Rugzakje voor add

Hier ook

Wij hebben vlak voor de zomervakantie eindelijk de indicatie gekregen. Zoon zit trouwens ook in Havo3. Is ondertussen al voor de tweede week naar school maar we hebben nog niets gehoord van school. Voor de vakantie alleen een gesprekje maar toen was er ook nog niet bekend wie de ambulant begeleider werd. Wat mij toen wel duidelijk is geworden is dat het allemaal erg tegenvalt qua tijd e.d. Er is maar 1 uur per week extra voor zorg beschikbaar. Maar hoe dat ingevuld gaat worden moet nog bekeken worden.
Ik kan je dus helaas nog niet verder helpen maar lees wel met je mee

Meelezen?

"Ik kan je dus helaas nog niet verder helpen maar lees wel met je mee "
tot nu toe valt er weinig mee te lezen.
Weet je zelf ondertussen al meer Zomermoeder?

En? ben je wat wijzer geworden?

"Ik heb morgen weer een afspraak met het nazorg trajact mbt vorig jaar en ik hoop dat ik daar wat wijzer wordt. "
En? Ben je al wat wijzer geworden?
Zelf heb ik gebeld met het buro die de ambulante begeleiding verzorgt (ben even de naam kwijt) met de vraag wie de ambulant begeleider gaat worden. We hij heeft sinds eind mei notabene een indicatie, me dunkt dat het nou eens tijd wordt dat we dat te weten komen. Maar daar werd me verteld dat in cluster 4 een enorm tekort aan begeleiding was en dat ze de boel nog niet rond hadden.
En alsof dat nog niet genoeg was zat er vandaag bij de post een brief van school met de mededeling dat de leerlingenbegeleider (zorg) ook nog eens langdurig ziek is maar dat er druk gewerkt wordt aan vervanging (die er dus uiteraard niet is op dit moment).
Lekker begin dus.... *zucht*

Tja...

Merla, in welke regio wonen jullie? Wij zitten in de buurt van Amsterdam, en ook ik heb gebeld met het secretariaat van de ambulante begeleiders maar daar hadden ze het dossier van mijn zoon nog niet. Het kon allemaal nog wel enkele weken gaan duren. De zorgcoördinator van school zou ook gaan bellen om een ambulante begeleider. Ik vraag me af of jij toevallig ook in de regio "Boven Amstel" woont, dan weet ik meteen dat het nog wel even kan gaan duren.
Onze begeleider van Spirit (nazorg) heeft voor me uitgezocht wat er allemaal kan met het rugzakje. Nou dat lijkt niet veel te zijn. Extra formatie op school en een ambulante begeleider. Daar komt het eigenlijk op neer.
Geen huiswerkbegeleiding o.i.d. of hulp van een orthopedagoge. Ik vraag me af hoe deze hulp er in de praktijk uit zal gaan zien en of het genoeg is. Ook vraag ik me af of de docenten van mijn zoon enige begeleiding krijgen in de omgang met hem (als ze daar al voor open staan) want van de week was hij een snelhechter vergeten mee te nemen en moest hij meteen voor straf de volgende ochtend een half uur eerder (7.45 uur dus) op school zijn, terwijl er geadviseerd was aan de docenten om een positieve stimulerende houding aan te nemen. De kans is nl groot dat zoonlief in het vervolg liever spijbelt dan dat hij het risico loopt om betrapt te worden op een fout.
Dat was de docente in dit geval even vergeten. En ik zit me weer te frustreren.....

Zomermoeder

Goh, ik was benieuwd hoe het er bij jullie nu onderhand voorstond dus ik ben even gaan zoeken naar deze draad. Zie ik ineens een nog niet door mij beantwoordde reactie van jou. Sorry, was er dus even bij in geschoten om te reageren.
Maar nee, wij wonen niet in dezelfde regio als jij. Maar ik heb onderhand al wel begrepen dat dit overal zo'n beetje hetzelfde probleem is. Er schijnen te weinig ambulante begeleiders binnen cluster 4 te zijn.
Maar goed, hoe is het onderhand bij jullie?
Bij ons weten we nu sinds ruim een week eindelijk wie de ambulante begeleiding gaat doen (na veelvuldig er achteraan bellen), maar.... zijn nog steeds maar niet verder dan alleen een naam.
Op school gebeurt verder ook (nog) niets, maar het langdurige ziekteverlof van de zorgebeleider zal daar dan wel de oorzaak van zijn. Niet terecht uiteraard, want dat moet gewoon opgevangen kunnen worden natuurlijk.
Als het goed gaat is er geen probleem. Maar er onstaan helaas toch al wel weer problemen. Mentor is ook al met vervroegd zwangerschapsverlof, dus het gaat lekker! NOT
"De kans is nl groot dat zoonlief in het vervolg liever spijbelt dan dat hij het risico loopt om betrapt te worden op een fout"
Zeer herkenbaar! Ik kan me je frustratie dus levendig voorstellen.

