Slaap/angststoornis kind

Reactie

Hoi Elisa,

Wat vreselijk vermoeiend is dit zeg, voor jullie beiden. Ik heb hier geen echte ervaring mee, maar ik vroeg me wel af of je wel eens bij een psychiater bent geweest? Die kan volgens mij wel meer met angststoornissen. Ik vroeg me ook af of er nu sprake is van een slaapsstoornis of een angststoornis waardoor je zoon slecht slaapt. Als ik het zo lees, denk ik eerder het laatste.
Onze zoon (ASS) kan ook slecht slapen door drukte in zijn hoofd (bij tijd en wijlen). Ik heb dit wel eens met de psychiater besproken en die zei dat in ernstige gevallen (bij angststoornissen) medicatie wordt voorgeschreven waardoor beter geslapen wordt.(Dipiperon) Omdat het bij onze zoon zo incidenteel is, zijn wij daar niet aan begonnen. Ik wil ook niet zeggen dat medicatie zaligmakend is, maar het klinkt best ernstig zoals je het beschrijft. en zeker bij angsstoornissen zou ik het eerder in de psychiatrische hoek zoeken dan bij de psychologische/alternatieve.
Ik wens je veel sterkte.

Bij ons..... op de slaapkamer

Wij hebben/hadden hetzelfde probleem.(adhd en hechtingstoornis)
Kindlief ligt nu bij ons op de kamer op een matras. Duidelijkheid is als wij naar bed gaan ,gaat het eerst op eigen bed en dan snacht zetten we het over op matras. Is en voelt duidelijk en veilig. Ken ook een kind met hetzelfde en die valt op de bank in slaap en met naar bed gaan ouders gaat kind ook mee. Waarom alles volgens/ regels/maatschappij denkwijze en lastig doen, als het zo voor kind veel beter voelt.Hierdoor zich beter voelt meer genietbaar is en je zelf ook je slaap krijgt. Kan geen psychiater bij op.

Reacties

Mari, zoon is alleen door twee verschillende kinderpsychiaters gezien voor de desbetreffende diagnoses. Voor behandeling hebben deze zoon overgedragen aan de toenmalige kinderpsycholoog/orthopedagoog. De huidige kindertherapeute kan niet veel meer doen en volgende week hebben we een evaluatiegesprek met de nieuwe kinderpsycholoog over hoe en wat verder. Of hij hier iets mee kan of iemand anders binnen die praktijk of dat hij zoon doorverwijst naar een andere behandelaar/instantie.
Paradise, in mijn slaapkamer staat een klein tweepersoonsbed en er is verder geen ruimte voor een matras oid. Waar het om gaat is dat zoon moet leren dat zijn eigen kamer en zijn eigen bed veilige, warme en vertrouwde plekken zijn. Dat hij danwel alleen in bed ligt maar dat er verder altijd iemand bij hem in de buurt is.
Rembrand, ik zal eea nader uitleggen. Zoon heeft verder absoluut geen probleem met ergens anders logeren/op kamp gaan met vreemden etc. Mijn moeder zegt dat hij idd weleens zijn bed uitkomt 's nachts omdat hij bang is of rare geluiden hoort maar zo vreselijk bang als bij ons thuis is hij niet. Ik moet wel zeggen dat er ruim 2 jaar geleden middenin de nacht een incident heeft plaatsgevonden pal voor onze deur en het slaapkamerraam van zoon op de flatgalerij waardoor iedereen heel erg geschrokken is en met name natuurlijk zoon. Een psychotische, verwarde vrouw beukte toen al schreeuwend om hulp keihard op de ramen en deuren waarbij ze ook het deurraam van de buurvrouw heeft ingeslagen. Ze is door de politie en de ambulance afgevoerd. Maar hier hebben we veel over gepraat en het is uitgebreid aan de orde gekomen tijdens de therapieen. Toch is het wel zo dat eea sindsdien verergerd is. Zo heb ik zijn raam moeten beplakken met plakfolie, mag het raam 's nachts niet meer open en moet ik regelmatig van hem achter de gordijnen kijken.
Zoon weet heel goed dat zijn angsten irrationeel zijn maar hij kan ze niet relativeren en de knop niet omzetten. Hij is ook erg gefocussed op alle geluiden die hij hoort; van alles wil hij precies weten wat het is en waardoor het komt. Dat heeft hij altijd al min of meer gehad; hij moet de controle hebben en houden. Als baby lag hij al klaarwakker in zijn bed en in zijn maxi-cosi met wijdopen ogen en oren rond te kijken. Zelfs in een auto sliep hij nooit. Hij was ook een echte huilbaby.
Overigens moet ik er nog bij zeggen dat de laatste kinderpsychiater een jaar geleden vond dat er geen sprake meer was van een hechtingsstoornis; hij zette toen die diagnose om in gegeneraliseerde angststoornis. Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Wel met de angststoornis maar zo'n ernstige hechtingsstoornis kan niet zomaar verdwijnen; ook niet na een paar jaar ambulante behandeling...

