is dat anders. De scholen hebben dan vaste budgetten voor zorgleerlingen. Dan is het voor school voordeliger om te proberen om leerlingen juist binnen de poort te houden."
Dus dat is ook niet waar. In de nieuwe opzet gaat het (veel grotere) samenwerkingsverband de budgetten verdelen. Dat gaat op vergelijkbare manier zoals dat nu gebeurt. Alsof er een overheid boven staat, maar dan nu regionaal. Alle gewone scholen moeten de eigen broek ophouden. Onder door het samenwerkingsverband te bepalen voorwaarden mogen sommige leerlingen naar de speciale school die uit het budget van het samenwerkingsverband betaald wordt. Er zal dus nog steeds een indicatieprocedure zijn, precies zoals die er nu ook is voor het SBO.
Het belang van die ene schoolvestiging is daarmee nog steeds dat zij kinderen liever kwijt zijn. Liever niet van het eigen schoolbudget laten eten. Liever op kosten van het budget van het samenwerkingsverband.
Voor het verwijderen van leerlingen doet de constructie er helemaal niet toe. De school mag zich, net zoals nu het geval is, beroepen op onmacht. "Wij kunnen het niet, wij zijn er niet voor ingericht, etc."
Schoolvestigingen zijn nog steeds niet leverplichtig aan leerlingen. Schoolvestigingen mogen quota hanteren. Ook en zelfs als dat betekent dat er binnen het samenwerkingsverband helemaal geen plaats is voor de leerling.
Groet,
Miriam Lavell

Wij kunnen het niet

inderdaad, dat is wat ze nu roepen. wij kunnen het niet, zijn er niet op ingericht. Laat ik even vermelden dat hij wel op regulier zit, maar in een speciale zorgklas, met maar 9 leerlingen....

Miriam,

Hoe bedoel je dat, een beroep doen op art. 9a? Gaat de SBD dan zelf het onderwijs verzorgen? Je had het ergens ook over een potje voor thuisonderwijs, waar zit dat dan?

Ik zie namelijk de bui al hangen straks. Dan gaat het zorggeld, net als nu de RT, weer verdeeld worden over iedereen die een vlekje heeft. Van Nederlands als tweede taal tot gedragsproblemen. En dat alles in groepsverband, wat in ons geval dus geen effect heeft. Sterker: hij kreeg voor de rugzak helemaal geen RT, omdat dat bij hem toch niet zinvol was. Daar gaan we dus weer naar terug en ik ben al bezig met een back-up plan voor over een jaar, als de rugzak vervalt. Niet positief dus, wel pro-actief.

Kamervragen

Moek, het is zielseevoudig. Scholen die menen de kwaal van een kind niet aan te kunnen, die beweren feitelijk dat het kind te ziek is om naar school te gaan.
Aan zieke leerlingen moet een school onderwijs bieden. Dat hoeft de school niet zelf te doen. Zij mogen daarvoor een derde partij inhuren, zie bijvoorbeeld ziezon.nl
Wanneer was het ook weer, 2003? Ik weet het niet, maar dit plan voor stelselherziening is al stok oud en vindt zijn oorsprong in het toenemend aantal thuiszitters.
Angeline Eijsink (Pvda mind you) heeft toen het plan opgevat om ouders hun keuzevrijheid te ontnemen en scholen voortaan te laten bepalen waar het kind heen gaat. De komende stelselherziening is daar een uitvloeisel van.
Ik heb mevrouw Eijsink op haar eigen site en toen al van pittig commentaar voorzien en gesteld dat dit allemaal niet nodig is. Thuiszitters hebben namelijk gewoon recht op onderwijs voor de zieke leerling.
Ze heeft me nog gebeld. Ze vond me zo onaardig op haar eigen site, die ze vervolgens ook meteen heeft opgeheven. Ik heb haar voorgesteld dat ze mijn stelling maar eens aan de minister voor moest leggen. Dat heeft ze gedaan en natuurlijk kreeg ik gelijk.
Thuiszitters moeten hoe dan ook voorzien worden van onderwijs.
Is niet fijn natuurlijk, je kind de hele dag thuis, maar daar kun je dan nog wat op vinden met pgb's of via andere wegen. Als het onderwijs maar gewaarborgd is. En vooral: als scholen maar niet beloond worden voor het uit school duwen van kinderen.
Niet in de klas is tot daar aan toe, maar dat kind drukt via dat thuisonderwijs nog steeds op de begroting. Dát zal scholen drie keer doen bedenken om een kind buiten de school te duwen.
Hiermee is trouwens meteen een variatie mogelijk: Stuur een kind met regelmatig terugkerende woedeuitbarstingen drie keer in de week naar school. De rest thuis (of in MKD opvang, whatever).
"Sterker: hij kreeg voor de rugzak helemaal geen RT, omdat dat bij hem toch niet zinvol was. "
Het is natuurlijk niet ineens wel zinvol als er geld voor wordt betaald. RT is sowieso een beetje een achterhaald middel. Maar hoe het allemaal vorm gaat krijgen, is niet echt te zeggen. De scholen mogen het met elkaar zelf weten.
Ondertussen gelden wel de regelen der boekhoudkunst en daarvan kun je afleiden dat het óók met quota en geoormerkte budgetten zal gaan. Op = op, dus wachtlijsten etc.
Anna:"Laat ik even vermelden dat hij wel op regulier zit, maar in een speciale zorgklas, met maar 9 leerlingen.... "
Aha. Dat is dan een voorloper van het passend onderwijs. Weet je meteen hoe dat werkt.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Wat raar eigenlijk. Ik ben al een aantal jaren erg geïnteresseerd in onderwijs, en vooral als kinderen uitvallen. Maar toch wist ik dit niet. Zeker een goed bewaard geheim van de scholen.
Of, nog erger, ze weten er zelf waarschijnlijk ook niets van.
Wel vind ik het altijd raar dat men toch een raar onderscheid lijkt te moeten maken tussen lichamelijk en geestelijk ziek. Net alsof een depressie bij Pietje, geen ziekte is. Maar een gebroken been bij Kees wel. Heel raar vind ik dat altijd, want gezondheidszorg technisch gezien is dat gebroken been juist veel minder een ziekte, dan die depressie. Ik bedoel, gips erom heen, weekje pijn en klaar is Kees (ten minste, dat hoop je dan). Toch krijgt Kees wel een lief kaartje van de juf, een tekening van de klasgenootjes en thuis een goed bedoeld pakket schoolwerk.
Mijn Pietje kon naar al die ondersteuning fluiten. Daar moest moeder zelf om gaan bedelen bij de juf. En nu lees ik dat hij daar gewoon recht op had! Had ik dat maar geweten! Grrrr.