Grrrrr, aargh, brom!

Er is dus nog steeds helemaal niets gebeurt. Ik heb gisteren en vandaag maar weer eens gebeld met het secretariaat, en daar wisten ze me te vertellen dat de financiering nog niet rond is (hoor ook voor het eerst dat dat rond moet komen) en dat ze zal nagaan of school de financiering wel heeft aangevraagd. Ondertussen is er al een maand voorbij sinds de indicatie. Ik krijg dus langzamerhand neigingen om iemand over zijn bureau heen te trekken.

Is er bij jullie inmiddels al een handelingsplan oid opgesteld?
Hebben jullie ook particuliere huiswerkbegeleiding? Hier heeft zoonlief dat wel en dat kost ons € 195,= per maand dus ik zou dat graag vergoed krijgen. Heb jij ervaring daarmee?

Groetjes,

Zomermoeder.

Ik grom met je mee zomermoeder

Hier zijn we ook nog steeds maar niet verder dan dat ik in mijn laatste reactie hier was.
Niets gehoord. Ik kreeg vanmiddag alleen een telefoontje van de concierge dat zoon zich morgen moet melden bij de conrector. Hij was hem het laatste uur gesmeerd terwijl hij strafwerk had moeten inleveren. STrafwerk? Wist ik dus niets van. Ik ben er nog niet achter want hij er is geen touw vast te knopen aan het verhaal van mijn zoon. het enige dat ik begreep was dat dat strafwerk niet af was. Dus ik vermoed dat dat ook de reden van het spijbelen was. Herkenbaar of niet?
Goede reden om maar weer eens aan de bel te trekken bij school morgen. 't Wordt eentoning...
En huiswerkbegeleiding. Ja, dat hebben wij ook. Wij betalen ook 195 euro per maand. Daarnaast krijgt hij nog voor 2 vakken bijles omdat hij het eerste jaar zoveel gemist heeft (omdat er maar aangeklungeld werd toen) en daardoor nu vastloopt met die vakken. Duur dus idd. We hebben daar in principe een PGB voor aangevraagd, maar tijdens het aanvragen daarvan werd ons al verteld dat we het PGB daar niet voor mogen gebruiken. Tenzij we het anders benoemen. Iets in de trant van hulp bij planning e.d. Het PGB is ons toegewezen, maar door een domme fout van ons hebben we daar verder nog geen gebruik van kunnen maken. Ik weet dus niet of het gaat lukken de huiswerkbegeleiding/planningshulp oid. daarvan vergoed te krijgen. Bijles gaan we niet declareren, maar het plannen en bijhouden van huiswerk hoop ik toch echt daaronder te kunnen laten vallen.
Overigens is 195 euro per maand niet zo heel veel gezien de kosten die reguliere huiswerkinstituten vragen. Wat voor huiswerkbegeleiding krijgt jullie zoon? Toevallig ook via internet?

Het vervolg

Vandaag heb ik nog maar eens gebeld met het secreatariaat van de ambulante begeleiders. Zij zeiden maandag al dat ze nog geen financieringsaanvraag hadden ontvangen, maar dat ze zouden nagaan of school die wel had verstuurd. Tot op vandaag was ze daar nog niet aan toegekomen. Vandaag heb ik het zorgplatform maar even gebeld om wat meer over die procedure te weten te komen. Daar hoorde ik dat de financiering slechts een papieren kwestie was en dat als de indicatie er was dat altijd goed komt. Dus heb ik school gebeld om te vragen of zij die financieringsaanvraag hadden gedaan. De zorgcoördinator vertelde dat dat om het CFI formulier gaat en dat dat eerst door de ambulante begeleider naar school gestuurd moest worden, en dat school dat formulier dan ondertekend terugstuurt, maar dat er voor onze school tot vandaag(!!!!) nog helemaal geen ambulante begeleider beschikbaar was. En dat het verhaal van die financiering dus waarschijnlijk nergens op slaat. Vorig jaar is ons beloofd dat de begeleiding snel van de grond zou komen zodra er een indicatie zou zijn. Helaas, wijst de praktijk het tegendeel uit. Je snapt dat de stoom inmiddels weer uit mijn oren komt, want iedereen zit te wachten en naar elkaar te wijzen en er gebeurt alweer meer dan een maand helemaal niets. Bovendien roepen alle partijen dat zij het heel vervelend vinden maar dat zij er echt niets aan kunnen doen.

Ik ben zo ontzettend boos! Maar ik heb geen idee waar ik verhaal kan halen want iedereen wijst naar elkaar. Ik ga morgen eerst maar weer eens met het secretariaat bellen.
Ik heb momenteel barstende koppijn, bah! Stelletje vreselijke bureaucraten, bah, bah, bah!!!

