Tips voor 12 dagen alleen met dochter (en hondje)
Ha allemaal,
vanaf vrijdag a.s. ben ik 12 dagen alleen met Aspergerdochter (en hondje). Mijn man gaat op vakantie, heeft hij zeker verdiend, want hij heeft tijden voor mij en alles gezorgd toen ik geblesseerd was. Dus ik gun het hem van harte.
Maar .... nu komt het dichterbij, en begin ik 'm een beetje te knijpen. Het is toch wel lang, en veel verantwoordelijkheid. Het gaat momenteel prima met dochter, maar als man er niet is, dan reageert ze daar wel op met angstig gedrag, dus veel uit bed komen enz. Dat is zwaar als je er alleen voor staat
Ook krijgt mevrouw (11,5 jaar) al een beetje een grote mond. Op zich vind ik dat mooi, want je ziet haar groeien en puber worden, maar als ik alleen met haar ben is het wel lastig.
Mijn man (ook Asperger) werkt niet, en is bijna altijd thuis, dus ik ben helemaal niet gewend om langere tijd alleen met haar te zijn. Wel eens goed voor mijn zelfstandigheid natuurlijk!
Ik heb vrij genomen de komende 12 dagen, dus dat scheelt. Dochter heeft ook de hele periode vrij, hoeft pas 16 mei weer naar school
Ik breng het naar dochter als een avontuur, wij tweetjes met de hond, leuk!
maar ondertussen..........
heeft iemand een tip hoe ik dit aan kan pakken, en ervoor kan zorgen dat het voor ons alle twee leuk wordt?
groetjes
Dihanne
Veel uit bed
Ik weet niet of jouw dochter dat stiekem nog wil maar ik zeg altijd tegen die van mij, als hun vader uit is, dat ze bij mij mogen slapen als ze dat willen. Sinds ik dat heb gezegd, is er bijna geen behoefte meer aan. En ze maken een plan wat ze willen gaan doen en ik hou in de gaten dat het past en kan en handig is. Zo hebben ze het idee dat ze grip hebben, maken een eigen invullingen: het houdt ze bezig (maken van plan en de activiteit zelf). Ook alle voordelen opnoemen (pannenkoeken eten etc). Maar ook dat we hem zullen missen en dat het mag en zo gaat.
Lopen denken
Ik zou daar ook tegenop zien, 12 dagen is toch wel lang. Heb al een poos lopen denken en heb niet echt tips. Ik zou denk ik een soort van schema maken met daarin de dingen die jullie willen ondernemen. Misschien daar voor gaan zitten, zo van wat wil jij graag doen en wat wil ik? Ook zou ik momenten regelen dat ieder iets voor zichzelf mag doen. En verder, niet te veel zelf willen denk ik en genieten. Misschien met zijn tweetjes ergens gaan lunchen, voelt ze zich vast groot door.
En hier is dochter ook angstig als een van ons twee weg is en dan mag ze in het grote bed. Dat helpt maar jouw dochter is al wel ouder. Misschien een vriendinnetje laten logeren?
Dit zijn zomaar wat gedachten... Denk uiteindelijk dat je gewoon op jezelf moet vertrouwen, dat het gewoon goed gaat. Veel tijd voor moeder en dochter 
Groetjes,
Gonzo
Dagplanning
Met mijn dochter van 12 werkt het goed om elke dag wat te plannen op een bepaalde tijd en je daar dan ook strikt aan te houden.
Vrije dagen zijn hier dan ook goed voor zelfredzaamheidsaktiviteiten als koken, boodschappen doen, kasten opruimen, bedden verschonen, nieuwe paardrijlaarzen kopen, wasmachine bedienen, kleding naaien, pasjes regelen. Kortom alle zaken waar kinderen groot en zelfstandig van worden.
En dan in een lijstje met dagen en tijden. En vooraf aangeven dat het ook weleens niet kan lukken omdat er 'onvoorziene door moeder te beoordelen zaken' zich voordoen.
Je kunt het!
Wees daarvan overtuigd! dan merkt je kind dat ook. Maak het ook niet te moeilijk; lekker samen in het grote bed slapen als ze moeilijk slaapt in haar eigen bed.
Hou de structuur in de dag, al is het maar met opstaan, eten, en slapen gaan. Het hondje is al prachtig; want ook die brengt structuur; hij moet immers op vaste tijden uitgelaten en gevoerd.
