Passend onderwijs zoon (4)
Dag,
Onze zoon (4 jaar), zit sinds mei op de basisschool. Van zijn tweede tot vierde verjaardag zat hij op een speciale peuterspeelzaal voor kindjes met een ontwikkelingsachterstand op een of meerdere gebieden.
Op school gaat het redelijk goed. Hij luistert prima en doet leuk mee met de les.
Sinds hij op de basisschool zit is hij na schooltijd overprikkeling en blijft gerust 24 uur wakker. Oververmoeid, overprikkeld en valt terug in dreumesgedrag. Brabbelen, woordjes zeggen, en vertoont veel overprikkelingsgedragingen. Rondjes rennen, rondjes draaien, zichzelf of anderen aaien, volledige scenes napraten van series. Ons napraten. Het voelt alsof hij een jaar terug in de tijd is gegaan, en ASS gedragingen zijn in extreme mate verergert.
Waar hij eerst een vierjarige kleuter was die over zijn ontwikkelingsachterstand is gegroeid, hebben we nu een zoontje dat enorm met zichzelf in de knoop zit.
Het is verdrietig om te zien dat hij school leuk vind, maar zijn leven om school heen steeds beperkter word.
School vind het erg zorgelijk dat hij door de daginvulling van het regulier onderwijs zo overprikkeld buiten schooltijd. Het samenwerkingsverband en de orthopedagoog zijn aan de mouw getrokken, de huisarts heeft ons doorverwezen voor diagnostiek bij de ggz en naar de psychiater voor evt slaapmedicatie.
Hij gaat nu 3x3 uurtjes naar school waarvan 1 uur per dag op de gang, met een koptelefoon op. Hier liggen wat autootjes zodat hij kan ontprikkelen. Dit lijkt hem goed te doen. De andere 2 dagen gaat hij de hele dag ivm werk van ons.
Nu heeft de intern begeleider om een gesprek met alle disciplines gevraagd. De ergotherapie is aangevraagd door de ggd, en opeens komen we in een molen van hulp.
Hebben jullie enig idee hoe zo'n traject met het samenwerkingsverband eruit ziet? Moet ik aan aangepaste hulp denken voor een jaar? Of aan de plaatsing op so of sbo?
Leerbaar is hij niet in de overprikkelde modus. Als hij zichzelf is en gereguleerd is, is het een slim jongetje wat wel leerbaar is.
Ik zou graag ervaringen horen van anderen.
Dankjewel.
Wat zielig voor je zoontje. Ik hoop dat hij snel goed geholpen wordt en rust krijgt. En jij daarmee ook.
ik herken het, ik heb zo'n kind. En werk in het onderwijs, dus weet hoe het werkt.
Wat school nu uit de kast trekt is een stappenplan wat ze moeten doorlopen, onder het mom van passend onderwijs, alles geprobeerd hebben. Dat "lijstje" moeten ze afgevinkt hebben voor hij in aanmerking komt voor so/sbo.
Omdat ik dat wist heb ik er voor gewaakt dat er niet teveel geprobeerd werd, en niet teveel zijsporen gepakt werden. Dat zou dus ook mijn tip aan jou zijn. Niet teveel rommelen en proberen.
Achteraf gezien stonk ik er toch nog in en zijn zoon en ik overspannen geraakt. Door teveel verschillende aanpakken proberen, teveel testen, teveel therapie. Punt bleef dat het regulier onderwijssysteem gewoon te overprikkelend was, en de leerkrachten er geen raad mee wisten en ervan schrokken.
Toen ik zei: en nu sbo( zoon zat inmiddelsthuis), werd het lijstje erbij gepakt, konden ze constateren dat ze "alles geprobeerd hadden" en zat zoon binnen 3 weken op speciaal onderwijs. Rust, structuur, niemand die schrok. Na 2 jaar vonden ze zelfs dat hij het geweldig deed.
Voor de zekerheid toch voor het veilige speciaal voortgezet onderwijs gedaan. Eerst met de taxi, het jaar erna zelfstandig met het ov. Zoon groeide enorm ,ontwikkelde zelfkennis, leerde prikkels reguleren. De docenten riepen dat ze er daar wel 10 van konden hebben. Hij ging van kader naar havo, en na 2 jaar naar regulier havo. Wel een kleine school, maar hij doet het fantastisch.
