Vergoeding hooraparaat

Vergoeding hoortoestel

Dit gaat dacht ik alleen op voor kinderen en volwassenen boven de 16 jaar mits niet aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. Ik meen dat als je audiologisch centrum de indicatie en het verslag opstuurt naar de verzekering deze ook een hoortoestel vanuit de basisverzekering (gedeeltelijk) vergoedt bij een bepaald percentage/vorm van gehoorverlies. Plus eventueel nog een (gedeeltelijke) vergoeding vanuit de aanvullende verzekering. Maar vraag eea altijd eerst na bij je zorgverzekering! Kijk voor meer info op http://www.hoorwijzer.nl/vergoedingen/vergoedingen-per-hoorhulpmiddel/hoortoestellen.html en voor de motie van verruiming van de vergoeding van de NVVS (Ned. Ver. van Slechthorenden) http://www.nvvs.nl/index.php?redir=hogerevergoeding

Vergoeding

Ik hoor niet zo goed, een hoorapparaat zou hier verbetering in kunnen brengen, dat zegt de kno en dat zegt ook Beter Horen. Maar: ik hoor nog niet zo slecht dat ik aanmerking kom voor een vergoeding. Tja, en wat moet je dan?

Met een vaste baan

kan je als volwassene een aanvraag voor vergoeding doen bij UWV, voor mij betekende dat een 1/3 deel door AWBZ, een paar honderd euro door aanvullende ziektenkosten verzekering (ik heb er één gevonden die dat doet?!) en de rest door UWV.

Dus Elly, misschien iets voor jou.

Voor Jessica: je krijgt dus iets vanuit AWBZ, mits je kind voldoende 'slecht' hoort! Mogelijk als je goed verzekerd ben nog van je ziektekosten en de rest moet je dus zelf ophoesten. Mijn ouders hebben dat voor mij altijd gedaan, gelukkig maar want met toestellen functioneer ik veel beter, al hoe wel ik dat als kind zelf nooit gemerkt heb, dat kwam pas op volwassen leeftijd.

Ik heb nu digitale toestellen, tegenwoordig een stuk normaler, vroeger had ik analoge die echt een stuk slechter zijn en je zelf veel meer last hebt van achtergrond geluiden, dat is nu een héél stuk minder en ik kan nu gewoon telefoneren, dan kon niet met analoge toestellen.

Digitale toestellen zijn nog steeds erg duur, vooral als je niet het 'huismerk' neemt. Voor mij (als actieve vrouw met baan waarbij luisteren het belangrijskte onderdeel is, hobby's en gezin) is het huismerk geen optie, ik heb oticon en die zijn echt beter, daar betaal ik dus ook voor (1500 euro per toestel en ik heb er 2) en de toestellen gaan maximaal 6 jaar mee, dus spaar maar vast voor de volgende lichting.

Als kind had ik 'gewone' toestellen ik denk dat het voor jou kind ook prima is: hij moet vooral op school goed meekomen en daar heb je niet veel poespas voor nodig, dat komt pas op latere leeftijd maar de vergoeding van de AWBZ blijft het zelfde!

De vergoeding rondom hoortoestellen is gebaseerd op oude mensen: zij hebben niet veel nodig en kunnen lang doen met een toestel, mijn toestellen zijn behoorlijk snel versleten door intensiever gebruik, de AWBZ keert om de 5 jaar uit en als je langer met een toestel doet krijg je een paar tientjes meer.

Daarnaast moet ik iedere 2 weken de batterijen vervangen, dat kost dus ook aardig wat.

Ik weet niet of actie helpt, ik heb mij erbij neergelegd dat ik veel geld kwijt ben om goed te functioneren, ik spaar dus voor over 4 jaar als ik weer nieuwe moet en hoop dat ik dan weer bij het UWV wat extra's kan krijgen!