Sorry merla

Ben zo boos, dat ik gewoon helemaal vergeet om op jouw berichtje te reageren.
Vermijdingsgedrag is inderdaad heel herkenbaar. Vorig jaar is zoon heel wat dagen ziek geweest (hij speelt erg goed toneel) omdat hij toetsen had, of werk niet af had en vergeten was te maken of mee naar huis te nemen vanaf school. We proberen door te blijven luisteren er nu voor te zorgen dat hij durft te vertellen als iets mis is gegaan. ik merk wel dat ik er veel moeite mee heb (en mijn man nog meer) om niet boos te worden als hij zaken vergeet of te makkelijk lijkt te reageren op bepaalde dingen.

Onze zoon gaat 2x er week naar een instituut en blijft daar dan ongeveer 2 1/2 uur per keer. Zij helpen plannen, overhoren, hebben contact met de mentor en het geeft hem de structuur die hij nodig heeft om aan het werk te gaan.

Kan jij me in het kort vertellen hoe je een PGB aanvraagt en wat daarbij komt kijken? Of een website met de nodige info is ook fijn.

Bedankt vast.

Zomermoeder

Dit soort muren

waar je telkens tegenaan loopt bij het zoeken naar hulp voor je kind: ik kan er niet meer tegen na al die jaren en daarom begin ik er niet meer aan. Lijkt een zwaktebod, is het niet. Wij gaan onszelf en zoonlief (14) niet meer inladen met negatieve shit, de hoop en de mooie beloftes om vervolgens bedrogen uit te komen. Nee, we doen het zelf wel.
Ik merk nu, na een maand of 2 de hulpverlening te bannen zoonlief opeens gigantisch goed gaat op school! Hij heeft me toch een prachtige cijferlijst!!! Hij weet zelf niet wat hem overkomt!
De leraar/mentor van vorig jaar, die het toppunt was van laksheid en respectloos gedrag naar ons en vooral onze zoon toe hebben we gedelete! Helemaal! Er wordt hier niet meer over hem gesproken. Dat is hij niet waard. We proberen zelfs het hele vorig jaar te deleten en het lukt aardig moet ik zeggen. Het geeft zoveel ruimte voor vertrouwen in onszelf en vooral zoonlief. Wij met z'n viertjes (dochter doet ook mee) kunnen het ook wel, samen met de huiswerkbegeleiding, door onszelf en af en toe oma betaald. Dan maar zo. Naar de maan met al die hulpverlening die toch niet over de brug komt! Het geeft zoooo veel woede en frustratie!!! En dat willen we niet meer, dat willen we niet meer en dat kunnen we niet meer!!! Het is over en uit met die lui!!! We trappen er niet meer in!!! We zijn geen speelbal!!!
Het is walgelijk en te bespottelijk voor woorden maar het is in veel gevallen de realiteit! Blijkt.
Nou, in zulke realiteit hebben we geen zin, dus dan maar niet!
En zowel wijzelf als zoonlief knappen er mega van op!!! Het geeft ruimte, erg veel ruimte voor positieve moed. En die kunnen wij inzetten waar wij denken dat 'ie goed voor is ;- ) En daarvoor hoeven we ook nergens verantwoording over af te leggen ;- )

Zo! Het moest er even uit hoor. Ik word zooo verdrietig van bovenstaande verhalen! Wat een geploeter om dat waar je recht op hebt te krijgen. En wat een onmacht! En ondertussen zie je je kind helemaal wegkruipen van onvermogen.
Nee hoor, wij gaan hier onze energie beter gebruiken.

Veel sterkte en uithoudingsvermogen gewenst aan jullie!

groetjes, Sophie.

Zomermoeder!

Tjonge zeg, ik kan me voorstellen dat je woest bent! Wat raar dat je zo van het kastje naar de muur gestuurd wordt! De fout lijkt me toch te liggen bij de dienst ambulante begeleiding. Zij moeten toch eerst een ambulant begeleider toewijzen en pas daarna kan school wat doen.
Eerlijk gezegd begrijp ik uit jouw verhaal dat wij dus een klein stapje verder zijn dan jullie. Wij hebben al wel een ambulant begeleider toegewezen gekregen, alleen de naam weliswaar, maar weten verder ook nog niets. Ik heb het de laatste dagen even laten rusten, maar als ik jouw verhaal zo hoor, vrees ik dat wij er ook nog steeds niet zullen zijn. Ik dacht werkelijk dat nu we de naam van de ambulant begeleider weten, we op zeer korte termijn wel een telefoontje/uitnodiging konden verwachten. Maar als ik nou van jou lees dat er nu ook eerst nog weer een formulier heen en weer gestuurd moet worden van ambulant begeleiding naar school en weer terug, vrees ik dat het nog wel eventjes zal duren voor ook onze zoon 'aan de beurt is'.
Ook tegen ons was voor de vakantie gezegd dat het na de vakantie gelijk van start zou gaan. We zouden nog voor het schoolseizoen zou beginnen een uitnodiging krijgen voor een eerste gesprek waarbij ook de ambulant begeleider aanwezig zou zijn. Nou dat gesprek is er dus nog steeds niet geweest. Pas sinds een dikke week weten we nu eindelijk (na een zoveelste telefoontje naar de dienst ambulante begeleiding) dat er eindelijk een ambulant begeleider is toegewezen. Maar daarna bleef het angstvallig stil.
We zijn onderhand al zowat een jaar bezig met die rugzakaanvraag. Ik dacht toen we de toewijzing in huis hadden (half mei) dat we het langste gedeelte van het traject wel achter ons zouden hebben. Dat was ons ook echt beloofd! Nee, gelijk na de zomervakantie kon de rugzak ingezet worden. Nou niet dus! En de problemen stapelen zich alweer op.