Hij werkt ernaast. Gaat alleen op reis. Hij heeft zo goed met overprikkeling leren omgaan dat je er eigenlijk niks meer van merkt.
So/sbo heeft inderdaad geen kleuterklassen. Daarvoor is het medisch kinderdagcentrum, tot 6 jaar. Daar kunnen ze ook observeren, diagnostiseren en therapie bieden. Zo krijgen ze een stevige basis mee en hoef je niet buiten schooltijd van hot naar her. Dat had ik mezelf en kind graag bespaard, maar daarin heb ik toch iets te braaf de adviezen van het samenwerkingsverband gevolgd.
Als jij ziet dat je zoon dit niet gaat trekken zou ik op mkd aan blijven sturen. School zal daar best aan mee willen werken als ze de zorgen zien. Ze weten zelf ook dat zij hierin niet genoeg kunnen bieden en de kennis niet hebben. Maar ze moeten procedures volgen. Maar dat is puur dossiervorming, daarin is redelijk creatief in te boekhouden.
Die poging tot prikkelreductie is alvast een vinkje. 3 x per week 3 uur naar school,met een uur met koptelefoon op de gang is nog teveel. Dat lijkt me klaar als een klontje.
Sterkte voor jullie.
Het lijkt me overduidelijk dat regulier onderwijs voor je zoontje teveel gevraagd is en daarmee niet passend. Als je de helft van de tijd niet kan komen en/of in je eentje op de gang moet ontprikkelen, dat is op de lange termijn waarschijnlijk niet haalbaar.
Dat gaat ook wel opvallen bij andere kinderen en hij mist dan natuurlijk ook heel veel.
Dat het op school goed gaat, is natuurlijk fijn maar als de prijs die hij en jullie daarvoor betalen zo hoog is dat er naast school niks meer mogelijk is, dan is deze school niet de juiste plek. Als hij het op de speciale peuterspeelzaal wel goed deed, lijkt het me goed om so/sbo te overwegen. School werkt en denkt in jullie geval al mee. Waarschijnlijk ook omdat ze zelf zien dat zij niet kunnen bieden wat nodig is en 'bewijs' aan het verzamelen zijn om aan te tonen dat ze handelingsverlegen zijn.
Sterkte, erg lastig al die zorgen om je kindje.
Anne1234! schreef op 03-09-2025 om 16:29:
[..]
Jouw beschrijving van het Speciaal onderwijs is wel erg rooskleurig. Ja de docenten zijn daar veel meer gespecialiseerd en de klassen zijn kleiner maar er zitten tegenwoordig toch ook vaak al wel 16 kinderen in een klas en al die kinderen hebben een eigen gebruiksaanwijzing, vaak gedragsproblemen, overprikkeld gedrag, explosief gedrag wat bij andere kinderen weer tot overprikkeling of slecht voorbeeldgedrag leidt etc. Heel rustig is het in de meeste gevallen in elk geval niet. Dan heb ik het over cluster 4 onderwijs. Ik lees niks over een lager IQ, vandaar.
Ja, maar 16 is echt een heel ander verhaal dan 28 of 30 leerlingen, en in het SO heb je er ook een klassenassistent bij. Vaak zijn de klassen kleiner dan 16 leerlingen. En juist omdat het personeel speciaal is opgeleid kunnen zij beter omgaan met gedragsproblemen, die vaak kunnen worden voorkomen.
Er zijn ook heel veel meer voorzieningen en zorg dan in het regulier, en juist wel RUST. Ben je wel eens op een s(b)o school wezen kijken? Ze hebben snoezelruimtes, elke klas heeft een time-outplek, het is stil en prikkelarm op de gangen, ze hebben een afkoelruimte voor als een kind echt uit zijn plaat gaat, er is meer toezicht, omdat er minder kinderen zijn kent het personeel alle kinderen ook beter.
ik lees dat SBO en SO soms door elkaar heen gebruikt worden. Er is wel een verschil tussen SO en SBO. Er is dus ook verschil in wat zij aanbieden en hoe de omgeving/ school eruit ziet.
(Schaamteloze copy paste van de PO-Raad:
Het speciaal basisonderwijs (sbo)
Het speciaal basisonderwijs (sbo) is er voor kinderen die op reguliere basisscholen niet de ondersteuning krijgen die zij nodig hebben. Kinderen in het sbo hebben vaak veel moeite met leren of opvoedings- en gedragsproblemen.
