Schoolproblemen, rugzak en medicatie

Merla

Wij beginnen ook net in het traject voor een rugzakje. Vorige school nam Y netjes mee aan het handje (er zat bijna doorlopend iemand naast hem, een begeleider dus) en hij had daar ook weinig problemen. School nu wil een rugzakje voor hem aanvragen, en laat hem dus 'zelf zwemmen' (spartelen eigenlijk). Wat ik van de IBer hier begreep is dat: er duidelijke problemen moeten zijn op school. En er begeleiding thuis moet zijn (of aangevraagde begeleiding)
Vanuit die optiek zou ik zeggen dat het, voor het aanvragen van een rugzakje, beter is om je zoon even geen medicatie te geven. Maar dan zou je het over een behoorlijke periode hebben, en ik kan me voorstellen dat je dat, voor je zoon, niet zou willen!
Waarom wil school geen rugzakje aanvragen? Hebben zij geen problemen, of denken ze dat hij buiten het criterium valt? En zou het (tijdelijk) niet geven van medicijnen ze kunnen overtuigen? Is dit bespreekbaar op school?

Merla en ishtar

Hoi,

Wij hadden ook een school die geen rugzakje wilde aanvragen, het is namelijk veel werk dat aanvragen, er waren bij mijn zoon geen handelingsplannen dus die moesten met terugwerkende kracht gemaakt worden met evaluaties en de hele mik mak, wij vonden het echt wel nodig en het is dus uiteindelijk wel gebeurd en nu gaat het heel erg goed samen met de medicatie.
Wij hebben geen begeleiding thuis is ook nooit naar gevraagt en volgens mij staat dat ook helemaal los van elkaar.
Merla hoe ervaard jou zoon de medicatie? mijn zoon ziet gewoon dat het werkt en wil het zelf ook, ik zou het heel moeilijk vinden om de medicatie stoppen om een rugzakje te krijgen gewoon omdat het kind daar wel de dupe van is.

groetjes
An miep

Merla

Het lijkt me niet goed om het gebruik van medicatie elke dag te bediscussiëren. En al helemaal niet in het zicht van je zoon. Dat gaat de sfeer in huis beïnvloeden en dat pikt een ADHD-kind natuurlijk haarfijn op. Ben je nog verder van huis.... Ik zou dus voorlopig even stoppen met de medicatie, zoals Koentje ook al zegt.
Wij hebben hier nooit visolie gegeven, geloof ik persoonlijk niet zo in. Wat we wel gaven (pre-Ritalin) was 2 keer per dag een pilletje valeriaan. Daar merkten we ook het positieve effect van, zij het niet zo sterk als met Ritalin. Wellicht is dat een tussenweg waar je man wel mee kan leven?
Overigens vind ik het best begrijpelijk dat je man zich zorgen maakt over de medicatie, maar het is kiezen tussen (misschien) 2 kwaden...

Ishtar

Over die begeleiding thuis heb ik nog nooit gehoord. Ik geloof ook niet dat dat altijd geldt. Mijn zusje (IB-er) had het in elk geval erover dat er idd duidelijke problemen op school moeten zijn. Maar met een diagnose én duidelijke problemen op school moet het mogelijk zijn een rugzak te krijgen. Zij was er zelfs van overtuigd dat het zou gaan lukken omdat zij zelf die ervaring al meerdere keren op haar eigen school heeft gehad. Daar wordt al veel sneller een rugzak aangevraagd en tot nog toe is dat vrijwel altijd gelukt.
Argument van school is dat de problemen (nog) niet groot genoeg zijn. Maar er is duidelijke achteruitgang tov vorig jaar. Mijn zusje oppert dan ook dat die rugzak wél nú moet worden aangevraagd om te voorkomen dat de problemen nóg groter worden. School wil wachten tot de problemen dermate groot zijn dat een rugzak echt noodzakelijk is. Ze zijn idd bang dat hij nu niet binnen het cirterium valt en dat als het eenmaal is afgewezen het extra moeilijk is een rugzak te krijgen. Er is dus een meningsverschil over hoe groot de problemen moeten zijn.
Het tijdelijk niet geven van medicatie is vorig jaar ook al even aan de orde geweest. Wij hebben toen eerlijk aan school aangegeven dat we overwogen dan maar te stoppen met de medicatie omdat de medicatie een rugzak in de weg zat. Met medicatie was de rugzak niet echt noodzakelijk, zonder waarschijnlijk wel. We hebben het uiteindelijk gewoon doorgeven. Maar toen zoon weer even een wat drukkere periode had, werden wij er gelijk op aangesproken; we zouden volgens hen bewust gestopt zijn met geven van Ritalin. Terwijl zoon gewoon nog Ritalin gebruikte.
Nu heeft hij een andere juf en is dit nog nooit aan de orde geweest. Gezien de ervaringen van vorig jaar denk ik dat dit ook niet bespreekbaar is op school. Dat gaan we dus niet weer doen. Als we zouden stoppen doen we dat zonder school daarin te kennen.
Vorig jaar hebben we overwogen naar een andere, kleinere school te gaan. Vanwege de vriendjes e.d. en het feit dat het vorig jaar uiteindelijk toch best wel weer goed ging, hebben we dat toen niet gedaan. Maar ik begin nu weer te twijfelen...

