Zoon kan niet zelfstandig werken op school

Billie, dat voorwerken

Billie, er zit wel iets in in wat je zegt. Maar dat voorwerken is maar voor één vak. En het is juist de bedoeling zijn zelfvertrouwen ermee te vergroten. Dan weet hij in de klas tenminste óók een keertje hoe de opdracht werkt, en gaat niets vragen. Overigens laat ik hem tegenwoordig de hele opdracht zelf uitpluizen. En daarna vertellen wat de bedoeling is, volgens hem. Ik kauw niets voor. Meestal blokkert hij na 2 regels al: "Ja maar ik snap het niet, wat moet ik dan doehoen?" "Gewoon rustig verder lezen, zoon, dan zie je het vanzelf...". Niet beseffend dat als hij gewoon rustig aan het werk gaat, vanzelf over die problemen uit zijn hoofd heen komt. Trial and error, dat heeft hij niet. Eerst alles snappen, dan kan hij pas over die "aan het werk"-drempel heenstappen zo te zien.

Inge m

Bedankt voor je boekentip, ik ga 'm in huis halen! Ga ik toch weer zelf de thuistherapeut uithangen vrees ik, terwijl ik net had besloten dat minder te doen. Maar ja, ik vrees dat het onvermijdelijk is om een soort "casemanager" te zijn van je eigen IADH-kind.

Boek binnen

Ik heb het boek "Slim maar..." binnen. Het ziet er geweldig uit, alleen de inleiding is al een "feest" van herkenning. Dit gaat over mijn zoon en zijn problemen!
Het boek is wel ruim 300 pagina's dik, dus het duurt nog even voordat ik concrete zaken kan oppakken.
Die faalangst speelt denk ik ook mee, maar is een gevolg van gebrekkige executieve functies en geen oorzaak.

Invloed iq - executieve vaardigheden

Naar aanleiding van dit draadje heb ik een vervolgvraag. Wie weet kunnen jullie deze beantwoorden?

laatst hebben wij de uitslagen van het iq onderzoek van onze oudste gekregen. Daar werd ook duidelijk dat hij behoorlijk belemmerd wordt door het niet weten hoe opdrachten aan tek pakken. Hij wil zeker de instructie goed tot zich nemen, maar b.v. puzzels oplossen, hij heeft geen idee.

Het kwam dus duidelijk naar voren dat hij geen plan van aanpak kan maken, geen start kan maken, maar zeker wel instrueerbaar en motiveerbaar is.

Zou het ook kunnen dat deze executieve eigenschappen de hoogte van je iq kunnen bepalen?

groetjes van Purk

Lijkt me niet purk

Misschien dat het invloed kan hebben op de iq-test.
Maar als ik zo in de klas van zoon kijk (Leo, dus allemaal hb) dan zitten er kinderen bij die moeilijk starten met een werkje, een begin kunnen maken, durven te geloven dat ze de opdracht snappen. Dit valt mij elke keer op (ik help 1x per 2 weken in de klas).
Ik denk wel dat het invloed heeft op hoe slim een kind overkomt en ook invloed heeft op de praktijk (klas en thuis)

Wel een beetje denk ik

Het is bekend dat adhd-ers, met ritalin, hoger scoren op de wisc dan zonder. Dus ik denk wel dat het iets uitmaakt. Vooral als de tijdsfactor meespeelt.
Ik denk dat het goed is om die executieve vaardigheden te stimuleren en het kind te ondersteunen als het niet lukt. Maar ik verwacht daar eerlijk gezegd niet hele grote vooruitgang op. Het zal helpen, maar dat zal wel beperkt zijn. Die gestoorde hersenfunctie blijft volgens mij toch wel grotendeels aanwezig.

Tenminste

Dat is wel ons doel van het hele gebeuren. Wij willen zoon vooral leren om te gaan met de gebrekken die hij heeft met zijn executieve functies. Even simpel gezegd: als je niet kunt onthouden waar je sleutels zijn, wen jezelf dan aan om ze ALTIJD op dezelfde plek neer te leggen. Als je een gestoord tijdsbesef hebt, zorg dan voor een horloge dat op tijd loopt en leer jezelf aan er regelmatig op te kijken.
Daarmee wordt zijn executieve functie niet beter, maar heeft hij er wel minder last van. Hij leert er mee omgaan.
Heel stiekem heb ik de hoop dat al dat geoefen en gepraat, ook positieve gevolgen heeft voor de functie zelf, voor wat er tussen die hersencellen gebeurt, maar dat betwijfel ik eigenlijk.