Wij tweetjes met de hond! dat is ook leuk! voel het zelf ook zo, dan komt het helemaal goed.
groetjes, Tess
(die nu paasvakantie heeft met twee kinderen en een hond en een man die altijd werkt 
)
Bedankt dames!
bedankt dames, ik zie het al weer meer zitten
heb net inderdaad een schema gemaakt met dochter. Zij is wel positief, ook al zal ze haar vader missen. Dat mag en dat kan, hopelijk uit het zich niet in allerlei angsten. We zullen zien.
En inderdaad: ik kan het best. Dat is The Spirit!
Het vloog me gisteren een beetje aan, ik vond dat ik wel erg genereus was geweest (12 dagen!).
Maar het gaat lukken!
groetjes
Dihanne
Dihanne
Fijn dat het gezakt is! Hoop dat het een gezellige tijd wordt! Enne... Laat je even weten hoe het gegaan is?
Groetjes,
Gonzo
Dihanne
Wat ik vergeten ben en hier heel goed helpt is niet zo zeer focussen dat ze 12 dagen zonder pappa is maar over 13 dagen weer *met*!
Dihanne, hoe gaat het?
Hoi Dihanne,
Je bent over de helft (ruim, haha) en ben een beetje nieuwsgierig hoe het gaat? In elk geval is het nu prachtig weer. Ik word daar altijd zo blij van dat alles makkelijker lijkt te gaan. Hopelijk loopt het allemaal lekker en is het gezellig met je meisje!
Groetjes,
Gonzo
Gonzo: alles goed gelukt
Ha die Gonzo
ik zie je berichtje nu pas!
het is allemaal goed gegaan. We hebben het gezellig gehad, het viel me erg mee. Het mooie weer was natuurlijk ook erg handig, we zijn er veel met het hondje op uit geweest. Verder nog wat logeerpartijen, en speelafspraken, het vloog voorbij
Ze was erg blij dat haar vader weer thuis was, en toen zijn ze samen een dagje naar de Efteling geweest. Was een groot succes. Maandag begint ze (eindelijk!) weer op school.
Ik vind dat onze dochter zich zo goed ontwikkelt. Jarenlang leek de werkelijkheid volledig aan haar voorbij te gaan, maar nu verandert dat echt.
Ze kijkt het jeugdjournaal, en Spangas, en is echt geinteresseerd in wat er gebeurd. Je kunt ook een gesprek met haar voeren, terwijl er voorheen weinig uit haar kwam.
Heeft wel ook keerzijden natuurlijk. Ze dacht er nooit over na of ze wel 'genoeg' vriendinnen had etc. maar nu is ze daarover echt aan het piekeren.
Maar dat is misschien ook wel normaal. Volgens mij heeft ze trouwens vriendinnen genoeg, er staat er iedere dag wel eentje op de stoep.
Grappig om te zien hoe ze nu een sprongetje maakt. Een begeleider die wel ooit gehad hebben, zei ook altijd dat Autisme ook vooral een vertraagde ontwikkeling is, en dat zie ik nu wel weer!
Alles goed met jou? ik las dat een gedisciplineerd leven je goed doet, ook al is het minder leuk!
en je dochter, geen blaasontsteking meer?
groetjes
Dihanne
Fijn!
Fijn te horen dat het zo goed is gegaan! En dat ze zich zo mooi ontwikkelt. Ik begin bij mezelf te merken dat ik bepaalde zorgen echt los kan laten. Vorig jaar had ik zoveel stress van hoe moet het later met aspergerdochtert terwijl als ik terugkijk ik zie dat ze zich erg ontwikkelt. Anders dan gemiddeld maar ook oplossingen verzint voor haar anders-zijn. En krijg nu het gevoel dat ze (en wij) er wel komt. Anders maar ze gaat het best redden in deze wereld die voor haar soms ingewikkeld is. En ja, je kunt niet jaren vooruit kijken hè
En maandag weer naar school, dat doet ze het liefste waarschijnlijk. Blij dat de vakantie voorbij is Zo eindigt hier elke vakantie. En wij maar ons best doen
Echt fijn dat het zo goed is gegaan! Opsteker voor jou!!
Liefs,
Gonzo
Ps. En ja, discipline 
Maar het werpt vruchten af. Ben vandaag naar mijn vader gereden (1,5 uur heen en 1,5 uur terug). Dat heb ik maanden niet gekund maar nu dus wel weer. Had man bij me voor het geval dat, maar het ging prima. Dus wie weet mag het later weer wat minder gedisciplineerd. Zoals mijn dochter nu ook wat meer tegen gewijzigde plannen kan 
