
Tango
08-02-2010 om 09:03
Sensorische integratie probleem en hoe nu verder?
Sinds vorige week weten we dat Tangozoon een sensorische integratie stoornis heeft. En al vind ik hem met dit probleempje helemaal nog niet tot de categorie zorgenkinderen horen, post ik toch maar hier omdat hier waarschijnlijk de meeste reacties komen.
Mijn eerste vraag aan jullie is: hoe leg je je kind zelf uit wat er met hem aan de hand is? Tangozoon is verder een bijdehand kind en vraagt dus ook waarom hij naar de fysiotherapeut moet. Ik vind het lastig om uit te leggen. Ik vind het al lastig om aan andere volwassenen uit te leggen wat er met hem aan de hand is en zeker aan een kind.
En verder zit ik nog met de zwemles. Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Tangozoon loopt behoorlijk vast met zwemmen, zit al ruim een half jaar in het watergewengroepje. Durft zijn hoofd nog nauwelijks onder water te doen, spetteren vindt hij nog steeds niet echt prettig, hoewel dit wel steeds beter gaat. Is het raadzaam om hem in een klein groepje te laten lessen? Zou sensorische integratie stoornis hiervoor voldoende argument zijn? Bij ons in het zwembad mag het namelijk alleen als het kind een bepaalde 'handicap' heeft.
Ik hoor heel graag jullie ervaringen.

Vera*
08-02-2010 om 10:00
Herkenning
Mijn dochter vond zwemles heel erg leuk, alleen het spetteren en het gezicht in het water niet. Vooral dat laatste was omdat bleek dat ze zich vier van de vijf keer verslikte.
Ik ben met haar gaan snoep happen, waardoor ik achter het verslikken kwam. Dat was niet zo een succes.
Wat wel een succes was, was om dolfijntje te gaan spelen. Het was toevallig zomer met het zwembadje in de tuin. Op je rug liggen en dan water in je mond laten lopen waarmee je mocht spuiten. Ze mochten zelfs proberen mij nat te spuiten. In het bad in de badkamer ging het spelletje gewoon verder. Dat bad was zo wie zo een veilige plek om goed te 'oefenen'. Dochter is er toch langzaam overheen gegroeid en is dol op water.
Wat betreft de uitleg naar je zoon toe kun je een paar voorbeelden nemen en vertellen dat hij er op reageert maar dat andere mensen dat helemaal niet hebben. Dat is lastig voor hem zodat jullie hem er iets minder gevoelig voor proberen te maken.
Een klein groepje voor de zwemles is altijd leuk maar ik vraag me af of het nodig is. Zoals ik al geschreven heb kun je veel zelf oefenen en als het lukt gaat het misschien erna als een speer. Belangrijk lijkt me uit te zoeken wáármee het precies 'fout' gaat zodat je er zelf gericht iets mee kan.

billie
08-02-2010 om 10:09
Zoals het is
Ik zou hem heel precies, heel concreet aangeven waarom hij naar de fysio gaat. Wat zijn zijn problemen? Als hij bijv last heeft van harde geluiden dit ook zo benoemen. Probeer vooral de problemen te benoemen die hij zelf ook ervaart. Mijn zoon vindt het bijv vervelend om creme op zijn lijf te hebben, maar dat is dus niet zijn probleem maar het mijne. (ik wil nl dat hij zonnebrand op heeft, maar nu hij ouder wordt zal het ook meer zijn probleem worden)
Wat zwemles betreft, zelf zou ik nooit meer blijven aanklooien. Dochter hier liep ook vast, om geheel andere redenen. Uiteindelijk prive lessen genomen. Wilde dat ik dat eerder had gedaan, dan was ik financieel ook beter uit geweest. (maar het was vooral voor haar veel beter)

Asa Torell
08-02-2010 om 14:09
Zwemles
Voor de algemene vraag heb ik geen oplossing, maar wat de zwemles betreft: Tangozoon is 5, toch? Dat is nog best jong. Dus als het voor jullie niet heel dringend is kun je hem misschien wel gewoon een jaar van zwemles afhalen en dan nog eens proberen. Maar goed, als het idee is dat het slecht gaat door zijn SI-stoornis dan gaat het misschien over een jaar ook niet beter.
Ik ken wel veel kinderen die lang doen over waterwennen, ook kinderen die voorzover ik weet verder in de categorie NADH (niets aan de hand - zie draadje bij ouders en school) vallen. Dus als leek zou ik zeggen dat het niet per se met de SI-stoornis te maken hoeft te hebben.
Misschien heeft de fysiotherapeute daar wel een idee over?