An mien

Is 't nou An mien of An miep?

Maar even zonder gekheid, je vroeg hoe mijn zoon de medicatie ervaart. Mijn zoon krijgt in principe alleen zijn medicatie als hij naar school moet. Dat houdt dus in dat hij op vrije dagen ook geen medicatie krijgt. Maar zelfs op vrije dagen vraagt hij me wel eens of hij een pilletje mag. Dat betekent m.i. dus dat hij zelf heel goed verschil opmerkt en het in bepaalde situaties zelf ook prettiger vindt als hij wel zijn medicatie gehad heeft.
Ik denk, nee weet zeker, dat dat dus voor de schoolsituatie ook geldt. Dat maakt het dus extra moeilijk om (tijdelijk) te stoppen, want idd, hij wordt daar de dupe van. Maar aan de andere kant, als we het niet doen komt er sowieso voorlopig geen rugzak. En dan is hij ook de dupe. Beetje dubieus dus...

Koentje

Ben ik volledig met je eens! Maar ja, helaas gebeurt dat dus niet want hij is van mening dat hij het bij het rechte eind heeft. Het is ook zijn kind, dus daar vecht hij ook voor natuurlijk.
Maar het is niet in beginsel al fout gegaan hoor. Het probleem was er al wel vanaf het begin, maar we hebben er toen heel veel over gepraat, nagedacht en ook met verschillende artsen over gehad. Uiteindelijk hebben we toen de beslissing genomen om hem alleen voor de momenten dat het echt nodig was (dus voor school e.d.) medicatie te geven en in de thuissituatie en vakanties niet te geven. Daar is hij toen ook akkoord mee gegaan.
Maar m.n. mijn schoonouders staan daar totaal niet achter. DAt hoeft ook niet want het is ons kind en wij moeten bepalen wat goed voor hem is, niet zij. Maar toch krijgen we dus telkens weer te horen hoe slecht het wel niet is en ook van hen krijgen we dus steeds allerlei artikelen ed. onder ogen. Zodra er weer iets in omloop is krijgen wij dat onder onze neus gedrukt met een hele preek erbij. Zo doende hebben ze nu mijn man weer zover gekregen dat hij niet meer achter zijn beslissing van twee jaar terug kan staan.
En nee, mijn man gaat niet meer mee naar de afspraken met de behandelaar omdat hij er erg moeilijk tijd voor kon vrijmaken. Was ook niet nodig, want we stonden op een lijn en zoon moest alleen maar voor controle. De volgende afspraak zal ik idd van hem eisen dat hij meegaat.
Visolie hebben we voordat we met Ritalin begonnen al geprobeerd. Evenals een speciaal dieet zonder suiker en vele E-nummers. Juist omdat we vanaf het begin al onze twijfels hadden hebben we eerst alle andere dingen uitgeprobeerd. Maar hij heeft alleen maar echt baat bij Ritalin.

Guinevere

Het is idd kiezen tussen 2 kwaden. Dat ben ik ook volledig met hem eens. Ik heb ook mijn twijfels wel over de effecten van Ritalin op de lange duur... Maar zoals al gezegd, het is kiezen tussen twee kwaden...
Ik zal die valeriaan eens overwegen en met mijn man bespreken. Misschien is dat tijdelijk wel een oplossing idd. Al verwacht ik er uiteraard niet hetzelfde van als van Ritalin...