misschien

Misschien zou je iets met emdr kunnen doen bij je zoon, omdat zijn angst zo duidelijk terug te voeren is op een gebeurtenis. Dat schijnt goed te werken om de angel uit de herinnering te halen. waarschijnlijk beter dan praten.

Mijn eigen angstige zoon (hij is 13) slaapt altijd met (veel) licht aan. 's Avonds als ik zelf ga slapen doe ik het meeste licht uit. Ik moet wel wat licht aan laten want als het helemaal uit is wordt hij angstig wakker. Ook mijn zoon 'ziet' vaak dingen en wordt daar heel bang van. Hij slaapt altijd in met zachte muziek of een luisterboek of hoorspel aan. Dat zijn al jarenlang dezelfde verhalen die ook al wat kinderlijk zijn, maar dat maakt niet uit. Hij luistert ernaar zodat hij niet piekert, en hij kent het verhaal dus het roept ook geen spanning meer op over de afloop.

Ook

Elisa, wij kampen met een elfjarige die niet kan logeren, niet inslaapt als er een oppas in huis is en die tot vorig jaar regelmatig paniekaanvallen had. Niet na, maar altijd voor het inslapen. Echt helemaal onbereikbaar. Hoe het werkt is dat hij bang is om alleen als enige wakker te zijn. Hij raakt echt helemaal in paniek als hij mij ziet slapen. Dan maakt hij me onmiddellijk wakker. Soms drie keer achter elkaar. Slopend inderdaad. En als hij krijgt aangereikt dat hij ook een boek kan gaan lezen en dat hij nog nooit de hele nacht wakker gebleven is, dus dat zijn angst irreëel is, dan verzint hij een nieuwe angst. Enzovoort.

Ik snap dat je wilt dat hij leert om in zijn eigen kamer in nabijheid van een vertrouwd persoon enz.... maar soms zijn die stapjes te groot. Dan moet je in mijn ervaring een stap terug om twee vooruit te komen.

De interactie met de ouder is ook heel wezenlijk, zoals je zelf al zegt en Rembrand al benadrukt. Onze keus is geweest dat ik nu zelf in therapie ga, dat we alles accepteren zoals het is. Dat heeft ook betekend dat hij een tijd bij mij op de kamer heeft geslapen. Hier was wel ruimte in mijn kamer.

Ik weet dat jullie al heel veel achter de rug hebben. Ik heb dus ook geen antwoorden, daar komt het eigenlijk op neer. Ik wilde vooral benoemen dat er soms toch weer handelingsruimte is, en dta dat kan betekenen dat je moet schuiven met dingen waarvan je niet gezien had dat je ermee kunt schuiven.

Uiteindelijk heb je namelijk onderhand 2 problemen; je moet een houdbare situatie creëren (1), en daarnaast wil je de onderliggende problemen aanpakken (2).

