Papa+mama van driftkopjes

Zoon

heeft een DS, en die heeft het ook weleens te verduren gehad, nooit echt mee gegooid op de grond, maar toch. En toch doet hij het al 3 jaar zonder problemen...

Ik heb wel altijd gezegd, kapot is kapot, zijn mp3 heeft ook een scheur in het scherm, puur door onvoorzichtigheid....tja, jammer dan....

Herkenbaar

Hier is zoon van 12 zo slordig met zijn spullen dat wij ook wel eens bedenken wat voor nut het heeft om hem iets moois te geven, het blijft niet mooi en raakt kwijt.
Stripboeken zien er na 1 keer lezen uit of ze door talloze handen misbruikt zijn en raakt ook gewoon alles kwijt. Hier sneuvelt iets niet door driftig gedrag maar het resultaat is hetzelfde. Het gaat wel steeds beter. Zijn mobiel wordt gekoesterd. De vorige kon niet meer opgeladen worden en daar ging hij iets minder goed mee om. De ds die hij gebruikt is niet van hem (van zijn vader) en moet door hem vervangen worden als die kapot gaat door lomp gebruik.
Maar al die kapotte of niet meer mooie of complete spullen doen wel pijn, zucht.

Dat

heeft zo weinig zin: als hij boos wordt gaat het zo snel; in een impuls is met iets gegooid o.i.d. Het kan een hele tijd goed gaan, maar ineens: verkeerde plaats verkeerd tijdstip en 'RANGGGGGGGGGGG' THERE IT GO'S

Garantie

Wij hebben het aangedurfd, zo'n 2 1/2 jaar terug. Zoon (bijna 9) kreeg een DS. Maar ik moet wel eerlijk zeggen dat zoon onderhand zijn 3e DS heeft nu... :s Toch wogen/wegen de voordelen die voor onszelf als ouders, voortkomen uit het feit dat hij zo'n ding heeft groter dan het gevaar dat je loopt dat het ding kapot gaat. Het geeft op veel momenten zoveel rust. Alleen al lange autoritten, wachtkamers bij allerlei peuten e.d., tijdens gesprekken bij al die peuten e.d., 's ochtendsvroeg als iedereen nog op één oor ligt, even een korte break tussendoor, enz. enz.
Tot twee keer toe is de DS al stuk geweest. 1x zomaar, zonder aanwijsbare reden, en één keer idd doordat hij er boos mee wegliep en hem 'per ongeluk' uit zijn handen liet vallen op de keukenvloer (plavuizen). Tot twee keer toe viel het onder het afgesloten 'garantieplan plus' dat we hadden afgesloten in de winkel (Dixons) en heeft hij een spikplinternieuwe gekregen. De tweede keer kon hij zelfs tegen bijbetaling van 10 zelfgespaarde euro's een DSi ophalen bij de winkel.
Ik kan je dus aanraden, als je het tenminste overweegt om er eentje aan te schaffen maar twijfelt omdat er mogelijk onvoorzichtig mee omgesprongen wordt, een soort van garantieplan af te sluiten zoals Dixons dat aanbiedt. Het kost je dan natuurlijk wel een klein bedragje per maand, maar je hebt wel de zekerheid dat je er een nieuwe voor in de plaats krijgt (Nintendo repareert nl niet) of als het een ander apparaat is zoals een MP3 dat het of gerepareerd of ook vervangen wordt.

Stuk

Zoonlief van 9 gaat beslist niet hardhandig om met zijn spullen maar als rasechte ADHDer vergeet hij weleens wat En dat varieert van kleding en schoenen die op mysterieuze wijze kwijtraken na de gymles, na voetbalwedstrijden etc. tot Nintendo-spelletjes en Nintendo-stylussen. Over zijn Nintendo DS waakt hij als een hond want hij heeft hem grotendeels van zijn eigen geld gekocht en hij weet dat als die kwijtraakt hij geen nieuwe krijgt. Als hij zijn laatste stylus kwijtraakt mag hij nieuwe ook van zijn eigen geld kopen. Idem met spelletjes. En pas als hij een hele tijdlang niks kwijtraakt betaal ik mee aan zijn WII. Ik hou mijn hart al vast als hij straks een mobieltje wilt. Het punt voor mij is, dat ook al heeft hij ADHD hij dit soort dingen niet perse hoeft te vergeten/kwijt te raken. Dat is gewoon een slap excuus. Hij moet eerst leren prioriteiten te stellen. De waarde van dit soort dingen beseft hij wel heel goed, zeker omdat hij mee moet betalen aan deze dure gadgets maar ik blijf niet aan de gang. Iets kwijtraken/stuk maken? Jammer dan. Die zaken zijn jouw eigendom en jij bent en blijft er verantwoordelijk voor. Als iets stuk is, eerst proberen te repareren en natuurlijk help ik hem daarmee maar als dat niet lukt wordt er geen vervanging gekocht tenzij iets echt geheel per ongeluk stuk gaat. Het is een leerproces wat nu eenmaal bij opgroeien en opvoeden hoort. Sommige kinderen zijn nu eenmaal wat ruwer of onhandiger maar daar moet je mee leren omgaan en er rekening mee houden. Het zoontje van mijn zus is nogal driftig aangelegd en maakt van alles kapot door boze buien. Ze liet hem altijd maar begaan maar genoeg is genoeg en nu zit hij in therapie om op een gezondere manier om te gaan met zijn woede- en driftbuien. Gooit hij iets stuk, dan volgen er strenge sancties. En hij heeft nu ook een hele mooie, stevige "afreageerboksbal"...

Wij kopen niets nieuws

Zoon heeft hier in zijn boosheid zijn bed gesloopt en zijn nachtkastje. jammer dan! Je moet het er tot je het huis uit gaat wel mee doen!