
Sharon*
22-03-2010 om 12:48
Pdd-nos?
Ik zit al een tijdje met mijn zoon (in juni 7) in het traject om hem te laten onderzoeken. Mijn vermoeden is ADHD. heeft zo'n beetje alle kenmerken thuis, op school is hij rustiger (meegaand, verlegen, houdt zich soms afzijdig, lijkt wat behoedzaam, maar heeft wel grote aandachts en concentratieproblemen, valt van zijn stoel, wiebelt en friemelt veel en maakt (onwillekeurige?) geluiden.
Een hoop van zijn gedrag thuis en op school zou ik kunnen toeschrijven aan ADHD. Maar niet alles valt op zijn plek.
Hij heeft ook andere problemen en eigenaardigheden. Zijn driftbuien thuis kunnen echt vreselijk zijn. Hij kan verschrikkelijk krijsen alsof hij gemarteld wordt, dierlijk klinkt het. Hij lijkt bepaalde tics of dwanghandelingen te hebben, zoals dingen willen aanraken (vooral zijn vingers over gladde oppervlakten laten gaan, of juist zachte dingen voelen), met zijn mond of tong dingen voelen, met zijn vingertoppen tikken. Hij lijkt soms gepreoccupeerd (geobsedeerd?) met bepaalde dingen: getallen, wil vaak dingen tellen, is gefascineerd met de klok. Hij moet als hij in de badkamer is altijd lezen wat er op de droger staat. Hij kan soms niet stoppen met praten. Verder loopt hij vaak op zijn tenen (letterlijk dus). Zijn fijne motoriek is ronduit slecht en wat betreft grove motoriek is hij een paradox: hij kan bijv erg goed klimmen, kon snel los fietsen enz, maar is enorm onhandig, struikelt snel en is wat stijf.
In sociale situaties kan hij zich heel erg ongemakkelijk voelen. Bijv op een verjaardag van dochter van een vriendin (waren veel kinderen aanwezig), heeft hij eerst een half uur op de gang gezeten, wilde absoluut niet naar binnen. Uiteindelijk komt hij toch naar binnen, maar bemoeit zich met niemand, al helemaal niet met de kinderen. Maar aan de andere kant heeft hij totaal geen moeite om vreemden (volwassenen) op straat aan te spreken en iets te vertellen. En soms merk je niks aan hem zoals met zwemles. Gisteren is hij met nieuwe fase begonnen en voelde zich meteen redelijk op zijn gemak met zijn 2 nieuwe zwemleraren. Thuis is hij enorm aanwezig en op school houdt hij zich vaak meer afzijdig (ook niet altijd, kan als een jonge hond mee voetballen met zijn klasgenoten). Hij heeft niet heel veel vriendjes. Op school heeft hij 1 vriendje, en dat vriendje is licht autistisch. In de buurt is zijn beste vriend een PDD-NOS-er.
Ik ga steeds meer PDD-NOS dingen in mijn eigen zoon zien.
Alleen echt typische PDD-NOS dingen heeft hij weer niet: laat praten, monotoon praten, geen inlevingsvermogen. Die dingen zie ik weer niet in hem. Wel dat hij sociaal onhandig kan zijn en vaak duidelijk niet weet wat hij met de situatie aanmoet. Maar dus niet altijd. Hij voelt zich wel vaker op zijn gemak bij volwassenen.
Spelen doet of kan hij niet echt. Als dreumes vermaakte hij zich door auto's of blokken op een bepaalde manier neer te zetten, rangschikken. Dat was zijn manier van spelen. Nog steeds, als hij eens een keer in zijn eentje speelt (wat niet vaak gebeurt), dan komt hij niet verder dan zijn speelgoed op een bepaalde manier neer te zetten.
Herkent iemand dit? Ik ben benieuwd naar ervaringen van ouders met een kind met PDD-NOS.
Ik ga dit overigens allemaal aankaarten als we terecht kunnen bij de kinderpsychiater, maar ben nu erg benieuwd naar wat ervaringen.

Sharon*
22-03-2010 om 13:02
Oogcontact
Mijn zoon maakte wel als baby oogcontact. En nu nog steeds, maar niet altijd. Ik kan het aan zijn ogen zien. Soms staan zijn ogen levendig en helder, dan kun je hem goed bereiken, maar soms zijn zijn ogen 'leeg' en lijkt hij onbereikbaar. Dan kijkt hij je ook niet of nauwelijks aan en draait weg.

