School en hoe verder?

Beetje onduidelijk

Ik heb je verhaal 3x gelezen maar ik vind het nogal onduidelijk wàt nu precies het probleem is.

"Mijn zgn. slimme zoontje gaat absoluut niet vooruit op school." Bedoel je dat zijn resultaten tegenvallen omdat hij erg slim is? En hoe weet je dat hij slim is, slimmer dan zijn resultaten laten zien?

"En sinds hij op school zit is daar qua schoolse activiteiten zwaar de klad ingekomen." Bedoel je dat hij slecht werk afleverd of is zijn werkhouding/gedrag slecht(de kantjes ervan af lopen, geen interesse)?

"Nu probeer ik er alles aan te doen om de juf andere methodes te laten proberen, maar ze wil er niet echt aan." Bedoel je daarmee aangepaste leermethodes? Heeft je zoon een bepaald leerprobleem waarvoor hij apart werk zou moeten krijgen? Of bedoel je een andere manier van het werk aanbieden, met je zoon omgaan?

Alleen focussen op de nieuwe school lijkt me eng. Hij heeft nog bijna 2 schooljaren te gaan en zijn vo advies zal niet verbeteren eind groep 7 als hij nu slecht werk afleverd.
"Je kind achter de vodden zitten." Bedoel je daarmee aansporen, straf uitdelen bij slechte resultaten? Of bedoel je samen kijken waar hij de meeste moeite mee heeft en daar thuis rustig extra aandacht aan schenken? Of je het niveau omhoog krijgt doet er niet eens zoveel toe op dit moment. Je zoon laat op school naar jou idee niet zien wat hij kan, thuis wel? Welke tips heb je dan voor de leerkracht om wel de juiste aanpak te hebben? Geen totaal nieuwe leermethode, maar simpele dingen die het voor je zoon eenvoudiger maken? Zijn er achterstanden bij alle vakken of bij èèn?
Wat voor mij wijsheid zou zijn is zorgen dat je zoon weer zin krijgt in leren. Dat school toch moet en dat je dan beter je tijd kan vullen met wat inzet. Maar die houding kweken is moeilijk. En als er eind groep 7 toch sprake is van een flinke leerachterstand, maar er zit niet meer "in" dan is dat een kwestie van accepteren.Maar ik zou daar nu wel aan willen werken en niet wachten op het vo. Het is zonde als het vo advies heel laag uitvalt omdat hij nu er niet uithaald wat er in zit.

Begrijpelijk....

Ik begrijp dat het onduidelijk voor je is.

Ik zal het proberen ( niet mijn sterkste punt) om het simpel neer te zetten. Onze jongen wil niet leren, wil eigenlijk niks doen. Natuurlijk proberen wij dat op alle manieren te stimuleren. Aanvankelijk in groep o,1,2, huppelde hij er nog wel doorheen, werd er vaak gezegd dat het een wonder was dat hij uberhaupt wat van de les had meegekregen omdat hij zat te dromen of met zijn pen te spelen. Hij is niet zwaar vervelend, maar zwaar afwezig ( als het hem niet interesseert.....)
Gaan we tekenen, gymmen of zwemmen of noem maar iets anders...bijzondere projecten over piramides...dan is hij er helemaal bij.Maar omdat bleek dat hij alle tafels al kende en de juffrouw zei van niet....toen hebben we besloten dat onze jongen het niet zou redden op regulier onderwijs. We zijn overgestapt naar cluster 4, onze jongen is extreem vaak getest ( ook weer zonder echt resultaat...neee, heeeeeeeele goede instituten.., maar hij laat zich niet testen) Dus aldus ...er zou een enorme faalangst/blokkade zitten, de jongen toont af en toe briljante momenten ( ook veeeel mindere) mcdd en adhd en met cluster 4 komt alles goed. Onze jongen doet groep 4 over, prima, doet groep 5, eind groep 5 wordt er geroepen dat hij niet vooruit gaat ( nee die andere stof had hij allemaal al gehad...nu kwam de nieuwe stof...) nu in groep 6 hetzelfde verhaal, hij doet het niet. Valt vooral uit op begrijpend lezen en rekenen. Kan perfect automatiseren. Thuis hebben we toetsen van school geoefend, zeker geen hopeloze situatie.
De juf gevraagd hem wat meer uit te dagen, te prikkelen, het leuk te maken, hem te leren..leren. Maar dat lukt niet. Thuis gaat alles prima, geen enkel probleem. Ik heb over bijles gedacht, een andere school, maar we zitten ook nog met de 12 jaren regeling waardoor hij sowieso al na groep 7 naar de middelbare school zou moeten. Dus echt sterk op niveau kan hij nooit zijn. En wat is dan wijsheid?? Natuurlijk jouw laatste zin, dat hij weer zin krijgt in leren, maar voor mijn gevoel heb ik daar toch ook school hard bij nodig??
Ik kan er echt helemaal moedeloos van worden.
Groetjes, Tonia

