Schoolkamp

Regulier onderwijs? ik heb spijt

zoon is voor de zomervakantie met de 1e klas VO ook op kamp geweest. Heel veel info en adviezen meegegeven, maar school heeft de situatie duidelijk niet goed ingeschat en het is behoorlijk mis gegaan en het had weinig gescheeld of zoon had van school gemoeten....Tenzij je superzeker weet dat de begeleiding je zoon en zijn speciale eigenschappen goed kan inschatten, maar anders zou ik het niet doen...

Ziekmelden

@ Pelle: Als ik de situatie niet zo krijg zodat het goed is voor mijn zoon, zal ik hem inderdaad ziek melden. Maar dat doe ik in het uiterste geval.
@ Anna: Wat jij aangeeft, is de reden waarom ik mijn zoon niet mee wil geven. Ze beloven vooraf van alles, maar als puntje bij paaltje komt, schatten ze de situatie verkeerd in. Je moet onze zoon zo goed kennen om hem te begrijpen.... En als er iets is, zal hij het zelf niet regelen, hij keert steeds meer in zichzelf terug. En dan zegt school tegen mij: maar hij heeft helemaal niets gezegd.... (en dan denk ik: AUTISME!!!)

Weet iemand of ik verplicht ben om onze zoon mee te geven? Of kan ik een vervangend programma voor hem vragen?
anita

Wel altijd mee geweest met wisselende ervaringen

Hier is zoon (13) met autisme tot nu toe wel op elk kamp mee geweest. Met wisselende resultaten.

Groep 8 kamp was alleen met z'n eigen klas in een huisje. Bekende gezichten en zeer bekende juffen en bekende ouders als begeleiding. Ging goed, toch liep hij op zijn tenen omdat hij wel prima in de groep lag maar nooit enige aansluiting bij de klas gehad heeft. Hij was zelf matig tevreden.

Brugklas kamp was 3 dagen kamperen met 10 man in de regen in een tent. En dan met 8 klassen van 30 leerlingen waar van hij 1 kind kende. Hier heeft hij zeer slechte herinneringen aan. Wel heeft 1 jongen zich over hem ontfermd wat nu zijn beste vriend is.

Daarna volgde 1 dag Engeland. Dat ging goed omdat hij toen 2 vriendjes had in de klas en er een strak progamma was. Dat programma kreeg hij al weken voor dat de rest het kreeg.

Afgelopen schooljaar ging hij een week naar Engeland in een gastgezin. Hij ging met dat ene vriendje in een huis. Dat ging echt heel goed. Onderling hebben ze het heel leuk gehad en er was ook contact met de andere huizen. Wel druk programma, maar tot in detail van te voren bekend. Ik vond de begeleiding wel wat tegen vallen. Ze hadden wel wat meer mogen informeren naar zijn gemoeds toestand. Is niet gebeurt. Min punt. Was van te voren wel afgesproken. Al met al wel tevreden.

A.s. schooljaar gaat hij met 2 klassen naar Ierland. Hij gaat dan gewoon mee. Hij heeft het nu zo naar z'n zin op school en is daar echt op z'n plek. Zeker met dat vrienden groepje.

Na Ierland volgt nog een buitenlandse uitwisseling en Griekenland en nog iets op een Wadden eiland. Kan niet op.

Vlak voor de zomer vakantie gingen ze ter afsluiting naar de Efteling en toen is hij niet mee geweest. Hij vindt zo'n park zo wie zo al niks meer. En dan de hele dag. Goed van hem dat hij dat zelf aan gaf.

Zijn zus heeft een streng dieet (alle maaltijden mag ze zo wie zo niet) en ik weet nog niet of zij straks mee gaat op dat brugklas kamp (ze moet eerst nog gr. 8 doen). Ik ben zo afgeknapt door de verhalen van zoon op dat kamp. Ze is net op Korfbalkamp geweest en dat ging ook maar net goed met het eten. Het moet echt heel strikt. En ik weet zeker, de school kennende, dat ze dat niet kunnen garanderen. School is daar wel heel eerlijk in en geven dat gewoon toe. Beter dan dat ze zeggen dat het wel goed komt en het niet zo is.

Soms is het gewoon beter als het kind NIET mee gaat.

Hoeft niet mee

http://www.leerplicht.net/antwoord-op-uw-vragen/moet-mijn-kind-mee-op-schoolreis-of-schoolkamp.html
Ik zou dus zeker overwegen om hem thuis te houden, als ik jouw was.
Op de school van mijn zoon, is een jongen eens wel overdag op kamp geweest, maar thuis gaan slapen. Dat kan een tussen oplossing zijn.
Voor onze zoon was het voldoende om hem heel veel manieren te geven waarop hij een uitweg van het kamp zou hebben, als het niet ging. Er was een stille ruimte ingesteld (waar hij nooit naar toe is gegaan, maar het idee al). Hij mocht ten allen tijde naar huis bellen om opgehaald te worden (hij heeft een keer op het punt gestaan maar dat toch niet gedaan). Hij had een aanspreekpunt op het kamp, waar hij naar toe kon gaan, als hij zich oneerlijk behandeld voelde (daar heeft hij een keer gebruik van gemaakt).
De juf zei: 'Kamp is alleen leuk, als het leuk is.' En gelijk had ze.

Niet mee

Als ik overwoog om kinderen niet mee te laten gaan dan was het volgende probleem dat ze dan bij een andere klas gezet zouden worden met vreemde leerkracht, vreemde kinderen en onbekende routines. Dat was erger dan mee met kamp.
Mijn kinderen hebben het overleefd met veel advies van mijn kant, meedenkende kinderen. En dan nog heb ik me soms een aap geergerd of een aap gelachen om het gedoe.
Het had leuke kanten maar ook hele nare kanten.
Dochter op brugkamp had een plek aan het water gevonden waar ze een tijdje naar een zwaan kon kijken om de innerlijke onrust te laten zakken.
Maar iedereen vind het zielig als een kind alleen zit. Tot er een begrijpende leerkracht bij haar kwam zitten en haar uitlegde dat hij ook vaak rustmomenten nodig heeft in zo'n gezelschap, vriendelijk praatje dus, en na afloop zegt de leerkracht: en ga je nu mee terug naar de rest? Verontwaardigde dochter: en dan dacht ik dat hij het begreep maar dan doet hij weer iets waaruit blijkt dat hij het niet begrijpt en moet ik weer op mijn stuk gaan staan.