Herkenbaar...

man stond ook niet te juichen toen ik met het receptje binnenkwam....wie wel Maar goed, hij ziet inmiddels ook wel dat het effect heeft, ziet je man dat dan niet? Wel is mijn man erg laks met de tijden, als ik niet ff een SMS ofzo stuur, dan vergeet hij het gewoon (tikje ADHD vermoed ik )) Is dat misschien bij jouw man ook het geval? Dat hij zelf ook een spoortje ADHD heeft?

Anna

Nee natuurlijk stonden wij ook niet te juichen toen we een eerste receptje kregen. Toen wij het advies om medicatie te gaan geven kregen, hebben we het eerst nog bijna een heel jaar weten uit te stellen. Pas toen we alle andere dingen hadden uitgeprobeerd en bleek dat niets anders hielp, en we gepraat, gepraat, overlegd, overlegd, overwogen, overwogen, enz. enz. hadden, toen pas hebben we de stap naar medicatie gemaakt.
En man ziet ook wel dat zoon er (goed) op reageert. Maar hij maakt hem nooit mee in de klas, dus hij weet niet voor welke problemen hij dan komt te staan. Thuis mag hij lekker zijn zoals hij is. En dat kan ook. Daarnaast is het natuurlijk zo dat wanneer zoon z'n medicatie werkt, man ook aan het werk is. Hij komt pas thuis wanneer de medicatie allang weer uitgewerkt is. En die paar keer dat hij hem wel meemaakt 'onder invloed van' (zeg maar) hoeft hij niet naar school (dat is eigenlijk alleen als hij eens op een vrije dag wat krijgt) en is hij gewoon thuis. En dán valt het enorm op. Maar hoeft niet zo nodig van man. Hij vindt het gewoon onzin dat hij zo rustig en beheerst is op die momenten. Laat hem toch lekker zichzelf zijn, zegt hij steeds. Hij ziet niet in (of wíl waarschijnlijk gewoon niet inzien?) dat er een enorm verschil zit tussen de schoolsituatie en de situatie thuis.
Weet je, het stijgt me momenteel gewoon ff helemaal boven het hoofd. Met alleen het feit dat het op school gewoon niet goed gaat (hij vindt het verschrikklijk op school) heb ik momenteel al genoeg. Dat gehakketak over wel of geen medicatie is gewoon ff te veel nu. Vandaar dat ik de mogelijkheid overweeg om twee dingen in een klap voor elkaar probeer te krijgen. Dus én een tijdje geen medicatie te geven (meer rust en minder stress en geruzie thuis) én het op school zover laat komen dat ze inzien dat hij gewoon meer persoonlijke begeleiding (wat hem hopelijk gemotiveerder gaat maken) nodig heeft.
Maar ja, doe ik daar mijn zoon nou juist tekort mee (hij wordt waarschijnlijk een tijdje nóg ongelukkiger op school) of doe ik hem daar nou juist een gunst mee (er komt hopelijk dan een rugzak waardoor hij op termijn weer gelukkiger zou kunnen gaan worden op school).

Rugzakje

Bij ons is het andersom. De school wil een rugzak aanvragen voor zoon, maar wij hebben onze bedenkingen. Ze zijn niet mis, die criteria, http://www.50tien-oudersenrugzak.nl/indicatiestelling.pdf. Volgens ons wordt het heel veel werk (met name voor ons, het zijn de ouders die de aanvraag moeten verzorgen) belastende onderzoeken voor zoon (er moet een psychodiagnostisch onderzoek worden gedaan). En wat levert het op? Ik verwacht niet dat ze op school dan opeens meer begrip voor zoon zullen hebben.
Wat verwacht jij van die rugzak? Ik begrijp dat het niet meer is dan dat er een ambulant begeleider mee komt kijken bij het kind (deze hebben we al eens ontmoet, en we waren niet onder de indruk...), dat geld komt voor leermaterialen (? ik kan me daar niets bij voorstellen) en dat zoon een uurtje per week begeleiding zou kunnen krijgen. Trouwens, onze zoon wil helemaal geen aandacht en begeleiding. Het liefst wil hij met rust gelaten worden.
Je snapt, ik volg dit draadje met belangstelling.
Verder ben ik het met Guinevere en Koentje eens. Belangrijker dan het hele gedoe op school, is dat je man en jij op een lijn moeten zien te komen. Anders werkt het niet hoor!
Weet je man wat de gevolgen kunnen zijn van adhd die niet behandeld wordt? Onze zoon dreigde bijvoorbeeld depressief te worden. Zo'n ziekte heeft zeker weten negatieve gevolgen voor de hersenen op de lange termijn. Van ritalin is dat nog niet zeker.
Kunnen jullie misschien samen in gesprek bij de behandelaar (zonder zoon)? Dat doen wij regelmatig en dat bevalt erg goed.
Moeilijk he, al die dilemma's (zucht)
Pippin