Purk, lees dat boek

Hoi Purk, ik denk dat er wel degelijk een wisselwerking is tussen de executieve functies en IQ. Beide zijn in aanleg in een zekere mate aanwezig en beide moet je flink besproeien en bemesten om optimaal tot bloei te laten komen. Het IQ bemest je optimaal door die executieve functies goed te gebruiken. Andersom is de relatie wellicht minder sterk, maar ik denk dat ie er zeker is.
Het boek "Slim maar..." kan ik iedereen ten zeerste aanbevelen. In de inleiding (grotendeels online te lezen bij bol.com) wordt al heel veel zinnigs gezegd over dit onderwerp. (Ik ga nu aandelen nemen.)
Kobalt, executieve vaardigheden zijn zeker te verbeteren door training. Door met dat klokje te werken werk je bijvoorbeeld al aan een verbetering van het tijdsbesef bij je zoon. Dat is niet alleen een trucje, dat is ook "bemesting" van die vaardigheid.

Oké

ik ga zorgen dat ik het boek te lezen krijg. Aangezien zo duidelijk naar voren kwam dat zoonlief na wat duidelijke instructie, extra aanwijzingen/tips wel odprachten beter kon uitvoeren, ben ik inderdaad geneigd te denken dat het stimuleren van de executieve functies wel degelijk voor een deel van invloed zijn op een iq. In elk geval, dat het niet beheersen ervan, van invloed kunnen zijn voor een deel op de score.

Bedankt voor de aansporing!

groetjes van Purk

Zal ik zoon laten doubleren?

Ik ben nu een eindje in het boek gevorderd en het is me nu zoooo duidelijk aan welke executieve functies het onze zoon ontbreekt, in elk geval, welke executieve functies onderontwikkeld zijn (taakinitiatie, werkgeheugen, volgehouden aandacht).
Dat verklaart erg veel over zijn niet zelfstandig kunnen werken en ook over zijn magere prestaties (behalve bij gym, tekenen en vrij schrijven natuurlijk).
Ik denk er sterk over om hem dit jaar groep 5 over te laten doen. In deze groep heeft hij een juf die de tijd voor hem neemt, volgend jaar is de groep veel groter. Bovendien scoort hij nu al heel matig op enkele vakken. Dit zou m.i. de tijd geven om in alle rust aan die executieve vaardigheden te werken. Even minder prestatiedruk, minder op de tenen lopen, maar wel leren hoe je moet wérken. Doubleren in groep 5 vind ik zelf qua inhoud niet zo dramatisch, omdat ze daar al "echte" vakken krijgen en niet alleen maar technisch bezig zijn met leren lezen, schrijven en rekenen. Of vergis ik me?

By the way

Een rugzak schijnt er dus niet in te zitten voor hem. Helaas.

Guinevere

Onze zoon heeft wel een rugzak, maar dat is echt vooral gericht op het ondersteunen van de leerkracht hoor. Het stelt zoooo weinig voor. Het is alleen dat hij iets extra ruimte krijgt en dat een dame van de rec school uit komt leggen, waarom hij bepaalde dingen zo doet.
Qua leerinhoud, leerbegeleiding en dergelijke, daar doen ze helemaal niets aan.
Zo meteen gaat hij naar de middelbare school. Daar wordt er met de rugzak een coach vrijgepland voor hem. Dat gaat om 1 uur in de week. (daar vallen dan álle werkzaamheden van die coach onder)
Ook daar zal hij niet veel aan hebben, wat leerinhoud betreft. Dat komt toch echt allemaal op ons terecht.
Met andere woorden: Die rugzak stelt niet zo veel voor.

Guinevere

Het is lekker om dit allemaal te weten, heerlijk boek. Ik zou in ieder geval niet kiezen obv juf, zij kan wel overspannen worden, en dat er een pasafgestudeerde voor in de plaats komt.

Maar jullie ideeën over dat doubleren?

