Wat te doen met zoon 2?
Zoon 1 heeft ADHD en nu lijkt er ook iets te zijn met zoon 2 (in oktober 5). Ik krijg wat signalen van zijn juf dat ze zich soms zorgen maakt om hem: hij lijkt op school vaak in zichzelf gekeerd, in zijn eigen wereldje maar kan ook druk doen. Ze vindt dat het vaak moeilijk is om tot hem door te dringen en hij kijkt vaak weg. Dit zijn allemaal dingen die ik thuis ook zie. Andere dingen merk ik ook op bij hem: hij lijkt sommige dingen niet te snappen die andere kinderen op zijn leeftijd wel snappen. Hij speelt wel met andere kinderen, maar niet echt met ze, maar in de buurt van ze, rent wel met ze mee enz maar het contact is niet heel erg aanwezig. Hij kopieert eerder gedrag van andere kinderen buiten. Ik heb wel eens meegemaakt dat hij een vriendje meevroeg en vervolgens ging hij met de DS op de bank zitten en bekeek vriendje niet meer. Op zich was ik van plan om hier helemaal niks mee te doen, maar nou hoorde ik van zijn juf vanmorgen dat hij ook hele erge concentratieproblemen heeft. Dat zie ik thuis ook, hij kan heel goed heel lang in zijn eentje met playmobil spelen oid, maar verder concentreert hij zich erg slecht op andere dingen. Bepaalde andere dingen vallen ook op: hij praatte heel laat, heeft nu uitspraakproblemen, hij is heel onhandig, hij laat zich vaak tegen dingen aan vallen, tegen de muur oid. En tot hem doordringen is soms bijna onmogelijk.
Ik schrijf deze dingen niet omdat ik van iemand wil horen: ja dat heeft hij. Ik beschrijf dit omdat ik wil weten: wat zouden jullie in zo'n geval doen? Hem laten, of toch hem laten testen. Ik wilde dat laatste eerst niet, maar door de concentratieproblemen op school ga ik weer twijfelen. Ik weet dat zo'n traject erg lang duurt en voordat er echt grote problemen komen op oa school wil ik al ergens zijn met hem indien nodig. Met mijn oudste heeft het ook allemaal zo lang geduurd en werd het allemaal alleen maar erger. Maar aan de andere kant is hij nog niet eens 5 en kan dit allemaal misschien ook wel bij zijn jonge leeftijd passen.
Wat zouden jullie doen??
Hier zoon nr 3
hi sharon,
Ik heb hier een zoon nr3, nr1 en 2 hebben adhd zoals je weet, zoon 3 vertoont de typischse standaard adhd trekjes die 1 en 2 juist niet hadden.
Ik betrek nr 3 hier thuis in het gedragsprogramma, op school zal ik zeker aangeven hoe ze met hem om moeten gaan: korte duidelijke instructies enz enz.
Maar concentratie problemen in groep 1 en 2?? ja jammer dan! sorry maar waar moet dat kind zich op concentreren? de poppenhoek? Misschien onderschat ik die kleutertijd wel heel erg als leerperiode, dat kan. Maar ik denk echt, laat dat kind nog ff! Bij mijn zoon dan he! zolang hij er zelf nog geen last van heeft, wie zijn wij dan om dat wel te hebben?
Bespreek met de juf zijn "gebruiksaanwijzing", als hij zich maar kort kan concentreren laat hem dan maar 1 werkje doen als andere er 2 doen ofzo.
Maar je kan natuurlijk je kind alvast op de wachtlijst zetten om te laten testen als hij in groep 3 zit. En als jullie er echt niet uit komen, dan kan je natuurlijk NU al wel hulp voor hem vragen bijvoorbeeld bij de ggz, die bieden wel hulp aan kinderen onder de 6 maar gaan nog niet testen.
Wij hebben besloten zoon pas te gaan testen als hij er zelf last van krijgt, en naar schatting zal dat in groep 3 pas zijn omdat er dan ineens meer MOET. Maar dat zien we dan wel.
Groet, polly
Gebruiksaanwijzing
Ik schrijf het hier wel vaker: het gaat om de gebruiksaanwijzing van je kind. Ik vind het (in eerste instantie) helemaal niet zo relevant welke naam je kunt geven aan de eigenaardigheden van je kind. Kijk naar de dingen waar je kind hulp bij nodig heeft, en probeer daar iets voor te vinden. Druk en concentratieproblemen? Probeer eens eens wiebelkussen. Een rustige plek in de klas (voor mijn part achter de kast of op de gang, is voor sommige kinderen echt een verademing). Tijdens de 'werkjes' een koptelefoon op waardoor hij niet teveel wordt afgeleid. Of tijdens werkjes een MP3-speler op. Duidelijke 1-op-1-instructie in de klas.