Okeeee....

Dus school zelf moet betalen? Hoe dwing je dat af, bij de rechter? Of de inspectie?

Gelukkig is het voor ons nu helemaal niet aan de orde, maar ik weet wel graag waar ik sta. En voor Anna kan het nuttig zijn.

Miriam, ik moest ook erg lachen om het feit dat de RT opeens wel bleek te werken toen er geld voor was. Maar goed, ere wie ere toekomt: de school heeft het geld tenminste niet op de grote hoop gesmeten, zoals bij het nieuwe draadje hieronder.

Miriam

>>Hiermee is trouwens meteen een variatie mogelijk: Stuur een kind met regelmatig terugkerende woedeuitbarstingen drie keer in de week naar school. De rest thuis (of in MKD opvang, whatever). < <

Was het maar regelmatig en kon ik er maar peil op trekken, dan zou ik zomaar zo'n regeling voorstellen...Maar ze zijn onvoorspelbaar en zoals ik al zei, dit is de 2e extreme uitbarsting. De vorige was een half jaar geleden...

>>Aha. Dat is dan een voorloper van het passend onderwijs. Weet je meteen hoe dat werkt. < <

ja, niet....misschien moet ik dit mw Verbijsterveld laten weten....

Anna

Misschien is dat toch wel een goed idee, om het Bijsterveldt te laten weten.
Niet als prive persoon, maar als input naar een van de belangenverenigingen. Ik weet dat Balans een gespekspartner is van Bijsterveldt. Daar ben je toch lid van? Je kunt het dan bij hun op de website mailen naar [email protected]. Of je gaat hier naartoe:
http://www.balansdigitaal.nl/data/oproepen/2011/laat-uw-stem-horen!/
Een andere gesprekspartner is de CG-raad. Misschien dat zij je verhaal ook interessant kunnen vinden.

Rechter

Moek:"Dus school zelf moet betalen?"
Weet je, dat interesseert me eigenlijk geen lor. Je wilt geen geld van de school. Je wilt onderwijs. Maakt niet uit wie dat betaalt of wat het kost.
Afdwingen kan niet echt, maar je komt het dichtst in de buurt bij de rechter. Dat betekent: verwijdering aanvechten, bezwaar en beroep, en daarbij aantekenen dat kind - mocht het toelaten in de klas toch niet mogelijk zijn - ingeschreven blijft en onderwijs blijft ontvangen conform de regeling voor de zieke leerling en totdat een andere school is gevonden.
Je kunt je bij die eis beroepen op de kamervragen die zijn gesteld en de antwoorden die zijn gegeven.
http://www.ouders.nl/cgi-bin/TMMforum/NFshowpost.cgi?template=4&actueel=0&archief=1&zoek=kamervragen&thread=102257&forumsel=23&forum=23&post=1624906
Groet,
Miriam Lavell

Als het zover komt

ik hoop het natuurlijk niet, dan heb ik alle links e.d. even bewaard...

