Tips en adviezen van de deskundigen gezocht [dyslexie, ADD]
Wat is wijsheid?
Zoon 1, TIQ 132, diagnoses ADD en dyslexie, zoon 2, TIQ 119, diagnose dyslexie en aanwijzingen voor ADD en PDD-NOS, maar geen eenduidige diagnose.
Beiden zijn zorgenkindjes, want 'er komt niet uit wat erin zit'.
Het onderzoeksbureau (blijkbaar niet de minste op dit gebied, is ons verteld) gaf aan dat het voor zoon 1 echt wel de moeite waard was om medicatie te proberen. Toch twijfelen we: hij komt aardig mee op school. Maar goed, gezien zijn TIQ zou hij met zijn ogen dicht, vingers in de neus, achteruit door de basisschool moeten kunnen lopen, wat nu duidelijk niet het geval is.
Waar ik vooral mee zit: als we het niet doen, komt hij dan tzt wel op het passende vervolgonderwijs?
Zoon 2 krijgt al methylfenidaat (5 mg per keer, voor school, dus door de weeks dagelijks 2x, behalve op woensdag, dan maar 1x) en doet het daar prima op. Zijn werkhouding is beter, zijn concentratie is beter. Al heb ik ook het idee dat veel van de leerkracht afhangt: vorig jaar had hij 2 juffen. Bij beiden een keer een 'pilvrij' dagdeel gedaan en de ene juf merkte geen verschil, de andere smeekte zowat om de pil weer wel te geven. Ook de huidige leerkracht gaf aan (toen we per ongeluk een ochtend zijn tabletje waren vergeten) eigenlijk weinig verschil te merken, behalve dat hij langer had gedaan over een rekentaak dan hij van zoon gewend was.
Kijk, als het werkt en ze hebben het nodig, zijn wij de laatsten om het ze niet te geven (ik draag ook een bril omdat het moet, net zoals mijn partner insuline spuit), maar kunnen we onze slimme,(semi)ADD-ende dyslecten niet op een andere manier beter bij de les krijgen?
Sowieso kan ik voor zoon 1 pas over een week of 6 bij een kinderarts terecht met deze problematiek. Wellicht leuk om in de tussentijd andere dingen te proberen om te kijken of ie er beter 'bij kan zijn'?
De juf van zoon 1 geeft ook aan dat ze vaak het idee heeft dat ie dwars door haar heenkijkt bij instructies en dat ie dus niet meekrijgt wat ze uitlegt.
Het lastige is dat ze tegen de verveling eigenlijk pluswerk zouden moeten krijgen, maar vanwege de dyslexie is dat moeilijk te lezen en vanwege de ADD is zelfstandig werken moeilijk.....
Merken of het werkt
Petuut, bij mijn zoon merken de leerkrachten ook niet zondat de concerta werkt.zij hebben er namelijk geen last van, als hij zich rot voelt. Pas als dat rot voelen de proporties aanneemt, dat je het gaat merken aan zijn gedrag, danhoor je ze.
maar voor dat foute gedrag is er dan al zoveel gebeurd in dat hoofd van hem. en dat gene wat er in dat hoofd misgaat, is het probleem.
Het storende gedrag is het probleem niet, dat is niet interessant, dat is maar buitenkant.
Karmijn
Dat zei de dame van het onderzoeksbureau ook: boeien of de leerkrachten wat merken..
Begin vorig schooljaar hebben we ook een 'proefje' gedaan met zoon 1 met en zonder methylfenidaat. Omdat zijn leerkracht toen geen verschil merkte tussen met of zonder zijn we gestopt. Volgens hem was hij gewoon goed bij de les, deed goed mee. Wat (denk ik nu) toen erg meespeelde, was het feit dat ie blij was met de overgang naar groep 5, omdat daar de (voor hem interessantere) zaakvakken erbij kwamen.
ALS we al (opnieuw) starten met medicatie, zal zoon na een aantal weken gezien worden door de onderzoekers, zodat die kunnen 'meten' of de executieve functies verbeterd zijn. Want daar schort het hem vooral aan.