Nou ja, ik noem maar wat dingen, er is vast nog wel meer te verzinnen wat je kunt uitproberen. Daar heb je geen test-traject voor nodig, daar kun je nu al met de school mee aan de slag.
Mocht dat onvoldoende opleveren, kun je ook naar een deskundige stappen voor concrete hulp. Je hoeft daarvoor niet eerst een testtraject te doorlopen, dat is echt een misverstand (misschien vinden sommige instellingen dat wél belangrijk, maar er zijn genoeg psychologen en therapeuten waar dat niet nodig is).
Wij zijn ook naar een kinderpsycholoog gestapt met een concrete hulpvraag, konden daar binnen een paar weken terecht en hebben daar veel aan gehad. Toen we na een half jaar tóch een officiële diagnose nodig hadden om te starten met medicatie, was ook dat zo geregeld. De psychiater waarmee de praktijk samenwerkte, kon deze eigenlijk al stellen op basis van het dossier.
In jouw geval
In jouw geval zou ik me afvragen of je met 2 speciale kinderen bij deze basisschool wilt blijven. Er was toch een school iets verderop waar ze veel individueler naar de kinderen kijken?
Verder zou ik de diagnostische testen laten afhangen van de problemen die je zoon er mee heeft. Je hóeft nog niet te weten of er "iets" met hem is.
Reactie
@ Polly, hij heeft concentratieproblemen met bijv het afnemen van de citotoets. Ik ben het me je eens hoor, het is pas de kleuterklas, maar aan de andere kant wil ik niet als hij enomr vast loopt in groep 3 (zoals met oudste) dan pas maanden bezig zijn met hulp zoeken.
@ Ijsvogeltje, ik ben het helemaal met je eens hoor, het is ook niet zo relevant welke naam je het kunt geven. Ik zal ook zeker die tips die jij noemt aanreiken en nog wat dingen. En mocht het nodig zijn is een kinderpsycholoog ook een optie. Want ik zie wel meer eigenaardigheden dan alleen concentratie problemen. Maar nogmaals, dat hij wat eigenaardig kan zijn, vind ik op zich helemaal geen probleem, zo lang het voor hem geen groot probleem is.
@ Guinevere, die andere school hoorde ik weer een minder verhaal over. Ik ken iemand en die heeft juist haar kind met PDD-NOS van de kleuterklas gehaald omdat de juf hem een naar kind vond hem totaal niet wilde begrijpen en het kind doodongelukkig werd, werd ook toen al gepest. Het schijnt een perfecte school te zijn als je kind normaal is. Over mijn oudste maak ik me momenteel minder zorgen. Volgend jaar krijg hij 2 juffen en ik heb gehoord dat ze er g gestructureerd zijn en een heel goed team vormen samen. Helaas heeft de school alles verder omgegooid en krijgt zoon nummer 2 die een fantastische kleuterjuf heeft volgende jaar huidige juf van zoon 1, en zij is erg chaotisch. Die goeie kleuterjuf gaat groep 3 doen, dat is wel iets om naar uit te kijken.
Hmm, ik denk dat ik het toch even aan kijk. Hij is ook nog erg jong en ook wel wat jong voor zijn leeftijd.
Het grappige is...
...dat mijn eerste kindje echt een zorgenkindje leek te zijn en veel van het gedrag vertoonde dat jij beschreef. Met de hulp van een tactvolle juf is ze daar helemaal overheen gegroeid en doet het nu prima in alle opzichten. Nummer twee, die eerst normaal leek, heeft nu een diagnose. Dus tja...er valt nog niet veel van te zeggen, vrees ik. Hoe zou je naar hem kijken als je nog geen diagnose in de familie had? Dat helpt je vast. In groep 3 wordt het wel duidelijk, en dan is er echt nog tijd genoeg, ook met een wachtlijst.
Ik was trouwens ook nogal verbaasd over termen als "werkhouding" in de kleuterklas...je hebt het over iemand die net uit de luiers is, het is geen functioneringsgesprek!
Moek
Dat gevoel heb ik ook nog soms bij hem, dat hij gewoon nog erg jong is en wat later is met bepaalde dingen. En dan toch word ik weer zo onzeker, vooral denk ik omdat het bij oudste zo vreselijk uit de hand liep voordat ik eindelijk hulp had. Hoewel zon 2 heel anders is dan zoon 1 en heel ander gedrag vertoont.
