Verbaal agressief en verdrietig
Onze zoon, net 11 geworden, met pdd-nos. Tjonge wat is het moeizaam momenteel. Hij heeft dagen dat hij erg depressief lijkt. Zoals vandaag.
Hij zegt:" niemand wil verkering met me, ik ben lelijk, ik wil dood, was ik maar dood, ik heb alleen maar pech , enz enz". Ik wordt er moedeloos van en ook angstig. Nu is hij nog redelijk jong. maar wat als hij ouder is en hij doet wat hij zegt. Zichzelf dood maken .. Ook is hij heel erg jaloers. Er is een meisje waarop hij verliefd is en die wil geen verkering met hem. Nu speelt ze ook met andere kinderen ( uiteraard) En als dat jongetjes zijn dan gaat hij uit zijn dak. Hij zegt dan tegen hen :" Ik ga ze overhoop steken, ik maak ze dood, ik heb een hekel aan ....
Hij heeft net straf gekregen omdat hij voor de derde keer de hut van zijn zusje en haar vriendin kapot heeft gemaakt. Nu zit hij op zijn kamer. En wat hoor ik hem roepen: " Ik vermoord je mama, ik vermoord je echt".
Daarna heeft hij natuurlijk enorm veel spijt en huilt tranen met tuiten. Ook weer heel zielig want hij zit duidelijk met zichzelf overhoop.
Hij krijgt 's morgens 11 druppels haldol, en 's avonds 6 druppels.
heeft iemand ervaring met dit gedrag? Een tip, of iets?
bedankt alvast, ik weet niet meer hoe ik hier mee om moet gaan. Wel praten, niet praten, wel straffen , niet straffen, negeren enz, Er komt gewoon geen verbetering.
Jaaaaaaaaaaaaa...
daar kun je flink wanhopig van raken he?
Kan het zijn dat hij door de vakantie zijn vaste structuur mist?
Hoe ging het met hem in andere vakanties?
Realiseer je dat hij wel zegt dat hij dood wil, maar dat hij eigenlijk bedoelt dat hij zo niet verder wil. Wat betekent dxat er serieus gekeken moet worden naar de manier waarop zijn leven nu invulling krijgt. En dan denk ik dat je heel simpel moet denken aan de dagelijkse activiteiten. Misschien is het mogelijk hem af te leiden van gedachtes aan dat meisje. Hij begint zich waarschijnlijk, met wat wakker wordende hormonen, te realiseren dat hij een handicap heeft op het gebied van het leggen van contacten en dat kan ook goed dwarszitten. Heeft hij professionele hulp?
Inderdaad wanhopig
zo kan je het wel zeggen. Wij denken ook dat de puberteit aan het komen is. HIj praat ook vaak over sex. althans, over zijn plasser bijvoorbeeld en over andere dingen die met sex te maken hebben. die heeft hij dan wel eens gehoord ofzo. Hij kent geen grens over wat wel en niet gezegd kan worden. Verteld net zo makkelijk aan andere kinderen dat hij een stijve piemel heeft.
We zijn met hem bij een kinderpsychiater. Maar die kunnen alleen maar verzinnen om de medicijnen omhoog te gooien, of een cursus sociaal handelen. ( ofzoiets).
Het liefste heeft hij dat wij telkens bij hem zijn als hij buiten speelt. Dan krijgt hij geen ruzie . Mar hij voelt zich dan ook gesterkt in zijn uitlatingen naar andere kinderen. Buiten dat, ik vind dat geen oplossing.
De vakantie speelt wel mee, maar daarvoor hadden we deze problemen ook al.
groetjes ponpon