Anna

Hieronder heeft ene Karmijn (☺) een draadje geopend met een link naar een enquête van een van de ombudsmannen over scholen en kinderen die speciale zorg nodig hebben. Ik denk dat die enquête jullie op het lijf geschreven is.
Het is nog leerzaam ook, want er staat in welke stappen je kan ondernemen als het niet gaat.

Gaan we doen!

ik zal straks eens kijken

Kobalt

ik lees nu al even mee in de discussie en wat ik `lees´ is dat de overgrote meerderheid van dit forum de situatie zo wil houden met rugzak en dat Kiki en CQCQ z ervan overtuigd zijn dat de nieuwe regeling misschien niet het beste, maar wel onvermijdelijk is en er achterstaan.

mijn kind zat op een reguliere school, waar dingen gebeurde die niet door de beugel konden. school vroeg rugzakje aan (Wat 7 jaar geleden zomaar kon) en hops kind werd van school gestuurd op basis van handelingsverlegenheid, REC school vroeg puur op papier 3 jaar later weer nwe indicatie aan en gekregen. na bijna 6 jaar knokken is hij weer naar regulier gegaan en hij doet het perfect. kind heeft zeer hoog IQ, is lief, beleefd en rustig en toch heeft dit allemaal kunnen gebeuren. Hoe kun je er dan van uit gaan de een kind met gedragsproblemen wel de juiste zorg krijgt. Er is nu eenmaal een point of no return. het nivo van het onderwijs op de clusterschool was trouwens erbarmelijk. mijn kind wil noooooit meer een dvd tje kijken omdat er ELKE DAG een dvd werd gekeken.
Het huidige systeem is niet goed. punt ! het nieuwe systeem ook niet.
de discusie vind ik trouwens erg persoonlijk worden en wss om dit een draadje in de ´zorgenkinderen´ rubriek is hoor ik weinig tegengeluiden of kritiek op het huidige stysteem.
groet, jennie

Mosterd na de maaltijd

Sorry kobalt ik realiseer me nu pas dat ik pas halverwege ben met het lezen en heb spontaan gereageerd. beetje mosterd na de maaltijd. voor de duidelijkheid ik heb gereageerd op het volgende bericht van je! ik ga nu verder lezen.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Nu gebeurt dat ook, maar...

Nu zit je kind op een enkele school, deel van een kleine schoolvereniging. Dus als het niet lukt met je kind, dan kun je ervoor gaan om het kind daar toch in huis te houden. Want die beslissing wordt nu genomen door mensen die je kind kennen. Ze krijgen nog geld toe (rugzakje).

Als de verhoudingen verziekt zijn, ben je als ouder de controle ook nu al volledig kwijt. Maar als je in de huidige situatie zorgt voor goede pr, school ondersteunt met je kennis en actief meehelpt met het verkrijgen van extra hulp, kan het kind vaak wel op de school blijven.

Straks komt het geld van de financiering niet meer bij de school met het moeilijke kind, maar bij het samenwerkingsverband. De beslissing tot overplaatsing wordt door het samenwerkingsverband genomen. En dan is het goedkoper om alle kinderen met gedragsproblemen te concentreren op een of twee scholen in dat verband. Dat hoeven niet eens speciale scholen te zijn, maar iets zoals een rebound voorziening die je nu in grote steden al ziet. Laatst was daar nog een draadje over in Ouders en school, hoe een jongen via de rebound de school uit gewerkt werd.

Gevecht

Ik baal ervan dat het zo'n gevecht is. Dus meer procedures en regels en gerecht baal ik ook van. Goed gedrag van scholen zou niet afgedwongen moeten worden.
Je kunt wel onderwijs eisen maar als zij vervolgens eisen dat kind dat wel op school komt doen moet je weer zorgen dat je rechtmatig je kind thuis houdt omdat het voor kind niet vol te houden is. Bij ons ook een stel idioten die stelden dat kind dwingen naar school te gaan de oplossing is. Allemaal disfunctionele flauwekul.
Ik denk dat de onderwijsconsulenten en consumenten hier nog wel van betekenis kunnen zijn om ouders goed te informeren. Als ouder ben je toch nieuw in het schoolsysteem en de informatie komt je niet aanwaaien. Maar ik baal ervan dat je als ouders en school zo tegenover elkaar komt te staan als het om onderwijs gaat.

Amen anna

Toen mijn kinderen voor het eerst naar school gingen, had ik werkelijk geen idee, dat het zo zou kunnen gaan.
Balen inderdaad, dat het vaak zo gaat.