Rafelkap
22-03-2010 om 13:47
Aan het plaatje voldoen
Dat is heel lastig te beoordelen zo op het beeldscherm. Wij hebben net een voorlopige diagnose gehoord over onze zoon: vermoedelijk autistme. Hij is nog maar 3 en het kan nog niet goed getest worden. Maar onze zoon heeft nooit speelgoed op een rijtje gezet en kan goed spelen, is super knuffelig, maakt wel oogcontact met bekende en onbekende mensen(behalve met kinderen van zijn eigen lengte), maar hij is wel laat met praten (al zijn er ook autisten die dat niet zijn)en er is een probleem met wederkerigheid. Kortom: volgens mij voldoet (bijna) geen enkele autist aan het plaatje.
Je moet toch echt afwachten wat er uit de testen komt, kinderen vergelijken kan eigenlijk niet, elk kind is anders. Sommige kinderen hebben trouwens beiden: adhd en autisme.
Ik hoop dat je gauw uitsluitsel krijgt, het is niet fijn om ongerust te zijn over je kind!

Sharon*
22-03-2010 om 13:55
Rafelkap
Ja je hebt helemaal gelijk. Is ook niet te beoordelen. Ik ben alleen al zo'n tijd bezig en al sinds zijn geboorte ongerust over hem, dat ik heel ongeduldig ben en antwoorden wil. Ik kan overigens ook veel dingen van mijn zoon toedichten aan Asperger, of depressie. Het is misschien ook maar vaak hoe je het bekijkt. Zoon is overigens ook erg knuffelig en was vooral vroeger een moederskindje.
Wat wordt er eigenlijk precies bedoeld met wederkerigheid?

Rafelkap
22-03-2010 om 14:20
Sharon
Volgens mij heeft dat te maken met communicatie over en weer, reageren. Mijn zoontje heeft veel moeite met dingen omstebeurt te doen, zag ik tijdens het testen. Hij geeft ook niet altijd antwoord op een vraag.
Maar wat voor mijn zoontje geldt, geldt weer niet voor jou Hier gelukkig nog geen lastige buien etc., ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt over je kind! Heb ik ook tijden gedaan en niemand die iets zorgwekkends zag. Toch valt de uiteindelijke 'diagnose'rauw op onze dak, het is toch echt een schok, ook al hadden we het voorvoelt. En nu is het weer wachten op hulp, misschien pas na de zomervakantie plek op sint marie....

Sharon*
22-03-2010 om 14:30
Oh dat
Ja dat heeft mijn zoon ook. Komt vooral tot uiting als hij met zijn broertje speelt.
Oh wat erg dat wachten op hulp. Sterkte er mee! Ik kan erover meepraten. En inderdaad veel die niets zorgwekkends zien of denken dat zijn driftbuien te maken hebben met uitproberen (hoorde ik gisteren nog).

billie
22-03-2010 om 15:56
Sharon
Hier een diagnose ass, maar hier vallen wel heel veel dingen niet binnen het plaatje.
Maar, de dingen die jij opnoemt hoeven echt niet bij pdd noss. Het is sowieso een restcategorie, wel autistische kenmerken maar niet genoeg voor kernautisme. (maar de meningen zijn volgens mij verdeeld, en hier wordt dus geen onderscheid meer gemaakt, gewoon ass)
Mijn zoon praat absoluut niet monotoon, was heel vlot met praten, en heeft een groot inlevingsvermogen.
Deels herkenning trouwens, thuis erg aanwezig en op school afwezig. Kon toen hij jonger was ook blokeren in sociale situaties. (zoals zo´n verjaardag, maar ging eenmaal ´los´ wel spelen met kinderen) Zoon speelt sowieso erg veel en heeft veel fantasie, kan wel bepalend zijn in het spel.
succes met de zoektocht!