Leren

als een kind in de stress zit kan die niet leren, zeker niet om met angst toch naar zijn eigen bed te gaan. Dat kan later wel weer. De meeste kinderen krijgen vanzelf de behoefte aan een eigen bed en eigen kamer ook al is dat veel later dan je zelf wenselijk acht.
Je zoon heeft een serieus probleem. Ik zou een stapje terug doen. Gewoon bij jou in bed laten slapen hoe dan ook. Mijn kinderen sliepen bij mij in bed, net zoals het uitkwam, of we sliepen op een kinderkamer bij elkaar, er zijn ook campingbedjes en luchtmatrassen. Sommige kinderen hebben die veiligheid langer nodig dan andere kinderen.
Verder kan haptotherapie en voetzonereflextherapie een mens helpen om van zijn hoofd meer in zijn lichaam te komen. Toen mijn zoon zo erg in de stress zat dat hij al schrok als je maar naar hem wees kon je hem na de eerste sessie haptotherapie ineens weer knuffelen. Zoon is dan ook van mening dat de haptotherapie hem uit de put heeft geholpen.
Mijn dochter ziet ook dingen die niet erg waarschijnlijk zijn en heeft een angststoornis. In elk geval gaan we binnenkort weer voor controle van haar bril, dat varieert ook nogal bij haar en neem ik haar angst serieus. Ik forceer haar niet maar help haar wel over de drempel en ja, ze slaapt nog steeds bij mij. Maar gaat ook logeren, en op kamp en naar school. Ze heeft die veilige basis gewoon wat langer nodig, dat warme nest. En inderdaad grappig. Tot voor kort kon kind er ook niet tegen als ik al ging slapen en zij was nog wakker. Maar dat is weer voorbij. Ze wordt een echte puber nu. En is tegenwoordig regelmatig nog aan het lezen of computeren als ik al in diepe rust ben.
Niet te bang hoor Elisa. Eerst de veiligheid, het leren komt dan later wel. Wat is 10 jaar nou helemaal?

Meer rust overdag bieden

Kan ook helpen. Kan hij na elke schooldag een uurtje rustig in zijn kamer zitten? Of moet hij dan nog tot 18.00 uur zich verslaan in de drukte op de opvang?
Kan hij zichzelf vermaken of is hij te onrustig? Heeft hij al een SOVAtraining gehad? De tip om zelf in therapie te gaan lijkt me ook verstandig. Ook door de hulpverlening kan je aangepraat worden wat je allemaal zou moeten, maar je moet helemaal niets. Kind moet eerst tot rust komen en meer zelfvertrouwen opbouwen, en daar kun jij hem bij helpen.
In de psychiatrie hier wordt soms nog uitgegaan van de gedacht dat kind niet voldoende afgescheiden identiteit kan ontwikkelen als ouder en kind teveel met elkaar hebben. Maar ze vergeten dat een kind de ouder ook nodig heeft om veiligheid en zelfvertrouwen te krijgen en om eenvoudige praktische zaken en de meer complexere sociale rollen concreet aan te leren. En daarvoor hebben sommige kinderen hun ouders langer nodig dan een ander kind. Hoe meer je dat ontkent hoe meer stress dat oplevert. Zelfstandig worden ontstaat ook pas uit een veilige basis die ze bij jou halen.

Orki en rixt

Orki en Rixt: EMDR hebben we (nog) niet geprobeerd. De kindertherapeute heeft wel gewerkt met de Matrix-methode, zelf-hypnose etc. Ik ben zelf jarenlang in therapie geweest en ik heb uiteraard veel ouderbegeleiding gehad. Bij de kindertherapeute heb ik ook zgn. "moedergesprekken". Verder sta ik op de wachtlijst bij de GGZ; heb me een halfjaar geleden al aangemeld maar door bezuinigingen etc. kan ik pas nu aan de beurt komen. Bedankt allemaal voor de tips en het steuntje in de rug!