Zomermoeder (2)

Ja heel herkenbaar wat je daar schreef.
Over het PGB.. even denken hoor. Ik heb het afgelopen jaar zo vreselijk veel moeten aanvragen (heb er nl binnen korte tijd 2 met een diagnose ASS). Maar volgens mij heb ik dat via BJZ gedaan. Daarnaar was ik verwezen door Riagg. Ik heb hen gewoon gebeld en gezegd dat ik voor zoon een PGB wilde aanvragen en dat ik naar hen verwezen was. Ik heb toen gelijk via de telefoon een intakegesprek gehad. Vlak daarna kregen we formulieren thuisgestuurd die moesten worden ingevuld. En daarna bleef het een hele tijd stil. Tot ik een telefoontje kreeg met een uitnodiging voor een gesprek bij BJZ. Toen was het ook zo rond en kregen we binnen twee weken de toewijzing binnen de deur.
Dus de eerste stap is denk ik naar Buro Jeugdzorg. Via hen gaat de aanvraag naar het CIZ en zij brengen ook advies uit aan het CIZ. Dus gewoon even bellen dan kunnen ze je bij BJZ wel verder helpen.
Succes!

Sophie

Tjonge, als ik jouw verhaal zo lees vraag ik me af waar beginnen we aan!?
Dit is idd nu al, nog voordat we ook maar begonnen zijn, zo vreselijk balen. Wat een getrek en wat kost het energie. Wat een tijd gaat er ook inzitten. Dan denk je dat je wat hebt, heb je nog niets. De begeleiding is dan nog niet eens gestart, maar als hij straks gestart is (over tig weken misschien) dan is het nog maar een uurtje per week!!! Wat is dat nou helemaal? Waar maken we ons nu toch zo druk om?
Hij zit in een speciale klas. In die zin speciaal, dat de kinderen met rugzak in diezelfde klas zijn ingedeeld en de leraren die ervoor staan bewust ervoor kiezen en ook bijzondere instructies hebben gekregen. Tot nu toe hebben we daar dus nog niets van gemerkt helaas. Er hebben zich al weer zoveel dingen voorgedaan, daar word je echt niet vrolijk van. Leraren met wie hij overhoop ligt en die hem regelmatig zonder pardon de klas uitzetten. Strafwerk meegeven wat hij dan domweg vergeet te maken omdat hij al omkomt in zijn huiswerk (chaos) en met dat extra werk niet op de proppen komt. Hij overziet dat niet, maakt het niet en mag daarom de les niet in. Pardon? Over wat voor klas hebben we het nou? Dit is een zorgleerling! Ga daar dan ook zo mee om! Daar waren jullie toch op geselecteerd? Pak de telefoon op z'n minst en meld mij wat er aan de hand is. Maar ik hoor niets. Helemaal niets. Alleen als het echt uit de hand loopt of dreigt te lopen (zoals afgelopen week) komt er ineens een telefoontje van de concierge (niet eens van de vervangende zorgcoördinator (zorgcoördinatie is met lang ziekteverlof) of van zijn mentor (oh nee die was met zwangerschapsverlof)). Ja, het gaat echt goed hoor, fantastisch! NOT! GRMBL
Als ik jouw reactie dan lees dan denk ik, zo moeten wij het ook maar doen dan. Maar ik zou niet weten hoe ik dat klaar moet spelen. hij is niet de enige die extra zorg en begeleiding nodig heeft in ons gezin. Dat red ik dus niet. Huiswerkbegeleiding hebben we al ingeschakeld en ik moet zeggen dat het ondanks alle andere en mindere dingen, wel een stuk beter gaat. Hij houdt zich vrij goed aan afspraken en lijkt gedisciplineerd aan het werk te zijn. MAar goed, daar ben je er niet mee.
Nou ja, eerst maar weer eens lekker gaan slapen nu.

