Uitjes met ass

Is dit iets...?

In Sneek: het modelspoormuseum, en volgend weekeinde:
http://www.friesestoomtreinmaatschappij.nl/Home/De%20Buffel.html

Hmm

Nou heb ik geen ass kind, maar is het een idee als je een paar keer achter elkaar naar hetzelfde gaat, zodat hij er aan went? Dus gewoon 3 keer naar Soesterberg?

Verder, uitjes zijn niet verplicht

Welke regio?

Je kind is niet alleen een autist maar ook een kind.

Jij probeert het hem naar zijn zin te maken maar je kunt het naar hem toe ook eens omdraaien: Jij vindt niets leuk, dus we gaan niet. Naar een dierentuin gaan we niet meer want je wilt alleen naar de speeltuin en niet naar de dieren kijken. Dat is me te duur, dan gaan we naar een speeltuin. De Linnaeushof is best aardig voor oudere kinderen, bijvoorbeeld.

Maar je echte vraag ging om uitjes die misschien een succes kunnen zijn.

Begin met het aanschaffen van een MJK (heb je waarschijnlijk al) en je kunt kunst kijken. Er zijn doorgaans erg weinig geluidsprikkels in musea met kunst. Maar ook Ecodrome in Zwolle kan je met MJK bezoeken.

Veel kneuterige, kleine musea zijn meestal erg rustig. Als je om 10.00 uur voor de deur staat, ben je de enige bezoeker.

In het techniekmuseum in Delft heb ik wel eens in als enige bezoeker rondgelopen. In Winterswijk heb je een spoorwegmuseum met miniatuurtreintjes en enthousiaste vrijwilligers die veel aandacht aan de vragen van bezoekers besteden.

In welke regio wil je een uitstapje maken?

Mari

Als Hilversum voor jullie te bereiken is dan is het vliegveldje daar misschien een idee. Doen wij ook wel eens, kleine vliegtuigjes, zweefvliegers, parachutes. Weinig mensen, en lekker buiten. Ander idee is dan ook om boten te kijken (sluizen bv. bij Vianen). Het zijn dan geen (pret)parken, maar wel rustig.
Lietje

Abonnement?

Is een abonnement op een dierentuin dan niks voor jullie ? Meestal heb je de prijs er in een paar bezoekjes alweer uit, en dan kan je zovaak je wil binnenhoppen, voor zolang (of zo kort) je wil.
Groetjes
Nancy

Veel buiten, en vroeg gaan!

Oh, wat een herkenning! Maar hier dus twee auti's, die eigenlijk niks willen... moet je dan nog wel uitstapjes maken? ja, ik denk van wel, want als je ze laat zitten ze altijd thuis en zien zo min mogelijk andere mensen...
Wat wij doen zijn dan veel buitenaktiviteiten; idd de dierentuin, kinderboerderij, het bos in etc. Binnenspeeltuinen, bioscoop, pretparken met rondrazende achtbaan, kermis, markt... het is eigenlijk niet te doen vanwege teveel prikkels, en vooral dat rondgalmende geluid! De binnenspeeltuin wil nog wel eens, maar dan gaan we heel vroeg, en zorgen dat we voor de drukte weer weg zijn. Zowiezo is een hele dag op pad erg veel gevraagd (ze zijn 6 en 7) we moeten een vakantiedag echt in stukjes hakken en verdelen in rustige en aktieve dingen.
Waar ik vooral zo moe van word is dat er op ieder voorstel protest komt (ze willen niet weg) en dat je ze altijd moet overtuigen om mee te gaan, terwijl een normaal kind al in de auto zit bij het woord speeltuin. Die speeltuin is trouwens ook altijd dezelfde, op dezelfde schommel, en hetzelfde snoepje na afloop. (zucht)
Op dit moment is het bos hier helemaal favoriet (tja, ws vanwege het geweldige gebrek aan mensen, en de stilte die er hangt). Wat ze dan doen? een snoepje eten op een picknickdeken, rondjes rennen en door de zand rollen! oh ja, het is niet heel spannend, maar we zijn er weer effe lekker uit geweest
groetjes Tess

Hier

Mijn zoon vindt het fijn om wandelroutes te lopen in de natuur. Lekker rustig, steeds op zoek naar het volgende paaltje en je weet van tevoren ook hoe lang het ongeveer duurt. Teveel avontuur kan ie niet behappen.