Tonia

Hallo, Je verhaal lijkt angstvallig op dat van onze zoon. Ook hij is een slim mannetje (elke test gaf een behoorlijk uiteenlopende uitslag maar iq ergens tussen de 118 en 128 met een veel hogere score voor de talen kant, daar moesten wij wel om lachen want hij is echt een rekenkind) Ook hier ligt een enorme faalangst ten grondslag aan slecht presteren. Ook lijkt die angst zijn interesse om iets te leren totaal in de weg te staan. Bij onze zoon is dit heel ernstig geworden na de zomervakantie. het brengt nu ook een heel scala aan ernstige gedragsproblemen met zich mee.
Met school hebben we afgesproken dat we ons nu eerst richten op de angst en het zich veilig voelen op school en in de leerstof. Voor hem betekent dit nog nauwelijks werken en wat hij doet is ver en ver onder zijn kunnen. Moet wel gezegd dat nu er op school meer rekening gehouden wordt met zijn angst hij thuis wel een stuk relaxter is.
Doen we er goed aan? Ach ik weet het niet, ik hoop van wel, ik hoop dat hij gelukkig wordt en niet bij alles een brok angst hoeft te zijn. ik ben bang dat in het geval van mijn zoontje de handicap die zijn autisme (ook mcdd) met zich mee brengt groter is dan de natuurlijke wil om te leren. Pdd nos is nu eenmaal een totaal omvattend beeld en daar bij hoort dat ook het functioneren op school problemen geeft. Bij ons kind wellicht iets meer dan bij andere kinderen met mcdd. Ik weet het niet. Voor mij maakt dat leren niet zo uit ik vind het belangrijker dat hij zich een beetje gaat leren redden in het leven straks...Misschien halen we niet uit het iq wat er in zit maar het iq is ook op andere vlakken nooit weggegooid.
Groetjes Jes

Stopverf...

Heb je zelf besloten om hem op een andere school te doen? Die keuze vind ik zo moeilijk, hij heeft het altijd verschrikkelijk gevonden om naar deze school te moeten (cluster 4), dat ik het zo moeilijk vindt om te veranderen van school, wanneer gaat dat goed?
Wat voor type school heeft jouw zoontje nu? En wat is het verschil met wat hij eerst had? Alle info heeeeel welkom en sowieso al bedankt voor je reactie.
Tonia

Yvonne....zo waar...

en dat is dus ook waar ik die buikpijn van krijg. Niet van mijn kind, maar van het systeem. Elke keer een nieuwe juffrouw, en elke weer mijn verhaal bij het kind. Maar niemand kijkt naar het kind, ach die indicaties helpen onze jongen absoluut niet, maar sterken de juffen in het loslaten...ach laat maar, zit in de stoornis. Veel te gemakkelijk.
Maar ik durf ook niet echt de confrontatie aan en dat vind ik ook zwaar zwak van mezelf. Ik heb echt al zo vaak voorstellen gedaan en er komt niks uit of niks van.
Maar wat doe jij nou? Laat jij dit kabbelen?
Hoor het heel graag, dank voor je reactie.
Groetjes, Tonia