Fouten

Wat een fouten staan er in mijn reacties hierboven. Lees er ajb overheen!? Het was voor mijn doen heel erg laat gisteravond

Merla ;- )

Joh! Wat geeft dat nou! Ik heb zojuist ook een aantal berichtjes van mijzelf nog eens nagelezen en vond daar echt erge fouten in, van dat d/t-gedoe en dat gewoon in de voltooide tijd! Tuurlijk! Schaam :- (

Het gaat om de inhoud he, al probeer ik ook wel om fatsoenlijk te schrijven, maar tja; dat lukt gewoon niet altijd ;- )

En het is voor mij nu ook wel heel erg laat :- ( Wie weet zie ik morgen hier ook wel allemaal fouten in...

Welterusten!
Sophie.

Domme fout, chips! merla...

Zie je; ik vergeet dus te reageren op jouw lange verhaal! Tjee, sorry. Maar ik ben bang dat ik nu eerst naar bed moet... Ik zal proberen morgen te reageren, als het lukt (drukke dag).

Sophie.

Net zover

Hoi Merla,

Ik denk dat we nu net zo ver zijn, behalve dat bij ons op school er nog wel een mentor en zorgcoördinator beschikbaar zijn. De mentor heeft op dit moment "familie-omstandigheden" en de zorgcoordinator is pas dit schooljaar begonnen maar ze zijn er wel. De naam van de ambulante begeleider is ook bekend, maar de uitnodiging voor een gesprek, laat staan de concrete begeleiding, zijn er nog niet.
Wat mij frustreert is dat niemand, maar dan ook werkelijk niemand in dit traject er zich verantwoordelijk voor voelt om er voor te zorgen dat de zorg voor het kind goed komt. Als je als ouder niet werkelijk overal bovenop zit is je kind aan de goden overgeleverd.

Nu zijn de problemen waar onze zoon tegen aan loopt niet heel erg ingrijpend of zelfs levensbedreigend, maar stel dat dat wel zo was? Is de hulpverlening dan net zo laks, zich verschuilend achter allerlei bureaucratische regeltjes, zonder dat het belang van het kind voorop wordt gesteld? Ik ben bang van wel, en dat is heel, heel erg.

Zomermoeder

Merla, de beloofde reactie

Sorry dat ik zo laat pas reageer. Weet je, het komt omdat we nu op zo'n andere manier bezig zijn hier, dat ik me lang niet zo vaak meer met die ADD bezig houd.

Goed.

Je schreef o.a.:
"Als ik jouw reactie dan lees dan denk ik, zo moeten wij het ook maar doen dan. Maar ik zou niet weten hoe ik dat klaar moet spelen. hij is niet de enige die extra zorg en begeleiding nodig heeft in ons gezin. Dat red ik dus niet. Huiswerkbegeleiding hebben we al ingeschakeld en ik moet zeggen dat het ondanks alle andere en mindere dingen, wel een stuk beter gaat. Hij houdt zich vrij goed aan afspraken en lijkt gedisciplineerd aan het werk te zijn. MAar goed, daar ben je er niet mee."
----------------------
Tjee, ik voel gewoon dat je heel moe bent, klopt dat? Heel moe en heel moedeloos, voor wat school betreft. Akelig hoor, als dat zo is. En ook heel herkenbaar dus.
Behalve dan dat stukje over dat hij niet de enige is thuis, die extra zorg en begeleiding nodig heeft...
O, Merla, wat moet dat moeilijk zijn zeg! Wij hebben het hier al met 1 kind (dochter doet het fantastisch!!), en zijn daar al soms helemaal op van. Hoe moet dat wel niet zijn als je er meer hebt die extra hulp vragen?? Ik kan me ergens wel voorstellen dat je dan echt hulp van buitenaf erbij nodig hebt. Dat je het niet redt, zonder.

Gelukkig gaat het met die huiiswerkbegeleiding een stuk beter, hier hetzelfde! Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat! Hier heeft zoonlief zelfs gevraagd of hij 5 dagen mag ipv 3, of had ik dat al geschreven?

Maar je schrijft: "Maar goed, daar ben je er niet mee.".....
Nee? Waarom niet? Wij doen het er wel mee en het gaat wonderbaarlijk goed!!! De druk van alle slechte ervaringen en alle gedoe en gepraat erover is eraf en dat scheelt erg veel. Tenminste, ik denk dat dat hier meespeelt, want anders zou ik het niet weten waar het door komt. Onze zoon is nu gewoon een jongen van 14 en o ja, wij weten dat hij ADD heeft, maar daar wordt hij nu niet meer continu op gewezen, niet door school en niet door ons. We zijn er niet meer zo mee bezig. En het werkt als een tierelier!
Natuurlijk heeft hij nog zijn dingen, en jij weet wel welke! Maar dat weten we nu en daar gaan we hem niet meer iedere keer op wijzen. En zo kan zoonlief zich veel meer ontspannen. Hij is echt veel vrolijker en voelt zich minder 'apart'. Hij haalt knettergoede cijfers opeens, alsmaar door! Vandaag weer een 9 voor Spaans! We zijn iedere keer blij verrast en zoon nog meer! Hij gaat straks het beste rapport krijgen sinds zijn basisschooltijd! En nog zoiets fijns: dochterlief krijgt nu ook opeens volop de aandacht, want we hebben energie over! Het mes snijdt dus aan twee kanten!