Weet je, ik wacht gewoon af met hem. Mocht hij in groep 2 nog concentratieproblemen (met een cito oid) hebben dan vraag ik of ze zijn omgeving willen aanpassen. Want ik wil niet dat hij daardoor een extra jaar moet kleuteren
Sharon
Ik stel me zo voor dat, mocht je voor zoon 2 hulp nodig hebben tzt., het een stuk sneller zal gaan dan bij je oudste. Omdat je nu weet je waar je moet zijn. En idd. in groep 2 kun je de situatie misschien ook al beter beoordelen dan nu. Sterkte, het lijkt me zwaar, die zorgen!
Asa
Da's waar, ik weet nu hoe ik het moet aanpakken. Op zich maak ik me nu niet echt zorgen om hem, vooral omdat hij niet die driftbuien heeft die oudste wel heeft/had. Hij is gewoon af en toe een vreemde vogel 
De andere kant van het verhaal....
Tja, ieder kind is natuurlijk anders, en ook ieder kind dat misschien iets heeft is ook anders. Ze zijn niet allemaal hetzefde en reageren ook niet allemaal hetzelfde (gelukkig maar! 
)
Wat ik in jou verhaal lees is een juf die toch bespreekbaar maakt dat ze zich zorgen maakt. In mijn beleving(en (wrk)ervaring) doen juffen dat niet snel. Vaak wordt op basisscholen juist gezegd, ach..dat komt allemaal nog wel...en wordt alles aan de tijd overgelaten om later alsnog een cirquit in te moeten gaan , soms gepaard met frustraties en ellende (ws zoals bij jou met kind nr 1)
Het kan zijn dat deze juf nu juist wat scherper is omdat ze de situatie van je andere kind ook kent?Dat zou natuurlijk niet mogen...
Wat ik ook lees, is toch dat jij je als moeder toch ook dingen opvallen aan je kind en het feit dat je twijfelt en je je volgens mij ook wel zorgen maakt, zegt ook veel. Vaak voelen moeders heel goed aan of er iets is met hun kind is of in ieder geval, als er "iets" niet klopt.
Ik snap ook heel goed dat je juist af wilt wachten en idd de hoop hebt dat je zoon nog te jong is om dit soort dingen al als opvallend te noemen, en hij er ws wel overheen zal groeien. Ik hoop het ook echt voor je.
Andere kant is dat als je afwacht, en het gaat toch niet beter, je idd alsnog een traject in moet zetten wat lang kan duren. Misschien kan je sneller terecht omdat je weet waar je moet zijn, maar ook zal je met deze zoon net zo goed wachtlijsten etc tegenkomen , waar je niets aan kunt doen. Ondertussen moet je kind wel verder op school en kan het frustraties oplopen (zeker als je uit moet wijken naar wellicht een andere school waar indicaties voor aangevraagd moeten worden , wachttijden etc etc))die je hem anders zou willen besparen en blijf je ondertussen wellicht zelf ook met twijfels en vraagtekends zitten.
Door evt eerder hulp in te schakelen, kan je je kind ook evt eerder helpen, hem misschien beter begrijpen waarom hij doet zoals hij doet, hem op school ook beter helpen en hem wellicht de kans te kunnen geven om met de juiste (extra)begeleiding op deze school te kunnen blijven..
En als je nu laat testen en er is niets aan de hand , of ze vinden het nog te onduidelijk, dan geven ze je zoon echt geen diagnose. Daar zijn ze tegenwoordig heel voorzichtig mee, zeker met hele jonge kinderen. Je krijgt dan wellicht het advies om na een jaar weer te testen als de "problemen"niet overgaan en je kan dan iig tegen school zeggen hoe de vork in de steel zit, mocht de juf blijven doorzagen over bepaalde dingen die ze ziet(en waar je zelf ook over twijfelde).....waar ben je bang voor??
Het blijft lastig...helaas kunnen we niet in de toekomst kijken..
Wat je ook zou kunnen doen is bijv een (video)observatie door MEE aanvragen , een keer thuis en een keer op school met daarbij de vraag of er echt opvallend gedrag is te zien en of je daar iets mee zou moeten. Je hebt dan een onafhankelijk iemand die eens goed gaat kijken hoe je kind reageert in verschillende situaties. Hier wordt dan een verslag van gemaakt, het wordt thuis besproken en je bekijkt de beelden en er kan een advies uitgebracht worden. Wat je vervolgens met dat advies gaat doen is dan alsnog aan jou.
Goed..ik heb even een andere kant van het verhaal belicht..niet om je weer in twijfel te brengen, maar hoe het evt ook kan....
Sterkte met alles.