Rugzak

Ik ben het eens met Pippin, wat verwacht je van een rugzak? De indicatie is zwaar, alleen een diagnose is tegenwoordig niet voldoende. Er moeten op meerdere fronten problemen zijn, dus ook thuis en dat moet aangetoond kunnen worden. En als die rugzak er eenmaal is, ben je erg afhankelijk van de school of ze de tijd en zin hebben om er iets mee te doen. Het grootste gedeelte blijft ondersteuning voor de leerkracht, het kind krijgt hooguit 1-2 uur per week extra begeleiding. Ik zou eerder gaan nadenken over wat je zoon precies nodig heeft en waar dat het beste te krijgen zou zijn. Misschien zou hij beter af zijn op een SBO of SO? Of een andere school die wel positief tegenover een rugzak staat en daar veel tijd in wilt steken.
En verder is het wel van groot belang dat jullie als ouders op 1 lijn staan wbt. medicatie. Is het mogelijk om voor je man een aparte afspraak te maken, zodat zijn bezwaren besproken kunnen worden? Nu hoort hij alleen maar verhalen via via, het lijkt mij beter dat hij heldere voorlichting krijgt van een deskundige.
Kunne jullie bij de GGZ ook de school problemen bespreken? Bij ons stonden ze klaar om met de scholen in discussie te gaan als het nodig zou zijn.
Sterkte!!!

gr. Mari

Mari en pippin

Er zijn al heel veel gesprekken geweest met de behandelend arts over de voor- en nadelen van Ritalin. Alles is echt uitvoerig besproken. Dat heeft er toen uiteindelijk ook toe geleid dat hij overstag ging (al klinkt dat erg negatief maar we hebben toen echt samen (en met de behandelend arts) ervoor gekozen (maar dan wel zo beperkt mogelijk) Ritalin te gaan geven). Daarna heeft hij zo goed als geen contact meer gehad met de behandelaar en ben ik alle keren mee geweest. Meestal ging het dan naast de gesprekjes over hoe het gaat e.d. ook om controles van gewicht, lengte, bloeddruk, enz. Dat liet hij gewoon rustig aan mij over omdat ik daar tijd voor had en hij veel moeilijker. Tot voor kort gaf het geven van de medicatie dan ook weinig problemen tussen ons. Maar door druk van anderen is zijn mening daarover weer tot onder nulpunt gedaald. En idd, er moeten dus weer gesprekken gaan plaatsvinden tussen hem en behandelaar. Dat gaan we dus weer zsm oppakken.
Wat de rugzak betreft: ik verwacht van het rugzakje dat er wat meer individuele begeleiding voor hem komt. Het hoeft niet veel te zijn, al was het alleen voor de instructie maar. Dat ontgaat hem nu steeds grotendeels waardoor de motivatie om te gaan werken ook moeilijk op te brengen is. Hoe moet je iets 'leuk' gaan vinden als je niet begrijpt wat je moet doen? En als juf geen tijd en geduld heeft het jou nog even apart kort uit te leggen? Voldoende geld voor een klassenassistent was er niet meer. Mogelijk met de komst van een rugzakje zou een klassenassistent wel te realiseren zijn (al is het maar voor een paar uurtjes per week). En dat komt dan ook de juf, en daarmee de hele klas ten goede! Begeleiding en ondersteuning van de juf zou ook heel wenselijk zijn. Materiaal: ik kan zo een aantal dingen opsommen waarover ik nu sterk zit te denken die dingen dan noodgedwongen zelf maar aan te gaan schaffen zodat hij meer geconcentreerd aan het werk kan (bouwvakkerskoptelefoon bijv. en schermen aan de rand van zijn tafeltje).
Ik heb al enige ervaring met het aanvragen van een rugzak. Zowel in het VO als op de BS. Aan de eisen voldoet hij wel, dat is het punt niet. Dat het zwaar is, weet ik. Voor dochter hebben we eind vorig schooljaar het advies gekregen óf het onderwijskundig rapport aan te laten passen of de aanvraag (tijdelijk) stop te zetten, want een afwijzing zou veel definitiever zijn. En aangezien er voor haar op het moment veel minder problemen waren/zijn hebben we de aanvraag voorlopig maar stopgezet. Ook al zou een kleine wijziging in het onderwijskundig rapport mogelijk voldoende zijn geweest om de indicatie alsnog te krijgen.
Even voor de volledigheid: de voorlopige diagnose van zoon is trouwens ADHD met pdd nos kenmerken. Daar is ook een uitgebreid rapport van. Deze diagnose is voorlopig omdat zoon destijds nog geen 5 jaar was. Nu hij ruim 7 jaar is moet er opnieuw getest worden en dat gaat zeer binnenkort ook gebeuren. Ons vermoeden (en dat van de behandelaar o.a.) is dat het nu pdd nos met adhd kenmerken wordt. Volgens mijn zusje (IB-er) is alleen een diagnose ADHD (met idd problematiek op verschillende vlakken) voldoende om een indicatie te krijgen. Een dubbele diagnose leidt volgens haar dan zeker tot een indicatie.
Warrig verhaal onderhand, vermoed ik...