Die rugzak is natuurlijk niet zaligmakend Kobalt, zeker niet als ik je verhaal iets lager lees. Ik vermeldde het alleen even omdat ik de vraag verwachtte of hij dan een rugzak heeft/krijgt. Voorlopig niet dus, tenzij we er allerlei diagnoses bij gaan verzinnen. :-p
De juf is van het extreem ontspannen type en zwanger wordt ze ook niet meer. Er is natuurlijk altijd een risico dat er een ander staat, ze kan ook ziek worden.
Maar los daarvan, ik weet dat er hier op OO sterke anti-zittenblijfargumenten de ronde doen. Geldt dat dan ook in zo'n geval als bij mijn zoon, die hoogstwaarschijnlijk slecht presteert door gebrek aan bepaalde executieve vaardigheden? Is zittenblijven dan ook op de langere termijn niets oplossend, als je dat jaar gebruikt om die vaardigheden gericht op te krikken, voor zover dat nog niet was geprobeerd natuurlijk?

Jessica

Hier hetzelfde schoolsysteem als bij jou, 3/4/5 en 6/7/8 bij elkaar. Mijn twijfel zit erin dat ik wil dat zoon goed beslagen ten ijs komt in de bovenbouw. Dat zie ik momenteel nog niet echt voor me. Ik kan me voorstellen dat dat bij jou ook zo is. Met een achterstand beginnen in de bovenbouw waar ook nog minder tijd per leerling besteed kan worden, kweenie.
De juf hier weet het ook nog niet. Zij kan niet voorspellen of een jaar doubleren ervoor gaat zorgen dat zoonlief dan wél zelfstandig zal kunnen werken. Jammer genoeg bestaan er geen (werkende) glazen bollen..

Mijn psych zei:

er wordt veel herhaald op de lagere school, dus ook als hij een paar keer niet luistert/meedoet pikt hij het met zijn intelligentie wel een keer op. Niet blijven zitten dus. Maar dat geldt voor mijn zoon, voor iemand anders kan het natuurlijk anders zijn, dat is juist zo lastig.

Mijn idee destijds was (kleuterverlengen): hij is zoals hij is en dat gaat niet veranderen als hij nog een jaar moet knippen en plakken, waar hij overigens een gleoiende hekel aan had. Die executieve vaardigheden komen (hopelijk) nog wel. Maar gaat een (te?) maakelijk jaar hem echt helpen om die te ontwikkelen, of juist niet? Ik denk zelf dat je alleen moet blijven zitten als je echt de leerstof niet aankan.

Hoe gaat school dat organiseren dan?

Guinevere, ik weet het echt niet, dat doubleren. Het heeft denk ik alleen zin, als er dan ook echt heel hard met je zoon gewerkt gaat worden, aan die vaardigheden. Kunnen ze dat op school? Zie je dat voor je? Gaan ze dat organiseren? En lukt het ze dan ook om het te doen?
Bij ons op school zou dat echt niet gebeuren. Men zou heel blij in oktober gaan roepen dat het PRIMA gaat. (logisch, als je bent blijven zitten) en dan zou het kind verder meedoen met de klas, 'want het gaat toch hartstikke goed?!' En dan komt het op de ouders en op de vrije tijd van het kind neer. Want anders ben je aan het einde van het dubbele jaar maar een heel klein stukje verder dan waar je nu bent. Ik heb dat hier al zooo vaak zien gebeuren. En dan vind ik het zo zonde. Dan kan het kind dat jaar beter gebruiken om straks op de middelbare school ook op het volgende niveau examen te doen.
Volgens mij is dat hele verhaal van die executieve vaardigheden best wel nieuw voor je. Misschien heeft het zin, als je je zoon daar nu thuis hevig mee gaat helpen. Misschien juist niet met schoolwerk, maar met andere klusjes? Dan kun je kijken of dat enigszins effecht heeft. Als dat zo is, is dat hele zittenblijven misschien wel niet nodig. Of kijk ik nu te rooskleurig naar die vaardigheden?