Hij houdt ook wel van musea en tentoonstellingen, maar heeft een grote angst (gehad) voor de multimediale toestanden die daar vaak bij komen, met licht- en geluidseffecten.
Zo kreeg hij een paniekaanval bij Madame Tussaud, waar tegenwoordig aan het begin ook zo'n licht en geluidstoestand zit (mijn ervaring met Madame Tussaud was van heeeeeel lang geleden, toen was dat er allemaal nog niet...). De wassen beelden vond hij geweldig, maar het heeft heel veel moeite gekost om hem weer voldoende te kalmeren om de rest te kunnen gaan zien. (leuk spektakel voor de rest van het publiek...)

Meestal nemen we voor dat soort gelegenheden oordopjes mee en/of een zonnebril, zodat het allemaal wat minder hard binnenkomt. Want ik wil echt dat hij dit soort uitstapjes blijft maken. Als we altijd toegeven aan zijn angsten komt hij nooit meer ergens, terwijl het voor hem ook goed is zich te ontwikkelen en nieuwe indrukken op te doen.

Ik wil hem leren dat hij zelf iets kan doen om dit soort dingen 'aan te kunnen', door bijvoorbeeld oordopjes of bril, of door gewoon op te staan en een zaaltje uit te lopen in plaats van te blijven staan en zich te laten overspoelen door blinde paniek.

Wat het verzet tegen uitstapjes betreft: ik ben zo autoritair dat ik het eenvoudig aankondig. We gaan dus gewoon, geen ruimte voor discussie. En tegenwoordig wordt er soms inderdaad met enig enthousiasme gereageerd. Volhouden dus!

Bedankt

Fijn, al die tips. Wij wonen in de regio Utrecht. MJK hebben we al en vooral met dochter wordt daar dankbaar gebruik van gemaakt. Maar zoon met zijn zwart/wit denken heeft bepaald dat musea stom zijn. Waarschijnlijk heeft iemand op school ooit zoiets gezegt en hij neemt dat over en het blijft vervolgens jaren hangen Erg jammer, want er zijn best musea die hij wel leuk zou vinden als hij er open voor stond. Het ecodrome heb ik al een aantal keer voorgesteld, dan bekijken we de website, laat het inzinken en vervolgens wordt het afgewezen. Maar ik merk dat de afwijzing steeds minder krachtig wordt, dus de volgende keer gaan we er toch heen. Als ik door duw en hij wil niet dan kan hij heel goed de hele dag verzieken. Hij klinkt misschien als een heel verwent kind, maar het is vooral angst die hem zo doet gedragen. En voor mij de taak om te ontdekken wanneer ik wel moet doorzetten en wanneer niet.
Vandaag probeerde de oppas wel door de duwen en vervolgens had meneertje een woede aanval die ruim een uur duurde. Oppas is heel wat wijzer geworden en heeft haar geld fors verdient!
Een abonnement heb ik al eerder over zitten denken, alleen de prijs weerhoud mij nog. Misschien toch maar doen, we hebben zowel dierentuin Amersfoort als Ouwehands in de buurt.
Morgen gaan we zus van Schiphol ophalen, mag hij eerst nog vliegtuigen kijken en dat wil hij heel graag. En met de trein er heen is nog beter

Mari

Het ecodrome is zeker door de week super rustig en op dagen dat het minder mooi weer is. Wellicht vind je dat fijn om te weten.

