Wat is verstandig: bezwaar of nieuwe aanvraag?
Net, zoals verwacht, de afwijzing voor het tijdelijk verblijf gekregen. Plus, na telefonisch contact, de mededeling dat de weken in de vakantie niet los van de toezichtsvraag kan worden aangevraagd, maar alleen als ZZP (dus met nog meer eisen) Ze hebben ook de behandeling groep afgewezen (dus hij kan niet naar de VO-naschoolse dagbehandeling) Wel heb ik behandeling individueel, (voor opvoedondersteuning, die ik niet aangevraagd heb...)en de begeleiding groep is met wel 2 hele dagdelen uitgebreid!!! Dus het advies 'hou je kinderen uit elkaar' wordt uitgelegd als' stop ze wat meer tijd bij elkaar.
Maar goed, wat ik wil weten: Ik kan in bezwaar gaan. Op grond van het feit dat ze de 'permanente toezichtsregel' verkeerd uitleggen. (er staat nl letterlijk in de indicatiewijzer dat dat uitgelegd dient te worden als zijnde 'meer dan 3 maal daags bovengebruikelijke zorg' en daar voldoen we ruimschoots aan. (ik zag dat wij als zorg bieden wat zij normaal vinden voor een 3-5 jarige) |Maar, de vakantieweken vallen toch al niet meer onder TV, en die waren ook een groot deel van het 'nut' van het logeren. Hij kan met de begeleiding groep ook op de wachtlijst voor de naschoolse (en die is lang zat, dan kan ik de aanvullende voorwaarden (oa behandelplan) in de tussentijd regelen) en hij wordt over anderhalve maand 12. Dan zijn de 'verwachtingen' weer anders. Van een 12 jarige worden weer andere dingen verwacht dan van een 5-12 jarige.
Ik ben nu even te emotioneel om de gevolgen van het een of het ander goed op een rijtje te krijgen. Ook, als ik toch gelijk in bezwaar ga, moet ik dan daar een emotioneel betoog van maken? Zat net wel te huilen aan de telefoon met die mevrouw van het CIZ, en ze was heel meelevend en vond dat ik dat dan maar allemaal zo op papier moest zetten, maar ik weet niet of dat zo'n goed idee is. Maar aan de andere kant is een heel verstandelijk neergezet betoog misschien wel een reden om te denken dat het 'allemaal wel meevalt'
Lastig
Het gaat om een indicatie en die moet wel toegesneden zijn op de zorgbehoefte. Ik zou kiezen voor een zakelijke weergave van feiten en dus bezwaar maken.
Ishtar
Even een puur formele reactie van een jurist.
Je kunt ook pro-forma bezwaar maken waarbij je later de gronden aanvult. Dan zit je wat minder in tijdsdruk. Je wacht tot bijna het einde van de bezwaartermijn, dan stuur je een bezwaarschrift waarin je om een nadere termijn vraag. Twee weken moeten ze je altijd wel geven.
Dat betekent dat je 2 maanden vanaf nu hebt.
En dát betekent dat je alles even kunt laten zinken voordat je nu overhaast dingen doet waarvan je je zelf afvraagt hoe je uit die emotiepoel moet komen om het zo goed mogelijk op papier te krijgen.
Zelfs bij puur zakelijke conflicten zoals ik ze op mijn werk behandel ga je er na een week anders, helderder over denken. Het duurt een tijd om een betoog op te bouwen.
Neem dus de tijd. En enorm veel sterkte, ik heb je verhaal over het uit elkaar halen (nou ja, het gebrek aan mogelijkheden daartoe) gevolgd. Dikke knuffel!
Rodebeuk
als ik over anderhalve maand dat bezwaar indien(of aanvul), en hij is dan inmiddels 12 geworden, gaan ze mijn bezwaar dan toetsen aan zijn werkelijke leeftijd, of aan de leeftijd die hij had bij het besluit?
In beginsel
Is het bij bezwaar maken zo dat nieuwe omstandigheden meegewogen worden. Bij beroepszaken wordt de boel wel bevroren.
