Vraag over zoon 2, overgevoelig voor aanraking

Sensorische integratie

Klinkt als sensorische integratie probleem. Google er maar eens op, je vindt van alles. Komt best vaak voor bij kinderen met een stoornis, maar ook bij kinderen zonder diagnose.
Onze jongste zoon heeft het ook, soms heeft hij er veel last van, soms veel minder. Hangt duidelijk samen met zijn algehele 'welbevinden'.
Een fysiotherapeut kan hier ook een rol in spelen, bijvoorbeeld met borsteltherapie.

Si-stoornis

Dat is heel herkenbaar. Bij prikkelverwerkingsstoornissen komt vaak ook een sensorische integratiestoornis. Dus overgevoeligheid of juist ondergevoeligheid van diverse zintuigen.
Onze ADHD-er heeft het ook: kan niet tegen harde geluiden, overgevoelig in zijn tastzin, ook zijn evenwicht is niet 100% (ja, dat is ook een zintuig). En als je naar hem wijst gaat ie al gillen dat het kietelt. Heel praktisch, als ik 'm bij tijdgebrek wil assisteren met aankleden, net of hij dan de kieteldood krijgt terwijl ik hem alleen maar oppervlakkig aanraak.
Leesvoer: het boek van Carol Kranowitz, "Uit de pas".

Hier ook

Onze zoon had ook moeite met aanrakingen. Vooral als het onverwachts was. Het hielp heel erg om met hem te stoeien en om hem te masseren.

Ja herkenning

zoon 11, adhd/pdd is erg gevoelig voor bepaalde stofjes aan zijn lijf, kriebeltjes en labeltjes. Bloed hekel aan truien die te strak over zijn hoofd moeten .
OOk aanraking is gevoelig: altijd oppassen dat het niet te onverwacht komt. Is vooral éng' van zachte aanraking. Wordt liever stevig vastgepakt daar kan hij van genieten: maar wel voorspelbaar en op het moment dat hij het wil.

Maar een sensorische integratie stoornis: ik weet niet of je het nu direct zo moet noemen hoor, kan ook heel goed voorkomen bij een kind die geen andere stoornis heeft.

Precies koentje

Wij noemen het ook niets. Ik heb geen zin om nog een etiketje erbij te geven. We respecteren het, doen iets om het minder te maken (stoeien, masseren) en verder is het gewoon een van de eigenaardigheidjes van mijn zoon.

Stoornis

"Maar een sensorische integratie stoornis: ik weet niet of je het nu direct zo moet noemen hoor, kan ook heel goed voorkomen bij een kind die geen andere stoornis heeft."
Ach, het maakt allemaal helemaal niet uit hoe je het noemt. Als je maar begrijpt hoe het werkt bij jouw kind. En dan kan het helpen door eens wat te googlen op 'sensorische integratie stoornis' want dat is nu eenmaal het containerbegrip. Of het boek te lezen dat Guinevere noemde. En verder (maar dat vind ik ook bij ADHD etc!), moet je vooral naar je kind kijken, en naar wat jouw kind nodig heeft. En niet te veel focussen op 'hoe het heet'.

Wat doet het ertoe

Inderdaad ijsvogeltje. Wat doet het ertoe hoe het heet en of je het ook zo wilt benoemen? Ik noem het SI-stoornis en zo is het ook beschreven in de literatuur. Het is nou eenmaal zo dat er kinderen bestaan die hier veel last van hebben, en het komt bij veel ASS/ADHD kinderen er nog eens als bonus bovenop. Je kunt er trouwens ook last van hebben als je niet een van die etiketten hebt.
Dat iets in de literatuur een stoornis heet, hoeft niet te betekenen dat jij er zelf zo mee om moet gaan. Je mag het gerust een van de eigenaardigheden van je kind noemen. Waar het hier om gaat is dat Anna nu weet dat het vaker voorkomt, en dat er hulp voor mogelijk is. Zelf zijn we met zoon naar een ergotherapeut met een SI-aantekening geweest. Borstelen was te intensief voor ons, dat moet je minstens 3 keer per dag doen en volhouden, volhouden. Daarvoor was dat probleem bij onze zoon niet ernstig genoeg. Maar het is wel fijn om te weten waar alles en nog wat door veroorzaakt wordt. Zijn angst voor brommergeluiden, zijn angst voor harde wind, zijn overgevoelige huid en mond. Dat helpt mij om dergelijke problemen serieus te nemen. Ik bedoel: dat het geen aanstelleritis is als hij gaat huilen van angst in een storm of gaan krijsen als er een brommer voorbij komt.

Guinevere: borstelen

"Borstelen was te intensief voor ons, dat moet je minstens 3 keer per dag doen en volhouden, volhouden."

Volgens mij zijn er verschillende theorieën en opvattingen over. Onze fysiotherapeut gaf juist aan dat het tijdelijk moest zijn. Inderdaad wel een intensieve start (zeker 6 x per dag), maar dan afbouwen naar 2 x per dag, en na een aantal weken stoppen. Idee is dat door borstelen een stofje vrijkomt, en dat na een tijdje borstelen het lijf het zelf moet kunnen. Dat vonden we dus wel vol te houden... Maar soms heeft hij er toch weer veel last van en gaan we weer een tijdje borstelen.