groetjes van Purk

Maritiem museum rotterdam

Hoe oud is je zoon? In het maritiem museum is een interactieve zaal waar ze allerlei dingen via de computer over de haven kunnen bekijken. En helemaal aan het eind is een behoorlijk grote maritieme speelzaal, zowel binnen (met o.a. scheepvaartsimulator) als buiten (zelf rijden met vracht-containers en afleveren, hijskranen, bootjes laten varen). Ideaal voor 6-10 jaar, en ik vond het er niet echt lawaaiig. En vergeet museumstoomschip 'de Buffel' niet die buiten ligt. Prachtig, een museum en toch niet 'stom'.
Marjoleine

Vandaag weer

Zoon ging mee naar Schiphol om zus op te halen. Hij is met opa een uur eerder gegaan om vliegtuigen te kijken. Dat vond hij wel helemaal geweldig. Maar wou niet de trein instappen, terwel hij met de trein gaan altijd zo leuk vond. Nu is hij bang dat de trein omvalt en hij krijgt hoofdpijn van de wissel. Het is wel weer duidelijk dat een hoop van zijn gedrag vanuit zijn angsten komt, maar hoe krijg je vat op die angsten als ze steeds veranderen? Waarom nu zo bang voor de trein? Dat hij ernstig met zichzelf in de knoop zit is wel duidelijk, maar wat ik er aan kan doen is mij een raadsel

Oh, wat herkenbaar

laat mij maar lekker thuis, nee ik ga niet mee, moet dat nou echt?
pffffff
en ja, het liefste thuis blijven en gamen of anderszins computeren...
maar ik probeer dus wel een balans te blijven vinden tussen zijn wensen/behoeftes en die van het gezin en wat goed voor hem is. (haha, dat laatste is natuurlijk een discussiepunt)
dus hij moet zo af en toe mee ... maar lawaaiige dingen gaan gelukkig best goed, als is hij daarna een dag of twee afgepeigerd.

vandaag discussie: mag hij mee met een trip van school, 10 dagen kamperen in national parc, met samengestelde groep kinderen (dus niet alleen zijn klas) en een paar uur vliegen bij ons vandaan (we zitten dus in australie) ... ik weet het niet ik weet het niet... houd hem liever dicht bij me ... of zou hij het echt niet redden ? ...

En alweer

Stagiere komt elke woensdag middag, ze maken eerst een planning, klinkt goed toch? Er staat altijd een buitenactiviteit in de planning, tenzij het hoost van de regen. Vandaag dus ook, locaties mochten ze zelf kiezen (is altijd of bos of heide). 5 min. voor vertek begint hij, ik wil niet, ik ga niet, is stom, ik heb dit pijn, ik heb dat pijn. Uiteindelijk wel gegaan, want weigeren is geen optie maar het kost zoveel energie om hem zo ver te krijgen. En altijd moet ik eerst onaangenaam optreden, dreigen met straffen of chanteren.
Ik ben het zoooo moe!!!!

Ozzieozzie

Ik weet niet hoe oud je zoon is, maar mijn dochter van 11 heeft Asperger. Bij haar vind ik het ook moeilijk om de goede balans te vinden, ze is snel angstig. Maar toch moet ik haar pushen anders komt het nooit goed. Ze is net 5 dagen naar de oude oppas in London geweest. Zelf heen en weer gevlogen. Voor haar een hele onderneming, in eerste instantie wou ze niet gaan. Maar met veel voorbereiding, uitleg enz. is het toch gelukt. En ze is zooooo trots op zichzelf en heeft een fantastische tijd gehad. Alweer een sucess ervaring rijker.
Ze gaat ook mee met scouting kampen, 7 dagen. Ik zou het toch proberen met je zoon. Besprek je angsten op school, vraag of ze het zo duidelijk mogelijk kunnen maken voor je zoon, vaste indeling, dagplanning enz. En een vaste aanspreekpunt voor hem. En spreek af dat hij mag bellen als de leiding inschat dat het niet goed loopt. Ik zou het echt proberen. Want gaat het goed dan is hij een sucess ervaring rijker. Soms moet je een sprong in het diepen wagen, zij het wel een goed voorbereidde sprong.
Sterkte.