Qua gedrag is hij geen probleem, tenminste geen storende factor in de klas. Hooguit voor zichzelf dat ie te impulsief aan het werk gaat en wegdroomt (al valt dat wegdromen volgens hemzelf wel mee.. is dat zo of is dat slechte zelfreflectie? Ook al zoiets.. moet je daar dan weer iets mee...)
Zelfreflectie
Volgens mij is zelfreflectie over het algemeen niet zo'n sterk ontwikkelde eigenschap bij kinderen. Bij kinderen met ADHD of iets dergelijks, is het helemaal moeilijk. Kinderen vinden zichzelf 'normaal' en dus de norm.
Onze zoon kan nu pas (hij is 12) zelf duidelijk zeggen wat hij ervaart met betrekking tot de Concerta.
Hij heeft onlangs een hoger dosering gekregen. Dat dit nodig was, was moeilijk te beoordelen. Ineens kreeg ik de realisering dat het eigenlijk alweer een paar weken, elke middag niet leuk was. 'Misschien is de dosis wel te laag geworden en staat hij onder te veel druk op school?'zeiden wij tegen elkaar.
Vanaf de dag dat hij op de hogere dosering zit, is er geen conflict of spanning meer 's middags uit school. Het spul helpt hier dus heel goed. Zoon zegt dan zelf: 'Ik heb minder last van afleidende gedachten.'
Het is enorm hoe sterk dat doorwerkt in zijn hele bestaan. Als je de hele dag het gevoel hebt, dat de wereld je ontglipt, dat je niet voldoende aandacht kan besteden aan de dingen die je zo belangrijk vindt. Dan raak je ongemerkt zo gefrustreerd.
Buiten het kader denken
Van die hele slimme, kennishongerige kinderen hoeven natuurlijk niet perse extra rekenen te krijgen om ze happy te houden. Mijn zoon met flinke ADD en ook een hoog IQ zit sinds groep 6 in de 'Eurekagroep' op school en werkt daar met Lego Mindstorms, de robots van Lego. Schot in de roos! Eerste helft groep 6 werkte hij onder begeleiding van een jongen uit groep 8 die thuis die Mindstorms had. Vanaf tweede helft groep 6 ging hij zelf aan de slag. Hij kreeg van de begeleidende leerkracht steeds nieuwe opdrachten. Zo is hij ook groep 7 doorgegaan. En nu is hij zelf 'instructeur' voor 2 jongens uit groep 7, en ook daar vindt hij uitdaging en voldoening in. Tweede helft van dit jaar gaat hij Chinees doen, ook leuk!
Moraal van dit verhaal: bedenk samen met de leerkracht wat voor andere uitdaging je een zeer intelligente dyslect binnen de kaders van school kunt bieden.
Succes!
Engeltje
Engeltje
Klinkt helemaal super, die Lego Mindstorms.
De jongens hadden m hier ook al achter op het boekje van de Lego zien staan en vonden m erg interessant. Ik zelf vond de prijs wat minder, vooral omdat ik geen idee had/heb, wat je er nou precies mee kunt, maar uit jouw verhaal begrijp ik dat er meer mee kan dan '1 robot bouwen'.
Ik denk niet dat iets dergelijks hier op school kan. Er is wel een groepje voor 'gifted children', maar daar komt het heel erg aan op zelfstandig werken, en da's nou net waar onze jongens (vanwege de ADD??) op uitvallen. Dat gecombineerd met niet goed kunnen lezen, maakt dat ze daar niet voor in aanmerking komen.
Jammer, maar blijkbaar is dat niet anders voor de school.
Ik ben al aan het kijken of ik buiten school niet iets uitdagends voor ze kan vinden, maar buiten sport en muziek heb ik nog niet iets gevonden waar ze heel warm voor lopen. Ja, Mad Science vorig jaar vonden ze super, maar dat was maar 6 x.