Polly Shearman
22-03-2010 om 16:14
Nooit alle kenmerken
Ik geloof dat geen een kind met een stoornis echt ALLE kenmerken heeft.
Mijn oudste had bijvoorbeeld kenmerken van adhd en pddnos, na lang en uitvoerig testen/observeren enz, waren de deskundigen overtuigd van adhd en konden ze niks van pddnos vinden. De autistische kenmerken die hij heeft ( die wij zien) vormen echter geen probleem, hij heeft bv een fasinatie voor huisnummers van vakantie huisjes, hoopt altijd op een 3 cijferig even getal. Maar is het dan een 2 cijferig ONeven getal is het geen probleem.
Ik denk dat als je goed zoekt je bij iedereen wel iets autistisch kan vinden, maar het word wel heel goed onderzocht voordat ze er een stikker op plakken hoor.
succes met het diagnose trajeckt en daarna!
groet, polly

Sharon*
22-03-2010 om 16:45
Zoekende
Tja, ik ben gewoon erg zoekende en misschien probeer ik te veel alles in een plaatje te passen. Het gaat gewoon erg slecht met hem thuis (enorme driftbuien, boosheid en agressie) en probeer er achter te komen wat er allemaal mis zou kunnen zijn. Ik probeer ook voor mezelf een beetje duidelijk te maken wat ik straks allemaal in het gesprek moet vertellen over mijn zoon. Er spelen zo veel dingen bij hem, ik geloof dat elke stoornis in meer of mindere mate bij hem past. En alles is tegenstrijdig bij hem, aan de ene kant heeft hij dit, maar aan de andere kant weer dat. Ik hoop dat ik gauw wat antwoorden krijg en bovenal hulp.

Rafelkap
22-03-2010 om 17:13
Sharon
Joh, misschien hebben mensen hier in deze rubriek wat tips hoe om te gaan met die driftbuien, boosheid en agressie. Niet dat jouw kind straks autistisch is, maar gewoon om wat meer rust in de tent te krijgen. Het duurt zo lang voordat er een diagnose is en daarna kan je ook weer wachten op hulp en intussen zijn jullie als ouders ten einde raad, dat lijkt me niet goed. Ik hoorde hier al ergens het boek "het explosieve kind" (meen ik) voorbijkomen, wat heel vaak wordt doorgetipt, wie weet heb jij daar ook wat aan?
Sterkte!

Moyodo
23-03-2010 om 08:12
Mcdd
Die van mij heeft PDD Nos en MCDD, dus weer iets extra's erbij. Bij haar is het ook een combinatie van meerdere dingen. SOms erg afwezig, snapt sommige uitspraken van ons niet. Je moet het sosm 10x zeggen, driftbuien, niet in kunne leven in de ander.
Haat/liefde verhouding met volwassenen, wisselende vreindschappen.Ze kan ook totaal niet plannen moeilijk afspraken na komen. Driftbuien negeer ik op dat moment, want hoe meer je op dat moment ertegen in gaat hoe erger het wordt. Ik heb vorig jaar een oudercursus gedaan voor kinderen met stoornis en dit jaar komt er een vervolg.

Sharon*
23-03-2010 om 09:15
Explosieve kind
Het boek 'Het explosieve kind' ken ik. Is heel interessant, maar veel situaties hier, kunnen niet met die methode opgelost worden (sommige wel).
Ja, MCDD is ook weer iets. Ik denk soms ook aan ODD. Ik weet het niet meer. Hier werkt het vaak inderdaad het beste om zijn uitbarstingen of gescheld te negeren.
Overigens is zoon ineens weer als een blad aan de boom omgedraaid. Kwam heel vrolijk uit school, heeft leuk met vriendjes gespeeld. Was tijdens avondeten heel gezellig, maakte allerlei grappen en grollen. Vanmorgen ook geen drama, heeft niet op zijn broertje gehakt, mij niet uitgescholden. Zou het de lente zijn?

Rafelkap
23-03-2010 om 09:48
Moeder
Ik denk dat het beter is te kijken naar je kind en daarop in te spelen - dan om een diagnose proberen te zien. Jij bent geen psychiater, jij bent de moeder! Net als elk (gezond) kind kan jouw kind ook bepaald gedrag vertonen omdat er iets is gebeurd of dat het niet lekker in z'n vel zit. Ik probeer mijn kind ook niet te zien als een autist (voorlopige diagnose), ik herken ook zoveel dingen weer niet, elk kind is anders. Onze Tobias heeft gewoon Tobiisme (kan geen puntjes op de i zetten), dat dekt de hele lading En geniet van hem en van de dingen die wel goed gaan!