Sbo-scholen vallen onder de Wet op het primair onderwijs. Het regionale samenwerkingsverband gaat over toelating tot het speciaal basisonderwijs. Zij geven een toelaatbaarheidsverklaring (tlv) voordat kinderen naar het sbo kunnen.
Het speciaal onderwijs (so) en voorgezet speciaal onderwijs (vso)
Het (voortgezet) speciaal onderwijs is er voor leerlingen die specifieke en complexe hulp nodig hebben of als een integrale behandeling met jeugdhulp belangrijk is.
De scholen bieden onderwijs aan specifieke groep leerlingen, bijvoorbeeld zeer moeilijke lerende kinderen of kinderen met ernstige gedragsproblemen. Op school is er extra expertise aanwezig en wordt de omgeving aangepast aan de leerlingen. Het (voortgezet) speciaal onderwijs is daarom opgedeeld in vier clusters.
Scholen voor (voortgezet) speciaal onderwijs vallen onder de Wet op de Expertisecentra. Bij het (voortgezet) speciaal loopt de toelating ook via het samenwerkingsverband.
Izza schreef op 03-09-2025 om 14:35:
En 3 dagen 3 uur op school zijn. Waarvan grotendeels met een koptelefoon in de gang moeten zitten is niet naar school gaan.
Hij gaat toch ook nog 2 volle dagen naar school? Ik vind het nog best veel, gezien de situatie.
BlairW schreef op 04-09-2025 om 07:04:
[..]
Hij gaat toch ook nog 2 volle dagen naar school? Ik vind het nog best veel, gezien de situatie.
En hij is 4 .
wat naar voor je zoon en voor jou!
ik snap dat je graag informatie en ervaringen leest. Het lastige is dat passend onderwijs in Nederland zo is geregeld dat het per regio kan verschillen. Het is belangrijk om goed na te vragen bij de betrokkenen hoe het bij jullie is geregeld.
landelijk kan je stellen dat er sbo scholen zijn en SO scholen. De SO scholen zijn scholen met 1 duidelijke expertise; bv voor kinderen met een lichamelijke beperking of zeer moeilijk lerend of voor kinderen die moeite hebben hun gedrag te reguleren. Het SBO is met name bedoeld voor kinderen die het leren moeilijk vinden. Dat kan omdat de intelligentie wat lager is (maar niet zeer laag) of omdat ze een leerstoornis hebben of omdat ze milde gedragsproblemen hebben.
niet alle regio’s/samenwerkingsverbanden hebben genoeg leerlingen om een sbo school en verschillende SO scholen te hebben. Om kinderen zo dicht mogelijk naar school te laten gaan, worden in deze regio’s meer kinderen toegelaten tot het SBO. Dit noemen ze verbrede toelating.
in het SO kunnen de klassen verschillen in grootte. Hoe meer zorg nodig is, hoe meer geld een kind krijgt toegewezen hoe kleiner de klas.
Verder zijn er ook nog allerlei variaties mogelijk als een SO klas in het SBO, een combinatie van jeugdhulp en onderwijs (OZA), een tijdelijke observatie klas voor een korte periode tot een periode van 2 jaar.
Kortom er is van alles mogelijk. Ook op een reguliere school is nog van alles mogelijk en ook dat verschilt per regio. Het kan best zijn dat door nu extra hulp te bieden aan de school het lukt om je zoon beter te begeleiden waardoor hij wel zijn weg vindt. Hij is aan het einde van het schooljaar ingestroomd in een waarschijnlijk volle kleuterklas. Nu is de klas weer kleiner. Dat kan een groot effect hebben.
Het is fijn dat verschillende mensen nu zijn ingezet om met je mee te kijken. Schroom niet om vragen te stellen, luister goed naar je gevoel, ga niet te snel maar laat je ook niet misleiden door je eigen twijfels en onzekerheid. Sta open voor hulp, de meeste professionals hebben het beste met je kind voor.
'Dat "lijstje" moeten ze afgevinkt hebben voor hij in aanmerking komt voor so/sbo.'
Waar kun je dat lijstje vinden? Het lijkt mij handig om dat te weten, zodat je als ouder ook weet welke weg er gevolgd wordt. Of is het in elk samenwerkingsverband anders?