Annej ea

Haptotherapie is idd. een goede. Daar heb ik zelf vroeger ook veel aan gehad. Ik zal aan de acupuncturiste volgende week vragen of zij een goed iemand kent hier in de buurt.
Zoon gaat sinds december niet meer naar de opvang omdat hij het daar wel had gezien en "te kinderachtig" vond. Hij kan zichzelf prima vermaken maar ook heel goed met anderen spelen. Hij is sociaal erg sterk en heeft veel vriendjes die ook vaak hier komen spelen. Aan zelfvertrouwen ontbreekt het hem niet.
Kijk, we hebben in 10 jaar tijd heel veel meegemaakt. Veel ellendige dingen ook: sterfgevallen, ziekte en operaties van mij, financiele problemen etc. Daar kon hij heel goed mee omgaan maar hij heeft dus door schade en schande ondervonden dat hij uiteindelijk alleen mij heeft en verder niemand anders als het erop aan komt.
En ja, dat hij zich nu zo enorm verbonden met mij voelt is dus logisch maar tegelijkertijd een wonder gezien het feit dat hij de eerste 8 maanden van zijn leven in de crisisopvang en een pleeggezin heeft moeten verblijven omdat ik lichamelijk en geestelijk volkomen ingestort was na de zwangerschap en bevalling en op dat moment niet voor hem kon zorgen.
Ik begrijp dus heel goed dat hij bang is om alleen achter te blijven en dus niet bang is bij mij in bed. Alleen was/is mijn bed mijn enige echte rustpunt en rustplek en nogmaals, ik slaap zelf niet goed als hij erbij ligt. Ik ben het ook absoluut niet gewend dat ik met iemand mijn bed moet delen (ben al 10 jaar single). Zoon slaapt heel wild; schreeuwt in zijn slaap en maait met zijn armen zodat ik blauwe plekken heb van het gemep in de rondte.
Ik ben heel dankbaar voor jullie reacties en advies; ik heb eea opgeschreven en ga er zeker wat mee doen!

Wild kind

Mijn zoon was ook altijd onrustig. Daar heb ik zelf toevallig weinig mee, geef het onmiddelijk toe. Verder liet ik hem in zijn dikke slaapzak slapen omdat hij anders zijn beddegoed verloor en legde kussens rondom in zijn bed. Hij heeft nog lang in het verlengde peuterbed geslapen met een laag hekje ervoor. Dochter en ikzelf sliepen er op de grond bij. Als we ergens anders waren hoorde je zoon met zijn hoofd tegen de muur bonken in zijn slaap. We lagen ook weleens samen in de woonkamer. Net hoe het uitkwam.

Je eigen rust

En ja, ik had ook periodes dat ik het zo nodig had om een uurtje op mijzelf te zijn. Vaak ging ik er een uurtje tussenuit nadat ze in slaap gevallen waren. Soms ging ik maar boeken lezen, we hadden ook een tv op de kamer die ik zonder geluid aan kon hebben. Het kostte meer stress om die kinderen van mij te verwijderen dan dat ik mijzelf aanpastte aan de situatie en het mezelf comfortabel maakte.

Slaapdokter in ede

In ede zit een slaapdokter die erg goed is met kinderen met een verstandelijk handicap em kinderen met autisme..
hij heet dokter braam...
het gaat zoveel mogelijk allemaal ove rmail en telefoon zodat je niet vaak naar ede moet!
ik geloof 1 keertje..

Elisa gemani

Heftig jou verhaal.
Het enigste wat ik kan zeggen is zorg er voor dat het geen angst neurose gaat worden. Je zoon moet in therapie om te leren om zijn angsten te relativeren. Dit kan bij de jeugdspy,zowel intern als extern.
Ik vind het hele verhaal zorgwekkend.
Ik hoop dat die nieuwe kinderpsycholoog je zoon door verwijst naar de jeugdspychiatrie.
Wat ik me ook afvraag hoe gaat het overdag?.
En verdori zeg wat heb jij het zwaar gehad de afgelopen jaren!. Denk je ook goed aan je zelf?.
Je hebt mij gesteund met dat hoorapparaat van onze zoon.
Mijn steun heb je nu van mij. Ik vind dit zo erg voor jullie.
Ik werk zelf in de psy en heb jaren geleden ook met kinderen gewerkt die daar in de jeugd psy zaten. Vandaar mijn advies.

Elisa

Dit is loodzwaar zeg. Ik heb er geen ervaring mee,maar een reactie op deze zin:
"Waar het om gaat is dat zoon moet leren dat zijn eigen kamer en zijn eigen bed veilige, warme en vertrouwde plekken zijn. Dat hij danwel alleen in bed ligt maar dat er verder altijd iemand bij hem in de buurt is." Nee, daar gaat het niet om, dat komt wel een keer.
Eerst moet hij goed slapen en niet bang zijn. Pas als dat lukt, kun je werken aan slapen in zijn eigen bed. Dat lukt nooit zolang hij bang is.
Sterkte!!