Nieuwe eisen waaraan school moet voldoen

Hoi Merla,
Tja ook wij zitten in het proces om een rugzak te krijgen voor onze jongste. Dachten we alles klaar te hebben, moest er nog een observatie plaatsvinden waarbij onder andere de 'kenmerken van handelingsverlegenheid' en het niet (goed) functioneren in de klassituatie, duidelijk naar voren kwam. Nu blijkt dat er nog een psychodiagnostisch onderzoek c.q. observatie gedaan moet worden, kortom wéer iets nieuws. Het is momenteel erg lastig om een rugzak te krijgen, ook wij zitten nu te dubben: gaan we ermee door of niet? Maar ja, als we niet doorgaan dan weten we ook zeker dat dochter vast gaat lopen. De paniekaanvallen nemen toe, zowel thuis als op school.
Wat ook nog duidelijk gemaakt moet worden is de 'handelingsverlegenheid van de leerkracht'. Dus het moet ook op papier komen, vanuit een praktijksituatie geobserveerd, waar het mis gaat.
Het gekke is dat ik vorige week een gesprek heb gehad met iemand van RENN 4 (dat is het Regionale Experticecentrum NoordNederland, vallen jullie waarschijnlijk niet onder?) en zij kon me helemaal niet vertellen wat er nou precies in dat psychodiagnostisch onderzoek / observatie moet komen te staan! Nou daar zijn we dan weer mooi klaar mee.
Maar goed, dat even over het aanvragen van de rugzak, jouw situatie is nog gecompliceerder omdat je ook nog eens de strijd hebt over de medicatie. Ik zou je echt niets kunnen aanraden wat wel of niet stoppen van medicijnen betreft. Ik heb ook geen ervaring met het gebruik van Ritalin, maar is dit geen middel dat je niet 'zomaar' kunt stoppen maar af moet bouwen? Of geldt dat niet voor kinderen vanwege de lage doseringen? Of misschien heb ik het wel fout. Dochter krijgt Risperdal, nu helaas 2x per dag vanwege de paniekaanvallen die zelfs 's nachts voorkomen. Hopelijk gaat het snel werken!
Merla en trouwens, iedereen hier in dit draadje, heel veel sterkte want het blijft toch dubben en afwegen met die kids van ons! Tenminste, ik vind het momenteel even heel erg zwaar. Al houd ik natuurlijk niet minder van ze!