Er is geen standaard lijstjes. Ook dat verschilt per regio. Wel is er de zorgplicht. Een school moet vooraf onderzoek doen of zij denken dat zij het kind kunnen bieden wat nodig is. Als dit niet het geval is, kunnen zij hulp vragen bij het samenwerkingsverband. De school moet onderbouwen waarom het het niet kan bieden en ze moeten samen met ouders op zoek gaan naar een andere school of zorgplek waar het kind wel kan starten.
als het kind eenmaal op school zit, zal de school eerst aanpassingen doen voordat ze zeggen: wij kunnen dit niet. Dit wordt vaak planmatig handelen genoemd.
elke regio heeft trouwens een ouder- en jeugdsteunpunt waar je informatie kan krijgen over hoe het in je regio geregeld is. Wellicht kan je daar nog informeren.
Stresskipje schreef op 03-09-2025 om 22:37:
Wat zielig voor je zoontje. Ik hoop dat hij snel goed geholpen wordt en rust krijgt. En jij daarmee ook.
ik herken het, ik heb zo'n kind. En werk in het onderwijs, dus weet hoe het werkt.
Wat school nu uit de kast trekt is een stappenplan wat ze moeten doorlopen, onder het mom van passend onderwijs, alles geprobeerd hebben. Dat "lijstje" moeten ze afgevinkt hebben voor hij in aanmerking komt voor so/sbo.
Omdat ik dat wist heb ik er voor gewaakt dat er niet teveel geprobeerd werd, en niet teveel zijsporen gepakt werden. Dat zou dus ook mijn tip aan jou zijn. Niet teveel rommelen en proberen.
Achteraf gezien stonk ik er toch nog in en zijn zoon en ik overspannen geraakt. Door teveel verschillende aanpakken proberen, teveel testen, teveel therapie. Punt bleef dat het regulier onderwijssysteem gewoon te overprikkelend was, en de leerkrachten er geen raad mee wisten en ervan schrokken.
Toen ik zei: en nu sbo( zoon zat inmiddelsthuis), werd het lijstje erbij gepakt, konden ze constateren dat ze "alles geprobeerd hadden" en zat zoon binnen 3 weken op speciaal onderwijs. Rust, structuur, niemand die schrok. Na 2 jaar vonden ze zelfs dat hij het geweldig deed.
Voor de zekerheid toch voor het veilige speciaal voortgezet onderwijs gedaan. Eerst met de taxi, het jaar erna zelfstandig met het ov. Zoon groeide enorm ,ontwikkelde zelfkennis, leerde prikkels reguleren. De docenten riepen dat ze er daar wel 10 van konden hebben. Hij ging van kader naar havo, en na 2 jaar naar regulier havo. Wel een kleine school, maar hij doet het fantastisch.
Hij werkt ernaast. Gaat alleen op reis. Hij heeft zo goed met overprikkeling leren omgaan dat je er eigenlijk niks meer van merkt.
So/sbo heeft inderdaad geen kleuterklassen. Daarvoor is het medisch kinderdagcentrum, tot 6 jaar. Daar kunnen ze ook observeren, diagnostiseren en therapie bieden. Zo krijgen ze een stevige basis mee en hoef je niet buiten schooltijd van hot naar her. Dat had ik mezelf en kind graag bespaard, maar daarin heb ik toch iets te braaf de adviezen van het samenwerkingsverband gevolgd.
Als jij ziet dat je zoon dit niet gaat trekken zou ik op mkd aan blijven sturen. School zal daar best aan mee willen werken als ze de zorgen zien. Ze weten zelf ook dat zij hierin niet genoeg kunnen bieden en de kennis niet hebben. Maar ze moeten procedures volgen. Maar dat is puur dossiervorming, daarin is redelijk creatief in te boekhouden.
Die poging tot prikkelreductie is alvast een vinkje. 3 x per week 3 uur naar school,met een uur met koptelefoon op de gang is nog teveel. Dat lijkt me klaar als een klontje.
Sterkte voor jullie.
Dag Stresskipje.
Je bericht doet me erg goed. Goed om te weten hoe de wegen te bewandelen binnen het onderwijs. Man en ik hebben beide een pedagogische achtergrond. Maar beide niet in dit stukje van het onderwijs/jeugdhulp.
Ze hebben hier in de stad een sbo/so kleuterklas. Waarbij er in groep drie word gekeken naar de so of sbo locatie.
