Wie heeft ervaring met de combinatie adhd/nld?
waarschijnlijk heeft onze zoon toch geen adhd/pdd maar adhd met nld (non-verbale -leerstoornis)
Wij herkennen hier veel van. Kort gezegd is dit een stoornis waarbij meestal motorische problemen zijn, rekenproblemen en een aantal problemen in de omgang die nogal wat autistische trekjes hebben. Weinig inlevingsvermogen, dingen letterlijk nemen.
Bovendien komen er vaak angststoornissen en depressies bij voor. Nou dat laatste ; hij heeft inderdaad ook bepaalde angsten maar depressies (nog) niet echt. Hij heeft er toch wel veel van. Rekenen is ook een heel groot probleem voor hem.
Zijn er meer met deze combinatie?
Hier ook zo eentje. Adhd (gafscore 50) en NLD.
Hoi dollar
-wat is een gaf score?
Hoe oud is jouw zoon/dochter?
en op wat voor school zit hij/zij?
Koentje
http://nl.wikipedia.org/wiki/GAF-score.
Dit staat als je kind onderzocht is door een psychiater, in het dossier of in de diagnose.
Mijn kind zit nog op de basisschool, groep 8. Met rugzak. Vervolg rugzak is aangevraagd voor middelbare school.
Rugzak
is dat wel geld dat goed terecht komt Dollar? Wordt daar geen fraude mee gepleegd?
Anna van n
Ik heb meerdere keren overleg over de besteding van de rugzak, mijn zoon heeft 3 verschillende rt-docenten die hem bijstaan bij zijn problemen met spelling, lezen en rekenen. Zij worden betaald uit het rugzakbudget. Daarnaast is er van het geld een "kast" voor om zijn tafel aangeschaft zodat hij als het moet, niet afgeleid wordt van zijn werk. (of geen andere kinderen afleid)
Er wordt geen cent verspild en alles gaat naar hulp aan mijn zoon.
Nee, ik geloof niet dat het rugzakgeld verkeerd besteed wordt op deze school. (maar dat kan ook heel anders)
En als aanvulling (anna)
Mijn zoon heeft heel grote problemen gehad op school. En nog steeds. Daar heeft hij namelijk wel heel veel "last" van zijn ADHD. En de juffrouw heeft er ook "last" van. (door iedereen heen praten, niet op zijn beurt wachten, constant lopen, andere kinderen van hun werk afhouden, niet willen lezen, spellen, rekenen omdat het heel moeilijk gaat, lijm en papier eten enz enz)
In een groep kan ADHD echt een probleem zijn.
Jeetje
wát kóst dat wel niet? Zoveel geld voor maar 1 kind? DRIE leerkrachten? Ook oneerlijk! Mijn niet goed rekenende dochter wil ook best wat extra RT-hulp. En haar nog niet goed lezende broer wil ook wel beter leren lezen! Wat is er mis met wat extra leeshulp van ouders? Waarom is daar tegenwoordig een rugzak voor nodig? een zak met GELD? Vroeger konden de scholen toch ook zonder. Echt onzin! En hoeveel daar mee gesjoemeld kan worden, want aan wie moet de school verantwoording af leggen?
En ach, last van de ADHD, de juf. Dan moet ze zich maar een beetje aanpassen hoor! Gewoon mee leren omgaan!
Anna
Ik vind een goede opleiding voor mijn kind heel belangrijk. Dat is voor zijn verdere toekomst ook belangrijk al denk ik dat als het nu niet lukt (met of zonder extra hulp) het later allemaal wel goed komt.
Ik kan me voorstellen dat je deze bal terugkaatst, maar ik vind het niet te vergelijken met een logeerweekend voor je kind omdat je als ouders "bij moet komen".
Kom op zeg!
Dollar
>>Ik vind een goede opleiding voor mijn kind heel belangrijk. Dat is voor zijn verdere toekomst ook belangrijk al denk ik dat als het nu niet lukt (met of zonder extra hulp) het later allemaal wel goed komt.