'feest' van herkenning

Hallo Ik ben net ingeschreven en stuitte op dit onderwerp. Wat een herkenning. Moeilijk he.. je wilt je kind een leuke jeugd bezorgen en dan heeft je kind geen zin. Maar ik denk toch dat je wel moet blijven gaan, later herinneren ze zich dan toch dat ze lekker weg zijn geweest in hun jeugd
Ik vond het ook altijd zo'n gedoe. Lang onderweg met het ov en zodra je de tram instapte begon het al. Mijn zoontje is nu 9. Ik heb vorig jaar mijn rijbewijs gehaald. Wat een opluchting. De openbaar vervoer stress factor is weg. Dus we komen al rustiger aan op plaats van bestemming.
Kinderen met een 'stoornis' hebben snel het gevoel het overzicht kwijt te zijn in een onbekende omgeving met veel mensen. Zeker als alles een andere kant op loopt, al die kleuren en het lawaai. Ze kunnen het niet kanaliseren. Ik begrijp het, want ik ervaar het zelf ook. Alleen ik kan het beredeneren en er mee omgaan, hij nog niet, hij voelt alleen de paniek.
Wat bij ons heel erg helpt is dat ik me volledig focus op hem. Zo lijkt de rest van de aanwezigen op een wat grotere afstand en dat geeft hem het gevoel van veiligheid.
Mijn zoontje heeft de diagnose reactieve hechtingstoornis/odd, hij is wat hoger begaafd heeft een a-synchrome ontwikkeling, dus veel begrijpen aan de ene kant en zich nog als een kleuter gedragen aan de andere.
Wij gaan er vrijdag weer eens op uit

Tip, irrland in duitsland, niet ver over de grens onder nijmegen

http://www.irrland.de/index.php?lang=dutch
Vind ik zelf heel erg leuk. Het is een speelpark in plaats van een attractiepark. Er zijn doolhoven, een skelterbaan, een skeltertrikebaan, springkussens in allerlei variaties, zandheuvels waar je met water hele waterleidingen kunt aanleggen, een maisbad, een overdekte zandbak met slingertouwen, een hooiberg waar je kunt spelen, tafelvoetbaltafels, snookertafels, waterglijbanen, een ijskoud voetenbad, en ongelooflijk hoge stijle glijbanen. Het geheel is opgebouwd rond een soort kinderboerderij. Je kunt het koeienmelken bekijken, de kalfjes helpen voeren, er zijn geitjes, ezels, paarden. Er staan overal picnictafels waar je spullen kunt neerleggen. Overal is genoeg van, als je bij de skelterbaan komt zijn er bijvoorbeeld echt genoeg skelters.
Het park kost 3,90 pp, voor 3 euro huur je een bolderkar zodat je je spullen niet hoeft te dragen. Een skelter 'huur' je zoals je een boodschappenkarretje huurt, je stopt er een euro in die je later weer terugkrijgt als je hem weer parkeert.
Onze zoon (pdd-nos) wordt bv. gek op de vrijmarkt, maar vindt het hier heerlijk. Ook voor oudere kinderen is het leuk genoeg.

Mari hij gaat!

yep... na stevig wikken en wegen gaat hij...
een van mijn problemen is dat hij zover weg gaat, maar ook dat hij merendeel van de reis buiten telefoonbereik zal zijn - ver buiten zijn comfortzone zal zijn (ze gaan bush kamperen (dus heel basic), met aboriginal tribes op avontuur (op jacht, koken, verhalen etcetera) en dus merendeels buiten bereik van telefoon...
geen computergames, geen prive ruimte (moet zijn tent delen) ...
maar hij weet wat hij kan verwachten (zo kamperen wij tenslotte ook wanneer we weggaan) en hij gaat met een groep kinderen (slechts 8) die hij redelijk tot goed kent. er gaan 3 begeleiders mee, waarvan een een leraar die hij goed kent...

ik vind het zo moeilijk om die grens te bepalen ... als het goed gaat heeft hij een fantastische tijd en een geweldige ervaring, maar als het niet goed gaat.... dan leert hij heel veel denk ik dan maar...

hij gaat overigens met school ieder jaar 4-5 dagen op kamp, waarbij ze ook kamperen/hiken/surfen/mountainbiken... vorig jaar belde hij huilend op of ik hem kon komen halen - hij had toen nog een nacht te gaan en met bloedend hart zei ik nee.... (wetend dat hij in veilige en vertrouwde handen was) - wat was hij trots op zichzelf bij thuiskomst!!!!