Nu ik dit allemaal geschreven heb realiseer ik mij dat ik geen antwoord op je vraag heb maar meer een ervaringsverhaal. Nou ja, hopelijk heb je er wat aan.

groetjes

Slechthorend

Ik draag trouwens zelf ook twee hoortoestellen al vanaf mijn vierde jaar. Uiteraard eerst analoge waar ik prima mee kon functioneren en ook telefoneren. Als de hoortoestellen niet te klein zijn kan er een T-stand in waarmee je kan telefoneren alsook een ringleiding kan gebruiken in theaters, bioscopen etc. Wij hadden natuurlijk wel een huistelefoon die extra hard ingesteld kon worden; je kan ze gewoon overal kopen danwel een losse volumeversterker. Dat soort aanpassingen had ik ook op mijn werkplekken en allemaal vergoed door het UWV. Daarnaast een lichtbelsysteem thuis (vergoed door de ziektekostenverzekering). Pas sinds vier jaar heb ik digitale hoortoestellen en ik heb verschrikkelijk moeten wennen aan het geluid. Nog steeds zou ik liever het analoge terug willen want voor mij is het geen verbetering. De hoortoestellen worden bij mij helemaal vergoed vanuit de verzekering (maar ik heb een gehoorverlies van 60% aan beide oren) en de batterijen worden geheel vergoed door de Bijzondere Bijstand. Om de vijf, zes of zeven jaar moet je nieuwe toestellen dus als je niet alles vergoed krijgt moet je zeker alvast een spaarpotje reserveren. Overigens is het beslist niet zo dat hoortoestellen van een slechthorend iemand een goedhorend persoon maken. Eea is afhankelijk van het soort en de ernst van het gehoorverlies maar in het algemeen is een slechthorende veel sneller moe, kan hij dingen missen in gesprekken en met iets als zwemmen kan je geen hoortoestellen in. In het verkeer moet je ook extra waakzaam zijn want je hoort minder goed vanuit welke richting iets komt. Drukke feestjes zijn ook een ramp. Althans voor mij. Op school had ik ook aanpassingen nodig. Ik kreeg vrijstelling voor luistertoetsen en dictees en extra tijd voor mijn examen. Een plek voorin de klas met mijn rug naar het licht toe. Liplezen heb ik mezelf aangeleerd en dat scheelt. Ik zat trouwens op een gewone school. Even terugkomend op die vergoeding: die regeling is idd gebaseerd op ouderdomsslechthorendheid maar er komen steeds meer jongere mensen en kinderen die slechthorend zijn dus het wordt echt hoog tijd dat die vergoeding uitgebreid wordt. Ik ken mensen die door het feit dat ze geen geld hebben voor hoortoestellen deze dan maar niet aanschaffen en denken dat ze het wel redden zonder maar dat is een utopie. Ik kan de site van de NVVS aanraden voor veel meer informatie, tips, steun en adviezen.

Beste oor 35db verlies

Dat was bij ons was dat de regel toen zoonlief vorig jaar een beengeleider (=gehoorapparaat via botgeleiding) kreeg. Het beste oor moest een gemiddeld verlies van 35dB hebben dan kregen we een gedeeltelijke vergoeding van de verzekering.
Bij ons kostte het gehele ding iets van 1400-1500 euro en hebben we er, ik meen, 500 euro zelf voor moeten betalen. (Weet het niet heel precies meer.)
Voor ons was het verschil met of zonder apparaat zo duidelijk dat we het ook zonder vergoeding hadden aan geschaft (al was dat financieel best even slikken); we hadden meteen een heel ander kind dat met sprongen in zijn ontwikkeling vooruit ging; hij was veel minder in zich zelf gekeerd, zat veel beter in zijn vel, zijn spraak/taalontwikkeling zat meteen in de lift en na twee maanden gehoorapparaat hebben we de indicatie Medisch Kleuter Dagverblijf kunnen intrekken...
Overigens heeft het Audiologisch Centrum in de begeleidende brief naar de verzekering dit allemaal wel genoemd. Als blijkt dat jullie zoon er ook op vele fronten op vooruit gaat (richting horen zal voor hem nu waarschijnlijk een stuk beter gaan; in het verkeer ook niet onbelangrijk) dat helpt misschien zo'n brief van het AC ook wel...
Succes!