Bikkelhard werken

Ik weet niet of ik hierin van de school veel kan verwachten. Niet bij doubleren, en niet bij overgang. Zoon is overduidelijk zo'n kind waar ze het niet mee weten, en waar (nog) meer tijd in gaat zitten dan ze kunnen bieden. Lekker, zo'n tussen-wal-en-schip-kind. Te goed om in aanmerking te komen voor allerlei voorzieningen, te zwak om met alles gewoon mee te kunnen draaien, zelfs niet met ondersteuning.
Ik reken hierin dus vooral op mezelf. Ik ben keihard aan de slag met alle tips uit het boek "Slim maar...". Ik heb echter niet de illusie dat ik daarmee in een paar maanden tijd alle problemen zodanig uit de wereld kan helpen dat zoon huppa! als een zonnetje door mag naar groep 6. Dit wordt een langetermijnproject, waarbij ik ook externe hulp ga inroepen zoals hoger in deze draad al als suggestie is gegeven.
Misschien moet ik (en school) nu nog niet zo'n radicaal besluit gaan nemen, maar het nog even laten betijen.
Inmiddels ben ik thuis begonnen met allerlei passende acties. Er hangt een schema met alle taken die zoon in een week moet uitvoeren, uiteraard met gekoppelde beloning. Zijn ochtendactiviteiten staan nu uitgeschreven op een lijstje, dan kan hij niet meer halverwege vergeten wat hij moet doen. Een opgedragen taakje moet zonder uitstel en gedraal worden uitgevoerd. Etc., en dit gaan we steeds verder uitbouwen zodat de gestelde eisen meegroeien met zijn vaardigheid.
De CITO heeft hij uiteindelijk afgerond, in 3 keer de gestelde tijd. Alleen rekenen was (ruim) voldoende.
Jessica, ik denk dat het bij jouw 2-ling grotendeels in dezelfde hoek te zoeken is. Die executieve vaardigheden ontwikkelen zich in een lager tempo dan bij andere kinderen, of zijn in aanleg iets minder aanwezig. Om die bij te laten trekken moet er hard aan gewerkt worden, maar wanneer, dat is dus de vraag.

Ook zo'n zoon

Je beschrijft mijn zoon (nu 10). Ik kan me heel goed vinden in Billie's berichten hierboven. Onze zoon heeft ADD en dyslexie diagnoses en een rugzakje waaruit een aantal uur hulp in de klas betaald wordt. Dit heeft hij al een paar jaar, maar we merken pas dit jaar dat hij echt vooruit gaat. Het grote verschil met voorgaande jaren is dat ipv dat een volwassene bij de les houdt, de verantwoordelijkheid nu meer bij hemzelf gelegd wordt. Het bleek namelijk dat hij meer en meer ging leunen op de hulp die hij kreeg en daardoor misschien ook wel bevestigd zag dat hij hulp nodig had. Op het oog was dat ook zo, want ondanks dat hij mondeling goed kon aangeven wat het antwoord was kwam er nauwelijks iets op papier, en hij spellen kan hij al helemaal niet. Ook verdween hij regelmatig compleet in zijn eigen wereld. Maar met de nieuwe aanpak zien we waarempel een enorme verbetering!
Ik denk dat ook meespeelt dat het lijkt dat dit 'type jongens' ook gewoon een paar jaar achterloopt wat planningsfuncties aangaat en dat het echt scheelt dat onze zoon wat ouder wordt. Ik denk dat de nieuwe aanpak twee jaar geleden nog niet zo goed gewerkt had. Toen zag het er allemaal hopeloos uit en begon hij steeds meer achter te lopen. Er is jammergenoeg maar heel weinig bewijs voor blijvend resultaat van executieve functies training. Dat wil niet zeggen dat het geen zin heeft te oefenen met plannen en het werken aan memory span, maar het onderliggende probleem is jammergenoeg erg hardnekkig. En ook met een slecht werkgeheugen kun je leren plannen, al was het maar omdat je je bewust bent van het feit dat je eerst goed na moet denken over de volgorde van de benodigde stappen en die misschien ook op moet schrijven. Ik weet er zelf alles van, mijn zoon heeft zijn problemen niet van een vreemde.
Wat er volgens mij echt veranderd is, is dat onze zoon het afgelopen jaar meer het gevoel heeft gekregen dat hij controle kan uitoefenen op hoe de taak uitgevoerd moet worden, en dat scheelt echt honderd procent. Voorheen zag je de moed hem bijna letterlijk in de schoenen zakken als hij aan een schoolklus moest beginnen en dat had denk ik veel met faalangst te maken. Hij voelde zich dan ook accuut heel moe en depri. Het is echt ongelofelijk hoeveel het uitmaakt dat dat niet meer gebeurt. Het kostte mij ook altijd heel veel energie om hem zover te krijgen om toch maar zijn huiswerk te maken. Overigens heeft mijn zoon zelf een hulpmiddel bedacht om hem bij de les te houden: hij zet zelf een kookwekker op twee minuten, zodat hij nooit te lang zit te dromen. Als de wekker gaat zet hij hem opnieuw en houdt zichzelf zo aan het werk. Hij heeft nog steeds vrij ernstige concentratieproblemen, maar begint nu toch makkelijker aan een complexe taak en wordt er niet meer zo ongelukkig van.
Succes met je zoon, er is hoop!