Ik weet niet of zoiets ook bij jullie zou kunnen werken. Daar kan ik natuurlijk niks van zeggen. Ik wilde je het alleen wel vertellen hoe het hier nu gaat.

Ik wil je heel veel sterkte wensen en veel kracht en alle geluk met al je zorgenkinderen. Ze zijn je zooo lief, ik weet het, want ik voel het iedere dag!

groetjes, Sophie.
ps misschien een beetje een vreemd verhaal, maar ik heb even mijn gevoel laten spreken en ondertussen typten mijn handen...

Snelle korte(?) reactie

Ja klopt, ik ben er echt doodmoe van. En ook spuugzat. Kom nu ook net weer terug van een info avond voor havo3 en heb daar ook weer even flink aan de bel getrokken, maar het is tot nu toe zo vreselijk teleurstellend. Bah!
En verder tja, het zijn er idd meer hier thuis. Eigenlijk allevier hebben ze extra begeleiding en zorg nodig. Allevier toch ook weer heel verschillend maar evenveel
Zoon hier heeft overigens geen ADD hoor, maar ikherken wel heel veel van wat jullie beschrijven. Hij neigt erg naar Asperger maar was daar schijnbaar verbaal net niet sterk genoeg voor dus daarom werd de diagnose PDDNos. Na de onderzoeken van dochter (zoon heeft onderzoeken ed gehad via Riagg, dochter via een particulier buro idd vanwege de zeer lange wachtlijsten bij Riagg) hebben we zijn diagnose ook nog even aan de orde gesteld en op dat buro vonden ze het maar vreemd dat het PDDNos genoemd werd en zou het Asperger moeten zijn net als bij dochter. We laten het maar in het midden... Qua aanpak verschilt het niet zoveel van elkaar in elkgeval. En of het nou zus of zo heet, het verandert er niet van. De andere twee hebben symptomen/problemen van eenzelfde strekking. MAar goed, ik ga daar hier liever niet te veel op in. De kans op herkenning is me dan net iets te groot
En waarom we er met alleen huiswerkbegeleiding niet zijn komt omdat hij dus ook wat gedragsproblemen heeft. En ja, die los je met huiswerkbegeleiding alleen niet op helaas Daar is de rugzak ook o.a. voor.
En nu stop ik er even mee. Ben bekaf
Ik wil alleen nog even zeggen dat ik je reactie ontzettend lief vond. Kon ik wel ff gebruiken, dus dank je wel!
Groetjes, Merla

Jaaaaaahhhhhh!!!!!....maar....

We hebben eindelijk een afspraak met de ambulante begeleider. Volgende week woensdag. Ik had haar vanmiddag aan de telefoon. Ik kreeg wel gelijk te horen dat alle praktische zaken in de begeleiding door de begeleider van school(zoons mentor dus) gedaan zullen gaan worden. Het lijkt me dat hij het daar niet mee gaat redden. Op die manier is het rugzakje echt alleen maar extra geld voor school en schieten wij er niets mee op.
Ik heb er echt weinig vertrouwen in.

En Merla, vier zorgenkinderen, woow geen wonder dat je er helemaal doorheen zit. Misschien niet eens zozeer door de begeleiding van je kids maar door de hulpverlening die niet op gang komt. Zorg je wel een beetje voor jezelf? Anders ben jij straks een "zorgenmoeder" en daar schiet niemand iets mee op!

zomermoeder

Zomermoeder

Sorry, ik dacht dat ik allang gereageerd had op je laatste berichtje. Maar dat is dus niet zo, sorry.
Ik moest vanochtend aan je denken omdat je vandaag die afsprak had met de ambulant begeleider. Vandaar dat ik ook nog even je berichtje erbij pakte en zag dat er helemaal geen reactie van mij onder is komen te staan.
Maar hoe is het gesprek verlopen?
Wij zijn nog geen centimeter verder tot nu toe. Dus ik ben erg benieuwd hoe het bij jullie nu allemaal gaat en wat er afgesproken kan worden.
Hoeveel tijd zat er eigenlijk bij jullie tussen het gegeven dat er een ambulant begeleider beschikbaar was en de daadwerkelijke afspraak met de ambulant begeleider? Want wij zijn nu onderhand ook weer een heel aantal weken verder, maar er zit nog steeds geen schot in de zaak. Vanmiddag maar weer eens bellen met de dienst ambulante begeleiding.