Ari

Moeilijk Ari! Het kost enorm veel energie, ik weet er alles van Die observatie is niet voor iedereen nodig heb ik begrepen (was bij mijn dochter een half jaar geleden ook niet nodig). Alleen als ze twijfelen of het kind in het juiste cluster 'zit' toch? Ik denk dat dat in het geval van jouw dochter dan met haar iq te maken heeft? En een psychodiagnostisch onderzoek, is dat dan al niet bij de onderzoeken gedaan? Heb jij geen verslagen? En die handelingsverlegenheid van de leerkracht, dat is het pakkie_an van school. En als ik terugdenk aan alles wat je in het verleden al verteld hebt over jouw dochter dan moet school die zo hebben liggen of op papier kunnen krijgen. Wel doorgaan hoor! Vooral voor haar is het zeker nodig een rugzak! Sterkte!
En nog even over het stoppen met Ritalin. Ritalin hoeft in principe niet afgebouwd te worden. Zoals je weet krijgt C alleen voor school. Dwz op maandag, dinsdag en donderdag een langwerkende en op woensdag en vrijdag een gewone Ritalin pil. Op woensdag- en vrijdagmiddag krijgt hij (uitzonderingen daargelaten) in principe geen medicatie en in het weekend en de vakanties ook niet. Dus als we zouden willen zouden we ook op schooldagen een tijdlang niet kunnen geven.
Ik heb nu een nieuwe afspraak staan voor een gesprek op school. Helaas pas over ruim een week (ook zoiets! waarom kan dat nou niet eerder!?)
Groetjes, Merla

Wat een gedoe allemaal he?

Ja Merla, dat is een welbekend probleem, dat het allemaal zo vreselijk lang moet duren....

Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt en wil je wijsheid en kracht toewensen, over de beslissing wel of niet stoppen met Ritalin.....Voor hiet is zelfs de overweging te stoppen geen overweging

Ik vind het zo raar

Als ik me verdiep in de regels, dan lees ik dat het heel lastig is om een rugzak te krijgen. Het moet dan zo slecht met het kind gaan, ik hoop dat dit niet zover zal komen bij zoon.
Maar van jouw zus hoor ik dan weer dat alleen een diagnose adhd al genoeg zou zijn. Waar zit dat in? Zijn er hele strenge regels vanuit de politiek en houdt niemand zich daaraan? Zijn die regels alleen maar voor de vorm opgesteld?
Of worden de aanvragen aangedikt? Maken ze het erger dan het is? Als wij alles gaan invullen met de situatie van een half jaar geleden in ons achterhoofd, krijg je een compleet ander beeld. Dan voldoet zoon wel aan de criteria.
Wij kregen een hele vieze smaak in de mond toen de preventief ambulant begeleider van zoon over het rugzakje en de 'dossiervorming' begon. (de school had nog bijna NIETS op papier staan over zoon!)Ik zag haar denken: 'Dat is mooi, weer een klantje erbij op deze school.' Brrrrr
Mag je overigens kiezen WIE de ambulant begeleider wordt, of zit je bij voorbaat al aan een specifieke dienst vast?
Pippin

Pippin

Even kort want ik had de pc eigenlijk alweer uit moeten doen
Alleen een diagnose ADHD is natuurlijk niet voldoende. Maar áls je een (echte) diagnose hebt sta je wel veel sterker.
En volgens mij krijg je in principe een ambulant begeleider toegewezen en is die niet zelf te kiezen.
Sorry ik moet weg.
Gr. Merla

Rugzak

Volgens mij zijn de regels wel heel erg streng voor het krijgen van een rugzak. Hier blijft het ook maar niet willen lopen. Onderhand zijn we er echt al heeel lang mee bezig. Zoon heeft de diagnose syndroom van Asperger en (volgens degene die getest hebben) moet hij daarmee zo een rugzak kunnen krijgen. Nou niet dus..... Onderhand heeft hij nog geen rugzak, merk ik dat school dingen aan gaat dikken om het erger te doen lijken, zijn er meerdere observaties geweest, komen er steeds weer aanvullende onderzoeken etc.

Het is echt balen want zoon heeft gewoon hulp nodig op school!

Dusse iedereen sterkte!

Even voor merla

Zo'n psychodiagnostisch onderzoek is de nieuwste eis, dat is dus anders dan het onderzoek etc dat al is gedaan. Uit dat onderzoek / observatie moet blijken waar de leerkracht mee vastloopt. De observatie die geweest is, is niet zozeer vanwege twijfel aan de cluster. Tuurlijk heb ik verslagen. Weet je, het punt is dat ze nu een andere leerkracht heeft. Van vorig jaar is blijkbaar niets vastgelegd. Er staat al een hele hoop op papier hoor, maar dat laatste psychodiagnostische rapport is sinds een maand of zo heb ik begrepen, verplichte kost.Maar het rare is dat ze dus bij RENN 4 niet eens kunnen zeggen wat daar in moet staan. allemaal heel vaag.
Tuurlijk proberen we maar ik heb nu zelf het gevoel dat dit wel het laatste is dat we kúnnen doen. Dan maar opsturen en afwachten.