Nog eentje

Mijn tweede (9 jaar, groep 6) heeft precies hetzelfde probleem. Hij heeft een aangeboren taalstoornis en heeft daardoor vooral zijn innerlijke (en uiterlijke) taal niet leeftijdsadequaat ontwikkeld en het resultaat doet inderdaad erg denken aan beschrijvingen van ADD.

Hij droomt heel makkelijk weg, laat zich door iedere vlieg afleiden, behalve als hij zich op een zelfgekozen activiteit zoals computerspelletje, film of boek concentreert. Hij heeft moeite met het beginnen met taken en nog meer moeite om zich vervolgens halverwege niet ergens te verliezen. Het heeft niets met moeilijkheid te maken. Je kan hem vragen wat de vraag is en hij geeft je antwoord, maar krijgt dat vervolgens niet op papier of is de draad ergens in het midden van een zin weer kwijt. Het heeft niets met schrijfvaardigheid te maken, dat is allemaal uitgetest en op de computer gebeurd precies hetzelfde. Hij heeft ook geen flauw idee dat de tijd voorbijgaat terwijl hij aan het denken is. Hij kan zich bijvoorbeeld prima aankleden, maar is in staat om ook gewoon uren bloot te blijven zitten met een kledingsstuk in zijn hand zonder dat hij er dan erg in heeft dat er al een halve zwemles voorbij is. Hij leert er ook geen barst van, want de volgende keer gebeurd zoiets hem gewoon weer en weer en weer, ook al belooft hij een minuut eerder dat hij dèze keer op zal schieten. Vandaar dat tegenwoordig zijn jongere broertje hem helpt om op te schieten. Verder is hij altijd alles kwijt of vergeten en heeft totaal geen notie hoe je op moet ruimen. Schoonmaken lukt dan wel weer prima.
Huiswerk is verschrikkelijk wisselend. Hij kan vooral rekenen zo in 5 minuten af hebben of er 5 uur over doen. Vaak blijkt dan later dat hij ergens onzeker over is of iets ingewikkelds uit zijn hoofd probeerde te doen ipv de staartdeling of vermenigvuldiging gewoon onder elkaar op te schrijven, maar vragen ho maar. Soms gaan de moeilijkste dingen foutloos en andere keren maakt hij stomme fouten omdat hij tijdens het optellen de aandacht verliest en ineens met een andere som verder gaat. Vakken als geschiedenis en aardrijkskunde gaan wel aardig omdat ze hier ook altijd een stukje multiple choice vragen hebben die hij dan foutloos heeft, waarmee hij compenseert voor het verslag wat vanwege te beknopte telegramstijl eigenlijk altijd net onvoldoende is.