Inderdaad

die 35 db klinkt bekend!

Ik heb beide oren 40% verlies, niet zoveel als Elisa dus, daardoor kom ik voor minder vergoeding in aanmerking. Nu ik lees dat jij in aanmerking komt voor vergoeding van batterijen via UWV ga ik dat toch eens na.

Grappig dat het voor jou Elisa geen verbetering is de digitale! Ik ben er nog steeds erg blij mee zelfs op feestjes en in café's kan ik deze makkelijk dragen. Maar mijn gehoor verlies is niet zo als bij die van jou, ik heb ook kleintjes in het oor. En verder kan ik op feetjes en in café's ook geen toestellen dragen: door de harde muziek is iedereen beetje doof en valt het niet op dat mensen bij mij hard moeten praten of dingen herhalen want dat moet iedereen.

Wat Elisa schrijft: dat je sneller moe bent, klopt wel. Ik ben iemand die slaap nodig heeft en soms in het weekend rustig overdag op bed gaat liggen. In mijn omgeving wordt ik als slaapkop bestempeld. Niemand die het koppelt aan mijn slechthoren (ik ook niet!) maar het klopt wel!
Ik heb jarenlang met groepen kinderen gewerkt waarbij goed horen van groot belang is. Mijn audioloog vond dat ik dit werk niet kon doen. Ik heb het 7 jaar gedaan met veel plezier. Ik heb misschien wel altijd meer geslapen dan collega's dat zou kunnen, maar daar heb ik nooit last van gehad!

groetjes

Vermoeidheid

Het heeft natuurlijk ook vooral te maken met de aard en de ernst van het gehoorverlies. Maar de link slechthorendheid-vermoeidheid is er altijd. Ik ben me daar al van mijn jeugd af aan van bewust en ik hou er ook rekening mee. Ook vanuit het UWV; vanwege mijn slechthorendheid heb ik restricties voor bepaalde soorten werk en een beperking van het aantal uren per week/dag. Want ik ben gewoon veel sneller moe en ik heb meer tijd nodig om te herstellen van die vermoeidheid. Veel slapen idd; na een verjaardag of feestje (welke ik zoveel mogelijk vermijd hoewel ik me natuurlijk ook weer niet aan mijn sociale verplichtingen wil onttrekken) moet ik 2 dagen bijkomen en af en toe een dutje doen overdag of me even terugtrekken in een rustige omgeving. Veel mensen die mij (nog) niet goed kennen denken dan dat ik een einzelganger ben of vinden me niet "gezellig" en als ik het uitleg snappen ze het toch niet helemaal. Het is en blijft een moeilijk begrepen handicap helaas en dat blijkt ook uit die volstrekt ontoereikende vergoedingsregeling voor hoortoestellen. Maar goed, er zijn ook wel degelijk uitstekende hulpmiddelen, wetgevingen (vroegere wet REA) en maatregelen om eea wat te vergemakkelijken
http://www.hooridee.nl/art%20hooridee%20nvs3.htm
http://www.psychischenwerk.nl/pw/article.php?id=4601
http://www.doof.nl/Werk--amp;-inkomen-29.htm

Jessica en elisa

Elisa: jij hoor duidelijk een stuk minder dan ik, ik heb er niet zoveel last van als jij omschrijft. Thuis draag ik mijn toestellen bijv nooit: mijn vriend praat gewoon harder of herhaalt het, ook staat de tv wat harder, maar ik kijk vaak Engelse programma's dus dan lees ik ondertiteling. Ook op feestjes en dergelijke draag ik de toestellen gewoon niet, soms omdat ik het vergeet (gister had ik een feestje en toen had ik ze niet in, achteraf had ik het wel kunnen doen, maar ja het is vakantie en dan liggen de toestellen zo wie zo ongebruikt in de kast) soms omdat het juist onhandig is (veel herrie en zonder toestellen heb ik daar minder last van) Ik heb in het oor toestellen die zijn ook kwetsbaarder voor stof en regen, 1 regendruppel is genoeg om de toestellen naar de winkel terug te moeten brengen omdat ze dan te vochtig zijn.