< <
Ikk ook, voor alledrie mijn kinderen. Toch heb ik er 2 waar geen extra geld voor gebruikt mag worden in het onderwijs. Dat vind ik niet eerlijk, zij hebben toch ook recht op goed onderwijs? Op extra hulp? Dat is voor hun verder toekomst ook belangrijk.
>>maar ik vind het niet te vergelijken met een logeerweekend voor je kind omdat je als ouders "bij moet komen".
< <
Wie zegt dat mijn kind daarom daar heengaat? Hij gaat daar om heel andere redenen heen, bijkomend effect is dat ik meer tijd voor mijn andere 2 kinderen heb en ja, een beetje bij kan komen, niet steeds 5 stappen voor zijn 5 stappen hoef te denken....
Gedrag en leren
Wij zorgen ervoor dat kinderen buiten school begeleiding krijgen op het gedrag (zoals je dat ook in een opvoeding doet). Deel begeleiding wordt uit pgb betaald. Ook wat therapie erbij, zelf bekostigd.
En het budget voor school kan dan ingezet worden voor leerdoeleinden. Helaas is ook een deel van die tijd gebruikt voor het leren durven praten voor dochter. Reden is dat ze daar haar belangrijkste en grootste deel van sociale ervaringen opdoet. Maar de zwaarte ligt op het leren en niet op gedrag. Dat doen we dus uit pgb zodat de school daar ook minder mee bezig hoeft.
Zo hoeft zoon niet meer aan een afgeschermde tafel. In begeleiding uit PGB leert hij om zijn focus te zetten op datgene waar hij mee bezig is. Daar moet hij dan wel even op geattendeerd worden. We merken echt al heel veel vooruitgang daarin. Voor hem is een rugzak dus ook niet nodig. Het neemt daarmee wel behoorlijk wat in in het gezinsleven, maar het is mooi dat het daarmee beter op school gaat. Dat gebeurt in een doorsnee opvoeding ook
Gaia
Mooi om te lezen Gaia!
Bij ons is het ook zo, dat het rugzakje, maar een zeer beperkt positief rendement heeft. Eigenlijk komt het er vooral op neer dat de leerkrachten door het rugzakje weten, accepteren en geloven dat onze zoon een bijzondere aanpak nodig heeft. Straffen werkt contraproductief en zoon heeft ruimte (zowel fysiek als psychisch) nodig om zijn gevoelens te verwerken. En dat is eigenlijk alles. Ook voor de rugzak wisten wij dat zoon dit nodig had, toen konden ze het op school niet accepteren, met de rugzak wel.
Zoonzelf heeft eigenlijk geen leerrendement van zijn rugzak. Dat leren doet hij thuis inderdaad. Wij analyseren met hem wat er aan de hand was, wat er anders kan, hoe hij groeit, hoe hij ontwikkelt en hoe hij sterker kan worden op school. Wij stellen thuis steeds weer nieuwe doelen op, waardoor we zoon steeds meer uitdagen om 'handiger' met zijn stoornis om te gaan.
Op school kunnen ze daar eigenlijk niets mee, omdat mijn zoon de mensen niet voldoende vertrouwt om met hen een open gesprek aan te gaan. Leerkracht en lgf-begeleider missen de gespreksvaardigheden om zoon tot het delen van zijn gevoelens te kunnen krijgen. Ik vind dat best teleurstellend, aangezien ik had gehoopt dit stukje begeleiding bij school te laten. Maar dat kunnen ze dus niet, het komt dus allemaal weer op mij neer. Ligt ook wel aan zoon, het is niet zo'n makkelijke, je moet echt je best doen bij hem. Als je met hem in gesprek gaat en jij bent degene die het meeste praat, wordt hij steeds stiller. De mensen op school trappen daar dan in en gaan tegen hem 'preken'. Dan zeggen ze altijd wel iets wat niet logisch is, of niet klopt, waardoor zoon hun hele moeizame verhaal afserveert.
Het is altijd weer leuk om te zien hoe anderen, bijvoorbeeld de huisarts, de kinderarts, of een therapeut, wel de gesprekstechnieken in huis hebben om zoon te laten praten.