Hier moet je dus nog even wat meer naar zoeken. Ik ben totaal niet bekend in deze wetgeving, zit in een heel andere hoek van het bestuursrecht. Is er een kans dat je rechtsbijstandsverzekering hebt of via het Juridisch Loket wat geregeld krijgt? Ik kan je er geen absolute zekerheid over geven.
Oh is dat het verschil, ot
Vraag me al jaren af wat het verschil tussen beroep en bezwaar is. Stom zeg dat ik die vraag eigenlijk nog nooit aan een jurist op mijn werk gesteld heb. Ze worden zo vaak door elkaar gebruikt....
Rosase (o.t.)
ex nunc - vanuit het nu; bij bezwaar kijkt het bestuursorgaan zelf of het bij een heroverweging tot dezelfde slotsom komt.
ex tunc - vanuit het verleden; bij beroep kijkt de bestuursrechter of het bestuursorgaan in redelijkheid tot de bestreden beslissing heeft mogen komen. Het is dus een beperkte toets, de rechter mag niet op de stoel van het bestuur gaan zitten en de beslissing ten volle overdoen.
Gevolg: in bezwaar moet je alles aanvoeren, in beroep kan dat ook maar gaat het alleen maar om die redelijkheid. Dat maakt het juridisch-technisch anders van aard. Je moet twijfel zaaien. Terwijl je bij bezwaar kunt voordoen wat ze hadden moeten doen.
Misschien bén ik wel een van de juristen op jouw werk... grijnzzz....
Sorry ishtar voor de uitweiding, ik wilde even dat Rosase er de goede kreten bij zou hebben.
Denk het niet rodebeuk 
Wij werken wel voor een zelfde soort organisatie, maar volgens mij in een ander deel van het land.
Ex nunc en ex tunc zeggen me wel iets. Ik zal je opmerkingen eens naast mijn aantekeningen van vroeger leggen en dan kijken of er ergens een belletje gaat rinkelen.
Bedankt voor dit lesje bestuursrecht! Het komt niet vaak naar boven in mijn werk, dus ik moet iedere keer weer graven en bedenken: hoe zat het ook al weer.
Zo en nu weer over naar de topic!
Interessant
ik vind het verschil tussen beroep en bezwaar ook wel interessant. Ander verschil met deze organisatie is dat bezwaar bij de organisatie zelf, en beroep bij de rechtbank moet worden ingediend.
'voordoen wat ze hadden moeten doen' dat klinkt als situatieschets. Als ik dat uitgebreid opvat dan kan ik dus een situatie schetsen zoals die was (oude indicatie) wat ik aangevraagd heb (en dus afgewezen is) wat de nieuwe indicatie voor situatie oplevert, en wat de gevolgen daarvan zullen zijn.
Plus waarom ik vind dat zij de situatie verkeerd beoordelen en/of de regels verkeerd interpreteren (en daarvoor heb ik een stuk tekst van hun(CIZ) dat geinterpreteerd is door een indicatieconsulent van het logeerhuis) maar ik ben ook bang dat dat me geen 'vrienden zal opleveren' en dus ook tegen kan werken. Bovendien voelt dat een beetje als 'we leggen dit ten laste, en als dat niet bewezen kan worden leggen we zusenzo ten laste'
Ishtar
Ik pik er even in de gauwigheid wat uit: Angst is een Slechte Raadgever. Je hoeft daar geen vrienden te maken. Je moet gewoon met ze mee praten en dan van ze af.
Stel je niet afhankelijker op dan nodig. Dat is overigens ook een beetje wat ik bedoelde met dat je betoog rijpt als het een tijdje kan liggen... dan krijg je de kern steeds helderder, en dan lukt het je ook om die kern op te schrijven zonder verwarring en verstoring door zaken eromheen.
Schop onder de kont door een beuk
Heb je laatste berichtje even laten inzinken. Klopt, dat van die angst en die raadgever.
En het verandert toch niks aan wat er gaat gebeuren. Dus: bang zijn kan altijd nog
Het ligt al te sudderen. Ik heb er toch wel haast mee want ik wil niet het risico lopen dat hij zijn plekje kwijt is en weer op de wachtlijst moet. Hij is nu al van de vaste lijst af (naar de bellijst)
Werk jij met bezwaren? Mag ik je anders tzt een opzetje mailen?