Jessica: welk toestel is heel lastig, want heel persoonlijk. Bij mijn digitale toestellen ben ik geadviseerd door de audioloog in het ziekenhuis op basis van mijn stage op dat moment en mijn wensen en de mogelijkheden die er waren. Toen ik weer nieuwe moest wilde ik gewoon dezelfde omdat ik weet dat die het bij mij goed doen. Ik zou nu ook even kijken of je de goedkopere kan testen want dan weet je het gewoon het beste.

Wat betreft school: kijk of hij recht heeft op remedial teaching (heb ik ook gehad) en logopedie (heb ik ook gehad) zeker omdat hij een tijd slecht heeft gehoord kan hij een achterstand in halen, bij logo leer je om letters goed te vormen en goed articuleren, daar heb ik nog steeds plezier van! (inmiddels ruim 20 jaar geleden die logo) en met remedial teaching kan hij wat extra aandacht besteden aan bijv. taal. Zo wie zo is het voor hem prettig om 1 op 1 contact te hebben, is rustiger namelijk. (dat vind ik wel in ieder geval mogelijk hij ook) Ik heb beide gewoon op school gehad.

Verder voor het vertellen aan kinderen: ik had een hekel aan spreekbeurten en al helemaal over mezelf, ik heb mij nooit kwetsbaar op willen stellen, dat heb ik pas geleerd als 20'er, daarvoor was er 'niets aan de hand'. Ik droeg wel hoorapparaten, maar daar zei ik niets over of ik bevestigde het alleen maar. Verder accepteerde ik geen pesterijen over mijn oren, op de bo gaf ik het betreffende kind gewoon een optater op het VO zei ik heel duidelijk dat ik dat niet leuk vond. Het is bij mij weinig voorgekomen het pesten over mijn oren (wel andere dingen), waarom weet ik niet. Misschien omdat ik er geen aandacht aan gaf?

Op het BO kreeg ik behalve (tijdelijk) logo en (tijdelijk) remedial geen extra's. Ik zat op montessori dus altijd onrustig, had geen speciale plek in de klas, deed gewoon mijn ding. Op VO kreeg ik in 4 have moeite met luistertoetsen (ik haalde standaard een 1 ofzo, want ik kon er echt niets van bakken of ik keek af, maar had dan nog steeds onvoldoende!), in mijn eindjaar zijn die uiteindelijk voorgelezen door leerkrachten Duits en Engels. Waarschijnlijk wel met toestemming maar dat weet ik niet precies.

Misschien is het handig eerst gewoon naar school te gaan en kijken hoe het gaat met de andere kinderen. Reageren ze een beetje leuk? Uitleg door je zoon is natuurlijk altijd goed: "de een heeft een bril want ziet niet goed, ik heb hoorapparaat want hoor niet goed." is een uitleg die door kinderen vaak geaccepteerd wordt. Ook de juf kan als het ter sprake komt uitleg geven, ik zou die uitleg wel simpel houden. Pas als blijkt dat het op een vervelende manier gaat zou ik samen met de juf en je zoon kijken hoe je er eventueel iets extra's aan kan doen, zoals bijv een spreekbeurt.

