T.o.k. (trots op kind)
Om nog eens even dieper in te gaan op de gevoelens voor je (zorgen)kind: wanneer was je TOK? Trots op Kind?
Hier was ik vorige week heel trots: ADHD-zoon was op een kinderpartijtje waar hij de meeste kinderen (meer dan 10) niet kende. En hij voelde zich ook nog eens niet lekker, en hij vond het thema niet leuk. En toch heeft hij keurig en rustig met alle activiteiten meegedaan, en zei op weg naar huis pas dat hij het eigenlijk niet zo leuk vond en dat ie zich "half-ziek" voelde. Voor hem vergt zo'n gelegenheid zeer veel zelfcontrole, en ik vond het zó knap van hem dat hij zich de hele middag zo sociaal wenselijk heeft opgesteld! Echt weer een réuze stap voorwaarts.
Mijn tok-moment 
Toen zoon van 3½ (ernstige spraak- en taalmoeilijkheden), een paar weken geleden voor het eerst van zijn leven een liedje in de behandelgroep meezong. Hij had tot dan toe altijd geweigerd te zingen, thuis, op de psz, overal. We hebben dat natuurlijk zo gelaten, maar toen hij uit zichzelf opeens meezong, zo lief, zo onbeholpen, en toch zo prachtig, schoot ik helemaal vol. Van ontroering en enorme trots!
Gister
Toen zoon van 10 (Asperger) voor het eerst sorry zei!
Gister
toen zoon (ok, na eerst thuis volledig door het lint te zijn gegaan) zich in het ziekenhuis heel rustig liet prikken.
Om zoveel dingen
maar het meest trots ben ik toch wel dat zoon al ruim 2 schooljaren zonder morren in de taxi stapt om naar school te gaan, en dat vind ik wel heel knap. Trots op zijn creatieve geest, zijn snelle denkvermogen, maar ook zijn slimme koppie....zoon is gewoon aan alle kanten een kind om trots op te zijn, met een klein vlekje.....zijn ODD 
Idd zoveel
haar acceptatie van haar anders zijn, de acceptatie dat zij als 9-jarige niet altijd kan rennen, vliegen, springen. Het accepteren van de pijn, het sorry zeggen na een hele boze bui, het laten zien van tranen van onmacht en zo kan ik nog wel even doorgaan!
Net nog
Toen ze thuiskwam en ik niet lekker in bed lag: "Mam, ik heb Simba voor je meegebracht, ga maar lekker slapen" *SMELT*
(Simba is een knuffelleeuw van zo'n 50cm groot. Dat is haar alles)
Heel veel
Eigenlijk voel ik steeds trots voor mijn kinderen. Maar heftiger wordt het op bepaalde momenten. Als mijn dochter plots iets doet waar ze normaal veel te angstig voor is, als ze een heel mooie tekening heeft gemaakt.
Mijn zoontje, als hij zich weer zo mooi uitdrukt of zoals hij geniet. Ha, zoals vanochtend toen hij zich echt Piet voelde toen we naar school liepen. MIJN Piet!
Mijn dochter die alles lekker zelluf doet,of helpt bij de alledaagse dingetjes.
De trots is het grootst als ik mijn kinderen zie genieten van wat ze doen.
Pippie
Iedere dag
Iedere dag ben ik met trots vervuld om mijn zoontje. Bewonder ik hem, lach ik met hem, verwonder ik me om hem. Dat ik ondanks de vele problemen dat cadeautje heb mogen krijgen en dat mijn leven zo veranderd heeft. Iedere dag krijg ik wel van al dan niet wildvreemde mensen te horen wat een ontzettend leuk, vriendelijk, bijzonder zoontje heb. Ja, ik ben supertrots op hem.
Mooi positief
Wat een mooie positieve verhalen allemaal, daar word ik echt blij en ontroerd van. Blijf posten, zo worden de fijne kanten van onze kinderen eens belicht in plaats van altijd de zorgenkant!
Fladder.
Zet het op je "ingewendige" harde schijf meis !
Voor die keren dat er minder fijne ervaringen de revue passeren.
Knuf,
M.