Nogevenniet....ingewikkeld.....

vind ik het verhaal van mcdd, ik herken mijn kind daar absoluut niet in, maar door de angst, die indicatie, maar niemand ziet de angst..in zoverre...iedereen ziet dat onze jongen zijn rekenen of taal of wat dan ook slecht maakt. Maar hij vindt dat helemaal niet erg. Want op zijn school valt alles met je goed voelen. Als hij klaar is mag hij knutselen, dat kan hij heel goed, dus hij komt met de mooiste dingen thuis, leuk toch. Alleen educatief mag je gerust 500-vraagtekens stellen.
Ach zegt de juf, misschien kan hij het wel helemaal niet
en denkt u dat maar, als hij maar gelukkig is.
Natuurlijk is dat het allerbelangrijkste wat er is en daar moet je zeker voor gaan.
Mijn zoon straalt geen angst uit, hij gaat al het werk wat niet direct in zijn straatje past gewoon uit de weg en doet dat dus niet of fout, dat komt ook voort uit een angst en hoe haal je die weg? Of komt het vanzelf goed?? Hoop dat jouw zoontje steeds relaxter wordt en voelt dat hij een lekker jong is dat er mag zijn.
Bedankt,
tonia

Te veel druk?

Kan het ook zijn dat deze jongen te veel druk voelt? Iedereen die aan hem trekt, hij die MOET presteren want zijn prestaties vallen tegen...

Wij hebben een aantal weken terug de beslissing genomen om onze zoon een klas terug te plaatsen (groep 3 naar groep 2). Nu de druk eraf is blijkt hij "ineens" wel te kunnen lezen en schrijven en is hij er zelf ook heel enthousiast over, terwijl toen hij onder die druk stond hij eronder bezweek, bij wijze van spreken.

Nog meer vragen.

Alleen erop ingaan als je wilt hoor Tonia. Je zoon is heel veel getest en er kwam nooit iets uit...Waarom zit hij op een cluster 4 school? Waren er op het reguliere onderwijs veel problemen?
Je zoon kende de tafels al en de juf zei van niet, ik neem aan dat dat niet de reden was om je zoon naar een andere school te doen?
Je zoon vond het heel erg om naar deze school te moeten. Heeft hij wel leuke vriendjes/vriendinnetjes op deze school? Ik denk zeker dat je zijn problemen samen met school moet oplossen. Maar ik heb het idee dat leerkracht en school het niet meer weten. Zijn inzet en werkhouding zijn slecht en ze weten niet hoe ze dit kunnen veranderen. Ik denk dat eenvoudiger werk aanbieden om zijn zelfvertrouwen op te krikken in zijn geval geen optie is. Hij zit in groep 6 en werkt op groep5/6 niveau? Bij de testen is gebleken dat zijn iq normaal is, dus hij moet het gewone schoolwerk aankunnen. Er wordt niet veel van hem verwacht, hij krijgt al genoeg tijd voor "leuke"" dingen. Als zijn werk af is mag hij knutselen. Mag dat ook als zijn afgeleverde werk onvoldoende is? Ik zou de druk niet verlagen maar juist verhogen. Wel op een leuke uitdagende manier, niet met straffen of iets dergelijks. Maar het wordt tijd dat hij eens hard aan het werk gaat. Daarvoor moet hij lekker in zijn vel zitten. Heeft hij vriendjes, zit hij op een leuke (sport)vereniging? Wat doet hij in zijn vrije tijd?
Wat doe je thuis met hem om hem wat meer te prikkelen? Thuis zijn er geen problemen, op school ook niet, behalve zijn wat luie houding?
Natuurlijk kan je het loslaten. Dat doet school ook en er is straks heus wel een plekje voor hem op het vo. Maar dat zou ik pas kunnen als ik het gevoel heb er alles aan te hebben gedaan. School,ouders en kind. Ik ben van mening dat het zonde is als je er niet uithaalt wat erin zit. Of dat een hoog niveau is, of laag, doet er niet toe. Het is tijd voor actie, samen met school. Wat is er tot nu toe wèl geprobeerd? Je denkt na over bijles. Over welke vakken heb je het dan? En welke bijles/huiswerk krijgt hij via school?