Groetjes weer

Jessica

Het is lastig om te zeggen welk hoortoestel het meest geschikt zou zijn omdat dat voor iedereen anders is. Het gaat natuurlijk om de objectieve verbetering van het gehoor maar vooral ook om de subjectieve waarneming van geluiden. En voor volwassenen kan het heel handig zijn om zoals ik nu heb een vier-tal verschillende programmaatjes in te laten bouwen voor horen met muziek, in een drukke omgeving etc. maar dat zal voor een jong schoolgaand kind minder belangrijk zijn. Geef een nieuw hoortoestel in ieder geval ruim de tijd om te testen en om eraan te wennen. Zorg ervoor dat je kind het toestel meteen 's ochtends na het douchen inzet en consequent draagt tot het naar bed gaat. Laat hem niet vergeten de toestellen uit te doen als hij gaat douchen of zwemmen en kijk uit op de fiets als het regent. Zorg dat hij altijd een reserve-batterij bij zich heeft. Wat school betreft: tja, ik vind dat je wel degelijk meteen iedereen op de hoogte moet stellen van het feit dat je (kind) een hoortoestel draagt want het is een onzichtbare handicap en een onzichtbaar hulpmiddel. Ik weet nog goed dat ik heel vaak ben gepest omdat ik "raar" reageerde terwijl ik alleen maar heel veel dingen die gezegd werden en grapjes miste. Daarnaast zullen de andere kinderen er toch ook rekening mee moeten leren houden net als de leerkrachten. Dus duidelijk articuleren, niet gaan schreeuwen, niet een kind van achteren benaderen (als je iemand niet hoort aankomen schrik je je kapot), niet tegen het licht in laten kijken etc. Aanpassingen voor het doen van dictees, luistertoetsen etc. Wellicht een aanpassing voor het werken met de computer en een koptelefoon. Het inschakelen van de Remedial Teacher is een goed plan. Zo'n spreekbeurt ook. Dat heb ik gedaan toen ik op een nieuwe school terechtkwam en het hielp zeer zeker om de andere kinderen mij en mijn handicap beter te laten begrijpen zodat ik daar ook nauwelijks ben gepest. Ik kreeg zelfs een "buddy" die mij hielp door bijvoorbeeld in een schrift op te schrijven wat voor huiswerk er gedaan moest worden. Dit kan de leerkracht trouwens ook doen. Breng alles op een luchtige manier. Laat de kinderen en de leerkracht ook het hoortoestel zien en leg uit hoe het werkt. Als mensen goed geinformeerd zijn heb je minder grond tot pesten, sociale uitsluiting etc. Ik kan je ook aanraden om lid te worden van de NVVS. Als ouder moet je ook goed geinformeerd zijn en weten welke vormen van hulp, ondersteuning en begeleiding er zijn voor je slechthorende kind. Zie http://www.nvvs.nl/index.php?s_page_id=9 Daarnaast heeft ieder audiologisch centrum een maatschappelijk werker; ik heb daar met name toen ik op de middelbare school zat en meer tegen problemen aanliep door mijn handicap veel aan gehad door af en toe met haar te gaan praten. Zeker toen ik mij moest gaan beraden op welke studie/wat voor beroep ik zou willen doen. Slechthorendheid is een vervelende, vaak onbegrepen handicap maar er valt prima mee te leven met de nodige aanpassingen, hulpmiddelen en ondersteuning! En door er zelf open en eerlijk over te zijn en het niet te verstoppen kan je het jezelf en anderen veel makkelijker maken. Schaamte hoeft niet. Dat heb ik ondertussen wel geleerd

De omgeving

moet natuurlijk wel op de hoogte gesteld worden! Daar was ik misschien niet helemaal duidelijk in, dus de juf wel gelijk vertellen evenals andere belangrijke mensen of bij hobby's/clubjes ook aan leiding doorgeven.

Elisa en ik verschillen van mening over het aangeven bij kinderen. Overigens vind ik het niet met schaamte te maken hebben maar meer met het feit dat je dan de aandacht er op legt, dat heeft bij Elisa dus wel positief uitgepakt maar ik weet niet of dat bij mij had uitgemaakt. Dat komt denk ik ook door onze eigen ervaring en omdat ik denk dat Elisa slechter hoort dan ik wat toch anders is. Nou ja, het blijft lastig al die keuzes, laat je nog weten hoe het vandaag gegaan is op de eerste schooldag?

