Tips gevraagd ivm gedragsproblemen
ik heb een lieve zoon van ruim acht jaar.
Sinds twee jaar heeft hij, wat hij zelf zo noemt, woede-aanvallen.
Hij wordt heel snel boos, spant al z'n spieren samen, probeert zich in te houden, maar doet vaak zijn broertje van bijna zeven pijn. Bij anderen weet hij zich meestal in te houden en verlaat dan de situatie.
Bij ons en opa en oma wordt hij heel boos en soms gooit hij de laatste tijd met spullen. Hij heeft er zelf veel last van en vraagt om hulp.
Verder is hij perfectionistisch, leergierig, zorgzaam en heeft hij een bijna overdreven gevoel voor rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid.
De laatste tijd ben ik veel bezig met school en hem om hem meer plezier aan school te laten beleven. De combinatie met zijn juf vind ik niet geweldig. Zij weet dit, maar hij niet.
Zijn schoolresultaten zien er heel goed uit.
Heeft iemand een idee wat er zou kunnen zijn of in welke richting ik zou kunnen zoeken?
Alvast heel erg bedankt!!!
Omgaan met je woede
Zou iets zoeken in die richting. Mijn zoon -met Asperger- heeft veel aan haptotherapie gehad.
Mogelijk dat zijn emoties snel opvlammen zonder dat hij er vat op heeft.
Mogelijk dat het onder invloed van stress mischien in de klas lastig voor hem is. Mischien helpt paardrijden wel.
Balans en rust zoeken en voorspelbaar maken van zaken kan helpen.
Dieper gaan
Je kunt samen met je zoon op zoek gaan naar de oorzaken/aanleidingen van zijn woede. Daar kun je dan oplossingen voor bedenken en dan hoeft hij helemaal niet boos meer te worden. Hoewel woedebuien vaak uit het niets lijken te ontstaan, blijken ze bij bijna alle mensen veroorzaakt te worden door zeer voorspelbare problemen, die iets van de persoon vragen wat die persoon op dat moment niet kan.
Misschien is het een idee om je in dit boek 'Het explosieve kind' van Ross Greene te verdiepen. Of in deze website www.livesinthebalance.org De website is in het Engels, maar er staat enorm veel informatie op, over de methode van Greene. Hier werkt het echt super. Zoon is bijna nooit meer boos/gefrustreerd, vroeger had hij wel een keer of tien per dag een woedeaanval.
Je schrijft dat je zoon zich er zelf ook van bewust is en dat hij er zelf ook heel graag iets aan wil doen. Deze methode is dan heel erg geschikt, omdat het een methode is, die je samen met je kind doet.
Praktisch denken:
Stoplicht methode
Heb je wel eens gehoord van de stoplicht methode?
Zo leg je het uit aan een kind: op een rustig moment en hij in de goede stemming is.
Je legt uit dat je stemming vergelijkbaar is met een stoplicht. Op een rustig moment! Dus benoem dan meteen dat je ziet dat het stoplicht nu op groen staat en concreet: waaraan je dat ziet!
De bedoeling is dat je na uitleg hierover aan het kind, dat je (als start met de methode) steeds gaat benoemen als het goed met hem gaat; "hé, je stoplicht staat nu op groen, het gaat goed met je, hè!"
Bespreek met hem wat hij zelf kan bedenken om rustig te worden als het niet goed gaat: het licht op orange staat. Schrijf dit op een kaartje (orange, ja leuk) en berg dit op een duidelijke plek waar je het snel kan vinden.
In een later stadium kan hij zelf besluiten iets te gaan kiezen van de orangekaart als het nodig is.
Dan ga je voor het driftig worden, dus als je de bui aan ziet komen, benoemen dat zijn stoplicht op oranje gaat. Benoem ook het gedrag waar je dit aan ziet heel concreet! (ik hoor dat je harder gaat praten ik zie dat je boze gefronste wenkbrauwen hebt.... ) Dat is het moment waarop je het kaartje te voorschijn haalt en hij iets gaat kiezen om te doen waar hij rustig van wordt.
Is hij al in zijn driftbui, dan staat het stoplicht op rood. Maar dan is hij waarschijnlijk niet meer te bereiken met deze mooie praatjes...
Dus het is zaak om dit op een rustig moment uit te leggen.
Op het moment dat hij naar een driftbui toe aan het werken is, is het zaak dat hij dat zelf leert te signaleren. Dat is al heel moeilijk, dus daar kun je bij helpen! Volgende stap is, dat hij leert bedenken hoe ze het gevaar zelf af kan wenden. Dus moet je van te voren met hem activiteiten bedenken waar hij rustig van wordt. Als hij nog aanspreekbaar is maar boos aan het worden, ga je proberen samen met hem te bedenken wat hij ook al weer van te voren had bedacht wat hij kon gaan doen om weer rustig te worden.
Als mijn zoon al in een echte driftbui is en schopt, slaat of met dingen gooit, neem ik hem van achter langs in een soort van (vriendelijke) houdgreep en benoem hardop, op rustige toon 'Hee, jouw stoplicht staat op rood... wat gaan we doen om te voorkomen dat je iemand pijn doet of iets stuk maakt.... kan ik je al loslaten, wat ga je doen?"
Als ik dit op kan brengen, want het is niet zo dat het mijzelf altijd lukt om rustig en doordacht te blijven... (ik ben net een mens)
Wij hebben in de hal (waar hij naar toe moet als hij gewaarschuwd is en doorgaat in ongewenst gedrag) een rood kussen liggen waar hij op mag slaan of stompen.
De stoplichtmethode werd bij ons aangedragen door de gezinsbegeleider vanuit de GGZ.
Het is nu de bedoeling dat het kind gaat leren om zelf aan te voelen wanneer een time out nodig is.
Het stoplicht hangt altijd hier in de kamer. Als het kind een oranje of rood stoplicht heeft gehad mag het na de "nabespreking" het stoplicht weer op groen hangen, want het is weer ok. Het zijn dus 3 a4tjes met een groot stoplicht erop, 1 met rood, 1 met oranje en 1 met groen en dat gelamineerd zodat het mooi blijft. Mijn zoon vond dit gênant, dus wij hebben het verbaal gehouden.
Je hebt ook overigens echt stoplicht lampen, kan stimulerend zijn om te gebruiken.
Je kunt zelfs een rijmpje erbij gebruiken:
Groen: je kunt alles doen (het gaat goed met je)
Oranje: Wat kan je ?(het gaat minder goed, wat kun je nu beter gaan doen, en wat niet; vraag je af wat kan je?)
Rood: je bent in nood! (je hebt hulp nodig/ je moet iets bedenken om gevaar af te wenden)
(hoog)begaafd?
Heel erg bedankt voor de reacties! Ga ik zeker mee aan de gang.
Zien jullie op basis van mijn verhaal iets in de richting van hoog/meerbegaafdheid?
Niet direct , maar kan wel
Zoon had in groep 3 ook vreemde buien, niet tegen anderen maar vooral tegen zichzelf. Wij zijn naar een psychologe gegaan om te kijken wat er aan de hand was. Hier kwam een hoog iq uit en een grote kloof in verbaal en perfomaal iq (van bijna 50 punten). Verder waren er geen bijzonderheden.
Dit onderzoek heeft ons erg geholpen.
Mijn tip is naar een psychologe te gaan via de huisarts. Die kan je vast verder helpen. Zoek wel iemand die goed is met kinderen en kennis heeft van HB/MB.
