Ruzie tussen grotere kinderen
Zus (10, ass) en broer (9, adhd) kunnen altijd erg goed met elkaar opschieten. Hier en daar een ruzietje die na 5 minuten al vanzelf weg was. De laatste dagen merk ik dat die ruzies iets heftiger worden. Zus sart broer nog wel eens die daar steeds meer de balen van krijgt.
Dit keer was het helemaal raak. In de tuin bouwen ze wel eens een klein huisje van wat bloksteentjes (restant) in de tuin voor de knuffels. Ze hadden echter ieder een eigen idee voor het ontwerp en functie. De ruzie werd wel heel heftig en ook fysiek. Dat is voor mij altijd een moment om de kinderen uit elkaar te halen. Maar dit keer lukte dat niet. Ze zijn wat te groot geworden voor mij, sterker, maar de onderliggende emoties en wil waren ook veel sterker. Ik kon niets beginnen. Man was er niet.
Ik heb snel de stenen weggeborgen want zoon pakte er een op. Gelukt. Ik riep iets doms als: 'nou dan vermoorden jullie elkaar maar'.
Zus bleek een steen in haar handen te hebben en die gooide ze naar broer.
Toen ik echt alle stenen weg had en de ruzie nog alleen in woorden was ben ik weg gegaan. Daarna kwam zus ook naar binnen en ze hielde deur voor broer dicht. Ik heb haar binnen gelaten en gezegd weg te blijven.
Dan met broer gepraat, rustig gemaakt.
Dan met zus gepraat, rustig gemaakt
Beiden verteld dat ze allebbei fout waren.
Hen verboden nog iets tegen elkaar te zeggen
Gelukkig moest broer naar sport dus het is overgegaan.
Ik heb nog heel goed met zus gepraat, ook wat uitleg naar broer etc. Ze zijn weer vrienden.
Maar.... ik besef wel dat ze dus groot en sterk worden en ik dus niet meer zomaar tussen hen kan komen. Wat doe ik als ze weer met elkaar gaan vechten?
Witregels
Sorry voor de vele witregels in mijn bericht (vind ik zelf altijd irritant ha ha).
Mmmm...
Moeilijk zeg! Bij ons op de leefgroep met autistische jongeren, normaal begaafd, zeggen we altijd dat ze een armlengte afstand moeten houden. Dat is met een broer en zus wel lastig, want die willen misschien wel knuffelen. Als er geen armlengte afstand wordt gehouden gaan ze naar hun kamer voor 10 minuten.
Natuurlijk begrijp je dat je zelf rustig moet blijven, maar ja, zie dat maar eens in praktijk te brengen als ze over elkaar heen rollen!
Ik denk trouwens niet dat ze elkaar vermoorden. Er tussen springen is in de meeste gevallen(op de groep) niet eens nodig. En als ze het wel nodig was, is er wel eens één met een blauw oog. Dat is een natuurlijk gevolg van vechten. Dat doet pijn. Diegene die de ander pijn heeft gedaan moet een tekening maken of een kadootje kopen. En er wordt sorry gezegd.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt, het is uit een groep, dus anders als met broer en zus.
Gr LJ
Je moet denk ik
of eerder ingrijpen bij ruzie of ze verbieden samen te spelen.
Van eerder ingrijpen leren ze meer denk ik. Misschien kun je ze als het misgaat even samen uit de situiatie halen; bijv. aan tafel zetten en een 'vergadering' inlassen. Zo nodig geef je eerst een afkoelsituatie.
Jammere is dat ze namelijk zelf ook steeds een vervelende situatie meemaken als je het uit de hand laten lopen. Dat is voor beider zelfvertrouwen niet goed. Dan liever handvatten geven om te leren dit op te lossen.
Misschien is het handig eerst een stappenplan voor jezelf te bedenken zodat je ze leert in een vaste structuur een ruzie op te losse n.
Beiden bedenken:
wat wil ik?
en wat denk ik dat de ander wil?
klopt dit?
hoe zoeken we samen een compromi?
En bedenk een beloning voor beiden als ze tot iets komen!
Dit gaat wel even tijd kosten............ succes!
Combi
Bedankt voor jullie reactie. Ik denk dat een combinatie van jullie idee nodig is. Inderdaad eerder ingrijpen om ook te leren hoe ze met onenigheid om kunnen gaan.
Afspraken maken etc.
Maar het gebeurt veel dat corrigeren/ingrijpen niets uithaalt. Zoon is een vulkaan, vervalt in woede. Dochter is star en gaat voor haar eigen wil. Het komt dus heel plotseling. Ik krijg de laatste tijd zelf al weinig gedaan bij dochter. Star, ze gaat dan dwars door je heen om haar eigen zin door te zetten. Voor dat soort situaties is het maar aanpakken zoals het nu is gegaan.
Trucjes
Er zijn hele kleine fenijnige trucjes om een kind, zonder dat het jou fysiek belast te krijgen waar ze heen moeten. Ik pak ze standaard bij de bovenarm, elleboog boven het hoofd en ze lopen vanzelf mee. Als ze alsnog weigeren knijp ik in de arm (waarbij dochterlief hier panisch gaat lopen schreeuwen dat ze dan blauwe plekken krijgt).
En verder als het echt te gek wordt, dan gaan ze in een houdgreep. 1 arm op de rug en zo begeleid ik ze naar de uitraasplek.
En ze schreeuwen er moord en brand bij, maar de kleinere zusjes zijn nog heel en de ruiten zitten er nog in.