Sharon*
23-03-2010 om 09:56
Je hebt gelijk
Rafelkap. Ik probeer wrs te krampachtig bepaalde dingen te verklaren. Misschien om hem beter te begrijpen. Ik laat mijn huis-, tuin-, en keukendiagnostiek nu maar even los, geniet van zijn vrolijkheid en wacht af wat er uit het onderzoek komt. Misschien helemaal niks en is het gewoon een heel druk en extreem humeurig kind ) Hoewel ik dat niet voorzie.

Nikus
25-03-2010 om 10:05
Sharon
Wellicht moet je het gedrag niet willen verklaren. Accepteer dat je kind een andere aanpak nodig heeft. Breng structuur aan en zie je kind inderdaad gewoon als jouw kind met al zijn eigenaaridgheden.

Sharon*
25-03-2010 om 13:05
Nikus
Ja dat is ook zo. Ik probeer er alleen achter te komen wat de beste aanpak is bij hem, en ik probeer zijn gedrag te verklaren. Ik weet dat hij een andere aanpak nodig heeft, maar welke?? Ik probeer overigens alles zo gestructureerd mogelijk te laten verlopen hier, want anders is het hek van de dam.

Tineke
25-03-2010 om 13:46
Ingewikkeld
Denken vanuit de diagnose leidt niet altijd tot de beste aanpak van het kind. Denken vanuit het kind, leidt wel altijd tot de juiste aanpak van het kind. Zo goed inleven dat je vanuit de denkwereld van het kind de wereld ervaart. Je eigen bevindingen, denkkader, ervaringen en verklaringen even overboord gooien. Maar, daarbij helpt een theoretische achtergrond van een diagnose natuurlijk wel weer.

Sharon*
25-03-2010 om 14:28
Denkwereld
Precies, en daar probeer ik een beetje achter te komen, wat er in hem omgaat. Worden bijv zijn driftbuien veroorzaakt door angst, overprikkeling een combinatie of iets anders. Dat maakt denk ik wel uit bij de aanpak. Verder probeer ik me in te leven in zijn denkwereld, maar vind het zo moeilijk, ook omdat hij zich zo moeilijk bloot geeft en omdat hij zo tegenstrijdig lijkt. Moest weer onwijze vragenlijsten over hem invullen. Man en ik kwamen er soms gewoon niet uit, wisten het antwoord niet.

Moyodo
25-03-2010 om 15:19
Hetzelfde gehad
Ik heb ook jaren gedacht dat mijn dochter ADHD heeft, maar na veel onderzoeken heeft zij dus MCDD en PDD Nos.Heb veel erover gelezen en ik zie steeds meer dingen overeen komen.
Niet alles maar dat is bij ADHD net zo, geen ekele stoornis is hetzelfde. ZO dacht ik dat een autist heel erg rustig en introvert is en moeilijk te bereiken. Dat heeft mijn dochter sosm, maar zij heeft weer door het MCDD vreselijke driftbuien en kan slecht emoties onder controle houden.
IK heb gewoon een lijst in mijn hoofd wat de kenmerken van haar stoornis zijn en daar ga ik zoveel mogelijk op in. Heb dan ook een hele goede psycholoog die ontzettend goede tips geeft en uitlegd hoe het bij haar werkt.

Tineke
26-03-2010 om 13:27
Sharon
Driftbuien worden vrijwel áltijd veroorzaakt door een combinatie van overprikkeling en onbegrepen worden.
Het valt me altijd op dat ouders die vertellen dat hun kind zomaar 'om niets' heel driftig worden, tegelijkertijd wel kunnen vertellen wat er aan de driftbui vooraf ging.
Een goed voorbeeld hiervan: kind moest uit school mee met moeder boodschappen doen. Eenmaal thuis verwende moeder het kind met worstenbroodjes. Kind flipte. Moeder begreep het niet, ze verwende kind toch? Tja, het was alleen een ander merk worstenbroodjes, maar daar kon het kind toch niet over zeuren?
Natuurlijk was kind al heel moe van school. Toen moest kind ook nog eens mee boodschappen doen. Dat zijn heel veel prikkels. En toen ook nog eens worstenbroodjes die net even anders smaken dan gewend. Tel alles bij elkaar op en je hebt een driftbui.
Dit voorbeeld illustreert het mooi, omdat je, als je ín de situatie zit, helemaal die optelsom niet zo in de gaten hebt. Maar als buitenstaander zie je de oorzaak zo. En daarvoor maakt het niks uit of het kind een stoornis heeft of niet, en of het autisme heeft of ADHD.
Mijn tip: schrijf over de driftbuien het volgende op: wanneer (tijdstip), waar (plaats) en waarom waarover wordt kind boos), wat ging eraan vooraf. Plus hoe het verder ging: hoelang duurde de driftbui, waardoor ging de driftbui over.
Alle kans dat je zelf verbanden gaat zien, patronen gaat herkennen.