Kun je niet....

Kun je misschien met je zoon van kamer ruilen? En er dan voor kiezen om, indien nodig, op een matrasje naast zijn bed te gaan liggen, in plaats van andersom? Dat bouwt gemakkelijker af dan wanneer je hem in jouw bed laat slapen.
Verder zou je misschien ook melatonine met verlengde afgifte erbij kunnen gaan geven (drogist), alles wat je wint in deze slopende situatie is mooi meegenomen! En ik heb ook wel eens iets gelezen over zo'n deken die druk geeft, mogelijk geeft dat je zoon een veiliger gevoel 's nachts. Er stond laatst iets over in Balans Magazine.

Jessica

Dank je voor je steun Tja we hebben twee jaar bij De Bascule van het AMC gezeten en daar heeft zoon cognitieve gedragstherapie gehad maar hij was dus niet onder behandeling van een kinderpsychiater maar bij een kinderpsycholoog. De kinderpsychiater heeft hem alleen gediagnosticeerd.
Volgende week hebben we een evalutiegesprek met de nieuwe kinderpsycholoog. Ik zal aangeven of het toch niet wenselijk is dat we naar een kinderpsychiater gaan mocht hij er niet zelf mee komen.
Op school merken ze ook dat zoon oververmoeid is en nog chaotischer en meer geprikkeld dan anders. Dat merk ik thuis ook. En vandaar dat ik wat dat betreft mijn hart vasthou voor de overgang naar de middelbare school. Dat vreet energie en dan is het extra belangrijk dat zoon voldoende slaapt...

Fio

"Eerst moet hij goed slapen en niet bang zijn. Pas als dat lukt, kun je werken aan slapen in zijn eigen bed. Dat lukt nooit zolang hij bang is."
Je hebt helemaal gelijk. Dat is de kern van de zaak...

Quin

Ik wil zoon zijn kamer gaan opknappen en anders inrichten zodat er meer plek is voor een logee. Er ook een klein slaapbankje oid inzetten. Dan zou ik bij hem kunnen slapen als het nodig is. Ik zal ook eens kijken voor die melatonine met verlengde afgifte. Dat van die verzwaarde deken heb ik gelezen in Balans maar die kan ik me even niet veroorloven... Bedankt!!

Verzwaringsdeken

"Dat van die verzwaarde deken heb ik gelezen in Balans maar die kan ik me even niet veroorloven..."
Maar zo'n zware deken kun je ook heel eenvoudig zelf maken (of door een handige buurvrouw ofzo). Dan heb je er niet van die ballen in, maar wel extra druk.
Wij konden er eerst een van de fysiotherapeut lenen voor een paar weken. Zoon was er erg blij mee, en toen heb ik er zelf een gemaakt. Je kunt hiervoor bijvoorbeeld een kussensloop nemen, of een hoes van een kinderdekbedje, het hoeft iet heel groot te worden. Met de naaimachine heb ik 'tunnels' van ongeveer 5 cm. gemaakt en deze gevuld met 8 kilo linzen (of waren het spliterwten? Ik weet het niet meer).

Veel

Als je er middenin zit lijkt het allemaal veel, vaak veel te veel. Maar misschien hoeft het niet allemaal tegelijk. Eerst de slaapsituatie oplossen, eventueel verlengde Melatonine, dan haptotherapie, en dan verder even helemaal niets. Dat kan genoeg zijn.
Het kan ook handig zijn om toch zelf op zoek te gaan naar contacten met familie, buren, vrienden, mischien wel alleen een oppas voor een week. Het lijkt me voor jezelf ook niet fijn om zo de enige te zijn voor je zoon. En zoon leren om in elk geval zijn eigen beste vriendje te zijn, hij kan het en heeft zelf al goed contact met anderen. Alleen op de wereld lezen. Soms zijn de dingen van het alledaagse leven nog wel zo genezend.

