Zoon 9 jaar ,asperger.gelooft nog heilig in de sint
De tijd van het jaar zet me weer voor een dilemma.Vorig jaar heb ik het nog maar even gelaten.Nu hij 9 jaar is en op een reguliere basisschool tussen klasgenoten zit die allang op de hoogte zijn wil ik hem denk ik toch maar dit jaar op de hoogte brengen dat het geheel een feestelijke verzinsel is wat erg leuk is voor de kleine kinderen.Ik begon vanmorgen al een beetje over de schoen maar toen kwam net zijn 5 jarige broertje binnen.Hij weet echt nog niet beter dan dat Sinterklaas het vult.Hij is erg slim maar houdt ook erg vast aan gebruiken en kan erg verstoord raken als dingen anders gaan of veranderen.Hij zit nu zowiezo in een moeilijke tijd ,zijn beste vriend(steun en toeverlaat)zit nu in een andere klas,zijn eigen juf is langer weg geweest,en hij realiseerd zich steeds meer dat hij anders is en maakt zich zorgen over de toekomst.Ik wilde hem eigenlijk meer betrekken bij het feest voorbereiden voor zijn broertje en zusje en hem om die manier het gevoel van groot etc. meegeven.Ik weet alleen niet of ik hem hiermee een dienst bewijs of dat hij erg verdrietig en boos zal zijn.Wie kan me adviseren.Hoe is dat bij jullie gegaan?Groetjes,Maartje
Tip
Er is een heel leuk voorleesboekje,voor kinderen,waarin een meisje er langzaam achter komt hoe het nou precies zit met de sint.Het is in de handel niet meer te koop,maar via de schrijfster kun je nog een exemplaar bestellen.Misschien dat hij via deze geleidelijke manier zelf ontdekt hoe en wat,waarop je hem vervolgens kunt betrekken bij de voorbereidingen.Het boekje is niet zo heel duur,echt de moeite waard.
Het boekje heet: Het geheim van de sint,te bestellen via
[email protected]
Groetjes,Bastet
Bastet
Dank je wel voor de tip.Ik denk dat ik het boekje ga bestellen.Hij is een enorme leesfanaat,dus dat zou best in goede aarde kunnen vallen.
Groetjes,Maartje.
Maartje
Graag gedaan,mijn dochter is ook een echte lezer,ze vond het erg leuk.
Groetjes,Bastet
Nog meer ervaringsverhalen
Heel graag zou ik als je dit hebt meegemaakt met je kind jullie ervaringen lezen.
groetjes,Maartje.
Ook met 9 (bijna 10) verteld
Hallo Maartje,
Ik wilde mijn zoon vorig jaar al laten weten wat "het geheim van Sinterklaas" was omdat al zijn klasgenoten al op de hoogte waren. Het was zelfs zo dat vriendjes aan mij vroegen of hij 'het geheim' al wist - waar hij notabene bij was. Maar telkens als ik erover wou beginnen, begon hij bijna te huilen en zei dat hij het niet wilde horen.
Dit jaar heb ik ergens in het begin van september de knoop doorgehakt. Hij lag bij mij in bed - knus, als extraatje omdat de week zo goed was gegegaan - en ik heb hem ogenschijnlijk plompverloren medegedeeld dat ik 'het geheim' nu zou onthullen.
Hoogstwaarschijnlijk heeft hij het al geweten want er kwam haast geen reactie; hij vond het wel wat jammer maar toen ook duidelijk was dat er wel nog cadeau's waren, was het voor hem goed...
Mijn zoon heeft ook de diagnose Asperger en hecht erg aan tradities en andere vertrouwde dingen (zoals de chips op vrijdagavond 
Omdat hij ook erg veel humor heeft - ook met woordgrapjes - is het wel gemakkelijk om hem iets te vertellen en eventueel verdriet minder beladen te maken.
Overigens erg o.t. - naarmate hij ouder wordt, herken ik steeds minder van de diagnose, hebben andere ouders van kinderen met Asperger dit ook?
Veel succes met Sinterklaas,
Groetjes, Mopke
Gisteren en mopke (ot)
Zoon heb ik gisteren definitief verteld. Hij is wel wat jonger, 7.5 jaar en pdd-nos, maar ik was het gestress rond de Sinterklaas tijd meer dan zat. Ik heb er naar toe gewerkt, af en toe wat opmerkingen geplaatst, wat vragen gesteld (zoals, de Sint is wel erg oud, kan een mens wel zo oud worden). Meer om hem aan het denken te zetten, om de twijfel naar voren te brengen. Gisteren verteld dat de Sint niet bestond. Nauwelijks reactie, vooral toen hij wist dat de kados nog wel kwamen
En nog voor Mopke, ik heb nog een dochter met Asperger, maar met beide kinderen wordt het met de jaren juist steeds meer duidelijker. Op zich wel logisch, ze worden ouder, er wordt meer eisen aan ze gesteld, sociaal gezien en in dat stuk groeien ze niet. Je zou je kunnen afvragen of de diagnose dan nog wel juist is.
gr. Mari
Maar...
Nu heb ik geen kind met een vorm van autisme, maar wel een kind van bijna 9. Die heb ik het vorig jaar juist niet in de aanloop naar Sint verteld, maar bewust nadat de goedheiligman het land weer had verlaten. Zijn reactie trof me toen echt: Hij vond het weliswaar jammer dat Sinterklaas niet bestond (hij geloofde ook nog heilig), maar hij vond het heel lief van ons dat we hem dat jaar nog hadden laten geloven.
Naar mijn idee is vertellen na het feest minder beladen dan in de aanloop er naartoe.
Genista je hebt absoluut een punt dat het na Sinterklaas stukken minder beladen is.
Ik ben dan ook in twijfel,aan de ene kant wil ik hem beschermen en behoeden voor pesterijen van leeftijdsgenoten aan de andere kant denk ik dat hij wel al iets aanvoelt maar het echt nog niet wil weten.Ik vroeg van de week''Je weet toch wel hoe het zit he,met het schoentje en wie er dan wat in stopt ?''Nee nee dat weet ik niet en dat hoef ik niet te weten want ik heb het erg druk nu,vervolgens sloot hij zich in zijn kamer op met een boek.
Ik gun hem ook wel de spanning en lol die het hem geeft.Hij is dol op fantasie en alle gebruiken die bij feesten en jaargetijden horen.Hij begint nu al over Sintemaarten ,openhaardvuren en stoofpeertjes etc.
Ik bestel wel het boekje maar mischien laat ik het hem pas na het hele gebeuren lezen zodat hij nog even volop kan meegenieten met zijn jongere broertjes en zusje...
Groetjes,Maartje