Dromen en werkelijkheid

whahaha, ik droomde vannacht dat ik de ambulant begeleidster op het toilet van mijn werk wurgde met een roze sjaaltje... Hoezo ben je er erg mee bezig en sta je er lekker positief in??

Nu de werkelijkheid, tussen beschikbaarheid en afspraak zat precies een week. Da's erg snel dus.

Het volgende kwam uit de bespreking:
Er is ruim € 3000,= beschikbaar voor extra zorg. Hieruit moet de zorgcoördinator worden betaald voor 19 uur op jaarbasis. Ik vraag me werkelijk af waar ze die 19 uur voor nodig heeft. Ze maakt een plan en daarna komen we 3 keer per jaar bij elkaar voor evaluatie. Daar moet ze verslagen van maken. Laat ik het even ruim nemen, drie keer een uur voor de bijeenkomsten en twee uur voor de verslaglegging. Dan kom ik niet verder dan 9 uur. Maar goed, dat vraag ik nog wel even na.
Daarnaast 1 uur per week begeleiding door de zorgbegeleider die in ons geval tevens de mentor van mijn zoon is. Dan blijft er nog zo'n € 1000,= over voor zorg op maat. Als je dan vraagt wat ze kunnen bieden draaien ze het om, wij moeten aangeven wat we nodig achten. Het vervelende is alleen dat ik hier geen verstand van heb en dus eigenlijk geen idee heb. Ik weet wel bij welke problemen hulp nodig is, maar niet wat er aan hulp beschikbaar is. Van de € 1000,- kunnen we bijv. de huiswerkbegeleiding deels betalen. Nou da's toch al wat.
Onze zoon krijgt trouwens ook een kaart waarmee hij bij toetsen per uur een kwartier extra tijd krijgt omdat hij door zijn concentratiestoornis anders te veel onder de tijdsdruk lijdt.

Verder heb ik me wezenloos zitten ergeren aan de "ik-kan-er-ook-niks-aan-doen-ik-ben-alleen-maar-de-coordinator" mentaliteit. "Tja, sommige leraren hebben nou eenmaal niets met leerlingen met een stoornis" Grrr..., spreek ze er dan op aan, want dan doen ze hun werk niet goed.

We hebben er ruim een uur gezeten, er wordt nu een plan opgesteld wat we moeten goedkeuren en dan gaan ze beginnen. Er kon vandaag nog geen kopje koffie af. Nou gaat het me niet om die koffie, maar meer om het gevoel dat je welkom bent. Ik voelde me eigenlijk alleen maar lastig.

Maar ja, vergeleken met jou Merla mag ik eigenlijk niet klagen, wij hebben tenminste al een gesprek gehad.

Liefs,
Zomermoeder

Dank

Dank je wel voor je uitleg. Zo weet ik ongeveer wat ons te wachten staat en waar ik dus ook op moet letten.
"Daarnaast 1 uur per week begeleiding door de zorgbegeleider die in ons geval tevens de mentor van mijn zoon is. Dan blijft er nog zo\'n € 1000,= over voor zorg op maat. Als je dan vraagt wat ze kunnen bieden draaien ze het om, wij moeten aangeven wat we nodig achten. Het vervelende is alleen dat ik hier geen verstand van heb en dus eigenlijk geen idee heb. Ik weet wel bij welke problemen hulp nodig is, maar niet wat er aan hulp beschikbaar is. Van de € 1000,- kunnen we bijv. de huiswerkbegeleiding deels betalen."
Raar dat dat ze dat omdraaien eigenlijk. Dus als je als ouders minder assertief bent en dus niet aangeeft (of misschien wel niet aan kunt geven) wat je denkt dat zoon nodig heeft, dan strijken zij die 1000 euro op als ik het goed begrijp. Dat klopt dus niet toch!?
En verder vraag ik me dan af hoe dat in zijn werk zal gaan als je die 1000 euro voor huiswerkbegeleiding wilt gaan gebruiken. Ik begreep van onze school eigenlijk dat je dan in zee zou moeten gaan met een huiswerkbegeleidingsinstituut waarmee door school een contract afgesloten was. Is dat bij jullie ook zo? Of mag je het vrij besteden?

Dit gelóóf je niet!

We weten onderhand al een maand de naam van de ambulant begeleider maar tot op heden nog steeds dus niets gehoord. Daarom heb ik voor de zoveelste keer maar weer de telefoon gepakt en gebeld met de dienst ambulante begeleiding. En wat blijkt: de persoon die onze zoon is toegewezen heeft een andere baan geaccepteerd en daarom is er dus nog steeds geen contact met ons opgenomen. Jeeeeeh wat gaat dat allemaal lekker zeg! én zorgcoördinator langdurig in de ziektewet, én mentor met vervroegd zwangerschapsverlof dan kan dit er ook nog wel weer bij. Tjonge... mijn broek zakt hier echt van af hoor. Bleggggh!