ijsvogeltje
08-02-2010 om 16:17
Uitleggen
Ik heb eens zitten denken hoe wij e.e.a. destijds aan onze zoon hebben uitgelegd. Tja, eh... eigenlijk niet. Fysiotherapie was een feest voor hem (vriendje: "zit jij op een sport?" zoon: "ja, ik zit op fysiotherapie!"), dus daar was helemaal geen uitleg voor nodig. Hij zou er sterker van worden, dat hebben we vast wel eens gezegd.
Inmiddels is hij acht en hij weet dat hij heel heel heel erg goed kan horen, ruiken, voelen en zien. En weet hij ook dat hij zich daardoor niet zo goed kan concentreren en daarom ondermeer op een zitbal zit (waarmee hij trouwens enorm de blits maakt, iedereen wil wel zo'n bal).
Naar volwassenen vind ik het eigenlijk heel makkelijk om uit te leggen. Prikkels via de zintuigen komen bij hem vaak te sterk binnen. De wereld staat dan wat te hard voor hem. Maar sommige prikkels komen juist onvoldoende bij hem binnen, zoals de prikkels via de spieren. Daarom is zijn fijne motoriek niet zo goed. En daarom reageert hij wel eens anders dan je zou verwachten. Dat is geen aanstellerij, maar hij ervaart die geluiden (of geuren, jeuk, kou etc) écht heftiger dan anderen.
Een SI-stoornis wordt ook wel eens een alertheidsstoornis genoemd. Als je de prikkels niet helemaal goed verwerkt, komt je alertheid in het geding.
Om het nog meer beeldend uit te leggen, gebruik ik wel eens de metafoor van de muur en de bal. Er komen steeds ballen op de muur af (prikkels). Optimaal is als die ballen door het gat gaan. Bij onze kinderen is dat gat aan de kleine kant, dus er belanden nogal eens wat ballen tegen de muur (prikkels komen niet binnen). En er vliegen veel ballen over de muur heen, waarna ze keihard neervallen (te sterke prikkels). Soms is dat gat best groot, op andere momenten is dat gat heel klein. Aan ons als ouders om te zorgen dat dat gat zo groot mogelijk is (oefeningen, borsteltherapie, wiebelkussen) en soms een prikkelarme omgeving te bieden.

Tango
10-02-2010 om 21:08
Bedankt
Voor jullie reacties. Ik kan er weer verder mee. Het uitleggen daar zijn we beetje bij beetje mee bezig. Jouw ervaring, Billie, hielp daarin mee. Tangozoon heeft ook een hekel aan insmeren, dus dat was een goed voorbeeld. Ook noemde ik kriebelen bij hem, wat hij dus vervelend vindt. Kwam hij opeens met de opmerking dat zijn beste vriendje hem de laatste tijd heel vaak kriebelt en hij dit dus heel vervelend vindt. Hij kan dit dan niet zeggen omdat hij zo moet lachen door het kriebelen, maar eigenlijk vindt hij het heel naar. Ik heb met hem afgesproken dat ik het met de moeder van het vriendje ga bespreken (zij weet inmiddels ook van de problematiek en ik heb goed contact met haar).
Wat betreft het zwemmen zijn de meningen verdeeld. Tangozoon vindt zwemmen dus heel vervelend, zwemles dan hoor, vrij zwemmen vindt hij prima. A.s. vrijdag is er kijkles en dan ga ik de zwemjuf even aanspreken om te horen hoe zij het vindt gaan e.d. Afhankelijk daarvan ga ik een keuze maken. Ik denk dat ik het de fysiotherapeute dan ook even voorleg. Stoppen vindt ik eigenlijk niet echt een optie. Ik verwacht niet dat hij er over een jaar anders tegenaan kijkt en bovendien krijgt hij (als hij over gaat) in groep 3 schoolzwemmen en heb ik een beetje mijn hoop erop gevestigd dat hij dan door de combinatie zwemles (evt. dus in kleine groep) en schoolzwemmen toch enigszins snel zijn diploma gaat halen.
Ik heb de folder voor het 'intensief zwemmen' maar vast in huis gehaald. Het is niet goedkoop: 14 euro per les van 1/2 uur, 99 euro voor 8 lessen. Maar ja, ik denk dat we als we op deze manier doorgaan duurder uit zijn. Hij lest nu al ruim 6 maanden voor 17 euro per maand (ook een half uur les per week). En hij heeft nog heel wat groepjes te gaan.

Tango
15-02-2010 om 14:40
Zwemmen
Afgelopen week bij de zwemles gekeken en vervolgens dus meteen aangevraagd of hij bij intensief zwemmen mag.
Tangozoon zit dus al ruim een half jaar in het instroomgroepje. Op zijn rug zwemmen doet hij helemaal niet, hoofd onder water ook niet. Op de buik zwemmen gaat prima. Aan de rest besteedt de juf weinig aandacht. Kan ze ook niet, want ze heeft nog 9 andere kinderen die ze moet begeleiden.
Tangozoon stond de helft van de les aan zijn oren, ogen en neus te plukken en wrijven. Duidelijk last van water erin e.d. Op zijn rug wil hij dus niet liggen, want dan komt er water in zijn oren, hetzelfde geldt voor onder water. Hij heeft duidelijk last van dat gevoel, misschien ook angst voor pijn want hij heeft ook buisjes vanwege herhaaldelijke oorproblemen. We gaan dus ook oordoppen aan laten meten.
Overigens zei de zwemjuf dat het op deze manier een 10-jarenplan gaat worden en ging ze helemaal akkoord met het overwegen van intensief zwemmen.
Vandaag dus gebeld en hij kan na de voorjaarsvakantie starten, met oordoppen in. Ik ben heel benieuwd.