Kastanjet

Zoals ik zelf al eerder schreef sta ik niet afwijzend tegenover het alternatieve circuit ondanks dat ik vrij nuchter ben. Er is hier thuis dan ook niet zo lang geleden een paranormale energy healer geweest om de flat en dan met name de kamer van zoon te zuiveren. Ook ik voelde me daar niet senang en ik geloof er wel degelijk in dat met name in een flat evt. negatieve energieen van voorgaande bewoners kunnen achterblijven. Zelf ben ik ook hoogsensitief en zoon is het vele malen sterker dan ik. Met name omdat hij dus aangeeft rare dingen te zien en te horen heb ik die energy healer ingeschakeld. Hij heeft de flat gezuiverd van negatieve energie en hij heeft zoon "geaard". Frappant is dat ook hij zei dat zoon niet geaard is en niet "in zijn lichaam zit", net zoals de acupuncturiste dat zei en een aantal andere mensen die niet uit de alternatieve hoek komen.
Afijn, het huis voelt zeker lichter en minder drukkend aan en de kamer van zoon voelt ook beter aan. Maar tot nog toe dus geen afdoende resultaat behalve dan dat zoon niet meer van die verschrikkelijk hysterische angstaanvallen heeft gehad zoals daarvoor.
Ik zal volgende week beslist vragen of EMDR iets zou kunnen zijn om met name die traumatische ervaring met de psychotische vrouw te verwerken. Bedankt weer voor de tips!

Hier zelf

heel goede ervaringen met emdr! Bij mezelf dan bij een gebeurtenis waarvan ik nu pas zie hoeveel invloed het had..
Mijk

Elisa

Als ik jou zo hoor is het eerste dat in me opkomt: waarom vraag je geen weekendpleegzorg aan voor jouw zoon? en dan in een omgeving/gezin waar therapeutische weekendopvang is voor kinderen 'met iets'? Daarmee help je zowel hem als jouzelf!

Monet

Zoon staat al heel lang aangemeld voor weekend/incidentele/nood opvang. Helaas is het aanbod karig wat dit soort zeer specifieke zorg betreft, zeker in onze omgeving...

Emdr

Ik ga vrijdag zeker ook EMDR ter sprake brengen. Ondertussen heb ik al gezien dat er twee EMDR-therapeuten in onze gemeente werkzaam zijn die ook met kinderen werken.
Heb vandaag gesprek op school gehad; ook daar is het overduidelijk te merken dat zoon oververmoeid is. Samen met de juf heb ik afgesproken dat als zoon het nodig heeft hij 's ochtends kan uitslapen en dat hij dan wat later naar school gaat.
Verder zei mijn moeder dat zoon dit weekend ook bij haar bang was en hij eindigde bij haar in bed. De moeder van zijn beste vriendje aldaar is zich rot geschrokken van de matte, lusteloze toestand van mijn zoon en ook zij maakt zich ernstig zorgen. Door de oververmoeidheid eet hij ook beduidend slechter en zo gaat het van kwaad tot erger. Er moet echt snel iets gebeuren want anders gaat het helemaal fout...
Hopelijk kunnen we a.s. vrijdag spijkers met koppen slaan. Naast de EMDR heb ik ook het Slaapcentrum in Ede opgeschreven. En morgenochtend maak ik eerst een afspraak met de huisarts voor zoon om eea te bespreken en evt. doorverwijzingen te vragen.
Bedankt allemaal voor jullie adviezen en steun! Heb ik even heel hard nodig...

Over emdr

Kijk wel goed welke therapeut je in de arm neemt bij EMDR. Er zijn ook een aantal beunhazen actief in die "markt".

Emdr

Sinilind en anderen die ervaring hebben met EMDR, hoe ging dat? Hoeveel behandelingen waren er nodig? Genista, ik heb via de Nederlandse EMDR op therapeuten gezocht dus ze zijn allemaal officieel gekwalificeerd.

Vannacht

Ik heb zoon vandaag thuisgehouden. We hebben allebei tot 13.00 uitgeslapen!! Hij is er maar een keer uitgeweest en heeft zowaar in zijn eigen bed geslapen. De poes zat bij hem in de kamer en dat geeft hem veel rust... Helaas wil poes niet standaard in zijn kamer of op zijn bed slapen want dat zou wel schelen