Pippin

Ja dat is het bij ons ook: als wij uitgaan met de situatie van vorig schooljaar in ons achterhoofd, dan zouden we ook een totaal ander beeld krijgen.
Wat ik begreep uit het gesprek met de dame van RENN 4, is dat zij zich een beetje verschool achter het 'wij krijgen opdracht van het ministerie, dat er weer een nieuw onderdeel bij de verslaglegging moet'. Maar blijkbaar doen zij daar actief niets mee, als het gaat om navragen wat dat dan precies inhoudt voor de aanvragers, want die vraag kon ze niet beantwoorden.
Zou het zo kunnen zijn dat de verschillende experticecentra elk hun eigen regels hanteert, dat het dus in theorie zo zou kunnen zijn dat Merla wél een rugzak krijgt in haar regio en dat ze voor hetzelfde kind in mijn regio die rugzak níet zou krijgen?
Wij krijgen nu samen met de school, inderdaad de neiging om 'aan te dikken'. Om dochter in een situatie te plaatsen zonder begeleiding en op dat moment de observatie plannen. (Of: andersom eigenlijk, als ze weten wanneer de observatie komt, de begeleiding niet door te laten gaan op dat moment.) Dat is niet eerlijk maar eigenlijk wel de realiteit want die begeleiding doet de school 'op eigen rekening', door een leerkracht die aan het herintegreren is, 1 op 1 mijn dochter te begeleiden voor die uurtjes dat de leerkracht werkt. Maar dat is dus begeleiding die er 'normaal' niet zou zijn, maar wél de reden dat het nu wat beter gaat. Tja .....
Of je mag kiezen wie de ambulant begeleider wordt? Ik heb begrepen van niet, wij zitten voor ambulante begeleiding 'vast' aan iemand van RENN 4.

Oef (taalfouten)

Ik lees net m'n stukje terug maar mèn wat zeg ik toch allemaal Het gaat om een leerkracht die aan het reïntegreren is en 'voor die uurtjes dat de leerkracht werkt', daarmee bedoel ik dus de leerkracht die reïntegreert.
Lekker omschreven zo... Hopelijk snappen jullie het!

Over aandikken

Vinden jullie het niet eng, als er dingen aangedikt moeten worden in het dossier. Je zet er toch je handtekening onder.
Ik ben zo bang dat zoon daar later last van gaat krijgen. Als zijn schooladvies dan niet overeenkomt met onze gedachten, de middelbare school zal zeggen: 'Toen speelde er ook van alles, dus...'
Wij hebben nu nog steeds te maken met toespellingen op een vier jaar oud rapport van de schoolbegeleidingsdienst, wat vooral over zoon zijn probleemgedrag thuis ging, en wat wij uit stompzinnige naiviteit aan de school hebben gegeven. Zo'n rapport blijft je achtervolgen.
Als ik dit zo schrijf, kan ik me zo kwaad maken over de bureaucratische waanzin die onderwijs heet! Echt om ziedend van te worden.
Pippin

Ja, ik vind dat wel eng, alles wat in zo'n dossier komt kan op elk (on)gewenst moment weer worden opgerakeld.
Daarom probeer ik het dossier van onze zoon op school een andere status te geven, dus dat erop komt te staan dat deze gegevens never nooit de school mogen verlaten of aan derden worden verstrekt. Zo niet, krijgen ze van mij geen enkele informatie meer. Ja, dan mogen ze misschien de rapportage even inzien terwijl ik ernaast zit.
Ik begreep dat dit soort informatie ook wel eens wordt doorgegeven aan het vervolgonderwijs, klopt dat? Daar zit ik helemaal niet op te wachten, nieuwe ronde, nieuwe kansen wat mij betreft.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Gedeeltelijk natuurlijk. Er is een dossier, je kind krijgt medicatie, er is een rugzak, een diagnose, gegevens zijn bekend bij de GGD, ongemerkt is er een heel netwerk om je kind heen. Je kind is op zijn 12e niet plotseling "genezen". Het netwerk op de basisschool wordt losgelaten en vervolgd zich op het VO. Ook bij stageadressen enz. Of de basisschool het complete dossier doorschuift weet ik niet. Volgens mij bewaren ze het zoveel jaar ( 5?) en dan wordt het vernietigd. Ik weet niet of er VO scholen zijn die het complete dossier willen inzien, maar ze moeten wel op de hoogte zijn. Ook zullen er VO scholen zijn die je kind niet toelaten omdat ze denken niet de juiste begeleiding te kunnen geven. Als je kind een rugzak heeft is dat een indicatie voor speciaal onderwijs, die verdwijnt niet standaard na groep 8.