Wij hebben hier (Italië) wel een rugzak voor die bestaat uit een soort extra rugzakleraar in de klas die hem dus steeds bij de les kan houden in de vakken waar hij moeite heeft (voornamelijk Italiaans). Zij schrijft wat hij dicteert in zijn schrift als hij te ver achterblijft en helpt hem de opdrachten te structureren. Verder heeft hij huiswerkbegeleiding en is het hier de logopedist die met hem oefent vanwege planningsproblemen, omdat die planningsproblemen zich het zwaarst in taal uiten.
Doubleren is ooit eens voorgesteld in de kleuterklassen, maar niet gedaan en nu zijn ook de experts het er over eens dat dat waarschijnlijk negatief zou hebben uitgepakt. Hij kan de moeilijkheidsgraad van school namelijk op zijn sloffen aan en heeft eerder een soort faalangstprobleem. Hij kon in één keer lezen, in één keer rekenen, overzag de tafels zonder ze te leren en zelfs met fietsen heeft hij net zo lang gewacht totdat hij in één keer wegfietste. Ook proefwerken leren gebeurd door één keer te lezen en met veel aansporing wil hij het dan wel nog een keertje doen. Juist omdat veel dingen hem in één keer lukken gooit hij er het bijltje bij neer zodra iets hem wel moeite kost. Aan de andere kant verliest hij ook snel interesse zodra hij iets kan en is absoluut niet te motiveren in oefenen om iets beter te kunnen doen.

Doubleren zou betekend hebben dat hij geen enkele uitdaging meer zou hebben in de stof van school die daarmee alleen maar saai wordt omdat hij het al kent en verder de focus wordt gelegd op oefeningen die hij verschrikkelijk vind juist omdat hij daarmee steeds met zijn zwakke punt bezig moet zonder ooit voldoending te krijgen. Ook zou doubleren zijn faalangst om het niet in één keer goed te kunnen doen alleen maar bevestigen. Kortom hèt recept om ons kind volledig te demotiveren.

Gezien onze ervaringen betwijfel ik het ook zeer dat iemand een kind met deze soort problemathiek in één jaartje oefenen weer op niveau krijgt. Wij zijn al jaren bezig en het gaat ook steeds beter, maar over zal het nooit gaan. De focus ligt op strategiën ontwikkelen om zodanig met zijn handicap om te gaan dat het hem niet meer in zijn dagelijks schoolwerk en leven belemmert. Dat is een jarenplan waarbij hij leert om zijn capaciteiten op te krikken aan wat er aan hem gevraagd wordt. De vraag naar beneden bijstellen heeft alleen maar als resultaat dat zijn plancapaciteiten ook weer afzakken.

Morgen wordt weer geëvalueerd door een commissie of zijn rugzak en bijbehorende hulp verlengd gaat worden. Ik hoop het van harte, want het kost me nu al sloten energie om hem de dagen zonder al te veel kleerscheuren door te laten komen en zonder hulp gaat hij geheid verzuipen op school.

Groeten Primavera

Mamadd

Goed te horen dat het bij jouw zoon nog behoorlijk in orde is gekomen! Veel geduld hebben en een lange adem, ja, daar vreesde ik al voor. :-S
Wat hebben ze dan precies veranderd in de aanpak op school? Is er een gouden tip/actie?

Primavera

Zit er echt een groot deel van de tijd iemand in de klas bij je zoon om hem te assisteren? Zowat de hele tijd 1 op 1? Of "doet" die leerkracht ook andere kinderen?
Ik denk ook niet dat je zo'n probleem in een jaartje kan wegpoetsen. Was het maar wel zo. Bij evt. doubleren wil ik dan ook dat hij de onderdelen die wél goed gaan niet opnieuw hoeft te doen, maar daarin verder kan werken waar hij gebleven is. Het zou wel gek zijn om opnieuw te beginnen met rekenen als dat al dik voldoende is. Bij de overige vakken geldt: omdat hij niet weet hoe hij het moet doen, doet hij maar niks of weinig. Dus veel vooruitgang zit er dan helaas niet in.

Guinevere

Ik heb nog niet eerder gereageerd in dit draadje. Mijn zoon - zelfde leeftijd, zelfde etiket - kan namelijk uitstekend zelfstandig werken en gaat heel goed op school. Hebben we niets aan hoeven doen, dus tips op dat gebied kan ik je helaas niet geven...
Maar ik heb wel vol interesse meegelezen, want het onderliggende probleem (executieve functies) is natuurlijk wel degelijk vergelijkbaar. Alleen levert het bij onze zoon andere problemen op: zeer snel gefrustreerd en boos. Het boek dat je noemt, heb ik inmiddels besteld, het klinkt heel goed wat je er over schrijft.
Vorige week heb ik het met de psychiater hierover gehad. Zij benadrukte dat de executieve functies (zeker voor een kind van deze leeftijd) erg moeilijk te trainen zijn. Veel ADHD'ers hebben naast die training de medicatie hard nodig voor een goede beheersing hiervan. En jawel: sinds de medicatie van zoon twee weken geleden omhoog is gegaan, gaat het met die boosheid en frustratie duidelijk beter (sinds een maand of twee ging het namelijk behoorlijk slecht). Jij hebt wel eens geschreven dat jouw zoon maar een heel lage dosering heeft. Is het een overweging om (naast alle andere dingen die je wilt ondernemen) eens te experimenteren met de dosering? Wellicht heeft het een positieve uitwerking op zijn vermogen om zelfstandig te werken.