MKD zit hier niet in de omgeving.
Ik heb ergens nog hoop voor het regulier maar ben ook bang dat het een afvinklijstje word. Zoals iemand anders in het begin van dit topic ook heeft gezegd. Ik heb toch zorgen dat ik erin ben 'getuind'. Dat ze zo positief zijn over hem in het regulier nu, maar dat dat meer een 'dekmantel' is.
We gaan ergotherapie proberen, en daarna komt het diagnostiek stukje. En hopelijk ondertussen een verwijzing naar het so/sbo?,(hier gezamenlijk tot en met eind groep twee).
Misschien ga ik hem ook wel een dagje thuis houden af en toe. Ik dacht echt dat ze zo positief waren op regulier om hem te behouden. Merk dat hij er ook aan toe is soms een dag te ontprikkelen.
Stresskipje schreef op 03-09-2025 om 22:37:
Wat zielig voor je zoontje. Ik hoop dat hij snel goed geholpen wordt en rust krijgt. En jij daarmee ook.
ik herken het, ik heb zo'n kind. En werk in het onderwijs, dus weet hoe het werkt.
Wat school nu uit de kast trekt is een stappenplan wat ze moeten doorlopen, onder het mom van passend onderwijs, alles geprobeerd hebben. Dat "lijstje" moeten ze afgevinkt hebben voor hij in aanmerking komt voor so/sbo.
Omdat ik dat wist heb ik er voor gewaakt dat er niet teveel geprobeerd werd, en niet teveel zijsporen gepakt werden. Dat zou dus ook mijn tip aan jou zijn. Niet teveel rommelen en proberen.
Achteraf gezien stonk ik er toch nog in en zijn zoon en ik overspannen geraakt. Door teveel verschillende aanpakken proberen, teveel testen, teveel therapie. Punt bleef dat het regulier onderwijssysteem gewoon te overprikkelend was, en de leerkrachten er geen raad mee wisten en ervan schrokken.
Toen ik zei: en nu sbo( zoon zat inmiddelsthuis), werd het lijstje erbij gepakt, konden ze constateren dat ze "alles geprobeerd hadden" en zat zoon binnen 3 weken op speciaal onderwijs. Rust, structuur, niemand die schrok. Na 2 jaar vonden ze zelfs dat hij het geweldig deed.
Voor de zekerheid toch voor het veilige speciaal voortgezet onderwijs gedaan. Eerst met de taxi, het jaar erna zelfstandig met het ov. Zoon groeide enorm ,ontwikkelde zelfkennis, leerde prikkels reguleren. De docenten riepen dat ze er daar wel 10 van konden hebben. Hij ging van kader naar havo, en na 2 jaar naar regulier havo. Wel een kleine school, maar hij doet het fantastisch.
Hij werkt ernaast. Gaat alleen op reis. Hij heeft zo goed met overprikkeling leren omgaan dat je er eigenlijk niks meer van merkt.
So/sbo heeft inderdaad geen kleuterklassen. Daarvoor is het medisch kinderdagcentrum, tot 6 jaar. Daar kunnen ze ook observeren, diagnostiseren en therapie bieden. Zo krijgen ze een stevige basis mee en hoef je niet buiten schooltijd van hot naar her. Dat had ik mezelf en kind graag bespaard, maar daarin heb ik toch iets te braaf de adviezen van het samenwerkingsverband gevolgd.
Als jij ziet dat je zoon dit niet gaat trekken zou ik op mkd aan blijven sturen. School zal daar best aan mee willen werken als ze de zorgen zien. Ze weten zelf ook dat zij hierin niet genoeg kunnen bieden en de kennis niet hebben. Maar ze moeten procedures volgen. Maar dat is puur dossiervorming, daarin is redelijk creatief in te boekhouden.
Die poging tot prikkelreductie is alvast een vinkje. 3 x per week 3 uur naar school,met een uur met koptelefoon op de gang is nog teveel. Dat lijkt me klaar als een klontje.
Sterkte voor jullie.
Ik vind de groei van je zoon wel echt heel fijn om te horen. Wat fijn dat hij met zijn prikkelverwerking heeft leren omgaan en nu zo goed meekomt. Super fijn.
MamaE schreef op 03-09-2025 om 23:21:
Het lijkt me overduidelijk dat regulier onderwijs voor je zoontje teveel gevraagd is en daarmee niet passend. Als je de helft van de tijd niet kan komen en/of in je eentje op de gang moet ontprikkelen, dat is op de lange termijn waarschijnlijk niet haalbaar.