Wat ik doe

Nou, ik herken er een heleboel uit hoor. Vind het zo moeilijk, zeker als je nog een ander kind in het gezin hebt die wel leuke dingen kan en wil doen. En wat dacht je van een geschikte (zomer)vakantie te vinden met het enorme eisenpakket dat ik ondertussen heb...?

Wat ik veel doe met mijn zoon van 7 met ass is zwemmen. Hij geniet er enorm van. Dan probeer ik wel een beetje op een uur te gaan dat het niet zo heel druk is. Dat heb je snel genoeg in de gaten als je een paar keer geweest bent. Of houden je kinderen niet van zwemmen?

En verder maak ik gebruik van de zgn. gehandicaptendagen die wel eens georganiseerd worden. Zoals vorig jaar in de Linneaushof. Het park was alleen geopend voor kinderen met een handicap, die gratis naar binnen mochten en hun broertjes en zusjes. En vorige maand in Avonturenpark Hellendoorn de auti-dag georganiseerd door de NVA, speciaal om te kijken of je met je ass-kind naar zoiets zou kunnen gaan.

Het prettige van zoiets is dat iedereen min of meer hetzelfde probleem ervaart en niemand gek opkijkt als je kind ergens over uit zijn dak gaat of "raar" doet. Bovendien is het vaak prikkelarm, d.w.z. geen schreeuwende muziek op de achtergrond en minder personen aanwezig dan op een reguliere dag. Dus lekker rustig in verhouding. En gaat het niet, dan ga je gewoon weer weg, want vaak is het tegen gereduceerd tarief.

Wat ik ook veel doe is hem meenemen naar een natuurgebied, waar mijn hond vrij mag lopen en zwemmen. Zo sla ik 2 vliegen in 1 klap. Dan gaat mijn zoon lekker in de buurt zitten spelen met zand, steentjes, stokjes en water. Of op een niet zo'n hele mooie dag een paar uurtjes naar het strand. Dan is het er niet druk, en kan ie gewoon lekker zijn gang gaan.

Verder stellen wij ons er op in, dat het gaat zolang het goed gaat. Gaat het niet meer, dan gaan we gewoon meteen naar huis. Als dat van te voren je insteek is, wil het nog wel eens meevallen. En voor mijn andere kind is het een goede afspraak van te voren, zodat ze niet zo onverwacht teleurgesteld raakt.

Maar hier is het ook niet mogelijk om naar zoiets als De Efteling of zo te gaan. En ook dingen waarvan je denkt dat het leuk is voor hem, blijkt dan vreselijk tegen te vallen en niet te lukken. Artis ga ik ook niet meer in met hem. Hij wil alleen maar in 1 ruk door naar het aquarium en daar heen en weer lopen en die speeltuin mijd ik ook daar. Soms pakken dingen heel anders uit dan je had gedacht.

Echt heel veel verder kom ik ook niet hoor. Maar ik begrijp wel je frustratie. Het is vreselijk moeilijk. Je vraagt je ook af of je ze er eigenlijk wel een plezier mee doet, met die uitjes, en of je het eigenlijk nog wel moet doen. Waarschijnlijk dus niet. Zitten ze liever een middagje achter de computer bijvoorbeeld.

Zucht....

Zou ie het niet leuk vinden in het Dolfinarium in Harderwijk? Dolfijnen schijnen nogal rustgevend te zijn voor ass kinderen. (ik heb het tot nu toe nog niet aangedurfd, maar misschien doet het iets bij jullie?)

Clarisse