Ik merk wel dat de kennishonger minder is geworden, sinds ze op school zitten. Tenminste, ze willen wel veel weten, maar de puf om het op te zoeken en er zelf over te lezen is er niet. Wel als ze het kunnen beluisteren, maar dat kan niet altijd met alles... En lezen moet toch geoefend worden...
Petuut
Ik zou er toch nog een gesprek op school tegenaan gooien. Ik kan me goed voorstellen dat school niet aan Mindstorms wil beginnen vanwege de kosten (hoewel volgens mij onze school de set tweedehands heeft gekocht en de investering natuurlijk niet alleen maar voor onze zoon is gedaan). Maar er zijn natuurlijk wel andere mogelijkheden. Onze school zag gelukkig in dat onze zoon een positieve prikkel in combinatie met uitdaging nodig had. En kwam toen zelf hierop uit. Natuurlijk hielp mee dat de begeleidende leerkracht het zelf ook wel heel erg leuk vindt 
. Maar misschien kunnen jullie in overleg andere dingen bedenken? Het is toch ook in het belang van school dat je zoons geen stoorzenders gaan worden in hun klas, en dat risico is natuurlijk groot als ze gefrustreerd raken. Sluit aan bij hun interesses en zoek daar een uitdagende activiteit bij. Iets buiten school om kan altijd nog, maar ik denk dat je juist moet inzetten op het plezieriger maken/houden van school om ze gemotiveerd te houden.
Heel veel succes! En als ik nog iets bedenk laat ik het je hier weten. Misschien zijn er andere Forummers met creatieve ideeën? Roept u maar!
Engeltje
Enige herkenning
Ik vermoed bij onze zoon ook een erg hoog iq in combinatie met add (nog niet getest, dat is weer een ander verhaal), kan wel zelf heel goed lezen dus dat is ons voordeel.
Hij haalt gewoon goede cijfers, maar wat jij schrijft "je wilt eruit halen wat erin zit" daar zit ik mee. School niet, die vindt het best geloof ik. Hij mag meedoen met de "plussers", dus compacten van de gewone stof en dan een eigen routeboekje. Helaas strandt hij dus vaak omdat hij even niet weet hoe hij zelf aan het werk moet gaan met eigen werk, of omdat hij het gewone (compactere!) werk niet af krijgt omdat hij last heeft van zijn concentratie en ongeorganiseerdheid.
Ik merk dat het thuis wel goed gaat, we doen wel eens sommen samen, soms op de p, als ik type heeft hij ze in mum van tijd af! Ook lego mindstorms, daar kan hij veel in kwijt inderdaad (samen met papa lekker bouwen).
Verder niet zo veel tips dus, maar lees graag mee hier!
Fijne combinatie
Petuut,
de combi is gewoon moeilijk. Add en dyslexie zijn ieder voor zich al behoorlijk beperkend op je schoolcarriere. IN combinatie zijn ze heel vervelend. Een kind levert 200% inspanning en bereikt 50% resultaat. Een kind dat er in die omstandigheden voor blijft gaan, is een held!
Alles staat en valt met de school. Op een vorige school werd ons kind (HB, adhd en dyslexie) behandeld als een zwakke leerling. Dat was echt zooo fout want toen leerde ze echt helemaal niets meer.
Waar school aan moet werken en eisen aan mag stellen is werkhouding. Zolang het kind zich duidelijk inzet, kan het meedoen. Dat is dus niet hetzelfde als resultaten behalen.
Voor het niet kunnen lezen en schrijven mag en moet je hulpmiddelen gebruiken (kurzweil bijvoorbeeld). Voor de moeilijkheden die add met zich brengen ook, naast structuur is dat medicatie. Een add'er moet echt met zichzelf vechten om focus te houden en te starten. Die inspanning ziet een juf niet maar het vreet energie van het kind.
Helemaal 100% inspanning voor 100% resultaat zullen ze nooit bereiken met deze combi maar een iets prettigere balans tussen inspanning en resultaat is al een hele winst. En het is niet eerlijk hun talent niet aan te spreken omdat ze ook een beperking hebben.
Ik maak mij ook erg zorgen over vervolgonderwijs.