Wil

Ja, dat is allemaal natuurlijk waar, dat de diagnose normaliter her en der bekend is.
Bij ons kind alleen (nog) niet, er ligt niets bij de GGD, hij heeft geen rugzak, PGB of wat dan ook. En ik heb me vast voorgenomen dat zo lang mogelijk zo te laten (ik bedoel dat niet al die instanties op de hoogte hoeven te zijn wat mij betreft).
Wat bedoel je met "VO scholen moeten wel op de hoogte zijn"? Ben je verplicht te melden dat er "iets" is met je kind?

Vo/info

De VO scholen kunnen info vragen aan de basisschool: "Zijn er nog bijzonderheden waar we rekening mee moeten houden?"
Dat zal vooral zo zijn als er rugzak, PGB enz. is. Dat moet "mee" naar het VO.Als je kind een LWOO nodig heeft zullen ze dat moeten onderbouwen. Ook kan de basisschool de ouders natuurlijk adviseren in een goede VO opleiding. Zij houden er ook rekening mee als er "iets" is. Als de basisschool je kind al jaren intensieve speciale begeleiding geeft dan zullen ze dat ook voor je zoeken op het VO. Het zou raar zijn als dat niet zo was, toch? Het is wel vervelend als problemen al jaren geleden zijn opgelost en je wordt er nog mee achtervolgd. Bijvoorbeeld bij een verkeerde diagnose.

Helemaal waar wil

Ja, dat ben ik helemaal met je eens. Ik hoop dat bij ons de situatie er zo zonnig uit blijft zien als nu, dus dat we alles onder de pet kunnen houden. We zijn nu tot groep 3 gevorderd zonder aanpassingen e.d., dus nog bijna 6 jaar zo doorgaan hoop ik. Ik heb inmiddels het vermoeden dat zoonlief een "licht" geval is, oef.

Positief

blijven Guinevere. Vooral naar je zoon toe. Ik heb hier echt gemerkt dat dat ongeloofelijk veel doet voor mijn zoon. Overal het etiket van het drukke, slecht luisterende jongetje maakte hem zeer faalangstig en nerveus. Wij zijn maar eens wat tegengas gaan geven en ik zie hem groeien in zijn gedrag met de jaren.Ook als het eens een dagje minder is roepen we niet: "O jè, gaan we weer." Nee hoor, hij heeft zijn dag niet. Maar we gaan een beetje O.T.....

Guineverre

Dat dacht ik dus ook tot groep 3. Het leek er eerst op dat zoon het ook prima zou doen. Helaas komen er nu steeds meer problemen die volgens mij helemaal geen problemen zouden hoeven te zijn als hij maar een leerkracht had die ermee om wist te gaan. En de vooruitzichten voor komende jaren (dus komende leerkrachten die hij nog moet gaan krijgen) lijken ook niet al te gunstig.
Misschien moeten we idd toch beter maar op zoek gaan naar een andere school die met deze problematiek beter om weet te gaan... Maar ja, dan haal je hem wel weg bij zijn vriendjes en uit zijn toch wel veilige plekje op deze school. Er zit in elk geval wel wat in bij wat jij oppert. Al denk ik ook wel dat je die dingen niet moet gaan overdrijven. Ik heb inmiddels nu 3 kinderen op het VO en alledrie hebben ze wel nogal wat aan bagage meegenomen. Tot nu toe heb ik daar geen nadelige ervaringen mee gehad. Zelfs dat ze bij oudste niet eens wisten van iets wat ze wél zouden moeten weten omdat het gewoon in het dossier staat. Bleek dat ze die dossiers dus echt niet allemaal gaan inkijken en lezen hoor. Als het kind het goed doet waarom zouden ze dan?