Tjeeee merla

Nou dit vind ik echt te gek voor woorden. Wordt het niet eens tijd voor een brief aan het schoolbestuur of aan de inspectie of zo. Dit is echt te gek voor woorden. Kan me voorstellen dat je tegen het plafond zit van boosheid maar ook dat je er een ontzettend lamgeslagen van wordt. Het kost ZO ONTZETTEND VEEL energie. Maar als je nog een klein beetje over hebt, raap het bij elkaar en vecht verder voor je kind!

Sterkte meid!

Gesprek met mentor?

Ik heb een zus die op een middelbare school als mentor een paar kinderen begeleidt met ADHD, Asperger en ODD. Zij heeft de zorguren in kleinere brokjes over de week verspreid omdat ze vindt dat ze beter drie keer 20 minuten met een kind kan praten dan één keer een uur. Ze heeft zelf een agenda gemaakt voor die kinderen met extra ruimte voor een lijstje 'mee te nemen spullen', omdat dat bij 'haar' kinderen problemen oplevert. Van haar weet ik dat alle mentoren met zorgenkinderen er heel bewust en goed mee omgaan. Mijn zus heeft ook elke week even telefonisch of per mail contact met de ouders, of het nu wel of niet goed gaat. Er zijn zoveel betrokken leerkrachten met hart voor die kinderen, zou het niet helpen als je eens een goed gesprek met de mentor voert, waarin je je zorgen op tafel gooit? Of snap ik er helemaal niets van en heb ik toevallig een superzus?

Ik denk het wel stoepkrijt

Ja, ik denk echt dat jij een superzus hebt! Ik zou haast vragen welke school dat dan is en dat, mocht het in de buurt zijn, ik mijn zoon daarheen laat gaan.
Ik heb er zo ongelooflijk mijn buik van vol! Maar goed, er lijkt nu eindelijk wat schot in de zaak te komen. Maar we moeten nog wachten tot na de vakantie (die volgende week hier pas is). Ik durf haast niet meer te hopen dat er dan eindelijk wat gaat gebeuren. Gisteren namelijk weer een mail gehad met flink teleurstellende info. Maar vanochtend gelukkig dan wel weer ook het vrij positieve mailtje dat er na de hersftvakantie eindelijk wat lijkt te gaan gebeuren. We zullen zien.
Ik durf hier alleen geen details meer neer te zetten ivm herkenning. Maar mocht je hierover van gedachten willen blijven wisselen dan mag je me altijd mailen (zou ik ook fijn vinden) [email protected]

Euh dat mailen

Dat mailen was m.n. voor jou bedoeld Zomermoeder! Maar kijk maar wat je doet.

Heb ik iets gemist?

Hallo,
Ik weet sinds kort dat mijn dochter van 11 ADD heeft. Ben er dus nog redelijk vroeg bij. Ben nu wel een beetje bang dat mijn zoontje van 4 het ook heeft...
Het enige wat ik mij afvraag: Er is mij verteld dat we geen recht op een rugzakje of PGB hebben!!
Het rugzakje moet toch door de school worden aangevraagd?
Heb in de eerste 3 weken van school al 6 (!!) gesprekken gehad!!! Wat een gedoe zeg! Het ging 3 jaar lang goed op school. tot ze bij een juf komt die vindt dat ze niet door hoeft te gaan met hoe haar collega's in de afgelopen jaren werkten met mijn dochter. Dus direct stress alom bij kindlief, faalangst, balen van zichzelf( ik ben zo langzaam) elke dag een half uur na school werk afmaken. Dit laaste was na een telefoontje snel over, want is niet volgens de regels van de school.Ik ben blij om te horen dat het op de middelbare school mogelijk is om extra tijd te krijgen bij toetsen. Want die middelbare school... dat zie ik nog niet helemaal zitten. Als 1 leerkracht al niet snapt hoe ze ermee om kan gaan, hoe moet dat dan als ze er op de middelbare school tig heeft! Gelukkig zit ze pas in groep 7.
Wat denken jullie? Toch achter pgb en rugzakje aan gaan?
over die ambulant begeleiders gesproken:
Ik werk bij een organistatie die ook oa ambulante begeleiding biedt. dat gaat zo: je krijgt het toegewezen( je hebt er recht op) dan moeten ze alleen nog iemand gaan zoeken, dus er gaat en vacature uit. Je wilt niet weten hoe lang zulke vacatures soms openstaan!!( bij ons zijn die vacatures alleen intern, buitn de organisatie wordt weinig gezocht) Sommige staan zeker wel een half jaar in de vacaturekrant!
Dus als er de mogelijkheid is om zelf iets te regelen, zou ik dat zeker doen!!!