En...

De juf zegt: "misschien kan hij het wel helemaal niet." Vind ik echt een domme opmerking. Een goede leerkracht weet wat een kind kan. Wat is "het"? Het werk? Welk werk, groep5 of groep 6? Ze hebben blijkbaar geen idee waar hij zit, wat hij kan of niet kan. Is een kwalijke zaak.

Twinkel......niks is minder waar.....

en dat is ook weer niet waar.
Onze jongen hebben we groep 4 over laten doen, in het kader van jouw opmerking. Misschien is het beter om het rustig te laten, met rust en zelfvertrouwen gaat hij het licht zien. Maar nee hoor, onze jongen kabbelde rustig verder, school zag geen probleem en toen het punt weer kwam dat onze jongen nieuwe stof kreeg, merkte school op dat er wel een probleem was, en dat hij weer achterstand opliep.
Mijn ergernis in het verhaal is het gegeven, dat wij als ouders telkens aangeven, laat je niet foppen, dit kan hij al..en dat het toch telkens weer gebeurt dat ze zeggen...maar hij kan het niet. Een simpel voorbeeld zijn de tafels, om het niet te hoeven doen, had hij op school gezegd dat hij dat niet kon. Ik hoorde dat op een ouderavond en meldde dat hij dat al prima kon. Toen de juf dat de volgende dag verifieerde met de opmerking, je moeder zegt dat je ze wel kan, zei meneer de tafels gewoon op. Juf had het al opgegeven. en nu zijn we 3 juffen verder en het verhaal lijkt hetzelfde te blijven....
en de andere kant in mij zegt, laat hem ...hij is 10 jaar, het is een fijn kind, een vrolijk kind een creatief kind..het komt wel goed. Maar de andere kant ziet op tegen de toekomst, tegen het voortgezet onderwijs.
tonia

Wil40....

Waarom zit hij op een cluster 4 school? Waren er op het reguliere onderwijs veel problemen? Op het laatst niet meer, ons kind kreeg in de klas ( 1 week voor het eind van het schooljaar) de complimenten van het kind dat het best vooruitgegaan was in dat laatste half jaar. Toen ik er dankzij de oudste achterkwam hoe erg hij gepest werd bij de overblijf is hij daar afgehaald en er waren geen echte gedragsproblemen meer.

Je zoon kende de tafels al en de juf zei van niet, ik neem aan dat dat niet de reden was om je zoon naar een andere school te doen?
Toch wel...want het was duidelijk dat de juf absoluut niet wist wat hij kon, en dat hij kon doen wat hij wilde, dat zou beter gaan in een kleine klas met goede begeleiding. Daarbij werkte hij bij alle tests zo slecht mee, dat ze graag een indicatie verstrekte.

Natuurlijk moet hij uitgedaagd worden, maar dat wordt hij al 10 jaar niet, dus schooltechnisch herkent hij dat ook niet en niemand begint er ook aan. Thuis zit hij prima in zijn vel, hij judoet, heeft een paar goede vriendjes en gaat op school vooral zijn eigen gang.
Precies wat jij aangeeft was ook mijn punt, als hij rekenwerk slecht maakt, dan niet knutselen. ( Vond de juf zo zielig....??)
Ik heb ook verzocht het belonen aan mij over te laten en kort te sluiten met mij wat hij echt moet kennen, zodat ik hem ( daar het op school niet lukt) thuis voor motiveer. En dat kan ik op heel veel manieren. Maar ook dat krijg ik niet afgestemd.

Inderdaad alleen zijn verzet in werken op school, dus het of slecht maken, of afwezig zitten te dromen of toevallig wel goed maken maar eigenlijk onder het niveau dat zou moeten. Dat is zijn zonde en zijn probleem. Niet kunnen en niet willen zijn eigenlijk 1 zin voor hem geworden. Ik denk dat dat goed gefilterd moet worden, maar weet niet goed hoe.