Zwaar vertraagde reactie op ijsvogeltje

Ja, we zijn al wat aan het ophogen op de schooldagen. Tot nu toe had de juf het verschil niet gezien, dus misschien moeten we er nog iets bij doen. Sowieso is zoon gedragsmatig de braafste jongen van de klas dus misschien dat het daarom niet echt opvalt. Een heel ander jongetje dus dan jouw zoon, maar dat kan wel goed verklaard worden uit het boek. Er valt in elk geval het een en ander op zijn plaats bij het lezen. Ik snap nu pas waarom ik bij zoon af en toe plat achterover val vanwege zijn inzichten en een ander moment met een moker de simpelste dingen erin moet proberen te rammen, wat natuurlijk nooit lukt. Een volledig dysharmonisch executieve vaardighedenpatroon, dat verklaart het.

Zwaar vertraagde reactie op jessica5

Je vroeg nog wat executieve vaardigheden zijn. Ik zal proberen het te kort en begrijpelijk te beschrijven. Hoewel, als je de inleiding van het boek bij bol.com bekijkt, dan heb je ook al een aardige indruk. Zie http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/slim-maar/1001004006485638/index.html#product_images
De vaardigheden die worden benoemd zijn: Responsinhibitie, werkgeheugen, emotieregulatie, volgehouden aandacht, taakinitiatie, planning/prioritisering, organisatie, timemanagement, doelgericht gedrag, flexibiliteit, metacognitie.
Bij ADHD wordt altijd door iedereen de meeste aandacht gelegd bij die responsinhibitie, emotieregulatie en volgehouden aandacht. Laten dat nou net niet de 3 punten zijn waar onze zoon het slechtste op scoort. Er zitten vragenlijsten in waarmee je kunt kijken welke vaardigheden uit de pas lopen bij je kind. Niet alleen bij kinderen met een ASS of ADHD-diagnose natuurlijk.

Executieve vaardigheden

Volgens mij kun je het zien als het besturingssysteem van de computer. Windows zeg maar. De overeenkomst tussen onze kinderen is dat besturingssysteem niet helemaal lekker werkt. Maar de problemen verschillend per computer. Bij de een werkt Word slecht, bij de ander is het Excell dat voor de problemen zorgt, en weer bij een ander is het Outlook. En als Outlook op je computer altijd perfect draait, is het soms zo onbegrijpelijk en frustrerend dat de computer bij het simpelste Word-dingetje al vast loopt.

Videokaart

Ja, of de videokaart doet het niet goed genoeg. Die is te langzaam bijvoorbeeld.

Ben geïrriteerd

Ik ben nu weer flink geïrriteerd, ik zal ook wel overgevoelig zijn op dit vlak. Kreeg ik van een kennis weer allerlei van die geweldige opmerkingen. "Ja, WIJ zaten met de kinderen al vanaf 2-jarige leeftijd in de encyclopedie te kijken, WIJ lezen elke dag zoveel tijd met de kinderen.". *&%#@ wat denkt hij dat ik in mijn vrije tijd aan het doen ben? En waarschijnlijk in het 6-voudige van de tijd die hij aan zijn kinderen spendeert?
Zoveel onbegrip, het ligt natuurlijk weer aan ons als ouders dat zoonlief matig presteert. Mag ik even paf doen? PAF! PAF!

Domme mensen

Domme mensen zeggen domme dingen. Ook al hebben ze de hele Winkler prins uitgelezen met hun twee jarige kind uitgelezen. Het klinkt overigens behoorlijk gestoord om met een tweejarige encyclopedieen te gaan lezen. Wat is er mis met Nijntje Pluis? Wat voor een stoornis heeft die man? ))