Pippin
26-03-2010 om 19:27
Kaatje!
Mooi uitgelegd! Ik ben het helemaal met je eens, zo werkt het inderdaad.
Als je erachter kunt komen wat die patronen zijn, dan kun je daar op inspelen en veel ellende voorkomen of zelfs oplossen.

Sharon*
28-03-2010 om 10:25
Kaatje
Zo'n situatie als jij beschrijft herken ik natuurlijk wel. Zulke driftbuien zie ik ook bij mijn andere kinderen. Alleen bij mijn oudste is het voor mij veel onduidelijker wat de oorzaak is én zijn driftbuien zijn zo vreselijk veel heftiger. Hij kan ook zo agressief en boos reageren. Soms lijkt het wel of hij iets zoekt om boos te worden, dan kan alles een aanleiding zijn. Maar dat heeft dan natuurlijk ook een achterliggende reden. Maar goed, ik ga het bijhouden. Dat is op zich een goede tip.

Jakiro
29-03-2010 om 11:01
Sharon
Een aantal dingen die jij van je zoon opnoemt, herken ik enorm van mijn dochter van 13 met de diagnose PDD-Nos + ADHD.
Bijvoorbeeld de enorme driftbuien, zonder (verklaarbare) oorzaak. Inmiddels weet ik dat de oorzaak wel verklaarbaar is, maar alleen niet altijd tot dezelfde driftbui leidt. Dus eerst ging het bijvoorbeeld 5x goed, maar de 6e keer ontploft ze.
Verder; Ze loopt op haar tenen (inderdaad letterlijk), Ze heeft een afgrijselijke fijne motoriek, maar eigenlijk best een goede grove motoriek. Ze kon tot haar 6e geen bal vangen, haar handschrift is onleesbaar en mascara opdoen is een ramp. Aan de andere kant kon ze met 3 jaar zonder zijwieltjes fietsen en liep ze voor haar eerste verjaardag goed los, haalt ze nu alleen maar 8-en op de gym.
Contact maken en oogcontact maken is bij de eerste contacten totaal geen probleem. Ze komt heel extravert, vriendelijk en sociaal over. Alleen contacten onderhouden is iets wat ze niet kan.
Ze sprak snel en vroeg, in correcte zinnen en opbouw en liep vrij ver voor.
Ze wil overal aanzitten wat uitsteekt, ze mag niet op lijntjes van de stoeptegels lopen, iets nieuws moet ze altijd 3x hardop uitspreken, en haar sokken mogen pas in de schuur aangetrokken worden.
Ze heeft 1 goede vriendin, al 8 jaar en de rest is meer kennissen te noemen. Ze is nooit gepest, maar ligt ook niet echt lekker in de groep.
Haar concentratie is een ramp, haar planning is een ramp en als ze iets in haar hoofd heeft (een planning, gebeurtenis, een mening) en jij zegt iets anders dan dat in haar hoofd zit, komt het niet over. Je moet bijna letterlijk datgene wat in haar hoofd zit deleten en vervangen door iets anders.
Bovendien is ze helemaal gek van alles wat digitaal is.
Onze dochter had vanaf haar 6e de diagnose ADHD, maar wij als ouders hadden sterk het idee dat er ook sociaal, in de vorm van autisme iets aan de hand was. School en verdere omgeving dacht hier niet aan. Maar onderzoek liet dus blijken dat ze nu als hoofddiagnose PDD-Nos heeft en als secundaire diagnose de ADHD. Wat dan weer mooi is, aangezien het gebleken is dat in deze gevallen het ADHD -aspect rond de leeftijd van 16 jaar verdwijnt.
Succes met je zoektocht naar een gebruiksaanwijzing, met of zonder "etiketje"
Jakiro

Sharon*
01-04-2010 om 09:54
Jakiro
Ik zie ook overeenkomsten. Ik ben benieuwd. Begreep ik nou in een ander draadje dat je met je dochter naar het Curium bent gegaan? daar ga ik nl heen met zoon.