Thuis hebben we rekentoetsen ( vraagstukjes,redactionair rekenen) en begrijpend lezen geoefend. Zeker geen onmogelijke situatie, zonder uitzicht. Keurig verslagje voor school gemaakt. Misschien zo doen, misschien zo doen. Niemand doet er iets mee.

Via school krijgt hij anders niks, er is niet eens een remedial teacher mee bezig. En anders zeggen ze ook nog als klap op de vuurpijl. Het komt door zijn stoornis....

Ik vind het erg, erg moeilijk.

Kun jij er iets mee?

Groetjes, Tonia

Tja wat doe ik...

ik wacht...ze zijn bijna van school af(groep 8).mijn zoon zit er pas 1 jaar op(pddnos) en de zoon van mijn vriend altjd al.Ik ben de basisschool uit mijn oude woonplaats gewend.Daar LUISTERDEN ze tenminste naar ouders.Ik had een vrij intensief contact met de leerkrachten, we overlegden samen;Ik wist hoe ik het(na twee jaar hulpverlening) met hem thuis deed en we dachten er dan samen over na hoe dat op school ook ingepast kon worden.Ik heb altijd ook wel veel begrip voor de leraren gehad(gewoon onderwijs).Zij krijgen een kind voor zich waarvan zij niets weten en ze hebben er zeker niet voor geleerd hoe je met dit kind om moet gaan! Ik begrijp dat jou kind op speciaal onderwijs zit...en tja, zonde, maar ik heb daar ook naar geinformeerd vroeger, maar er blijkt daar inderdaad ook nog wel eens iets mis te gaan.De leerkrachten daar denken vaak dat zij het allemaal wel weten.En natuurlijk hebben ze er voor geleerd, maar, elk kind is anders en wie kan er nou een betere beschrijving van het kind geven dan de ouders? Ik zou zeker mijn mond opentrekken, je kind is van jou afhankelijk...als iemand het moet doen ben jij het.Inmiddels heb ik wel geleerd dat je het in alle rust moet doen.ga er niet boos of opstandig heen...dan staan de stekels bij de leerkracht al overeind, maar vraag een gesprek aan, liefst met twee leerkrachten tegelijk...dan kunnen ze zich er later niet makkelijk van afmaken...en tja, hoe moeilijk het ook voor je kind zou zijn...anders maar een andere school?(als dat kan)

Tonia

Woonde jij niet ergens in het zuiden of ben ik in de war met iemand anders? Is je zoon hb of in de buurt van hb getest? Kijk eens bij 'Agnus Dei' in Valkenswaard, www.ipn-onderwijs.nl Dit is een particuliere school voor vastgelopen hb'ers. Om allerlei redenen is mijn zoon er niet heen gegaan maar misschien is het wel wat voor hem.

Groet MM

Op deze school

valt niets te verwachten. Althans niet van deze leerkracht. Die schijnt niet te beseffen dat je zoon eind groep 7 naar het vo moet en beloont je zoon met knutselen. Knutselen...tjeetje, of je de tijd van een kind met achterstand niet beter kan gebruiken voor andere dingen. Maar goed. Welke leerkracht komt er volgend jaar? Weer zo`n heldere geest met een creatief beloningssysteem?
Je zoon wilde niet naar deze school en wat zou hij nu willen? Hij is al een keer van school gewisseld, dus ik durf zo niet te zeggen, of op zoek gaan naar een andere school verstandig is. Hebben ze je al een indicatie gegeven wat eventueel een goede vo school voor je kind zou zijn? Eind groep 7 moet hij van school af, dus krijg je in de loop van groep 6 al een prognose? Bij ons zijn gesprekken over het vo vanaf groep 7 dus ik neem aan bij jouw zoon al dit schooljaar?
Misschien valt deze prognose mee en is het nu een kwestie van uitzingen?