Dat gaat ook wel opvallen bij andere kinderen en hij mist dan natuurlijk ook heel veel.
Dat het op school goed gaat, is natuurlijk fijn maar als de prijs die hij en jullie daarvoor betalen zo hoog is dat er naast school niks meer mogelijk is, dan is deze school niet de juiste plek. Als hij het op de speciale peuterspeelzaal wel goed deed, lijkt het me goed om so/sbo te overwegen. School werkt en denkt in jullie geval al mee. Waarschijnlijk ook omdat ze zelf zien dat zij niet kunnen bieden wat nodig is en 'bewijs' aan het verzamelen zijn om aan te tonen dat ze handelingsverlegen zijn.
Sterkte, erg lastig al die zorgen om je kindje.
Ik denk dat je daarin helemaal gelijk hebt. Dat ze bewijs aan het verzamelen zijn om hun onkunde hierin op papier te krijgen. Ben heel benieuwd hoe het nu gaat verlopen.
anomarie schreef op 04-09-2025 om 07:19:
wat naar voor je zoon en voor jou!
ik snap dat je graag informatie en ervaringen leest. Het lastige is dat passend onderwijs in Nederland zo is geregeld dat het per regio kan verschillen. Het is belangrijk om goed na te vragen bij de betrokkenen hoe het bij jullie is geregeld.
landelijk kan je stellen dat er sbo scholen zijn en SO scholen. De SO scholen zijn scholen met 1 duidelijke expertise; bv voor kinderen met een lichamelijke beperking of zeer moeilijk lerend of voor kinderen die moeite hebben hun gedrag te reguleren. Het SBO is met name bedoeld voor kinderen die het leren moeilijk vinden. Dat kan omdat de intelligentie wat lager is (maar niet zeer laag) of omdat ze een leerstoornis hebben of omdat ze milde gedragsproblemen hebben.
niet alle regio’s/samenwerkingsverbanden hebben genoeg leerlingen om een sbo school en verschillende SO scholen te hebben. Om kinderen zo dicht mogelijk naar school te laten gaan, worden in deze regio’s meer kinderen toegelaten tot het SBO. Dit noemen ze verbrede toelating.
in het SO kunnen de klassen verschillen in grootte. Hoe meer zorg nodig is, hoe meer geld een kind krijgt toegewezen hoe kleiner de klas.
Verder zijn er ook nog allerlei variaties mogelijk als een SO klas in het SBO, een combinatie van jeugdhulp en onderwijs (OZA), een tijdelijke observatie klas voor een korte periode tot een periode van 2 jaar.
Kortom er is van alles mogelijk. Ook op een reguliere school is nog van alles mogelijk en ook dat verschilt per regio. Het kan best zijn dat door nu extra hulp te bieden aan de school het lukt om je zoon beter te begeleiden waardoor hij wel zijn weg vindt. Hij is aan het einde van het schooljaar ingestroomd in een waarschijnlijk volle kleuterklas. Nu is de klas weer kleiner. Dat kan een groot effect hebben.
Het is fijn dat verschillende mensen nu zijn ingezet om met je mee te kijken. Schroom niet om vragen te stellen, luister goed naar je gevoel, ga niet te snel maar laat je ook niet misleiden door je eigen twijfels en onzekerheid. Sta open voor hulp, de meeste professionals hebben het beste met je kind voor.
Ik wist dat niet er zoveel wegen waren voor passend onderwijs. Ik hoop dat we iets te zeggen hebben als ouders, maar denk dat dat niet het geval is.
In onze regio heb je 'gespecialiseerd onderwijs en dan onze plaatsnaam'. Daar vallen alle sbo en so scholen in de omgeving onder. Groep 1/2 zit door elkaar gehusseld en vanaf groep 3 wordt er een locatie bekend gemaakt.
Je hebt als ouder gelukkig wel wat te zeggen. Alleen zijn de keuze mogelijkheden vaak beperkt. Als je bv afhankelijk bent van taxivervoer dan moet je vaak naar de dichstbijzijnde school.
Verder Heb je als ouder instemmingsrecht op het handelingsdeel van het plan (het OPP) wat ze nu gaan maken. Laat je dus goed informeren.