Wat betreft remedial teaching en logo, ik zou er toch naar kijken Jessica, ondanks dat hij geen duidelijk zichtbare achterstand heeft. Hij heeft er recht op en het helpt zo wie zo. Zeker remedial teaching is prettig want dan heeft hij even 1 op 1 momenten en kan hij uitleg sneller oppikken.

Fijn!

Wat goed van de juf dat zij het zo heeft opgepakt!

Hij zal inderdaad moeten wennen aan achtergrond geluiden, daar heeft hij altijd veel minder last van gehad op school omdat hij die gewoon niet hoorde! Geef het inderdaad de tijd.

Goed dat je toch besloten hebt om nog even te kijken naar RT en logo, zoals Elisa en ik hebben aangegeven is het vermoeiend om slecht horend te zijn. Op een montessori is er wat meer omgevings onrust waardoor rt een op een bij hem misschien soms net dat zetje kan zijn wat hij nodig heeft.

Wat betreft de logo: ik praat snel van mezelf (een valkuil), gewoon omdat ik enthousiast ben en dan niet ademhaal. Door de logo ben ik wel nog steeds goed verstaanbaar omdat ik duidelijk articuleer, wat niet betekend dat ik af en toe tegen mezelf moet zeggen om rustig adem te halen en dan door te gaan

Voor nu en de toekomst veel succes met je zoon, toevallig zei mijn moeder vandaag nog tegen mij dat zij de VO keuze voor mij heel moeilijk had gevonden. Ze wilde eigenlijk een kleine gemoedelijke school, terwijl ik naar een grote school wilde. Uiteindelijk is het de grote geworden en dat is prima gegaan. Vertrouw dus in de toekomst ook op het gevoel van je zoon, want hij zal leren om te gaan met zijn slechthorendheid en hij zal uiteindelijk ook zelf goed aan kunnen geven wat hij prettig vindt.

En anders laat je maar weer een bericht achter

Jessica

Dat is goed nieuws! Geef je zoontje de tijd; ook al wennen kinderen veel sneller aan hoortoestellen dan volwassenen, het kost nu eenmaal tijd en moeite. Er komt nu letterlijk een heleboel op hem af en daar moet hij aan wennen. Het is een gegeven dat een hoortoestel alle geluiden versterkt dus niet alleen degene die je wil en moet horen, maar ook de irrelevante achtergrond- en omgevingsgeluiden. Er zijn mogelijkheden om dit tot op zekere hoogte in te stellen met de huidige digitale hoortoestellen maar het zal nooit zo fijngevoelig en goed afgestemd zijn als het "natuurlijke" horen en de onbewuste filtering van omgevingslawaai die goedhorenden wel hebben. Het kost tijd, energie en inspanning om daar mee om te leren gaan en het is vooral vermoeiend; bewust en onbewust. Af en toe een rustig plekje hebben alsook de gelegenheid om zich terug te trekken zal goed zijn voor je zoontje. Thuis maar ook op school. Zorg er verder echt voor dat hij zowel dicht bij de juf zit, niet tegen het licht in kijkt ivm liplezen als dat hij niet met zijn rug tegen de andere kinderen/lawaai zit. Of kan schrikken door een deur die open- en dichtgaat. De inschakeling van de R.T. en een logopedist is altijd gewenst. Je kan beter de vinger aan de pols houden dan er te laat achter komen dat je zoontje toch heel veel dingen heeft gemist/niet gehoord... Want dat heeft hij zelf niet in de gaten. Een gehoorverlies van 45db is fors; dat houdt bij wijze van analogie in dat je dus van de 10 woorden in een zin er ruim 4 niet verstaat. Maar nogmaals, je zoontje is jong en er is veel mogelijk om eea makkelijker voor hem te maken. Je groeit er ook als ouder, leerkracht en omgeving in mee. Heel veel succes!! Ik ben erg benieuwd hoe het nu verder gaat dus hou ons op de hoogte