Wachtlijst medicatie adhd
Onze zoon van negen heeft adhd-achtige klachten, met name slecht concentratievermogen en zwakkere impulsbeheersing. Hij is vorig jaar uitgebreid getest. Op school en thuis was de situatie goed te hanteren en ook hijzelf voelde zich prima. Dus is in overleg met ons, school en de zorginstelling besloten dat we niks zouden doen, geen medicatie en aan zouden kijken hoe hij zich zou ontwikkelen. Het dossier zou op de plank blijven liggen en wij konden op elk moment weer terug het circuit in.
Dit schooljaar gaat het moeizaam in de klas en ook thuis merken wij achteruitgang. Ons idee is dan ook dat wij hem misschien toch moeten helpen met medicatie. Nadat wij hierover contact hebben opgenomen met de zorginstelling kregen we na twee weken een briefje van de adminstratie dat er een wachtlijst is voor behandeling met medicatie en dat wij in maart/april 2009 een telefoontje kunnen verwachten....!!!
Wat vinden jullie daar nu van? Zo lang wachten is toch geen optie? Is dit nu 'normaal'?
Orphea
Ik denk
Ik denk dat de wachtlijst betrekking heeft op de beschikbaarheid van de arts die de medicatie zal moeten gaan voorschrijven.
Maar ik vind het wel vreemd eerlijk gezegd. Ze zullen tussendoor toch nog wel gaatjes hebben voor dit soort dingen? Ik zou er zeker nog eens achteraan bellen en geen genoegen nemen met deze brief. Als je belt en er nog weer meer op aandringt dat het noodzakelijk is dat hij op korte termijn met medicatie gaat beginnen, kun je misschien toch eerder komen. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Ik vind het sowieso raar
Ze zeggen eerst dat je elk moment zo het circuit weer inkan, maar als je dan aan de bel trekt word je domweg weer op de wachtlijst geplaatst. Kijk, dat je niet à la minute aan de beurt zal zijn, ok. Maar (opnieuw) een half jaar moeten wachten vind ik idd niet normaal! Daar kun je ze op wijzen hoor! GEwoon weer bellen en zeggen dat dat niet volgens de afspraak is.
Nee
Dat is wel erg lang. Bijna een half jaar op 9 jaar (de leeftijd), dus bijna 1/20 e deel van zijn leven. Hier zit zoon in dezelfde situatie: ook 9, hij heeft nu ook ondersteuning van medicatie nodig, is ook getest en er is ook afgesproken dat op het moment dat hij medicatie of andere ondersteuning nodig heeft, ik weer contact kon opnemen. Dat is net gebeurd, zoon trekt het ook (even) niet en vanaf moment van bellen totdat zoon terecht kan, zijn we 4 weken verder. Dat vind ik al onverteerbaar en eigenlijk te lang. Maar ja, de kinderpsychiater moet ook wel eens op vakantie. En ik heb het gevoel dat we nu de eindelijk de knoop doorgehakt hebben er ook iets moet gebeuren, maar daar heeft de onderzoeker/kinderpsychiater minder een boodschap aan. Ik herken je gevoel meteen.
In jouw geval zou ik opnieuw bellen, de situatie uitleggen, checken of ze wel begrepen hebben dat je al bekend bent en dat je kind medicatie nodig heeft (beetje aandikken) en vragen of men jou kan bellen zodra er iemand uitvalt of dat je een afspraak kan maken op een korter termijn. Vervolgens zou ik ook contact opnemen met de huisarts. Wie weet wat hij nog voor jouw kind kan betekenen.
Heel veel sterkte!