Jakiro
04-04-2010 om 20:01
Sharon
Ja, wij waren (en zijn nog steeds) bij Curium voor de onderzoeken (en de nabehandeling/opvolging).
We zijn er heel tevreden over, alleen de sociale vaardigheden cursus voor pubers laat een beetje lang op zich wachten.
Groet,
Jakiro

Heidi*
19-04-2010 om 19:20
Je gevoel volgen...........
Heel cliche, maar erg waar zeker in dit soort "gevallen". Een moeder voelt bijna altijd feiloos aan dat er iets niet klopt, maar kan de vinger er niet op leggen. Wij hebben heel lang gewacht omdat we er zelf nog niet aan toe waren. Achteraf gezien had ik alles eerder willen weten en eerder hulp voor hem willen krijgen.
Bovendien zijn alle mensen anders, is geen enkel karakter hetzelfde en is dus ook iedere ASS-er anders. Onze zoon voldoet ook niet aan het standaard plaatje, maar is toch duidelijk een PDD-nosser.
Je kunt je kind alleen maar helpen door het sneller te weten, zodat je zelf beter kunt anticiperen op situaties. Bovendien geeft het een soort rust nu eindelijk te weten wat er is.
Succes en sterkte!

Sharon*
19-04-2010 om 20:14
Dank
dank je heidi.
As donderdag kunnen we dan eindelijk terecht! Ben heel benieuwd, kijk er op een rare manier naar uit, ook al weet ik dat het zware gesprekken zijn.

choco la
20-04-2010 om 09:58
Sharon
Fijn dat je donderdag terecht kunt. Je gaat naar Curium he?
Ik heb daar echt goede ervaringen mee. Ook na de diagnose kun je er altijd terecht voor hulp, cursus of therapie. De mensen die er werken zijn stuk voor stuk hele prettige mensen die je echt in je waarde laten en je nooit veroordelen. Onze zoon gaat er graag heen doordat er een bepaalde rust heerst en hij goed wordt aangevoeld. Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen. Sterkte!!

Sharon*
20-04-2010 om 13:15
Choco la
Ja, we gaan naar het Curium. Blij om te lezen dat het zo prettig is daar. Ik wil nl zo open mogelijk zijn en niet de situaties hier thuis bagatelliseren. Wat ik bedoel, het is hier op dit moment zo heftig dat mijn man en ik het totaal niet meer aankunnen met zoon. Hij is volledig doorgeslagen en 1 brok agressie geworden. En daar wil ik wel open over zijn, ook al schaam ik me voor de situatie.

Sharon*
22-04-2010 om 14:01
En de voorlopige diagnose is...
ADHD met ass- kenmerken, of ass met ADHD kenmerken. Nog niet duidelijk wat de boventoon speelt. In ieder geval is er ADHD aanwezig, maar er is meer, ook ODD kenmerken en kenmerken van een angststoornis komen kijken, maar die kenmerken kunnen weer verklaard worden door aanwezigheid van ass.
Volgende week start zoon met medicijnen en zullen we verder naar het traject kijken. Er komt eerst nog een periode van verdere diagnose.
Pffff, ik ben enorm opgelucht en eigenlijk niet in shock...

Guinevere
22-04-2010 om 14:28
Zo zie je maar
Zo zie je maar, goed dat je zo vasthoudend bent geweest en je niet met een kluitje in het riet hebt laten sturen! Ik kan me je opluchting voorstellen, die andere "peuten" zaten er dus toch helemaal naast en jij, als moeder, had het goed.
Welke medicatie gaan jullie proberen?
By the way, hier bij onze zoon hadden ze het in 1e instantie ook over PDD-kenmerken. Uiteindelijk bleek dat dus gedrag te zijn dat voort kwam uit zijn onbehandelde ADHD. Andersom kan natuurlijk ook. Dus die diagnose kan inderdaad nog wel bijgesteld moeten worden in de toekomst. Gelukkig zit je nu bij een centrum waar ze dat zo te horen allemaal wel weten. Nu kun je misschien even stoppen met vechten voor je zoon, althans op dit vlak. Even een klein beetje rust en de profs jullie een deel van het denkwerk over je zoon uit handen laten nemen.